Maandelijks archief: september 2016

30.09.2016 – tetford – 12 km

Voor vandaag zoeken we een rondje dicht bij huis maar wel mooi om te lopen. We hebben niet zoveel zin om ergens heen te rijden aangezien dit onze laatste ‘echte’ dag hier is. Het is mooi weer en we willen wel op pad maar daarna even lekker luieren in de tuin. In de ochtend hebben we ook buiten gezeten, een spelletje gedaan en gegeten. Woef kreeg haar lekkers weer en smikkelde dat weg op het gras.

Ik lees nog eens wat oude verslagen door en kies uiteindelijk voor het rondje dat we in 2014 ook deden met woef. Groen en ook nog (net) te doen op de fiets ook al zat er toen een enorm modderig stukje tussen. Maar we besluiten het toch erop te wagen en rijden naar tetford. We parkeren op de verkeerde plek in het dorpje en moeten dus eerst een stukje over de straat lopen.

klik voor groot

Daarna zijn we al snel weer op de route en kiezen richting Little London en Clay road. Vanaf daar is het meteen al heel groen en rustig. We lopen deze keer langs bijzondere koeien met enorme lange hoorns.

klik voor groot

Wat een aparte dieren! Natuurlijk staan we toch even stil om ze te bewonderen voordat we verder lopen. Een stukje verder zien we een uithangbord op een boerderij met ‘meat from the Tetford Longhorn herd’. Kennelijk zijn dit bijzondere dieren. Meer over deze Tetford kudde is hier te lezen. Het is een van de oudste rassen in de UK. Altijd weer leuk zulke dingen en gek dat we dat de vorige keer niet gezien hebben. Zo ontdek je elke keer toch weer wat nieuws.

klik voor groot

We lopen verder en genieten van het mooie weer en het mooie pad. Zo gek dat dit uitgestrekte gebied zo achter tetford ligt. Maar mooi is het!

klik voor groot

Na het rustige stukje over de weg, slaan we af richting een graspad maar dat is allemaal nog prima te doen zo.

klik voor groot



Vanaf het graspad wordt het even lastiger. Straks een stukje klimmen over een modderig pad maar we weten al dat het daarna weer prima wordt. Ik heb de camera van S. aangenomen, hobbel naar boven en wacht totdat S. weer (mopperend) boven is. Wafje wacht ook maar ziet in de struiken een lekker fazantje die ze wel even wil vangen voor me.
Na dit intermezzo lopen we weer verder. Nog een klein stukje over het modderpad en daarna zal het allemaal weer OK worden en lopen we ook weer in de richting van dorpjes.

klik voor groot


Als we in Somersby aankomen, zien we op de kruising ineens een mooi kerkje (1612 – St Margaret’s church). We lopen even om om te gaan kijken en ontdekken dat Lord Tennyson hier 26 jaar gewoond heeft. Bij de kerk is nog een kruis overgebleven dat gespaard is bij de battle van Winceby en daardoor bijzonder is. Ik ga ook even snel binnenkijken. S. blijft in het zonnetje met waf. Ook dit kerkje hebben we de vorige keer dus gewoon gemist. Onderstaand rechts een foto van de west tower en zuidelijke porch van St Margaret’s parish church genomen vanaf de zuid oostelijke kant. De kerk is overigens gerestaureerd met stenen uit een groeve uit de buurt. Deze steensoort slaat groenachtig/kaki uit door de weersinvloeden.

klik voor groot



We lopen weer verder terug richting Tetford. De vorige keer hebben we nog staan kijken naar de andere paden hier die we dus nu ook niet gaan proberen. Genoeg te ontdekken nog in dit gebied! We slaan nu deze keer meteen linksaf terug naar het dorp en niet rechtsaf om via de Roman Road terug te lopen. Dat pad bestond namelijk helemaal niet op de akker dus dat slaan we deze keer dan ook maar even over.

klik voor groot


Na een kleine 12 km lopen we Tetford alweer in en zijn we terug bij de auto. Beetje korter dan de vorige keer maar zo is het wel goed voor vandaag eigenlijk. Dit korte rondje brengt het jaar totaal toevallig ook boven de 3.100 aan het einde van het derde kwartaal. Met de 2.000 fietskilometers sinds medio april is dat toch helemaal niet slecht.

Op naar de volgende run. Morgen nog een stukje lopen en dan zit het er helaas alweer op voor dit jaar.

gegevens:

* 12 km
* 18 graden

september 320 km – 2016 totaal 3.103 km

29.09.2016 – fulletby – 5 km

Gisteren zijn we terug gekomen van onze fietstocht. Totaal reden we 125 km en ik ben moe. De hellingen waren zwaar. Maar mooi was het wel. Vanmiddag heb ik even geslapen maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin meer om te lopen. Maar omdat wafje uit moet, gaan we op pad voor een baby rondje.

Ik besluit 3 km continu te lopen en dat valt niet mee. De harde wind maakt dat mijn longen een beetje dicht klappen. Dat heb ik eigenlijk nooit meer en ik denk dat de vermoeidheid ook meespeelt. Het is nog steeds wel een mooi rondje overigens zo langs de boerderij en weer terug over de weg langs de fraaie vergezichten.

klik voor groot


Aan het einde wandelen we nog even uit en ik tuur het weiland in waar ook een route loopt die ik enkele jaren geleden deed. Niet voor nu. Na 5 km staan we weer voor de deur.

klik voor groot

Morgen weer een run dan maar! De laatste van deze maand maar ik denk dat ik we over de 3.100 km heen zal gaan dus dat is dan wel weer leuk zo aan het einde van het derde kwartaal.

gegevens:

* 5 km
* 18 graden

september 315 km – 2016 totaal 3.092 km

26.09.2016 – spilsby – 14 km

Gisteren heb ik de HM gelopen in Nottingham, vandaag gaan we weer op pad voor een rondje. We besluiten de fietsroute te doen rond Spilsby. Dat is vast een aardige route en daar liepen we nog niet eerder. Het is de bedoeling overigens dat we morgen weer vertrekken voor een tweedaagse fietstocht met overnachting. De route daarvoor is bijna klaar en ik weet wel inmiddels waar we gaan overnachten en waar we gaan eten in de avond. De rest moet ik vanmiddag nog klaarmaken.

We rijden naar Spilsby en parkeren bij Sainsbury. S. gaat binnen vragen of we hier langer dan een uur mogen parkeren en dat is OK.

klik voor groot


Al snel zijn we klaar voor vertrek. Eerst een stukje over de weg en we doen wafje in de doggyride. Het is niet echt mooi weer en we zijn benieuwd of het gaat regenen onderweg. De temperatuur is prima overigens. Als we op een druk stuk komen, kijken we op de kaart of we een andere route kunnen nemen en dat blijkt te kunnen. We moeten alleen even de kar en de fiets over een hek tillen.

Gelukkig is dit groene stippellijntje op de kaart een heel fatsoenlijk pad. Je kunt het soms echt niet voorspellen, want onderweg zullen we ook nu zien dat sommige groene stippellijntjes simpelweg geen pad zijn. Dan loopt er zogenaamd iets door een akker maar is de boer even vergeten het pad ook daadwerkelijk te onderhouden of aan te geven over het grondstuk.

klik voor groot

Als we aan het einde van het pad komen, willen we aanvankelijk nog een andere route nemen, maar we besluiten toch de route te volgen die ik getekend had. Hebben we ook eens gezien wat dat voorstelt, zo’n regionale fiets route. Bovendien zijn de borden heel duidelijk dus dat valt ook niet tegen.

klik voor groot

De route is daarna heel mooi en heel rustig. Ook al zijn het gele strepen op de kaart, er rijden geen auto’s en het is heel groen.

klik voor groot

We lopen langs enkele dorpjes en zo weer terug richting Spilsby. Wafje loopt natuurlijk al lang weer met ons mee en krijgt ook weer wat te drinken onderweg.

klik voor groot


De fietsroutes zijn dus blijkbaar echt wel de moeite waard hier. Er is hier dus nog voldoende te ontdekken in de buurt en dat is leuk.

klik voor groot


Uiteindelijk komen we toch weer op een weg en dat is een beetje jammer. Met de fiets ben je daar natuurlijk zo overheen maar lopend duurt het allemaal wat langer en is het ook een beetje druk. Wafje zit ook alweer in de kar. We komen langs een retail butcher en gaan eens kijken wat voor lekkers ze hebben en nemen wat Lincolnshire sausages mee die overigens erg lekker zullen blijken te zijn.

klik voor groot

Daarna hobbelen we maar langs de weg terug naar Spilsby. Ik neem een heel stuk een voetpad, S. fietst over de weg vanwege de doorns en stekels langs het voetpad. Ook al hebben we nieuwe banden, toch maar geen gedoe.

Al snel zijn we weer bij de kruising in Spilsby.

klik voor groot

We rijden de parkeerplaats weer op na 14 km, ruimen alles op en halen nog wat boodschapjes bij de Sainsbury daar. We zijn heel verrast dat Spilsby dus een echt dorpje is met een supermarkt.

Morgen dan op pad voor de fietstocht. Ik ben erg benieuwd. Qua weer zal het woensdag de beste dag zijn. Afwachten maar.

gegevens:

* 14 km
* 19 graden

september 310 km – 2016 totaal 3.087 km

25.09.2016 – nottingham HM

Gisteren hebben we nog gelopen vlak voor deze HM. Misschien niet handig maar eigenlijk hebben we al een heleboel gedaan wat je anders ook niet zou doen. Zo fietsten we 2 dagen met bepakking en overnachting en hebben we al bijna elke dag verder gelopen. Maar vandaag dan toch de HM. Ik liep deze run tweemaal eerder. In 2011 was dit mijn allereerste HM en ook de eerste marathon werd hier gelopen in 2013. Het parcours is tamelijk lastig. In 2011 verslikte ik me daar al in maar vorig jaar kondigde de organisatie trots aan dat ze een uitdagender parcours hadden gemaakt met meer klimmetjes. Dat het dit jaar weer veranderd was, zag ik pas na afloop (of beter gezegd: merkte ik pas tijdens het lopen).

Om 6.15 reden we weg bij de cottage. Althans, voor de eerste keer want ik wilde mijn giletje nog meenemen en toen bleek de sleutel van het huisje ineens zoek. Heel handig maar uiteindelijk bleek de sleutel gewoon in het vakje te liggen. Iets later weg dan geland dus maar we hadden nog alle tijd. Deze keer geen mist zoals vorig jaar maar wel regen onderweg. Het zou mij benieuwen wat voor weer we zouden krijgen vandaag.

Op 38 km van de bestemming stoppen we even voor een plasje en om te tanken en dat doen we nogmaals op 11 km voor de bestemming. Daarna rijden we om 8 uur het terrein al op en rijden door naar het begin van het weiland en parkeren de auto. Dan begint het wachten want we zijn natuurlik veel te vroeg voor de start. Rond 9 uur zullen we pas richting startvak gaan. Het weer is aardig, geen mist en niet al teveel wind. Misschien iets te warm voor het fijne maar dat hoort er allemaal bij. Behalve vorig jaar was het iedere keer enorm warm. S. gaat even op het terrein kijken en ik blijf bij waf die even voorin zit.

klik voor groot



Als S. terugkomt, wordt hij aangesproken door een oude dame die naast ons staat. Ze probeert S. van alles uit te leggen. Dat ze 82 is, 20 jaar marshall was geweest en nu de mini marathon loopt oor een goed doel. Maar vooral probeert ze te vertellen dat ze een prijs heeft gewonnen. Het krantenartikel zit zelfs op haar shirtje gespeld en ze wappert met een papiertje voor S. die er weinig van begrijpt. Grappig dat zulke dingen zo belangrijk zijn voor mensen. Ik lig in een deuk en ga ondertussen maar vast mijn nummer opspelden en mijn schoenen aantrekken. Ik ben wel benieuwd hoe de nieuwe schoenen lopen. Elk jaar was hier wel wat qua schoenen. Het allereerste jaar kwamen er per ongeluk verkeerde schoenen uit de tas, tijdens de marathon moest er een zooltje uit de Kinvara en kreeg ik mijn schoen niet los onderweg. Dit jaar gaat het vast allemaal prima.

Daarna gaan we dan toch maar eens richting de startvakken en de dixies. Ik dring een beetje voor, doe nog een plas en daarna wandelen we over het weiland. Het gras is best hoog en een beetje nat. Maar ik krijg gelukkig geen natte voeten dus dat valt weer mee. Het veld loopt nu toch wel snel vol maar je zou niet zeggen dat hier een kleine 10.000 man aan de start verschijnt. De sfeer is gemoedelijk en rustig. Woef zit overigens nog wel in de auto. Dat kan prima qua temperatuur en straks haalt S. haar weer op en zal met haar gaan fietsen in de kar om mij daarna langs het parcours te zien.

klik voor groot



Het is allemaal makkelijk te vinden en we kennen de weg inmiddels. Ik moet naar het blauwe vak en dat is aangegeven met gekleurde vlaggen. We lopen langs alle andere kleurtjes en ik loop het startvak in. Het is nog niet druk maar het is ook groot genoeg. Geen dringen en gedoe zoals bijvoorbeeld bij de start van de Berenloop vorig jaar. De hekken zijn ook laag dus je hebt niet het gevoel dat je opgesloten zit zoals in Rotterdam.

Het is best koud om te wachten en ik spring wat op en neer en kijk om me heen. Ik heb al lang geen idee meer hoe de route loopt ook al heb ik gisteren daar wel serieus naar gekeken. Het is een route die niet te onthouden is met al die rare bochten dus dat is dan jammer. Ondertussen maak ik een plannetje voor de run. Ik heb een streeftijd voor elke 5 kilometer. Langzamer dan in Edinburgh waar ik natuurlijk op een prachtige tijd uitkwam. Maar dit heuvelachtige parcours zal al lastig genoeg zijn en dus maak ik dit plannetje. Mijn streeftijd voor vandaag ligt 5 minuten sneller dan in 2015. In 2015 maakte ik overigens nog de fout om (weer) mee te gaan met een pacer. Dit jaar zou ik dat niet doen. Mijn eigen plan trekken en zo proberen te lopen.

klik voor groot

Om 9.30 klinkt het startschot voor de elite lopers in de vakken voor me. Daarna gaan we in waves van start voor onze eigen run. S. vertrekt inmiddels terug naar de auto omdat hij de doggyride nog moet opbouwen, woef erin moet doen en op pad moet voor het stukje fietsen naar het punt waar hij me gaat zien. Ik heb niets bij me vandaag, alleen wat dextro in mijn zakjes en een tissue. Onderweg hebben ze hier waterzakjes die heel goed vast te houden zijn en die zal ik dus onderweg ook aannemen, plus water van S. en eventueel een spons.

Terwijl ik van start ga, maakt S. wat foto’s onderweg. Veel mooier dan wat ik zie onderweg overigens.

klik voor groot

Dan kan ik ook eindelijk weg. Het begin is erg druk. Ik kijk op mijn horloge en zie dat de eerste kilometer al achter ligt op mijn schema. Dat valt tegen en komt alleen door de drukte. De tweede kilometer gaat iets sneller en ik ben weer bijna op de schematijd. Dat gaat dus weer een stuk beter. De route is heel anders dan vorig jaar en meteen moeten we al klimmen. Dat valt niet eens mee maar ik ben inmiddels wel wat gewend en loop stug door, schakel qua ademhaling en ren weer naar beneden. Ik weet dat we richting castle gaan en dat het daar echt even omhoog loopt. De route is echter vernieuwd, want we nemen een andere weg over grote keien. Rechts loop een marshall als een idioot te fluiten en te proberen mensen van de stoep weg te krijgen. Niemand die snapt waarom hij dat wil maar dan ineens komt de hele meute tot stilstand. Werkelijk totaal tot stilstand. Wat is er aan de hand? Achteraf vermoed ik dat de marshall probeerde de meute wat meer te laten trechteren zodat de stroom smaller zou worden en alsnog langs het castle zou kunnen. Wij dus niet en ik hoorde van een andere loper die achter me liep dat het later was opgelost. Maar hier stond ik dan. Ik bleef op de plaats dribbelen omdat ik bang was dat ik anders zware benen zou krijgen. De tijd tikt door en ik ga heel erg mijn best doen om hier even niet aan te denken. Straks gewoon weer opnieuw beginnen en doen alsof dat niet gebeurd is. Ik zie dat er ruim een minuut voorbij is als we weer op gang komen. Niet aan denken nu. Gewoon doorgaan. Ik hobbel over keien omhoog en het volgende stuk is zwaar. Omhoog en omlaag. Vervelender dan vorig jaar. Niet zeuren, gewoon doorlopen. Beetje tijd inhalen bij de stukjes naar beneden, schakelen en goed met hoge cadans omhoog. Zo heftig is het allemaal niet het is alleen geen biljartlaken. Liep ik gisteren niet gewoon over twee kilometer omhoog? Nou dan, dan stelt dit dus niets voor.

Zo mijmerend hobbel ik door. Het valt me niet mee maar dat hoeft ook niet tijdens een run. Ik ga straks S. ergens zien. Hij zal de vlag van de doggyride omhoog houden en dat blijkt een gouden greep. Ik herken hem heel makkelijk! Ik pak snel tijdens het lopen de spons, wis mijn gezicht even en loop door. S. rent daarbij met me mee.

klik voor groot

De eerste 5 km zijn veel te langzaam gegaan. Ik zie de tijd, en reken uit wat de tijd per kilometer was. Allemachtig wat langzaam. Nog langzamer dan de eerste 5 kilometer in 2015. Mmmm. Ik reset in gedachten en begin aan de tweede lap van 5 kilometer. Die moet ik dan maar proberen op schema te doen. Ik vind het onwijs zwaar met die stomme klimmetjes. Het is ook best warm eigenlijk. Inmiddels loop ik met een waterzakje van de organisatie. Lekker om te drinken maar ik krijg er niets uit voor mijn tissue om mijn gezicht nat te maken. Dat is jammer. Straks ruilen voor een softflask van S.

Inmiddels lopen we door Wollaton park. Ik weet al dat we niet meer over de campus lopen. Dit park is ook niet vlak. Grrrrr. Straks ga ik S. zien als ik het park uitkom volgens mij. Inmiddels is de tweede lap van 5 km al voorbij en liep ik inderdaad op schema. Prima. Als ik dit nou gewoon kan volhouden, dan rolt er misschien nog wel een aardige tijd uit en ben ik dik tevreden. Maar ik ben nog niet eens halverwege dus eerst maar eens verder lopen.

Ik zie de vlag en zie S. rechts bij de uitgang van het park. Helaas komt er net met veel geschreeuw een rolstoeler aan ie ook rechts de meute voorbij wil. Ik kan gelukkig nog naar rechts. Softflask wisselen en de spons aanpakken. S. rent zich rot om me een klein stukje bij te houden. Niet dat ik nu zo snel ga, maar hij staat daar rustig en ook nog eens met alle spulletjes in zijn hand en dan bedenk ik ineens wat ik eigenlijk wil. Wat een schat is het ook! Ik ben blij met mijn spons en waterflesje en loop weer door. Op naar de derde lap van 5 km.

klik voor groot

Nu komen er allerlei stukken met keerpunten en delen waar je dus een stroom lopers ook de andere kant op ziet gaan. De eerste loper zag ik al voorbij racen op weg naar de finish. Mooi gezicht als je zo iemand ziet lopen. Dat is pas echt hardlopen natuurlijk. Ik doe maar een beetje joggen als ik daar naar kijk. Maar ik zeg tegen mezelf dat dit mijn niveau is en dat ik het ook best goed doe voor mijn doen. ‘Ik ben sterk en ik ben fit’. Ik herhaal mijn mantra nog maar eens. Het valt me niet mee deze run maar ik vind het op zich ook leuk om te proberen mijn plan te volgen, dus het tempo dat ik wil, mooi continu lopen en dan ook nog met een gezonde hartslag. Zou dat lukken? Ondanks de route? Ik ga er echt mijn best voor doen en laat me door niets ontmoedigen. Noch de stop bij het castle, noch de snelle lopers die me inmiddels links voorbij racen de andere kant weer op. Ik ben wat tijd kwijt door dat gedoe bij het castle, maar daar kan ik zelf niets aan veranderen dus dat is dan maar zo. Verder geen excuus om dan te vertragen of iets dergelijks.

Inmiddels ben ik alweer een stukje verder natuurlijk. Zo grappig al die innerlijke dialogen onderweg. Praten tegen jezelf, uitrekenen of alles een beetje op tempo loopt en body sensing. Gaat alles nog goed?

klik voor groot


De derde lap gaat ook op schema dus dat is niet slecht eigenlijk. Zou er dan toch echt een redelijke tijd inzitten voor dit parcours? Kom aan, nog maar een lapje van 5 kilometer dus dat stelt niets voor. Eigenlijk gaat dat ook best goed. Misschien ben ik te voorzichtig maar ik wil eerst de vierde lap van 5 kilometer op schematijd lopen. Pas dan zal ik de totaal tijd open klikken en eventueel versnellen. Ik heb echt geen idee hoe lang ik zou kunnen versnellen zo aan het einde. Ik reken een beetje uit wat de tijd zou kunnen worden.

Ik moet nog een stukje dus eerst maar eens netjes op schema doorlopen.

klik voor groot

Ook de vierde lap gaat mooi rond schematijd. Ik klik de verstreken tijd tot nu toe aan op deze afstand. Dat is niet slecht! Ik moet nog iets van 1.200 mtr en zet aan. Dat zal me toch zeker wel lukken? Ik zie de tijd langzaam verspringen…. waar is het nu ongeveer? Ik loop richting het water, zal dan rechtsaf slaan en weer langs het water lopen en uiteindelijk rechtsaf slaan richting de finish boog. Daar zag ik vanmorgen een bordje met 350 mtr. Dus bij die afslag is het nog 350 mtr. Dan sla ik al rechtsaf bij het water. Langs de weg ligt een jongen compleet out. Gelukkig zijn er al mensen bij. Wat een naar gezicht is dat toch. Maar ik ben het niet, ik ga goed en ben lekker bezig. Nog een klein stukje…. De tijd verspringt sneller dan ik wil maar ik weet zeker dat ik goed aan het lopen ben.

Ik ren over het gras. Lopen lopen…. Ik finish op schematijd plus de ene minuut die ik gemist heb rond het castle en ik ben dik tevreden.

Vorig jaar 5 minuten langzamer en nu volgens plan. En ook mooi vlak zonder verval en met een mooie hartslag (gemiddeld 145) zonder gedoe. Het laatste stuk heb ik goed nog versneld. Zou ik te voorzichtig zijn geweest? Had ik moeten proberen de minuut goed te lopen? Ik weet het niet en ik zal het ook niet weten. Vorig jaar startte ik de eerste 5 km lap te snel (wel volgens plan overigens) en kwam er uiteindelijk niks van terecht. Dit jaar volgde ik mijn plannetje en had ik helaas vertraging bij de stop. Maar daarna geen gekke dingen meer en vlak gelopen. Dat vind ik toch wel leuk eigenlijk.

Ik krijg de medaille en een tasje met water en ga op zoek naar S. Ik zie het vlaggetje al maar dan krijg ik iets keihard tegen mijn hoofd aan. Een champagnekurk die een idioot kennelijk de mensen inschiet. Wow dat is hard! Gelukkig heb ik een hard hoofd en ik loop naar S. en woefje die allebei blij staan te wachten.

We lopen daarna naar de auto en gaan woef verzorgen. In het heetst van de strijd is S. helemaal vergeten om woefje om 11 uur wat eten te geven. Dat gaat er dus nu in als koek.

klik voor groot

Ik ben wel tevreden eigenlijk maar het is een lastige loop. We laten woefje nog even uit en rijden het terrein af. Dat gaat iets beter dan voorgaande jaren doordat het parcours verlegd is. Daarna gaan we naar de dierenwinkel om voer te halen voor woef. Dat hadden we beter niet kunnen doen want we kunnen niet meer naar huis rijden zoals we wilden vanwege het marathon parcours. We rijden gigantisch om en zien ondertussen wel zielige lopers langs de weg op het marathon parcours. Die lopen er niet mer zo frisjes bij terwijl ze toch pas 3 uur onderweg zijn en nog een heel stuk moeten. Afschuwelijk. Blergh. Ik ben blij dat het er voor mij op zit in ieder geval.

Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 21 km
* 19 graden

september 296 km – 2016 totaal 3.073 km

24.09.2016 – belchford – 11 km

Vanmorgen staat om klokslag 8 uur de koerier voor de deur met de nieuwe buitenbanden. Het is prachtig weer en S. gaat meteen aan de slag met de bandjes.

Dat is snel gedaan en omdat het zulk mooi weer is gaan we op pad voor een runnetje ondanks dat morgen de halve marathon al is. Ik lees wat verslagen van vorig jaar en we kiezen voor de run vanaf het uitzichtspunt in Belchford. Daar staat bij dat het tamelijk vlak was en rustig met alleen een klim aan het einde van de route. Die herinneren we ons inderdaad ook nog maar we gaan vol goede zin op pad. Het waait wel behoorlijk hard en dat merken we vast op de hoger gelegen weg bij het uitzichtspunt.

Eerst maar eens de boel klaarmaken voor vertrek. Doggyride en fiets met nieuwe bandjes. Ik heb mijn giletje nog aan en zelfs mijn jackje vanwege de wind. Ook heb ik mijn nieuwe schoentjes weer aan hoewel je net zo goed zwaar kunt trainen voor een loop zodat het daarna lichter lijkt. Maar ik wil gewoon even lekker lopen.

klik voor groot


Het uitzicht hier blijft echt prachtig en zeker met mooi weer. De wind doet ons eigenlijk weinig en we zullen daar straks ook minder last van hebben als we weer gaan afslaan. Woef zit nog even in de kar op het eerste stuk omdat dat langs de weg loopt. Bovendien heeft ze pas een uur geleden gegeten dus dit is prima zo voor het begin. Straks mag ze er weer uit.

Na de warming up start ik de run. Ik weet eerst niet goed wat ik zal lopen maar het gaat prima en ik besluit 3000tjes te lopen binnen MAF. Dat gaat verrassend goed eigenlijk.

klik voor groot


Na 3000 mtr zijn we ook al voorbij de afslag en kan woef uit de kar. Het is hier rustig genoeg dus dat is geen probleem. Inmiddels zijn we ook uit de wind. Heerlijk en veel warmer dan gepland dus ik smelt bijna met mijn lange mouwen.

kik voor groot

De tweede lap gaat ook prima en we komen precies bij de kruising uit waar we de vorige keer rechtdoor zijn gegaan en een off road lusje maakten.

We geven woefje even wat water en we besluiten rechtsaf te gaan en op de weg te blijven. Woef kan wel in de kar en over de weg is voor nu met de fiets wat gemakkelijker en ik hoef ook niet per se die extra lus nu.

We zien niet zo uit naar de volgende lap omdat we weten dat we eerst steil naar beneden gaan en daarna steil omhoog over een vrij lang stuk. Ik zal gewoon doorlopen en S. gaat het proberen op de fiets met woef in de kar. Een echte uitdaging dus maar vorig jaar kon hij het ook! Eventueel kan woef natuurlijk gewoon uit de kar want dat is een stuk lichter.

klik voor groot



De helling valt me eigenlijk nog mee. Kwestie van kleine stapjes en gewoon doorgaan. Het kost me uiteindelijk maar 50 seconden op deze lap en met een mooie hartslag die natuurlijk wel buiten MAF komt.

Voor de afslag is de 3000 mtr lap gelopen en kan ik beginnen met de cool down. S. is inmiddels ook weer bij me. Hij deed het dus ook super want hij kon de hele helling met fiets en kar rijden zonder af te stappen. Petje af.

Ik besluit tijdens de cool down even mijn schoenen beter te veteren in verband met morgen. Inmiddels lopen we weer op de hoger gelegen weg naar het uitzichtspunt en waaien we weer weg. De zon is nog steeds heerlijk warm. Woefje zit rechtop in de wind en dat is een lief gezicht met haar wapperende oortjes.

klik voor groot

Na 11 km staan we weer bij de auto. Even een leuk soepel rondje gedaan met mooi weer. Run of niet morgen, we zijn hier nu en halen er uit wat erin zit wat mij betreft. Misschien was die helling niet het handigste maar dat zien we dan morgen wel weer.

Op naar de volgende run.

gegevens:

* 11 km
* 22 graden

september 274 km – 2016 totaal 3.051 km

23.09.2016 – fulletby – 14 km

Vandaag ga ik alleen op pad. Met die banden van de fiets is het niks dus lekker even alleen. Ondertussen heb ik vanmorgen ontdekt dat de banden niet vandaag komen. Ik ga bellen en dan blijken ze pas maandag te komen en dan ook nog met 5 pond extra betalen voor ‘next day’. Mijn fout, ik dacht dat ik donderdag voor ‘next day delivery’ had gekozen. Nee dus. Ontzettend balen. Zaterdag delivery kan ook maar dat is dan 20 pond extra. Kassa! S. gaat om 10 uur bellen met de fietsenhandel hier en anders doen we toch die upgrade naar zaterdag afleveren. Ik ga dus op pad maar denk wel aan het gedoe met die banden.

klik voor groot

Ik neem de weg het dorpje uit en ga daarna weer via de velden richting Belchford.

klik voor groot

Het is prachtig weer maar in de ochtend wel nog vrij fris. Ik vertrek dus met een dun lange mouwen shirtje en mijn giletje maar dat giletje gaat gauw uit. Ook warm op mijn rug straks maar vooruit maar. Woefje hijgt ook al want het warmt heel snel op.

In Belchford maak ik snel even een kiekje van de kerk en daarna loop ik door richting de Roman Road. Eerst even over de weg en straks weer offroad na de grote farm.

klik voor groot

De Roman Road is het enige vlakke stukje op deze route. Ik loop op mijn trail schoenen en dat is op zich fijn maar wel weer even wennen. Ook de rugzak voelt zwaar en warm op mijn rug. Het lopen gaat niet echt helemaal soepel maar dat komt ook door het gedoe met de fiets(banden). Om 10 uur stuur ik een SMS om te vragn hoe het gaat met die banden.

klik voor groot


Ondertussen loop ik Tetford weer in na de Roman Road. Woefje heeft het warm want de zon schijnt inmiddels volop.

klik voor groot

Ik krijg ook een SMS van S. dat de banden niet bij de winkel te krijgen zijn. Dan maar de upgrade. Overigens zijn de banden die er wel zijn een stuk duurder ook nog eens dan de banden die we bestelden, zelfs met de 20 pond upgrade voor zaterdag levering. We kozen nu voor de marathon plus tour omdat de big apple er niet is in de 47/622 maat van de Koga. S. gaat dus de webshop weer bellen en dat regelen. Ik loop inmiddels verkeerd in Tetford en loop daarna ook het offroad pad voorbij. Maar uiteindelijk ben ik weer en route en is de zaterdag levering ook geregeld lees ik op mijn telefoon dus ik kan weer rustig verder lopen.

Het laatste stuk is een flinke klim. Dat weet ik al en ik ga het gewoon proberen. Rustig hobbelen woef en ik tegen de helling op. Het is echt een hellinkje want het hoogteverschil is iets meer dan 100 mtr vanaf de start.

Maar het gaat prima. Ik stop nergens en loop rustig door. De Mafate Speed zijn niet al te stug op de voorvoet zodat ik gewoon op mijn tenen kan lopen en klimmen. Het valt me alleszins mee eigenlijk en na een poosje zijn we boven. Ik wil niet stoppen omdat ik nog een stukje moet en liever niet mijn benen vol wil laten lopen na de klim dus ik maak uit de hand nog wat kiekjes.

klik voor groot

Daarna slaan we rechtsaf richting het dorpje. Nog een kiekje van het kerkje tijdens de cooldown en daarna staan we na 14 km weer bij het huisje.

klik voor groot

Als ik thuis kom, betaal ik direct via PayPal voor de upgrade en even later rolt de bevestiging binnen dat de banden morgen geleverd gaan worden. Prima service en keurige terugkoppeling. Ik ben benieuwd maar als het goed is, zitten morgen de nieuwe banden er dus weer op!

Inmiddels is het al erg warm en de rest van de dag zitten we heerlijk in het zonnetje te genieten. Wat boffen we weer!

gegevens:

* 14 km
* 16 graden

september 263 km – 2016 totaal 3.040 km

22.09.2016 – winceby – 14,5 km

Gisteren en eergisteren hebben we onze tweedaagse fietsroute gereden. We hadden goed weer om te fietsen en alles is goed gegaan. Het verslag volgt nog. Vandaag is het dus weer tijd voor een rondje lopen hier! We doen een tweede poging voor de Lindsay Trail rond Winceby. Daar wilden we maandag ook al lopen maar toen ging het mis vanwege alle lekke banden (3 lekke banden en meer dan 5 gaatjes). Vandaag nemen we een andere route aan het begin (over de weg) zodat we het stuk met de meidoorns kunnen overslaan.

Vol goede zin gaan we op pad voor de route. Het begin gaat even over de drukke weg maar het is maar een kort stukje en al snel slaan we linksaf. Daar hangt ook het eerste bordje al voor de Lindsay Trail. Dit zouden we dus eigenlijk als fietsroute gaan doen, totdat ik een andere route verder weg voorbereidde die we dus al hebben gereden inmiddels.

klik voor groot

Daarna lopen we over een redelijk rustige weg en we laten woef ook uit de doggyride. De weg gaat aan het begin even fijn omlaag.
Na een stukje lopen, slaan we af naar rechts. Op de kaart ziet dat eruit als een groene stippellijn. Dat is dus offroad. Het eerste deel gaat eigenlijk nog wel.

klik voor groot

Daarna komen we weer op een weg. Tot nu toe is alles prima te doen. Lopen gaat goed, de fiets gaat goed en de omgeving is ook mooi. Zou dit nou een geschikte route zijn geweest voor onze fietstocht?

klik voor groot


We slaan weer een pad in en vanaf daar word het ineens echt offroad zonder duidelijk pad. Is dit een rolstoelvriendelijk pad? Of zelfs maar een fietsvriendelijk pad? Ik zie de bui al hangen… waar is mijn mountainbike? Ja hoor. Eh…. ik loop hier op mijn gloednieuwe wegschoentjes he.. Ik had dit ook niet verwacht. Maar zonder gekheid, het is wel vreemd. Dit is echt een lastig pad en ik ben een beetje verrast dat dit een echte route is die ook geschikt zou zijn voor rolstoelers. Met al die heuvels lijkt me dat al helemaal niet geschikt maar dit is het zeker niet. Maar we modderen rustig voort. Even wafje wat te drinken geven. Zij vindt het in ieder geval wel echt leuk.

Het nadeel van dit pad is ook dat we weinig zien. De heggen zijn een beetje hoog en het is niet bijzonder qua uitzichten. Ik vind het wel leuk lopen zo moet ik toegeven. Een mooie combinatie van offroad en tarmac. Maar als fietsroute lijkt het me minder geschikt en al helemaal met volle bepakking.

klik voor groot


Na het offroad stukje komen we weer op de weg. We hebben ongeveer 8 km op de teller staan en we besluiten woefje een klein stukje in de doggyride te doen en haar aan het einde er weer een paar kilometer uit te laten. Het is best warm dus dat is een goed idee. We zien echter ineens een hek aan het einde van de weg met koeien erachter en besluiten daar eerst te gaan kijken om te zien of het misschien weer offroad is. Bovendien kan woef beter loslopen met de koetjes. Enerzijds afleiding en anderzijds minder zwaar in de doggyride voor het geval dat de koetjes ineens gaan rennen.

We openen de gate en lopen het terrein op. Het pad loopt hier gewoon doorheen maar dat zegt niets. In maart van dit jaar werd een vrouw door een koe gedood op het pad waar ik altijd liep met woef bij Belford. We kijken dus goed uit en zorgen ervoor dat we niet tussen een kalfje en een koe komen. Een van de jonge dieren is nieuwsgierig en hobbelt een beetje achter ons aan. Ga weg. Maar 50 meter na het hek hoor ik alweer een vloek. Lek. Hoe doet S. dat toch met die banden? Gelukkig hebben we al nieuwe buitenbanden besteld, want ik neem aan dat ze gewoon ‘op’ zijn inmiddels en daarom ook niet meer lekbestendig zijn. Want dit is te gek voor worden natuurlijk. S. Gaat pompen en ik hou de koetjes in de gaten.

klik voor groot

Daar staan we dan tussen de koetjes. De groep staat gelukkig vredig te grazen op afstand. Het ene jong ding is wel nieuwsgierig maar komt niet al te dichtbij. Als de band opgepompt is, gaan we gauw verder en daarna zijn we ook snel van de weg af door het weiland met de koetjes.

Maar de band is dan ook alweer leeg. Ik loop even door en S. pompt weer en haalt me weer in. Maar dit kan dus niet zo want zo komen we nergens. Ik haal de kaart erbij en tuur naar de route. Gelukkig staan we bij een afslag en is dat net ietsje korter dan doorlopen. Aanvankelijk is het plan dat ik de route af zal maken en dat S. terug zal lopen. Maar de route lijkt langer dan de 6 km die ik denk dat we nog moeten. Ik zal dus ook via de korte weg gaan lopen en dan met de auto terugkomen. Ondertussen wandelt S. dan rustig vast terug richting de auto. Eigenlijk onzin natuurlijk want of ik nou 2 km met de auto rijd of 6, dat maakt ook niets uit. Vandaag is het prachtig weer dus S. had net zo goed in het zonnetje kunnen gaan zitten eigenlijk. Maar goed we spreken het nu eenmaal zo af. Ik neem woef mee en verder niets, S. gaat met de fiets en de doggyride op pad. De route is makkelijk te vinden dus dat zal wel loslopen.

Ik hobbel terug en ik ben erg blij nu met mijn lichte schoentjes. Het lopen gaat super makkelijk en ik stop nergens. Zelfs de heuveltjes doen me weinig. Ik ben benieuwd waar ik straks S. weer ga zien.

Ondertussen maakt hij wat foto’s van de route.

klik voor groot



Als ik bijna bij het einde ben, zie ik het pad waar we eigenlijk maandag vandaan zouden zijn gekomen. Dat is veel korter en snijdt die drukke weg af. Zal ik die route dan nu toch maar nemen? Ik besluit het te doen en al snel hobbelen wafje en ik over het veld. Ik kan redelijk zien waar ik heen moet. Ik hoop alleen dat ik mijn nieuwe schoentjes niet kapot maak hier. Dit was trouwens ook niks geweest met de fiets en de doggyride. Even later ben ik bij een hekje en til woef eroverheen. Daarna loop ik langs het veld met de stekels van de heg. Ik loop een beetje meer richting het veld en al snel ben ik bij de weg en dus bij de auto. De route was 14,5 km zo wordt het dus nooit wat. Beetje korter dan gepland en het laatste stuk dus afgesneden. Nou heb ik nog die route niet gezien!

Ondertussen wandelt S. waarschijnlijk nog met zijn fietsje tegen de helling op….

klik voor groot

Ik doe woef in de auto en rijd terug om S. op te pikken. Als ik weer bij hem ben, doen we gauw de doggyride weer in de auto en de fiets achterop en gaan naar huis. Weer een route die anders liep dan gepland…. Ik hoop dat de banden er snel zijn en dat dat de oplossing is.

update bij het plakken van de band blijken de buitenbanden inderdaad wel redelijk versleten te zijn. Helaas maakt ik een fout bij het bestellen en komen de banden niet morgen. Maar na een (dure) upgrade zullen ze alsnog zaterdag geleverd worden.

gegevens:

* 14,5 km
* 22 graden

september 249 km – 2016 totaal 3.025 km

18.09.2016 – fulletby (2) – 5,5 km

Vanmorgen lekker een 15 km rondje gelopen rond Roughton en vanmiddag geluierd. Omdat woef toch uit moet, gaan we in de avond nog een kort rondje rond de farm hier in de buurt maken. Misschien zien we weer hertjes staan zoals ik gisteren zag!

Het lopen gaat goed, fietsen op die route gaat ook prima. De zonsondergang is weer mooi maar niet zo mooi oranje als gisteren. Ik experimenteer wat met lopen en de tijd vliegt voorbij. Helaas geen hertjes zoals gisteren en dat was jammer. Misschien waren we net iets te vroeg op pad.

klik voor groot

Morgen weer een run!

gegevens:

* 5,5 km
* 18 graden

september 234 km – 2016 totaal 3.010 km

18.09.2016 – roughton – 15 km

Gisteren liep ik hier al mijn eerste rondje. Vandaag is onze eerste echte vakantiedag na aankomst en gaan we samen op pad. We kiezen voor een bekende route die ook tamelijk vlak is en waar het makkelijk rijden is met de doggyride. We gaan rond Roughton lopen. De route is ongeveer 14 km dus dat is prima. Het weer is een beetje bewolkt als we vertrekken maar de temperatuur is verder goed.

De start even voorbij Horncastle is snel gevonden en we zetten gauw de doggyride in elkaar. Het matrasje blijkt nog in de cottage te liggen maar de nieuwe kar is al tamelijk zacht gelukkig. Daarna gaan we gauw op pad.

Eerst langs de Spa trail met alle kunstwerken. Dat blijft toch een leuk gezicht. Aan het einde van dit pad zullen we rechtdoor gaan, en niet via de golfbaan zoals de vorige keer. Dat pad daar is verboden voor fietsers en de vorige keer hadden we geluk dat iemand ons erop liet zodat we konden wandelen met de fiets.

klik voor groot

Maar als we bij het einde komen, blijkt er helemaal geen pad rechtdoor te gaan. We besluiten dat ik rechtsom via de golfbaan zal gaan en dat S. met de doggyride linksaf via de weg zal rijden. Het is maar een klein stukje.

klik voor groot

Zo gezegd zo gedaan. Ik hobbel blij met wafje over de golfbaan. Mooi en rustig maar opvallend genoeg dit jaar nog geen enkele paddenstoel terwijl er vorig jaar talloze stonden. Misschien wat later dit jaar? Aan het einde van het pad sla ik linksaf en daar kom ik S. weer tegen.

Samen gaan we door naar Roughton. Woef gaat in de doggyride want we lopen nu een heel stuk over de weg richting Kirkby on Main. Daar mag ze er straks weer uit. De weg loopt prima, maar is veel langer dan in onze gedachten.

klik voor groot

Inmiddels schijnt de zon ook en is het warm geworden. Wafje begint ook al een beetje te zeuren in de kar dat ze eruit wil.

Maar uiteindelijk komen we in het dorpje bij de pub. Daar besluiten we rechtsom te lopen en het pad langs het water te proberen.

klik voor groot

Dat is een gok met de kar natuurlijk… Het pad is snel gevonden. Het is mooi met een waterrad bij het water. Helaas moeten we even de fiets en de doggyride over een hek tillen. We weten dan nog niet dat dat de eerste keer van meerdere keren zal zijn…

klik voor groot

Het pad is verder wel te doen langs het water. Eerst over het gras en daarna op het hoger gelegen pad. S. moppert wat. ik zei toch dat ik een mountainbike nodig had . Ja ja natuurlijk. En dan op de weg weer klagen dat het niet lekker rijdt…. ik heb toch ook geen trail schoenen aan?

klik voor groot


We komen weer bij een hekje, koppelen de kar af en tillen woef, de kar en de fiets over het hek. Aan de overkant van de weg doen we dit nog een keer. Verderop is de lock weten we, en daar was ook iets met een hekje herinneren we ons van een vorige keer.

klik voor groot

We lopen verder. Hier hebben we de vorige keer met de drone opnames gemaakt. Dat was leuk en het was mooi weer. Nu namen we de drone niet mee omdat het bewolkt was. Jammer, want nu schijnt de zon alweer! We hadden anders wel leuke beelden gehad.

klik voor groot

Even verderop zien we de lock al opdoemen. We maken even een foto en overleggen over de route. Gaan we vanaf hier weer over de weg of proberen we de rest van het pad ook? We kijken waar we het water weer over kunnen steken. Op de kaart staan footbridges aangegeven dus dat moet kunnen. We besluiten het te proberen en lopen door.

klik voor groot


S. klaagt en moppert weer volop maar het is echt mooi. We hebben al een dipper gezien en even later zien we een zwaan heel laag op het water aanvliegen. Prachtig! Ik geniet er wel van en woef is ook blij.

klik voor groot

Vanaf een afstandje zien we de eerste brug al. Kijk een echte brug! Althans dat lijkt zo van een afstandje. Als ik dichterbij kom, ga ik even kijken want ik zie weer een opstapje. Verdikkie, niet alleen iets waar alles weer overheen moet, maar ook nog een hele smalle brug. Dat wordt dus tillen!

klik voor groot

Als we verder het veld in kijken, zien we nog meer van die krengen. Dat valt dus tegen maar ik vind het wel een grap. De eerste brug gaat goed. Ik trek de doggyride door het veld naar de tweede brug en S. moddert met de fiets op de smalle brug. Zo rommelen we even door met de volgende bruggetjes en hekjes.

klik voor groot


Als we bij het einde zijn en het laatste hekje hebben gehad, komen we op een soort knollenveld. O jee. Om geen gezeur te hebben trek ik de doggyride dan maar door het gras richting de weg. Nee het trekken is geen probleem, ik word door elkaar geschud krijg ik te horen als we weer op de weg staan. O? Nou ja, we zijn er en ik vond het wel een grap eigenlijk. Nu het laatste stukje over de weg terug naar de auto. Ik moet wel even op gang komen na dat gedoe met de bruggetjes en de hekjes maar al snel zijn we weer lekker aan het lopen. Woef zit weer in de kar. Het laatste stuk moeten we straks even doorrennen want dat gaat over een drukke weg richting de parkeerplaats.

klik voor groot


Maar dit jaar gaat dat veel makkelijker dan vorig jaar en in no time leggen we de laatste 500 mtr even snel rennend af. Als het even meezit, zijn we nog op tijd thuis voor de formule 1 uitzending ook!

Op de parkeerplaats vouwen we de doggyride weer op en zetten de fiets op het dak. We hebben 15 km gelopen dus dat is prima. Een raar stukje tussendoor met al die bruggetjes maar dat is alleen maar leuk.

Op naar de volgende run.

gegevens:

* 15 km
* 21 graden

september 229 km – 2016 totaal 3.006 km

17.09.2016 – fulletby – 11 km

Vandaag zijn we aangekomen in Lincolnshire. De overtocht ging soepel en woef was ook tevreden. Gelukkig konden we meteen in het huisje dus dat was prettig. Na aankomst even snel voer gehaald voor woef en daarna naar de cottage. In de middag een lekker dutje gedaan en verder een beetje geluierd. In de avond besloot ik toch maar op pad te gaan voor een eerste korte run hier. Het was al een beetje laat en ik was benieuwd hoe laat het donker zou zijn. Maar het 7 km rondje naar Belchford zou toch moeten lukken dus ik ging vol goede moed op pad. Voor de zekerheid een lampje in de rugzak.

klik voor groot

De weg ken ik natuurlijk inmiddels op mijn duimpje en woef ook al. We hobbelen lekker over de velden. Beetje op en neer maar het gaat prima. Aan het einde van het veld rechtsaf naar Belchford, langs de Bluebell Inn en weer rechtsaf de Vikin Way op. Het gras is vrij hoog en het lijkt een beetje op een knollenveld. Maar het blijft leuk en lekker lopen hier. Ik zie nog net het laatste avondlicht.

klik voor groot

Veel te snel ben ik alweer vlakbij de cottage. Ik besluit om een klein stukje nog richting Horncastle te lopen maar als ik daar loop, ben ik al dichtbij de afslag van het extra lusje rond de farm en dus besluit ik dat te doen. Het wordt inmiddels echt al donker en ik ben benieuwd of ik mijn lampje nog nodig zal hebben.

Ik loop door en zie een ree weg springen. Even verderop staat een groepje hertjes dat zich rot schrikt van ons. Een prachtig gezicht. Ik zie ook nog een uil vliegen.

Na 11 km sta ik weer bij de cottage. Inmiddels is het ook helemaal donker.

klik voor groot

Op naar de volgende ronde!

gegevens:

* 11 km
* 19 graden

september 214 km – 2016 totaal 2.991 km

rapa nui – 543 km
hoka bondi b – 383 km
hoka clifton 2 – 164 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 2 – 596 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka stinson trail – 655 km
hoka mafate speed – 121 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 454 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km