**30.08.2014 – week 11: rottemeren – 20 km – totaal 22 km**

Vandaag stond een test HM op het programma. Dat begreep ik niet helemaal qua schema, aangezien ik nog een 7M en 9M op het programma heb op HM tempo en dat is al uitdaging genoeg. Ik had dit al gezien en had al bedacht dat er iets anders moest, maar ik twijfelde tussen een MAF rondje en toch de prikkel qua inspanning van ‘net iets meer’ dan de normale duurloop. Uiteindelijk koos ik voor het laatste. Ik wilde de 20K lopen rond het tempo van twee weken geledenop de 8M ronde.

Omdat het niet meer zo warm is, hoefden we niet vroeg op pad en even na 7.30 startten we bij de roeibanen voor ons rondje. Helaas regende het natuurlijk weer aardig door bij vertrek.

klik voor groot

Voor de zekerheid dus maar de kar mee en omdat het toch wel flink regende, deed ik ook de Hurtta om bij Ztje. Ze hoeft immers niet meer te ‘slijten’ dan noodzakelijk, zeker niet met het 2015 plan voor de boeg. Bovendien kan het haar dus werkelijk niet schelen of ze dat ding om heeft.

Al snel waren we op weg na inlopen met een rustige kilometer. Linksaf richting het ophaalbruggetje en verder dan maar weer. De eerste paar kilometers zitten er redelijk snel op maar het gaat (te) hard. En eigenlijk loopt het al heel snel gewoon niet lekker. Wie zeurt daar nou zo? Ik? Ja. Het regent, het waait en het is gewoon niet leuk. De eerste 5 kilometer gaan keurig op streeftempo. Gek genoeg liepen we 2 weken geleden ook zo en toen ging het best lastig. Wat liep nu beter? Deze ronde RWR of 2 weken geleden? Ik vond het toen ook bikkelen en een beetje afzien, maar nu loop ik RWR en toen liep ik continu. Streeftempo gelijk en dus moet ik sneller doorlopen (!) tijdens de run segmentjes. Ik weet het niet. Ik vind het allebei lastig geloof ik.

Het wordt droog en S. doet het jasje van woeffie uit. Ik heb ook al snel mijn regenjasje niet meer aan, want dat werd veel te warm maar was voor het warmlopen wel even lekker. We lopen door en ondertussen mopper ik af en toe wat. Zijn we er al?

klik voor groot

Inmiddels regent het ook weer flink en dus loopt woef alsnog in de regen. Maar je kunt geen jasje op een natte hond leggen, dus dan maar niet en in de kar kan ze dus ook niet meer, want dan wordt ze meteen stijf. Lekker doorlopen dan maar. Arme S. Ook nat en op de fiets is dat helemaal niet lekker.

Inmiddels lopen we alweer richting de molens en hebben we de wind bijna vol tegen. Dat loopt ook weer anders dan op de heenweg. Ik zie al dat we totaal niet gaan uitkomen qua afstand en ik reken vast uit welke route we moeten nemen voor een beetje aardig rondje dat in de buurt van die 20 km komt. Daar kom ik ook wel uit denk ik.

Op zich lig ik nog steeds op schema dus het gaat niet slecht. Qua getalletjes dan want de PE is best hoog.

We draaien de roeibaan weer op en gaan beginnen aan de laatste ronde. Hoewel…. op een gegeven moment zie ik dat er nog 7 km gelopen moeten worden. Pffff ik ben pas op 2/3 van de route! Ik brul tegen de wind in. Even ontladen. Woef kijkt verschrikt op. ‘Wat doe ik fout’? Ik lach naar haar en roep dat alles goed is. En we lopen weer verder…. Nog steeds keurig op schema. Dat wel. Zijn we er al?

Rondje buitenom over de weg, terug over de baan en dan weer de andere kant op. Windje mee en windje tegen. Ik reken uit dat de kern precies 20 km zal zijn en dat is ook welletjes nu. Woef is nat, S. is nat en het is mooi geweest. De laatste paar kilometer heb ik continu gelopen en ik besluit de laatste 500 meter even flink te versnellen. Dat zal vanaf het meethuisje zijn maar ik vergis me en het is maar 250 meter maar het tempo is hoog. Ik zie de klok op 20 km springen en ik klok af. Done!

Wat een klote rondje. Gauw vergeten. Tempo goed, HF binnen grenzen maar het voelde niet echt lekker allemaal. Gelukkig nergens last van onderweg dus verder niet zeuren. Op naar de volgende ronde.

Als we bij de auto komen regent het weer hard. Gauw de fiets en de kar weg en de hond afdrogen dan maar en lekker naar huis.

klik voor groot

Gegevens:

* 22 km
* temp 16 – regen en winderig 25 km/u

aug 285 km – 2014 totaal 2.032 km

**28.08.2014 – rottemeren – 1M + 5M – 1M – totaal 13 km**

Vandaag weer een braintraining net zoals vorige week. In deze recovery week is de afstand ‘maar’ 8 km voor de tempotraining vorige week was dat 11.5 km.

Het is weer mooi weer geworden en eigenlijk ben ik toch een beetje laat op pad, want ik start pas om 9 uur in de ochtend. Het zonnetje is er al flink bij en het is veel warmer dan ik dacht met ruim 18 graden. Dat is een tegenvaller dus. Eerst maar de warming up en de easy mile. Dat gerommel met opwarmen gaat redelijk OK maar ik voel me een beetje zwaar en loom. Misschien door het weer nu. Als de easy mile erop zit, ga ik maar van start voor de kern training van 8.000 mtr. Klinkt lekker weinig zo dus vooruit maar! Ik kies voor een rondje met de klok mee zoals ik dit rondje ook enkele weken geleden ook liep op deze afstand. Dan kan ik tenminste een beetje vergelijken. Dat is alweer 3 weken geleden!

De eerste kilometer gaat prima, de metronoom tikt en dat voelt allemaal goed. Helaas springt er weer een hond op me af waardoor ik moet uitwijken en moet inhouden. Stomme eigenaren. Ik zwaai met mijn hand en ben geirriteerd. Ik zie mijn hartslag de hoogte inschieten en mijn ritme is er weer uit. Ik loop door en sla linksaf naar het ophaal bruggetje. De eerste kilometer leg ik te snel af en ik doe mijn best om een beetje in te houden. Ik klauter over het ophaalbruggetje en sla weer rechtsaf. Het zonnetje is echt warm en schijnt in mijn gezicht van rechts. Het matige windje blaast in mijn rug waardoor ik totaal geen verkoeling heb. Ik ben echt geen warm weer loper, dat is wel duidelijk. Waf hijgt ook hard en loopt een beetje achter me en speelt dus niet voor opgewekt en fit haasje vandaag blijkbaar.

We hobbelen door. Langs het water, richting het restaurant en dan naar de snelweg en weer terug naar de molens. Het gaat op zich wel maar ik vind het gewoon lastig. Tot de 5 kilometer is er weinig aan de hand, maar daarna heb ik het ook wel gezien merk ik. Maar zo werkt het niet natuurlijk, het is juist de bedoeling om te lopen met een vermoeidheidsgevoel en dan dus door te zetten. Nou vooruit maar. Ik probeer woef een beetje voor me uit te krijgen maar dat mislukt. Dan maar niet.

Dan ineens weer zo’n hond die voor mijn voeten springt en blaffend op mijn arme running mate afspringt. Ik roep wat naar die man, ben weer uit mijn ritme en baal als een stekker. Wat is dat toch met die mensen? Ik snap dat dus echt niet!

Doorhobbelen, tempo is niet zo mooi vlak denk ik. Ik zie niks, want de garmin hopst heen en weer van snel naar langzaam en alles er tussenin. Geen idee waarom het de laatste tijd zo erg is qua storing. Irritant is het wel, zeker als je niet zo soepel loopt en geen idee hebt of de pace in beeld klopt of gewoon een fout is.

De route gaat verder langs het restaurantje en ik probeer door te zetten. Dan ineens weer iets anders op mijn weg. Deze keer een busje op het fietspad. Idioot genoeg denkt de man blijkbaar dat hij niet even door het gras kan en word ik dus bijna van de weg gedrukt. OK, zo gaat het allemaal lekker. Weer ergernis en weer uit het ritme.

Ik loop de brug op bij de snelweg en besluit toch even een slokje water te drinken. Ik zet daar dus drie looppassen en moet mezelf daarna enorm aanzwengelen om het laatste stukje even te lopen. Wat is dat toch elke keer? Ik had eigenlijk gedacht dat deze 8 km wel veel makkelijker zou gaan na de 10 en de 11.5 km op tempo die ik al eerder liep maar het is elke keer hetzelfde gevoel geloof ik.

Uiteindelijk kom ik natuurlijk gewoon op het punt waar ik de 8 km kan afklokken. Makkelijk gaat het niet.

Op naar de volgende training dan maar. Ik start een easy mile als cool down die vooral bestaat uit stevig doorwandelen en maak twee fotootjes van woef.

klik voor groot

Daarna richting de auto en klaar. Woef hijgt als een dolle en heeft het duidelijk warm. Straks gauw even water geven!

klik voor groot

Op naar de volgende training. Ik ben inmiddels over de 2.000 km grens voor dit jaar!

Gegevens:

* 13 km
* temp 19

aug 263 km – 2014 totaal 2.010 km

**26.08.2014 – roeibanen – mixed interval – totaal 11 km**

vandaag weer een mixed interval op het schema. Het is recovery week dus de afstanden zijn weer korter dan vorige week, streef tempo weer gelijk aan de andere keren dus HM – 10K – 5K – 3K tempo.

Op 5 augustus, dus 3 weken geleden deed ik deze training voor het eerst en ook met deze afstanden. Het ging toen best aardig met optimale omstandigheden, dus weinig wind en prima temperatuur.
Dat zag er veelbelovend uit en had een mooie progressie in tempo over de afstanden heen. Ik was toen dik tevreden. De week daarna waren de afstanden al iets langer en vorige week was het schema 3000-2000-1000-800 en dat ging ook prima. Overigens is dat veel zwaarder, want je begint al met een 3.000 meter gevolgd door een 2.000 meter terwijl je nu alleen maar een 2.000 en 1.600 hoeft te lopen voordat je aan de 1.000 begint. Kind kan de was doen toch?

Vanmorgen was ik dus klaar om te gaan lopen en deze training te doen. Toen ik beneden kwam, goot het werkelijk van de regen en aangezien ik te lang bezig was op de computer had ik geen tijd meer om voor mijn afspraken nog te gaan trainen. Uiteindelijk dus naar de namiddag verschoven! Dat is voor het eerst sinds maanden dat ik een training doe aan het einde van de dag. Voelt heel anders, want je bent eigenlijk al meer opgewarmd en soepeler dan aan het begin van de dag! Maar aan de andere kant heb je ook meer gedaan en treedt de eerste vermoeidheid alweer in. Ik was dus erg benieuwd hoe het zou gaan.

Toen ik bij de baan kwam, merkte ik dat het weliswaar droog was maar dat het flink waaide. Dat was een tegenvaller, want de vorige keer op deze reeks was het fraai en rustig weer. Maar ik zou eens even mijn best gaan doen! Even opwarmen maar en daarna starten met de easy mile. Ik besluit weer het een na laatste meethuisje te nemen om mijn park hydro neer te leggen met wat perensap en vanaf daar de 500 meter rondjes te gaan doen. Dat bevalt toch eigenlijk beter dan de kortere 400 meter rondjes aan het einde van de baan. Zo gezegd zo gedaan.

Het piepje van de eerste lap klinkt en ik ga op weg. Garmin is all over the place qua pace en ik kan slecht inschatten hoe snel ik loop. Ik gebruik de borden langs de baan en de timer dan maar. Iedere 250 meter staat een bord maar door de twee bochtjes klopt dat natuurlijk nooit helemaal. Ik doe mijn best maar het gaat veel te hard. Ik vertraag bewust in de tweede kilometer maar het is en blijft veel te snel. Ik klok af en reken uit wat het gemiddelde was. WTF dat is ongeveer mijn 10K tijd en natuurlijk niet mijn HM tijd. Geeft op zich niet, maar nu moet ik de andere afstanden dus steeds iets sneller lopen.

Tijdens de 2 minuten active recovery reken ik uit welke pace dan een beetje fraai uit komt zo richting de 800 meter aan het einde en wat ik daar zal lopen. Het signaal klinkt en we gaan weer op weg. Mijn knappe runningmate is zo ongelooflijk goed dat ik geen enkele keer over haar struikel bij de bochten op de baan. Omdat ik tegen de klok in loop, loopt zij in de binnenbocht. Vanwege de wind snijd ik een beetje af waardoor er weinig ruimte voor woef overblijft in de binnenbocht maar blijkbaar leest ze mijn gedrag zo goed, dat ze vanzelf al een stukje over het gras loopt als we de bocht in draaien. Geweldig en ik moet er wel om lachen! Voordat ik het weet zit de 1.600 meter er ook weer op. Te snel, dit lijkt mijn 5K tijd. O ja grapjas…. beetje doseren kan ook geen kwaad. Veel te snel.

Ik ga er maar het beste van hopen dan voor de laatste twee laps. Een 1.000-tje is prima te doen. Het signaal klinkt. Woef heeft dat al eerder gehoord dan ik en versnelde al. Dat is toch geweldig, dat ze al precies weet wat we allemaal gaan doen en wat alle piepjes en rammeltjes betekenen? Ik vind dat echt bijzonder. Samen gaan we weer op pad. De wind is best heftig maar ik loop door. Het zijn maar twee 500 meter rondjes en het gaat nog prima eigenlijk. Deze lap gaat keurig weer net wat sneller dan de vorige. Nu nog maar eentje. Het gaat zo gemakkelijk.

OK dan nu de laatste lap van 800 meter. Niet veel korter dan een 1.000-tje en de laatste van de reeks. Moet dus iets sneller en ik ben benieuwd waar ik uitkom. Ik start met de metronoom maar zet het ding halverwege uit. Dit moet even uit de paslengte komen en ik beuk tegen de wind in voor het laatste stukje. Helaas zie ik dat de bocht natuurlijk tijd kost omdat de GPS dan even verstek laat gaan bij zo’n 180 graden draai. Maar ik heb nog net een stukje compensatie zie ik en ik loop snel door en klok af een prima tijd en heb daarmee een mooie oplopende reeks gelopen.

Hoewel het natuurlijk geweldig is dat ik zoveel sneller ben dan vorige keren is dit niet de bedoeling in de recovery week. Maar leuk is het wel.
Op naar donderdag, dan staat er weer een (kortere) temporun op het programma. Ik ga dan opletten dat ik netjes loop wat ik de vorige keer liep en niet ga racen omdat de afstand nu korter is dan de vorige keer. Braaf zijn dus! Opbouw en geen afbraak…..

Gegevens:

* 11 km
* temp 16 droog en matige tot stevige wind

aug 251 km – 2014 totaal 1.997 km

**25.08.2014 – rottemeren – 6M – totaal 12,5 km**

Vandaag weer een MAF rondje op het programma. Ik ben benieuwd hoe dat nu gaat. De komende week is een recovery week, dus de afstanden zijn korter en zouden dan dus allemaal een eitje moeten zijn. Nu maakt dat voor een MAF rondje weinig uit, want die loop je op een maximale hartslag (laag) waar je verder niet boven wilt komen. Eigenlijk zou dat (bij gelijke omstandigheden) elke keer beter moeten gaan, dus wat sneller (of gelijk) op dezelfde hartslag (of lager). het is elke keer toch weer een uitdaging om ‘laag te blijven’.

Ik trok mijn nieuwe Bondi’s aan en ging dus maar op pad. Gelukkig niet meer idioot vroeg, want het is in de ochtend helemaal niet meer warm. In tegendeel, ook vandaag had ik alweer mijn lange zomer tight aan en dat beviel prima. Op mijn rug de nathan met wat water voor onderweg en de telefoon voor een fotootje onderweg bij de cooldown.

Er stond weinig wind, dus dat is mooi ter vergelijk met eerdere rondjes. Vorige week was ik al heel tevreden over hoe het ging, dus vandaag maar weer eens kijken. Vol goede zin op pad.

klik voor groot

Na het opwarmen van start. Rustig aan, metronoom aan en goed opletten om niet te snel te gaan en mooi in de gewenste hartslag zone te blijven. Dat liep allemaal heerlijk. De eerste kilometer wordt zonder problemen afgerond met een fraaie lage hartslag. Snelheid ligt ver boven vorige week. Dat belooft wat! We slaan linksaf naar de ophaalbrug. Eventjes inhouden bij het bruggetje omdat dat naar boven loopt en ik niet ineens te hoog schieten, en weer naar beneden en rechts af. Ik heb een alert op de hartslag gezet dus ik hoef in principe niet steeds te kijken, maar ik wil ook niet al te langzaam lopen en te laag blijven, dus ik loer af en toe op mijn horloge hoe ik het doe. Woef vindt het allemaal weer enig en blijft lekker bij me.

Ik wissel ademhaling af, ik experimenteer wat en ik mijmer wat over mijn 2015 plan. Altijd leuk om vast een beetje te fantaseren en bovendien zal ik toch wat dingen vast moeten leggen omdat mei nu eenmaal een populaire maand is in de UK. Hoeveel dagen worden het nu? Ik kijk naar woef en vraag me af wat voor haar het beste is. Minder dagen langer of meer dagen korter. Ik weet het niet. Ze ziet er fantastisch uit met een glimmende vacht en een tevreden blik. Je ziet dat echt aan een hond, of het allemaal OK is of niet. Op dit moment lijkt het allemaal OK. Al mijmerend loop ik lekker door.

Af en toe gaat het zo lekker dat ik net iets te hoog kom en dus moet ik er toch weer eventjes iets meer bij met mijn gedachten merk ik. Het gaat zo soepel en makkelijk! Liep ik nou eergisteren gewoon 34 km op een fraai gemiddelde? Nou daar merk ik dus helemaal niets meer van. Dat toont de hartslag ook wel want als je niet hersteld bent, dan blijft de hartslag hoger, dus een MAF training na de lange duurloop is niet zo gek om herstel meteen te beoordelen.

Ik sla alweer rechtsaf om terug te keren naar de molens en uiteindelijk bij de parkeerplaats uit te komen. Ik maakte een rekenfout merk ik, want ik zal ruim 12 km lopen en geen 11, dus ik plak er maar een kilometer aan vast. Achteraf maar goed ook, want 6 miles is immers gewoon 10 kilometer en geen 9 dus ik heb keurig het schema gevolgd van 10 km MAF! Het tempo blijft prachtig vlak, en zo snel als nu heb ik werkelijk nog nooit een MAF rondje gelopen. Zou het dan toch echt iets worden? Ik vond het de vorige keer al zo goed! Helaas eindig ik in de bosjes en valt mijn snelheid weg op de garmin. Omdat ik dat zie gebeuren, versnel ik toch een beetje waardoor mijn hartslag net even boven de gewenste zone komt. Maakt helemaal niet uit natuurlijk en ik klok af na de 10 kilometer kern training op een fraai gemiddelde dat 10 sec/min sneller is dan vorige week en bijna 30 sec/min sneller dan toen ik dit soort trainingen begon. Niet slecht, nog nooit zo goed gelopen op deze rustige hartslag. Op mijn lange duurloop heb ik weliswaar een keurig gemiddelde, maar dat komt ook door het RWR en de truc is juist om vlak te lopen zonder cardiac drift en op laag gemiddelde. En dat lukt dus steeds beter!

Ik maak nog even een kiekje van de omgeving en van woef en hoop de kwak of roerdomp maar dat gebeurt niet. Ik zie wel een tafeleendje en dat is ook leuk.

klik voor groot

Als ik bij de auto terug kom heb ik een fijn gevoel. Het ging zo ontzettend goed en zaterdag ook al. Zou het echt beter gaan? Ik kan het alleen maar hopen. Want als de basis snelheid omhoog gaat zonder moeite, dan doe ik gewoon minder lang over lange stukken. Dat is mijn enige doel!

Op naar morgen, dan weer een mixed interval maar minder ver dan vorige week want ook daar dus een stapje terug in deze recovery week. Eitje toch?
Op naar de volgende trainingen!

Gegevens:

* 12,5 km
* temp 14 droog en weinig wind

aug 240 km -2014 totaal 1.986 km

**23.08.2014 – week 10: rottemeren – 34 km**

Voor vandaag stond er weer een lange run op het programma. Twee weken geleden was de kern nog 28 km, nu zou de kern 32 km zijn. Vorige week was het een ander soort rondje, een run op M tempo en dan korter dan de duurlopen natuurlijk. Dat was ook weer een uitdaging.

Deze keer dus de afstand als uitdaging en ook een beetje het tempo. Ik wil namelijk graag alle afstanden van de duurlopen die ik gedaan heb op precies hetzelfde tempo afleggen. Maar laat ik bij het begin beginnen. Om 4.30 ben ik toevallig wakker en ga ik vast naar beneden om het raam open te zetten bij woef en haar eten open te doen. De automaat zal pas om 4.50 opengaan maar iets eerder is ook prima dus ze gaat lekker smikkelen en ik ga weer naar boven. Ik neem een glas basen poeder zodat ik gedurende de komende uren weer netjes ‘ontzuur’. Dat is een mooi uitgangspunt om op te gaan trainen natuurlijk. Ik kruip nog even mijn bedje in en om 5 uur ga ik er dan toch echt uit om me klaar te maken.

Om 6.30 staan we bij de startplaats. Het schemert nog een beetje maar het is droog. Er staat gelukkig weinig wind en dat is echt heerlijk. De temperatuur is met 12 a 13 graden ook prima, en ik start met mijn sleeves aan en verder een korte broek en korte mouwen. S. is weer mee met de fiets en de kar.

klik voor groot

Aanvankelijk loop ik verkeerd omdat ik wat extra meters wil maken bij het inlopen zodat ik beter uit zal komen voor de hele afstand. Het is hartstikke koud! Ik keer dus weer om en ben dan ook alweer bijna toe aan de kern training als ik bij de auto terug ben. Zal mij benieuwen hoe het gaat! Metronoom gaat aan en daar gaan we. Woef rent als een idioot heen en weer tussen ganzen en haasjes en haar tong hangt al op haar schoenen van alle spanning en inspanning. Niet zo handig en ik ben blij dat we de kar bij ons hebben. Dat zal vooral handig zijn bij het deel van de route na de eerste ophaalbrug. Daar is het soms erg druk en onoverzichtelijk en de vorige keer was dat en een al ergernis. Hond in de kar is dus een stuk beter als je gewoon ook even lekker wilt lopen!

Ik klok al snel de eerste 5 km af op een keurig tempo. Dat lijkt gelijk aan de vorige keer dus ik ben tevreden. We hobbelen richting de molens en het zonnetje is inmiddels al een beetje gaan schijnen. Ik ben benieuwd of we straks nog echt warmer weer gaan krijgen, maar ik hoop het niet (wist ik veel wat ons te wachten zou staan). We boffen wel enorm met het weer zo zonder wind en met een fijne temperatuur.

klik voor groot

Verder en verder gaat het en bij het restaurantje aan de overkant van de plas gaat woef na een kleine 11 km even in de kar. Dat is makkelijker zo onderweg met alle fietsers straks. Aan het einde mag ze weer gewoon een heel stuk meelopen. Terwijl S. woef in de kar propt en wat water geeft, loop ik lekker door. Ik ben benieuwd of ik straks weer een joelende hond hoor aankomen. En dat is natuurlijk zo. Omdat ze me niet ziet, gilt ze het uit maar ze wordt wel wat rustiger als ze eenmaal naast me rijdt in de kar. Ze is wel vrij onrustig en af en toe huilt ze hard. Irritant!

Ik heb ondertussen mijn eerste chocomelletje opgedronken onderweg en dat valt prima. De 10 km gingen ook prima op vlak tempo en ook op het tempo dat ik wilde lopen. HF blijft fraai dus ik ben tevreden. Ik vind de route inmiddels wel ontzettend saai op deze afstand. Het is nu echt rekenen welke route we moeten lopen en we kennen werkelijk iedere bocht en ieder vervelend stukje van de route. Dat werkt op zich niet echt mee voor het ankeren van positieve ervaringen!

klik voor groot

Maar voorlopig gaat het prima. We slaan deze keer niet linksaf bij de ophaalbrug maar lopen door naar het volgende bruggetje.

Dan zien we ineens een enge grijze lucht met rare wolken. Niet een beetje donkere lucht maar dat staalblauwe. Regen blijkbaar! Zodra we over het bruggetje lopen, scheurt de hemel open. Werkelijk niet normaal zo hard als de regen naar beneden komt. Ik ben blij dat woef in de kar zit en S doet gauw het voorgevalletje dicht zodat er geen regen naar binnen slaat. Ik moet mijn pet op, omdat de regen werkelijk bijna mijn lenzen uit mijn ogen spoelt. Maar het loopt zalig. Ik zal wel gek zijn maar ik vind het heerlijk. Nu geen jasje, want ik ben al nat en lekker warm dus dat gaat verder ook gewoon goed. Dan ineens een bliksemschicht die bijna lijfelijk te voelen is. Niet veel later enorme donder, vlak boven ons. Mmm dit is minder leuk want onweer is echt iets waar ik voor thuis blijf. Maar we zijn nu vrij ver van de auto, nog een kilometer of 5 dus we moeten toch gewoon verder. Ik zet wat aan en ondertussen blijft het maar bliksemen en donderen. Niet prettig. Woef is er ook stil van geworden in haar kar.

Dan komen we dichterbij de auto en we overleggen wat we moeten doen. Als het echt zo eng blijft bliksemen en zo dichtbij, dan moeten we misschien toch schuilen. Maar het klaart al een beetje op en de periode tussen onweer en bliksem neemt toe. Dat is prettig en we besluiten dat het veilig genoeg is om door te lopen. Inmiddels zit de eerste 20 km er alweer op en met een prachtig tempo. Ik ben ook nog totaal niet moe eigenlijk ondanks het feit dat ik toch wel heb doorgelopen tijdens die enge bui!

We lopen weer de baan op en ik weet dat we een ronde buitenom minimaal nog moeten maken en dan nog een stukje van de baan moeten meepakken om voldoende kilometers te maken. Dat doen we en dat voelt allemaal prima. Op een gegeven moment vraagt S hoeveel kilometer we nog moeten. ‘Nog 9 kilometer’, antwoord ik en dat lijkt dan ineens best ver. Maar zo ga ik niet denken, want het loopt allemaal goed. Eerst nog maar eens lekker even een stukje lopen en voordat ik er erg in heb is het nog maar 6 kilometer! Ik zeg dat ook tegen S. en hij beaamt dat het eigenlijk zo best nog vlug gaat allemaal! Nog het rondje over de weg en dan terug de baan op. Helaas de binnenbaan omdat het anders te kort is, en daar ligt weer enorm veel ganzenkak.

Als we een loper passeren zie ik ineens de HF omhoog schieten naar 165. Niet vanwege de loper maar blijkbaar wordt een verkeerd signaal opgepikt dat niet van mij is. Een tel later is de HF weer gezakt tot mijn eigen 138. Wat idioot zeg! Later zal ik zien dat dit nog drie keer gebeurd is met een piek van iemand die blijkbaar 172 liep of een optelling van gegevens. Geen idee maar wel vervelend. Ik loop namelijk op dit RWR rondje met een bepaalde maximale hartslag en daar hou ik me keurig aan!

klik voor groot

Het is niet anders, ik kan die gegevens niet meer veranderen. Ondertussen loop ik lekker door en het gaat op rolletjes. Ik loop nu iets te snel en ik zie dat ik al enkele minuten onder mijn streeftempo loop. Nou ja, als het zo lekker loopt, zal het wel goed zijn neem ik aan.

Uiteindelijk klokken we af bij het bruggetje waar we ook gestart zijn. Ik vond het op zich prima dat we aan het einde waren gekomen maar het liep deze keer erg gemakkelijk. De gemiddelde pace bleek sneller te zijn dan de vorige keren op de lange afstand en daarmee was ik dus 3 minuten sneller dan streeftijd. Laat die marathon maar komen zou ik zeggen. Ik hoop stiekem dat het enorm regent onderweg en dat er totaal GEEN zon is op M day!

Volgend weekend weer een kortere en snellere, de rest van de week is recovery week. Over 2 weken dan weer een lange duurloop en dat zal de langste zijn voordat ik de M zal lopen eind september. Zoals deze run ging, kijk ik daar wel naar uit.

Helaas geen leuke selfies meer aan het einde. We waren allebei erg nat en ook wel koud en toen we in de auto zaten, bedachten we pas dat er geen foto was gemaakt. Dan maar niet. Ik vergeet zelfs mijn Garmin uit te zetten en merk dat pas na 5 km. Beetje stom want ik weet niet hoe ik dat eruit moet krijgen en nu moet ik dus de rest van het jaar 5 km van de totalen aftrekken.

Op naar de volgende trainingen!

Gegevens:

* 33,5 km
* temp 14 – slagregen en onweer tussen km 15 en 20

aug 227 km – 2014 totaal 1.974 km

**21.08.2014 – rottemeren – 1M + 7M + 1M – totaal 16,5 km**

Braintraining vandaag! Vorige week was het nog 6 miles, deze week zou ik er 7 moeten lopen op tempo. Zal mij benieuwen want dit is echt het lastigste deel van mijn schema. Maar iedere keer gaat het achteraf toch wel weer redelijk goed dus vooruit maar.

Omdat het in de nacht flink afkoelt, is er geen reden meer voor een hele vroege start. Ik begon dus vandaag ook pas om 8.30 met de training. Het was vanmorgen ijskoud toen ik opstond (nou ja, in vergelijking tot de voorgaande weken, het was 8 graden) en uiteindelijk trok ik toch weer mijn lange tight aan in plaats van het short dat ik al aangetrokken had. Achteraf misschien niet slim, omdat het zonnetje heerlijk ging schijnen en de temperatuur rap richting de 16 graden klom tijdens de training. Maar ja, dat is all in the game.

Tijdens de warming up met de easy mile trok ik dan ook mijn sleeves al gauw uit. Die passen prima achterin de kleine rugzak bovenop de water bladder. Weg ermee. Na de easy mile van start met de 7 mile run. Ik weet van de vorige keer dat ik niet te snel moet starten omdat ik mezelf toen bijna stuk liep na de eerste 5 km. Rustig aan, de eerste km gaat keurig, de tweede en derde ook. Ik ben alweer bij het begin van de route rond de plas en weet dus al dat ik niet eens het hele rondje rond de plas zal hoeven te lopen omdat dat hele rondje 10,5 km is. Dat maakt samen 13,5 en dat hoeft gelukkig deze keer nog niet. Dat is een opsteker. Vorige week liep ik de route met de klok mee, deze keer tegen de klok in. Later zal blijken dat aan beide opties een nadeel kleeft.

Ik loop richting de molens en het gaat tamelijk goed eigenlijk. De eerste 4 kilometer vliegen voorbij, kilometer 5 komt in beeld en alles gaat prima. Ik rommel wel weer wat met metronoom en cadans en ik heb geen idee waarom dat nou niet lekker loopt. Ik sla linksaf bij de snelweg en loop weer de andere kant op. Het waait maar heel licht en ik heb hier wel de wind op kop. Ik zet de metronoom uit want het irriteert me en het loopt niet goed. Kilometer 7 en ik zie ineens dat ik toch 7 seconden kwijt ben. Wasda nou? Vervelend maar ik doe maar net alsof ik het niet zie. Doorlopen. Eerst richting de 8 kilometer en daarna nog maar 2 kilometer tot het 10 kilometer punt. Toch struggle ik een beetje. Achteraf denk ik dat het op zich makkelijker ging al dan vorige week op de 10 km, maar het is echt nog steeds geen easy ride op deze manier. Ik verlies weer seconden op het ophaalbruggetje dat steil is. Daarna even naar beneden en vanaf daar is het nog maar een klein stukje. Maar dan gebeurt het. De weg loopt daar eventjes omhoog. En ik kom er eigenlijk niet normaal tegenop. Ik zet drie wandelpassen maar ik ben natuurlijk totaal uit mijn ritme. Komaan, nog een piepklein stukje, eigenlijk nog maar 500 meter en ik ga versnellen. Dat gaat prima, ik loop ineens een stuk sneller maar zo kan ik even tijd ‘goedmaken’. Ik klok toch af op 7 mile precies in plaats van even door te trekken naar de 12 km rond. Stom, want na het oplopende stukje weg is het weer helemaal vlak en had ik gewoon wat tijd weer weg kunnen draven. In ieder geval heb ik doorgezet, en heb ik niet gemakzuchtig opgegeven omdat het wat zwaarder liep dan gedacht. Dit is nu eenmaal mijn zwakke punt en daar zal ik wat harder aan moeten trekken. Over 2 weken weer een langere temporun, volgende week even een stapje terug qua afstand en dat zou dan veel makkelijker moeten gaan. Ben benieuwd!

Nu eerst zaterdag weer een lange training.

Gegevens:

* 16 km
* temp 13

aug 193 km – 2014 totaal 1.940 km

**19.08.2014 – roeibanen – mixed interval – totaal 12 km**

Vandaag weer een mixed interval op het programma net zoals vorige week. Het verschil zat in de tweede lap, die was deze keer geen 1.600 meter maar 2.000 meter. De rest was gelijk, dus 3.000 – 2.000 – 1.000 – 800 met een active recovery van 2 minuten. Schema was daarbij HM tempo – 10 km tempo – 5 km tempo – 3 km tempo. Ook vandaag weer een fors windje zoals vorige week maar deze keer met een W tot ZW wind, dus soms zijwind en soms wind tegen of in de rug. He was dus minder heftig dan vorige week waar ik echt steeds tegen de wind in moest boksen en daarna een rondje met de wind mee kon lopen.

Omdat de temperatuur flink gezakt is, hoefde ik eindelijk niet vroeg op om te gaan lopen. Dat was maar goed ook want om 5 uur kletterde de regen nog tegen het raam en onweerde het ook nog eens. Ik draaide me nog eens lekker om en pas tegen 7 uur ging ik me klaar maken voor de run. Omdat ik daarna nog allerlei mailtjes zat te beantwoorden over een plannetje voor volgend jaar, startte ik uiteindelijk pas om 8.30. Het was zo fris bij de start (12 graden) dat ik als koukleum mijn korte short omruilde voor een zomer tight! Dat voelde heerlijk want op de open roeibaan is het echt koud met de wind erbij. Goede keuze!

Helaas bleken er allerlei vrachtwagens af en aan te rijden toen ik op de roeibaan aankwam. Ze waren iets bij het water aan het doen en daardoor kon ik niet starten bij het laatste meethuisje aan het einde van de baan. Ook best, ik koos dan maar voor het huisje op het 1.000 meter punt, en zou dus rondjes van 500 meter maken in plaats van 400 meter. Ook wel weer eens een goede oefening!

Woef had er wel zin in en pakte constant mijn hand vast bij het opwarmen.Ik vind dat zo schattig. Het hoort bij het ras, maar pas sinds kort doet ze dat. Waarschijnlijk mocht ze het vroeger niet bij de vorige baas.

Maar na de warming up was het voorbij met het gezellige gedoe tussen waf en mij en moest er echt even gewerkt worden. Ik was erg benieuwd hoe het zou gaan. Gisteren ging de training al erg goed, maar het leuke van het schema is eigenlijk steeds het onbekende. Vorige week was het schema immers net iets anders dan vandaag en dat is dus wel een uitdaging.

Als het piepje van mijn horloge klinkt, gaan we dus op pad voor de eerste lap van 3.000 meter. Tempo moet lukken ondanks de wind. Maar mijn uitdaging is niet zozeer snelheid als wel ‘volhouden’ en de hartslag. Dus vooruit maar. Lopen! Het is erg lastig om op de eerste km in te schatten hoe snel ik moet lopen, want in dit eerste rondje begin ik met wind mee, en zal dus straks wind tegen hebben. Hoe moet ik dat nu verdelen? De eerste 1.000 mtr gaat goed maar eigenlijk registreer ik niet bewust wat het tempo was. Ook raar. Ik loop verder en kijk op de helft. Het ziet er wel goed uit volgens mij maar pas in de derde kilometer zie ik dat ik veel te hard ga. Zelfs als ik een beetje ga inhouden, zal ik nog veel te snel uitkomen. Op zich leuk dat het kan en lukt, maar ik heb nog 3 andere laps te doen en die moeten ook goed en sneller dan deze….. Ik besluit dus op het laatste lapje van 500 meter maar ietsje in te houden en mooi op de metronoom te lopen. Ik klok af op een fraaie tijd die wel te snel is. Nou ja, eens kijken wat ik er nog meer uit kan persen allemaal.

Ik ben natuurlijk bij het huisje uitgekomen (laps zijn immers 500 mtr) dus ik neem wat perensap en ga snel weer verder voordat het piepje klinkt. Op naar de 2.000 mtr lap. Dat zal nieuw zijn want vorige week was het nog 1.600 mtr. Als ik met de zijwind loop, vliegen er twee lepelaars vlak boven me. Wat is dat toch gaaf. Ik weet dat ik erover blijf zeuren maar ik blijf het bijzonder vinden. Altijd weer een kadootje. Het is nog steeds droog en het is een prima temperatuur op zich. Jammer van die wind maar goed. dat hoort er allemaal bij. Ik hoef maar vier rondjes bij het huisje te lopen en ik probeer weer zo goed mogelijk te doseren. Dat valt nog niet eens mee merk ik. Maar ik klok af op een tempo ongeveer gelijk aan de eerste keer dus ik kan tevreden zijn denk ik. Het is op zich niet zo te vergelijken want in de eerste week startte ik met een lap van 2.000 mtr en moest ik daarna 1.600 meter lopen op dit tempo, nu startte ik met 3.000 mtr en moet ik 2.000 meter lopen op dit tempo. Zo zie je maar hoe je het lichaam voor de gek kunt houden, want ik liep nu sneller en verder!

Weer even een slokje perensap en ik ben alweer bijna klaar voor de derde ronde. Dat is nu een eitje want het zal maar 1.000 meter zijn. Zo verleg je dus steeds een grens! Ik doe weer mijn uiterste best om te doseren. Misschien gaat het tegen de wind in nog wel lekkerder dan met de wind mee, maar de wind lijkt steeds te draaien tussen zijwind en wind mee of tegen. Kom… het zijn maar twee lapjes. Gelukkig heb ik geen enkele keer last gehad van de rijdende wagens, en dat is wel fijn met een loslopende waf bij me in de buurt. Ik bof echt enorm hiermee! Ik klok de lap af een fraaie tijd, 18 sec sneller dan vorige week. Bijzonder dit en ik kan dus tevreden zijn.

Dan het laatste lapje. Vorige week smokkelde ik nog door alleen maar met de wind mee te lopen, deze keer loop ik gewoon mijn rondje zoals het uitkomt en zal ik ongeveer half/half lopen. Maar eens even zien wat me dat gaat brengen. Nu mag ik dus even sneller lopen. Voluit maar niet racen en niet op de top. Gewoon ‘normaal snel’. Ik zet de metronoom uit want ik weet dat ik op de 800 mtr beter loop zonder. Hoe gek dat ook klinkt en ik zal dat eens moeten uitzoeken waarom dat is. Zodra ik mijn hartslag boven de 160 uit zie komen weet ik dat het goed zal gaan en dat ik verder kan doortrekken. Dat voelt ook prima en ik ‘glij’ als het ware naar het einde toe van de lap. Als de hartslag blijft hangen op 158 kan ik niet meer verder versnellen. Ik ben dik tevreden.

Na de intervallen een lekkere easy mile en daar experimenteer ik wat met de cadans en het tempo. Na de mile de cool down en die is een beetje kort omdat ik nu eenmaal niet van het einde van de baan kom. Ik vind het prima zo, mijn hartslag is al helemaal hersteld en ik voel me prima.

Woef blij, ik blij. Op naar de volgende uitdaging, aanstaande donderdag weer een tempo ronde maar 2.000 meter langer dan vorige week. Elke keer wat anders en steeds blijkt het toch prima te lukken allemaal!

Gegevens:

* 12 km
* temp 13 – winderig W/ZW wind kracht 5

aug 177 km – 2014 totaal 1.923 km

**18.08.2014 – rottemeren – 8M – totaal 16 km**

Vandaag weer een MAF rondje op het programma net zoals vorige week. Toen vergiste ik me nog in de afstand, het had 8 mile moeten zijn en ik liep er 9. Vandaag wist ik zeker dat het 8 miles moesten zijn.

Gek genoeg werd ik zelf wakker rond 5 uur en was ik dus net voor de wekker wakker. Het was nog donker buiten, ik hoorde de wind en het leek ook wel te regenen. Ik griste mijn kleding van de stoel die ik had klaargelegd en ontdekte dat er eigenlijk niet echt was droog geworden na de wasbeurt van gisteren. Lekker dan. Gauw dus even zoeken naar mijn andere sport BH en mijn andere shortje. Dat was snel gevonden en ik was dus ook gauw omgekleed. Naar beneden, wat warm water en even trainen met de K5. Ook dat ging aardig goed dus dat was weer een opsteker. Vanaf deze week ga ik de laatste 6 weken weer elke dag trainen en de weerstand opvoeren tot aan de loopdag. Ik heb nu de laatste weken alleen onderhouden op 80 cmH2O en dat was prima. Maar nu dus weer even verder.

Woeffie had al vroeg gegeten en rond 6 uur gaan we op pad richting de start. Het weer ziet er niet erg hoopvol uit. Het lijkt me ook behoorlijk fris want de thermometer in de auto wijst maar 13 graden aan. Had ik nou maar lekker mijn lange zomer tight aangetrokken. Brrrrrr. Als ik bij de start kom, is het droog. Ik zag vanaf de weg een grote groep lepelaars vrij dichtbij. Wat jammer dat ik geen camera bij me heb maar voor de zekerheid probeer ik het toch maar met de camera van de telefoon. Het lijkt nergens op maar op onderstaande foto is met wat fantasie het groepje lepelaars te ontdekken.

klik voor groot

Daarna gauw door naar het startpunt. Voor de zekerheid trek ik mijn no rain sleeves aan en daar ben ik weer erg blij mee als ik uit de auto stap. Wat is het koud! Ik krijg bijna de neiging om weer lekker de auto in te stappen en naar huis te rijden. Hoe moet ik ooit warm worden in dit weer? Maar goed, woeffie wil ook uit dus al snel lopen we toch maar onze warming up te doen. Ik doe niet mijn regenjack aan, want het lijkt droog en zo met de sleeves gaat het net. Mijn benen voelen wel erg koud en ik zie aan mijn hartslag dat ik het koud heb. Na een korte warming up van 800 meter ga ik van start voor de MAF training. Die zal toch niet snel gaan en met deze kou warm ik toch niet echt op dus van start maar dan!

De eerste twee kilometers vliegen voorbij. Ik probeer ook nog een beetje naar alle vogels te kijken en ondertussen hou ik mijn tempo en hartslag in de gaten. Hoe lager hoe beter. Rustig hobbel ik voort. Na ruim 4 kilometer ben ik weer bij de start van het rondje om de grote plas en ik reken snel uit dat ik dus niet uit zal komen voor een 13 km kern rondje. Dat wordt eerder 14,5 maar vooruit maar. Ik heb ook geen zin om drie keer een rondje om de roeibaan te lopen dus ik loop maar door. Eerst naar de molens, langs de snelweg en weer de andere kant op voor het langste stuk.

Vorige week waaide het heel erg hard en had ik vooral tegenwind. Toch kan dat helemaal niet, want als ik op een stuk tegenwind zou hebben gehad, dan moet ik ook echt een stuk wind mee hebben gehad. Dus ik snap niet waarom ik vorige week zoveel last van de wind had en deze keer niet. Ik heb nu een zijwind, en dat maakt het lopen een stuk makkelijker maar het verschil met vorige week is groot. Ik heb nu geen enkele moeite om mijn hartslag laag te houden en mijn tempo ligt ruim 20 sec/km sneller nu. Wie het begrijpt mag het zeggen.

In ieder geval ben ik alweer bijna bij het restaurantje en is de route alweer bijna op de helft. Het loopt makkelijk, de metronoom tikt en mijn ademhaling blijft ook netjes. Ik mijmer wat over cadans, ademhaling en paslengte. Waarom voelt het ene nou zo makkelijk en het andere niet. Eergisteren had ik ook een cadans van 170 met een stride length van 0.92 mtr, nu liep ik een stuk langzamer op 0.85 mtr. Maar wat voelt dat dan makkelijk! Is nu het geheim voor mij om de cadans simpelweg verder omhoog te brengen met gelijkblijvende paslengte? Dat werkt wiskundig prima maar in de praktijk valt dat soms niet mee. Ik wee het niet. Het blijft een raar spelletje.

Omdat ik zo lekker aan het denken ben, schiet het aardig op met de afstand en voordat ik er erg in heb loop ik alweer over de ophaalbrug. Straks lekker met een soort windje mee het laatste stukje. Mijn tempo is totaal vlak, alles gaat prima. Het laatste stukje vliegt ook zo om. Ik weet al dat ik de doel afstand ga overschrijden. Dat was niet de bedoeling, maar ik kwam te ver van de start weer uit qua rondje en dus moest ik nog even doorlopen. Maakte niet uit, want het ging prima.

Na de kern van 14,5 klok ik af. Ik maak nog een kiekje van de route. Ik ben enkele keren natgeregend en was dus heel blij met mijn sleeves. Als ik bijna bij de auto ben, breekt de hemel open. Wat een bui! We waren net weer droog en zijn nu inmiddels weer helemaal doorweekt. Arme woef. Ik hobbel snel terug naar de auto, trek mijn hoodie aan en ga woef afdrogen. Zij is al snel weer lekker warm met haar equafleece jasje!

De training ging prima. Dit is mijn beste MAF rondje tot nu toe. Zeker op een afstand van 14,5 km. Ik ben dik tevreden. Op naar morgen, dan staat er weer een mixed interval op het programma.

klik voor groot

Gegevens:

* 16 km
* temp 13 – winderig en regenbuien

aug 165 km – 2014 totaal 1.911 km

**16.08.2014 – week 9: rottemeren – 1M + 8M + 1M – totaal 19 km**

Vandaag weer een nieuwe uitdaging. Grappig genoeg zie ik in de historie dat ik in november 2013 een kort schema heb gevolgd voor de Bruggenloop dat qua trainingsonderdelen wel hier iets op lijkt. Een tempo rondje, een ‘draafrondje’ en een duurloop. Ook toen waren de tempo rondjes en de draafrondjes een uitdaging voor me. Jammer genoeg was toen de langste tempo ronde maar 8 km en dat merkte ik dus goed bij de Bruggenloop in december (15k).

Voor vandaag stond als kern 13,5 km op het programma op M tempo. Nou loop ik een beetje te klungelen met mijn tijden, want mijn HM en M tempo ligt totaal niet in lijn met mijn 5K en 10K tijden. Dat maakt het dus erg lastig om de juiste trainings pace te bepalen. Enerzijds moet de training voldoende prikkel vormen voor progressie, anderzijds mag het tempo zeker niet te hoog zijn, aangezien je daar alleen maar mee afbreekt en niet opbouwt. Lastig! In ieder geval zou deze training dus sneller moeten zijn dan de lange duurlopen die ik ook al gedaan heb (en waarvan er nog twee op het schema staan) en minder snel dan de tempo rondjes (zoals van afgelopen donderdag). Vooraf dus een realistische pace vastgesteld en dat zou het moeten gaan worden.

klik voor groot

De wekker ging weer vrij vroeg en rond 5.45 gingen we op pad naar de startlocatie. Fiets en woef weer achterin. Het had rond 4 uur keihard geregend, maar het was gelukkig droog toen we bij de baan aankwamen. Snel de fiets eruit en op pad. Nog even met sleeves aan vanwege de frisse ochtend, maar die zou ik al snel weer uitdoen. Ideale dingen! Voor de zekerheid een regenjack en de jas voor woef in de fiets tas.

Omdat ik koos voor de start ‘buitenom’ had ik bij het bruggetje al de eerste 800 meter warming up te pakken. De hele baan van 2 kilometer lag op deze manier dus nog voor me om te gebruiken voor de warming up en ik startte mijn lap voor de easy mile warming up. Rustig langs het water hobbelen. Sleeves uit en kijken naar de vogels in de ochtendschemering. Het was helemaal geen gek weer, gelukkig geen wind deze keer! Zo kon ik mooi de eerste training kijken hoe het zou gaan zonder dat ik gehinderd zou worden door harde wind.

Na de easy mile moet ik er dan toch echt aan geloven en maak ik tempo. Minder snel dan donderdag, sneller dan vorig weekend en zeker sneller dan de MAF ronde van maandag! Metronoom gaat ook aan en ik loop….. De eerste kilometer vliegt voorbij en ik zeg tegen S dat we op schema liggen. Een keurig tempo voor de eerste kilometer. Dat is netjes, dit nu even volhouden. Ik zal in ieder geval de hele plas om moeten lopen en dan nog een stukje om de kern van 13,5 vol te maken. In de tweede kilometer vliegt er ineens een vliegje in mijn oog en noodgedwongen kom ik tot stilstand maar gelukkig is het beestje snel weg. Met lenzen is dat geen feest! Gauw door en de tweede kilometer wordt ook nog keurig op schema afgelegd. Zo hobbelen we door en ik kijk wel geregeld op mijn horloge naar de pace en de hartslag. Die hartslag ziet er nog prima uit. Kilometer drie en vier gaan ook prima, ook al heb ik de pest aan de weg richting de molens met het schuin aflopende wegdek! We slaan linksaf om weer aan de andere kant van het water uit te komen en ik zie al dat ik wat te snel ga omdat ik al aardig wat ‘seconden’ winst heb op de doorkom tijden. Niet te gek maken en kijken waar het schip strandt dan maar. Het is niet enorm ver!

klik voor groot

We praten niet veel, ik let op mijn ademhaling en de cadans en probeer zo ontspannen mogelijk te lopen. Af en toe klinkt mijn ‘op schema’ en dat is het een beetje. Het is nog rustig onderweg, ondanks het mooie weer. Geen wandelaars en weinig tot geen fietsers.

klik voor groot

We lopen richting de ophaalbrug en daar gaat ineens het accu lampje flikkeren. Ik ben uit mijn ritme, en uit de cadans en het loopt niet meer zo lekker. Ik hou het tempo wel netjes vast maar ik hijg een beetje en het loopt gewoon niet zo lekker. Ook al hoef je helemaal geen voeding tot je te nemen tijdens zo’n korte training, ik merk echt dat ik op een lege tank lijk te lopen. Maar dat is dan jammer, ik zal toch nog even een stukje verder moeten. Het gaat alleen niet meer zo soepel en makkelijk. Op zich ook niet eens zo vreemd, want dit is de eerste training op deze manier en op deze afstand. In november vorig jaar was 9,5 km de langste afstand voor een draafrondje. Ik ga er maar van uit dat bij de volgende training ook alleen de laatste paar kilometer pas weer lastig worden en dat dan de eerste 13,5 km heel makkelijk gaan, net zoals nu tot het 10 km punt. Mentaal dingetje denk ik, ik weet het niet. Nadeel van een bekende route misschien ook wel. Je kunt nu immers precies inschatten tot hoever je moet lopen en waar je dan eindelijk kunt stoppen. Weet je dat niet precies, dan blijf je toch makkelijker doorlopen op een of andere manier.

klik voor groot

Hoe het ook zij, de laatste twee kilometer is een beetje een lopen tegen de klok. Ik zie hier inmiddels wat drift komen qua hartslag maar nothing major eigenlijk. Ik denk in vier maal 500 meter om mezelf moed in te praten. S. oppert dat ik misschien wil inkorten? Daar denk ik natuurlijk niet aan. Die 13,5 km ga ik gewoon lopen en nog op tempo ook. Sterker nog, de laatste paar honderd meter ga ik ook nog versnellen en dat lukt prima. Maar ik vind het helemaal lekker als we er zijn en kunnen afklokken. Het zonnetje schijnt inmiddels vrolijk en het ziet er vredig uit op het moerasje zo zonder de wind. Ik heb uiteindelijk niet precies gezien wat de eindtijd nou was, maar dat zie ik zo wel als we thuis zijn. Dat ik ook niet kan rekenen en te ver gelopen heb (8 mile is immers geen 13,5 km) boeit me ook niet. Van te voren had ik 13,5 km op een bepaald tempo vastgelegd in mijn hoofd en dat zou ik dus gaan lopen. Gelukt!

We genieten van de vogels en mijmeren over het gebied. Wat we nog meer kunnen verwachten de komende periode. Het groeit allemaal prachtig en het is echt bijzonder hoe het gebied zich ontwikkelt. Waar kan je nou zo lopen en kijken? Naar lepelaars, kleine zilverreigers, grote zilverreigers, tureluurs, zwanen, diverse soorten ganzen, kluten en meer moois? Omdat het zo stil is, hoor je ook veel geluiden en dat doet me dan denken aan de keren dat ik in de vogelhut in spanje ook bij een soort moerasje zat te wachten. Op de vogel waar ik toen op wachtte (de purperkoet) kan ik hier lang wachten, want dat beestje heeft ook nog een zonnetje nodig. Maar er komt vast van alles nog, als je er maar oog voor hebt. Zo na de inspannende run is het wel lekker om even rustig te kijken en een stukje te hobbelen nog.

klik voor groot

Helaas blijkt er een wielertocht ook over dit stuk baan te lopen, dus we zijn erg blij dat de training erop zit en gaan terug naar de auto. Training gelukt, weer veel geleerd maar ook een opsteker dat het zo goed ging. Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 19 km
* temp 16 – zonnig, weinig wind

aug 148 km – 2014 totaal 1.895 km