Gisteren zijn we met de kano op pad geweest. Het was schitterend weer met een blauwe lucht en weinig wind. Echt genieten dus! Maar ook vandaag is het een mooie dag en we hadden gepland om naar Bonawe te rijden om vanaf daar richting Dail Pier te lopen langs Loch Etive. Een paar dagen geleden liepen we aan de andere kant van het meer vanaf Inverawe naar het piertje aan die meer zijde. Dat was ook erg mooi!

We gingen eigenlijk iets te laat op pad want het is toch een uurtje rijden vanaf hier en daardoor waren we na het mooie licht pas aan het einde van de run. Maar de rit naar de start was ook al leuk omdat we langs ‘ons huis’ reden en even konden kijken hoe alles eruit zag. De eigenaar van de kavel waar we een paar jaar geleden over onderhandelden heeft inmiddels zijn huis gebouwd aan het meer. De kavel is verkocht maar nog onbebouwd. Misschien wachten de nieuwe kopers totdat de eigenaar zijn eigen huis ernaast verkoopt, zodat ze een veel grotere kavel kunnen bebouwen. Dat zou een logische maar dure stap zijn. We zijn benieuwd wat er gaat gebeuren daar. Verder nog twee nieuwe woningen vlak bij elkaar aan de meer zijde. Dhuarts house nog steeds gezien als gemiste kans voor ons en verder weinig te zien. Een huis in Bonawe te koop waar we ook al eens naar keken. Maar het is en blijft (te) ver weg allemaal en onhandig om op die plaats te verhuren.

Toen we eindelijk op de parkeerplaats bij de quarry waren, gingen we gauw op pad voor onze run. Droog, zonnig en weinig wind. Dat was dus een prima start! Fietsje doet het deze trip erg goed maar is inmiddels best vies geworden. Thuis maar eens even wat TLC op loslaten en dan is fietsje weer als nieuw denk ik.

klik voor groot

Het begin is vanaf de quarry eigenlijk weer erg mooi zo langs het meer. Mooie uitzichten en doorkijkjes en we genoten dus wel van de run. Geen enorme klimmetjes deze keer en dat zal de hele weg zo blijven ook. Beetje af en toe een steil klimmetje maar niks bijzonders en al helemaal niet zoals aan de andere kant. Opvallend dat het zo wisselt aan welke kant je loopt eigenlijk!

klik voor groot

Natuurlijk gaan we bij het meer waar we tot vlakbij het water kunnen komen weer even een foto maken. Niet alleen van de omgeving en het uitzicht maar ook van ons samen. Altijd weer leuk.

klik voor groot

Daarna lopen we weer verder maar bij de bocht maken we nog een paar kiekjes. Dat is en blijft zo’n mooi uitzicht daar! Jammer genoeg is de zon inmiddels een beetje weg maar het is wel prima weer!

klik voor groot

We lopen weer verder en lopen langs het eenzame huisje aan de linkerhand. Daarna gaan we door het eerste hek. Dat kan gewoon open maar waarom er nou een hek staat, is me eigenlijk niet helemaal duidelijk.

klik voor groot

Een stukje verder gaan we weer door en hek en lopen we een grote open vlakte op. Het zonnetje komt even tevoorschijn.

klik voor groot

We laten de drone even vliegen om de follow me functie te proberen. Jammer genoeg duurt het even voordat de drone het GPS signaal heeft gevonden maar we willen per se dit uitproberen omdat we hier alle ruimte hebben en ik een geel jasje aan heb waardoor de drone me gemakkelijk zou moeten kunnen zien. Uiteindelijk lukt het ook en kunnen we alles uitproberen. Het lijkt te lukken en waarschijnlijk ging het de vorige keer mis vanwege het ontbreken van een goed GPS signaal. Toch bedenk ik dat ik ook de andere app die ik inmiddels heb had moeten uitproberen want die kent ook een follow me functie!

Ondertussen maken we nog een kiekje van de fotogenieke koetjes die nog in het zonnetje staan te grazen. Jammer dat ze zo ver weg staan!

klik voor groot

Na de open vlaktes lopen we het bos weer in. Ik herinner me nog de eerste paar keer dat ik hier was. Aanvankelijk liep ik alleen tot het hek vlak voor de bosrand. Dat vond ik toen al best ver en bovendien vond ik het heel eenzaam. Nu vind ik het prachtig en ben ik ook minder onder de indruk van het massieve ‘weidse’ om me heen. Het is overigens nog wel steeds indrukwekkend maar ik herinner me vooral de eerste keer dat ik er liep en me heel nietig voelde. Ik heb er ook vaak genoeg met ontzettend slecht weer gelopen overigens! Woef is een keer heel stijf geworden van een run in de ijsregen hier. Daarna hebben we voor haar toch maar die equafleece gekocht en sindsdien heeft ze nooit meer problemen met stijfheid of pijn na een natte run.

Na het bos komen we al snel bij de splitsing naar ‘path to glen etive’ en ‘dail pier’. We kiezen voor dail pier want dat is ons doel voor vandaag. Het witte huisje aan het water en het piertje met het mooie uitzicht. Gelukkig is de brug prima begaanbaar en niet glad dus we kunnen gewoon oversteken.

klik voor groot

Na de brug even een stukje langs het stromende water en daarna verder richting het huisje. We zetten de fiets even bij het hek en lopen daarna verder door de modder en het natte gras. Overigens valt het dit jaar heel erg mee, want het is allemaal prima begaanbaar doordat de grond wat harder is door de koude nachten.

klik voor groot

We lopen naar het strandje met het piertje bij het water. Zo mooi daar! Ik schreef twee jaar geleden al dat ik daar graag eens een tentje zou willen opzetten en zou willen overnachten!

klik voor groot

Ook hier proberen we de follow me nog eens met de drone. Dat gaat niet feilloos maar we weten eigenlijk niet precies waarom. Misschien is het te donker, of zijn we te langzaam. Maar het blijft opletten wat de drone doet maar hij valt niet meer uit de lucht. Omdat de accu meteen naar 9% zakt, besluit ik de drone laag in de lucht te houden om te kijken hoeveel accuduur er daarna eigenlijk nog is. Ik ga er maar even bij zitten want de klok tikt rustig door en uiteindelijk laat ik de drone pas na 15 minunten dalen met 7% accuduur (gestart op 41%). We hebben wel bedacht dat we onderweg met koud weer de accu in onze zak moeten houden om de accuduur te verlengen.

Daarna wandelen we via het strandje weer terug naar de fiets en dat is prachtig. Het water staat laag dus we kunnen gewoon langs het strandje lopen en kunnen ook even kijken bij de rustige oversteek aan het einde. Twee jaar geleden stak ik nog met woefje over via het water. Dat was toen erg mooi overigens. We hadden toen een seizoen met sneeuw op de bergtoppen en prachtige mooi helder blauwe luchten.

klik voor groot

Als we alles hebben gezien, gaan we maar eens terug. We kunnen helaas vanwege het tijdstip niet meer verder richting het pad naar glen etive maar we moeten weer eens terug. De terugweg is altijd veel sneller maar de dagen zijn zo kort in deze tijd van het jaar dat we niet meer verder kunnen nu. Ook best en we keren dus terug. Eerst weer even via het bos, daarna over de open vlakten. Het uitzicht is zo vanaf de andere kant toch weer heel anders!

klik voor groot

Als we bij het einde van de open vlakte komen waar eerder de koetjes in het veld stonden, zien we dat de koetjes inmiddels op het pad staan. Leuk!

klik voor groot

We lopen gauw door. Even wat op en neertjes maar we gaan gewoon door nu. Ondertussen kijk ik natuurlijk naar alles om me heen en geniet ik volop van de schone lucht en de stilte. Heerlijk!

klik voor groot

Dan zijn we ineens alweer bij de laatste klimmetjes met de uitzichten over het meer. We maken nog een paar foto’s en dan zijn we er al. Jammer maar helaas. Na bijna 20 km staan we weer bij de auto. Nog een rondje te gaan hier en dan zit het er weer op helaas.

klik voor groot

gegevens:

* 19,5 km
* 10 graden

januari 60 km – 2017 totaal 60 km

Gisteren hebben we niet gelopen maar zijn we naar Glencoe gereden. We hebben daar naar hertjes gezocht en wilden ook een stukje gaan fietsen daar. Dat laatste hebben we uiteindelijk niet gedaan maar het was wel weer leuk om in Glencoe te zijn. Vandaag gaan we wel op pad hoewel het geen mooi weer wordt. Althans, er is niks mis met het weer maar het miezert. Morgen en donderdag wordt het fraai weer volgens de voorspellingen dus we hopen morgen met de kano iets leuks te gaan doen en donderdag dan op Bonawe te gaan lopen. Ik heb nog een route bij Dalavich en die gaan we doen. Niet te ver en toch weer iets nieuws. We zetten de fiets op de auto en gaan op pad. Linksaf bij het huisje, langs het meer en even een stukje de op en neer gaande slingerweg volgen. We hebben al enkele routes hier gelopen. Elke keer gaan we nu net een stukje verder weg van het huisje starten en op deze manier zien we het hele gebied!

Ik parkeer aanvankelijk voor Dalavich maar kijkend op de kaart blijkt dat ik ook een andere route al gemaakt had die minder over de gewone weg zal lopen. We besluiten die route te nemen en moeten dus nog een stukje verder rijden en door Dalavich rijden naar de volgende parkeerplek. Zo gezegd zo gedaan en we rijden weer verder. S. kijkt ondertussen op de kaart en ziet dat we niet helemaal naar de parkeerplaats hoeven maar eerder al kunnen stoppen en de route vanaf daar kunnen oppakken. We zien ook meteen waar we zullen uitkomen op de terugweg. Eerst door het bos en de heuvels en op de terugweg dichter langs het water over een autovrij pad. Dat ziet er goed uit. Dalavich was trouwens weer een openbaring toen we erdoorheen reden. Ik ben daar ooit in 2006 geweest en was toen verrast door de rimboe en de afstand vanaf de bewoonde wereld. Mooi daar hoor, daar niet van maar wat een eind van alles af!

We parkeren de auto en gaan op pad. Routes aan en starten maar. Eh klimmen maar!

klik voor groot

We zien al direct dat de route aardig omhoog loopt en dat was ook wel de verwachting. Op de vorige rondjes in dit gebied moesten we ook eerst fors klimmen, hadden dan een mooi uitzicht en konden daarna weer lekker naar beneden hobbelen. Dat zou nu toch ook wel zo zijn? Toch? Ik kan alvast verklappen dat dat toch niet zo was/voelde deze keer. Mooi was het wel!

Het pad is overigens prima te belopen en te befietsen ondanks de grote rollende stenen. De uitzichten zijn ook erg fraai zo op onze weg naar ‘boven’.

klik voor groot

Ik moet wel af en toe even op de kaart kijken of we goed gaan. Sommige paden lopen gewoon nergens heen dus het is wel zaak om het juiste pad te kiezen dat van te voren gemaakt is.

klik voor groot

De eerste kilometers blijven maar stijgen en stijgen. Er komt eigenlijk geen einde aan. Dat is met de fiets al helemaal lastig en af en toe stapt S. even van de fiets om uit te puffen. Omhoog wandelen met de fiets aan de hand is overigens ook niet echt makkelijk. Maar ik hoor weinig mopperen achter me. Woef heeft het maar weer druk met haar roedeltje en ze loopt tussen mij en S. heen en weer om te zorgen dat we toch vooral bij elkaar blijven.

Wanneer gaan we nou eens dalen trouwens?

klik voor groot

Op een gegeven moment zijn we echt hoog en kijken we uit over Loch Awe in de verte. Zo jammer dat het een mistige en druilerige dag is. Prima om te lopen en om buiten te zijn maar met deze mooie vergezichten zou het mooi zijn geweest om wat meer te kunnen zien en te kunnen vast leggen eigenlijk. Maar we genieten wel van onze route die overigens veel te zwaar is eigenlijk. Maar we komen we wel natuurlijk! Volgens mij zijn we nu echt bijna bij het hoogste punt. Toch? We lopen langs een gedeelte waar afgravingswerkzaamheden zijn en daarna lijkt de weg naar beneden te gaan. Wie weet begint nu het heerlijke afdalen.

klik voor groot

We lopen inderdaad een klein stukje naar beneden. Maar vreemd genoeg loopt de weg op sommige stukjes ook weer wat naar boven. Leuk dat het overall daalt richting de weg en het meer, maar met die stomme klimmetjes zo ertussendoor is het nog steeds zwaar! We zien de weg in de diepte liggen en vragen ons af hoe de weg nu zal lopen. Is het straks dan een hele steile daling ofzo? Als ik op een gegeven moment op de kaart kijk, is de weg al dichtbij. Nog een bochtje naar rechts, een klein stukje verder en dan zijn we er al. Wat vreemd, waar is nou die lekkere daling gebleven dan? We lopen door en komen uit op de weg. We moeten even rechtsaf en een klein stukje over de weg lopen. Daar zien we al een deel van de oplossing over de daling. De weg ligt blijkbaar vrij hoog ten opzichte van het meer waar we heen moeten en het stukje over de weg daalt flink aanvankelijk. Dat is jammer, want dat hadden we graag net op het onverharde stuk gehad! S. laat de fiets lekker uitrijden en ik hobbel rustig met wafje aan de riem over de dalende weg. We slaan straks weer linksaf richting het bos en het pad langs het water. Ik ben benieuwd.

Het pad is fraai en rustig. Het lijkt een beetje op het pad langs het water dat we een tijdje geleden ook gedaan hebben maar dan dichterbij het huisje. Op het overzichtspostje met de routes is dat ook mooi te zien. (volgt).

We hobbelen rustig door het bos. Ik ben toch best moe geworden van het klimmen maar het is hier mooi en lekker fris qua lucht.

klik voor groot

Op een gegeven moment zien we ineens een paaltje van een wandeling met een bordje naar een waterval. Daar gaan we dan toch maar even kijken! Het blijkt een mooi plekje en er is ook een heus pad ergens heen. We besluiten toch maar terug te keren en onze eigen route te vervolgen.

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer verder langs het meer. Op sommige stukken zijn we redelijk dicht bij het water maar het is toch totaal anders dan de route vanaf Bonawe bijvoorbeeld waar je dichterbij Loch Etive blijft. We kunnen hier eigenlijk nergens echt bij de waterrand komen.

klik voor groot

Ik kijk eens op mijn klokje en hoop eigenlijk dat we er inmiddels bijna zijn. Het klimmen begint toch een beetje zijn tol te eisen en hoewel dit redelijk vlak is allemaal inmiddels, is het toch een zwaarder rondje dan normaal. Woef doet het overigens gelukkig nog steeds prima.

Als we bijna bij de auto zijn, zien we een paadje dat naar de waterrand lijkt te leiden. Daar gaan we toch even kijken en dat was maar goed ook. Het is een prachtig plekje met een mooi uitzicht. Doodstil en heel vredig. We maken wat foto’s en laten waf even in het water spelen. Helaas zinkt het takje waarmee we gooien en aangezien ik niet wil dat ze met haar koppie helemaal onder water gaat (in verband met haar oren) laten we het maar bij eenmaal spelen in het water. Geweldige plek en erg mooie afsluiting van deze ronde!

klik voor groot

Na dit ommetje van de route lopen we snel weer terug. Waf is nu nat maar we zijn vlakbij de auto. Even rechtsaf over de weg en dan linksaf waar de auto geparkeerd staat. We waren 16 km onderweg. Daar ga ik wafje lekker afdrogen en daarna rijden we weer naar huis. Mooie ronde, beetje zwaarder dan verwacht maar wel leuk. Morgen met de kano op pad!

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 10 graden

januari 40 km – 2017 totaal 40 km

Vandaag is het alweer 1 januari van een nieuw jaar. 2016 is afgesloten met 4.015 kilometers. Dat is op zich niet gek als je bedenkt dat ik ook ben gaan fietsen en dat ik geen twee lange runs van 120 km heb gedaan zoals in 2015 toen ik voor het eerst de 4.000 kilometer overschreed. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar gaat brengen. Plannen genoeg maar je weet maar nooit.

Omdat het mooi weer is, gaan we vandaag richting Inverawe om een stukje langs Loch Etive te lopen. Dat vinden we altijd erg mooi hoewel het niet echt een makkelijk rondje is om te lopen. Maar vol goede moed en zin gaan we op pad.

Eerst even klaarmaken en dan op weg voor de warming up die aardig omhoog zal lopen.
Ook hier is flink gekapt zoals we al op zoveel plekken hebben gezien. Het geeft wel mooie doorkijkjes overigens.

klik voor groot

Al snel hobbelen we tussen de bomen door en zien links van ons het meer liggen. Het probleem met dit rondje is dat op zoveel plekken het uitzicht fraai is. Maar omdat we hier al vaker hebben gelopen, maken we niet meer zo idioot veel foto’s als in eerdere jaren. Mooi blijft het! Op een gegeven moment zie ik weer een Dipper vliegen. Ik kan wel Dipper gids worden want om een of andere reden zie ik die beestjes elke keer terwijl ze in principe niet echt opvallend zijn. We blijven even staan kijken en genieten van zijn gehip op een paaltje. Deze keer wordt de foto nog redelijk herkenbaar op deze enorme afstand dus dat is leuk.

klik voor groot

Daarna gaan we weer gauw verder met onze run. Ik geniet met volle teugen van het meer en de stilte. Ook de schone lucht is heerlijk. Dat wordt straks dus weer afkicken van de gore Rijnmond shitzooi. De uitzichten zijn geweldig. Gelukkig doet S. het ook prima op de fiets maar het valt niet echt mee. Af en toe moet hij toch even afstappen.

klik voor groot

Er zijn gelukkig niet veel hekken op deze route en hier gaat alles gelukkig gewoon open. Ik vergeet alleen even dat dit ene hek totaal in het water staat. Op de terugweg sta ik dus ineens tot mijn enkels in het water. Beetje jammer maar mijn Merino outdoor sokken doen het gelukkig prima.

klik voor groot

Het lopen gaat eigenlijk wel heel goed. We schieten lekker op. Even langs de boerderij waar we vorig jaar de paardjes zagen staan en op de terugweg met de eigenaresse spraken. Zij wilde wel verhuizen maar dit jaar staan haar paardjes er nog en woont zij er blijkbaar ook nog. Daarna over een pen stuk dat enorm stijgt en daarna een prachtig uitzicht heeft. Hier moet S. even van de fiets maar dat snap ik wel want het loopt aan het einde bijna loodrecht omhoog. Dit jaar kom ik eigenlijk vrij makkelijk overal tegenop.

klik voor groot

Na het open stuk is het uitzicht geweldig. Vanaf hier is het nog maar een stukje naar het piertje. Onderweg testen we de nieuwe garmin edge 810 en die gaf wederom tweemaal een storing. Al twee keer viel het apparaat uit dus dat is een beetje teleurstellend. Dat gepiel kost dus ook even tijd maar we weten dat een mogelijke oplossing een downgrade is naar software versie 5.00 dus we zijn nog niet wanhopig. Vervelend is het wel. Gelukkig weet S. door de uitval niet precies hoe ver we al gegaan zijn en hoe ver het allemaal zal zijn. Hij denkt dat we op pad zijn voor een 16 km rondje terwijl het toch echt 24 km zal zijn….

klik voor groot

We hobbelen naar beneden naar de laatste boerderij die hier staat vlak voordat we het pad naar de pier op zullen gaan. Het is prachtig mooi. We steken de brug over en kijken naar het spiegelgladde water. Wat bijzonder dat we dit jaar 4 keer met onze eigen kano op pad waren hier!

Bij de boerderij rennen drie honden op ons af. Op ons geroep naar de blaffende dieren komt de eigenaar naar buiten om ze weer bij zich te roepen. Gelukkig gebeurt er niks. We kunnen verder en genieten van het uitzicht. We zijn eigenlijk net iets te vroeg, want de zon zal iets later pas boven de heuvel achter ons uitkomen en het strandje in het zonnetje zetten. Misschien zien we dat straks nog. We maken een kiekje van wafje op weg naar het strandje.

klik voor groot

Dan zijn we op het strandje. Het is een beetje winderig hier omdat je net in een bocht staat. Maar het is zo’n mooi plekje, we gaan echt even kijken en genieten voordat we weer terug lopen. Ik trek even een jackje aan om niet af te koelen.

klik voor groot

Inmiddels komt het zonnetje achter de heuvel vandaan. Dat geeft een mooi licht. Omdat het water heel laag staat, lopen we over het strandje even een stukje verder.

klik voor groot

We maken hier natuurlijk veel te veel foto’s maar op zo’n mooie dag met dit licht is het een fantastische plek. Ik zou nog wel even verder willen lopen maar S. zegt ‘het word vast niet mooier verderop’. Ik ben meer de jonge onderzoeker geloof ik en nieuwsgierig hoe het er acter de volgende bocht uit zal zien. Met dit lage water een mooie kans om te ontdekken. Maar we gaan dan maar terug. We moeten immers nog een stukje teruglopen over een vrij lastig parcours…. We gaan dus terug naar het eerste strandje met het piertje dat nu veel meer in het licht ligt. Prachtig! Daarna beginnen we weer aan de terugweg. Inmiddels het mooie gouden licht waar we vorig jaar ook zo van genoten maar toen zagen we dat al op de heenweg naar het strandje. Nu dus pad op de terugweg. Ik maak nog wel een foto van woefje in het gouden licht maar we vergeten een foto te maken van waf en mij in dit licht.

klik voor groot

Nu zal de zon weer snel achter de heuvel zakken en dan wordt het op de foto’s sombertjes hoewel het nog steeds goed weer is. We gaan beginnen aan de terugweg. Die is nu bijna 11 km nog dus even bikkelen. Het begin gaat weer omhoog… waar we net zo lekker even naar beneden konden rennen, gaan we nu weer omhoog natuurlijk.

klik voor groot

De terugweg voelt altijd wat korter. Dat komt deels door de herkenbare punten onderweg. Eerst weer naar de boerderij met de blafferds, daarna naar de paardjes.

klik voor groot

Verder gaat onze run. De uitzichten zijn nog steeds erg mooi. S. ploetert moedig voort op zijn fietsje. Nog geen lekke banden dit jaar gelukkig ondanks alle harde rotsen en stenen. Slechts eenmaal een gebroken spaak dus dat valt allemaal mee.

klik voor groot

S. is geloof ik wel benieuwd hoe ver het nog is maar ik beloof dat te zeggen als we gaan opschieten qua afstand. Het is overigens nog maar een kleine 4 km als we het hierover hebben want we komen al op het plekje waar vorige jaren een mooi bootje lag. Dit jaar niet maar ik loop er wel nog even heen.

klik voor groot

Daarna lopen we verder en zullen we de laatste klimmetjes gaan nemen tot de parkeerplaats. Dat valt nog even niet mee maar we komen we wel.

klik voor groot

Ik maak snel nog een fotootje van S. op zijn fietsje. We zijn er bijna!

Het laatste stukje rijdt S. naar beneden en hij gaat alvast de fiets weer opruimen. Ik wandel nog even uit en samen doen we nog even een cool down in het bos. Na 24 km zit de ronde er weer op. Prachtige middag gehad met mooie uitzichten.

gegevens:

* 24 km
* 10 graden

januari 24 km – 2017 totaal 24 km