**27.05.2016 – spott – 7 km**

Gisteren heb ik een rustdag gehad. Voor het eerst regende het de hele dag dus dat was een mooie gelegenheid om een beetje bij te slapen en te luieren. Vanmorgen miezert het heel licht en is het mistig maar we lekker qua temperatuur. Omdat ik even op de Pure Flow wil lopen om te kijken of ik die schoenen ga dragen aanstaande zondag, gaan we op pad voor een kort wegrondje zonder woef. Vanmiddag gaan we dan wel weer een leukere run doen met haar (en voor haar). Zo over de weg is er toch niets aan voor haar. Zo gezegd zo gedaan en al vroeg zijn we op pad voor onze run. S. gaat mee gehuld in regenkleding. Ik trek al snel extra dingen zoals sleeves en petje uit want dat is veel te warm. Het loopt eigenlijk heerlijk zo met die zachte miezer. Net alsof je door zo’n nevel sproeier loopt. Ik doe een korte warming up en begin dan met de run. Ik wil even de 4000 mtr lap continu lopen en voelen of er verschil is qua schoenen. Dat is er zeker en ook zo zonder rugzak loopt het weer heerlijk. Ik heb bewust eergisteren met volle rugzak gelopen binnen MAF zodat het zondag heel licht en vrij zal voelen. Ik verlies weer even tijd om langs de Ford te komen en klauter de helling daarna op. Dat gaat redelijk goed maar ik vlieg natuurlijk ruim buiten MAF. Daarna hobbel ik verder richting Little Spott en loop de licht golvende weg verder. Jammer genoeg ligt er een enorme plas op de weg waardoor ik ook weer tijd verlies omdat ik over het gras erlangs ga. Maar verder en verder gaat het en na ruim 4000 mtr klok ik af zoals ik ook de eerdere rondjes hier heb gedaan. Dat ziet er niet slecht uit en zeker niet als je de grote plas nog meeneemt. Ik ben tevreden. De schoenen lopen prettig maar ik moet wel opletten dat ik niet te snel ga ik het begin. Dat gaat nu eenmaal makkelijker op lichter schoenen!

De rest van de run lopen we rustig binnen MAF op RWR terug en dat loopt prima. Vanmiddag een lekker rondje voor en met wafje!

gegevens:

* 7,3 km
* 10 graden – deels spray regen, geen wind

mei 317 km – 2016 totaal 1.822 km

**25.05.2016 – spott – 11 km**

Vandaag zouden we eigenlijk naar de puffins zijn gegaan om fotos te maken. Helaas kregen we gisteren na ons fietstochtje te horen dat de trip niet door kon gaan vanwege het weer. Dat was dus een teleurstelling. Na het korte rondje met woef zijn we maar op pad gegaan voor een rondje zonder woef en even als voorbereiding op zondag. Ik wilde eigenlijk nog wel graag een continu rondje doen. S. offert zich op en gaat mee op de fiets. Het is somber, koud en winderig en het lijkt nog te gaan motregenen ook. We gaan toch maar van start en kiezen voor de lastige ronde buitenom. Gelukkig kunnen we de warming up gebruiken om de eerste heuvel te beklimmen.

klik voor groot

Daarna ga ik van start en doe rustig aan omdat ik binnen MAF wil blijven. Dat gaat op al die heuvels niet lukken als ik ook een beetje door wil lopen dus ik combineer het maar een beetje en vlieg er duidelijk uit bij de grotere helling na enkele kilometers. Niks aan te doen dan maar en de HS herstelt zich ook weer razendsnel. De rest proberen binnen MAF te blijven.

klik voor groot

Het is knap winderig op het stukje terug richting Little Spott maar we slaan ons er dapper doorheen. We nemen de ronde buitenom en niet offroad en ik weet al dat ik straks dus weer bij de farm omhoog mag lopen en dat ik ook daar buiten MAF zal schieten. Ik klok in gedachten af zodra we rechtsaf slaan. Nu nog even het laatste stukje eraan vast koppelen op een beetje knap tempo binnen redelijke HS grenzen. Dat valt niet eens mee maar natuurlijk kom ik er vanzelf zonder te stoppen. We lopen nog even door naar de weg en als we bij de Canongate komen, klok ik af. Een renlap van ruim 9 km continu is niet verkeerd en ik ben tevreden. Na 11.25 km staan we weer bij het huisje.

klik voor groot

Vreemd genoeg valt er niets uit te lezen uit mijn Garmin. Ik zie het totaal en de tijd die we erover gedaan hebben. Klik ik op details dan staat er 0 km en 0 min/km en zijn er ook geen GPS data opgeslagen. Wat ontzettend balen want ik wilde juist zien hoe mijn hartslag zich gedroeg en hoe hoog de cadans was en wat nu uiteindelijk het gemiddelde was over het hele stuk. Ik heb dit nog nooit eerder gehad en ik baal er ook van.

Niets aan te doen. Geen gegevens van deze run anders dan de getalletjes die ik onderweg heb gezien. Op naar de volgende run.

gegevens:

* 11 km
* 10 graden – bewolkt en frisjes met wind

geen map

mei 310 km – 2016 totaal 1.815 km

**24.05.2016 – spott – 7 km**

Vandaag ga ik meteen na het korte rondje van woef even op pad voor een rondje in mijn uppie. Ik heb niet veel tijd want ik ga S. van de luchthaven halen. Ik kies voor het korte rondje via het Ford en wil dat continu maar binnen MAF lopen. Dat ik de eerste fikse heuvel niet binnen MAF zal halen, weet ik al maar ik ga mijn best doen. Deze keer wil ik niet wandelen tussendoor maar alles even continu lopen. En dat gaat prima tot mijn verrassing. Natuurlijk kruip ik boven MAF uit als ik boven kom, maar 143 voor die rottige heuvel is niet slecht. Ik loop door en klok het rondje af op een mooie tijd tot mijn verrassing. Niet slecht. Deze keer neem ik de kortste weg naar huis en sta na 7.3 km weer voor de deur. Gauw met woef naar het bos en me dan omkleden om S. op te halen. Wie weet gaan we nog wel fietsen vanavond!

gegevens:

* 7 km
* 10 graden – zonnig en warm

mei 299 km – 2016 totaal 1.804 km

**23.05.2016 – john muir link – part 2 – 20 km**

Vandaag ga ik verder op de route van gisteren. Ik start dus nu bij het Power Station en ga vanaf daar richting Cockburnspath. Ik weet niet zeker tot hoe ver ik zal komen, want ik heb geen zin om de A1 over te steken en daarna weer terug te moeten. Of ik in plaats daarvan bij Cove Harbour uit kan komen, weet ik nog niet. Maar het maakt niet uit. Ik kan net zo ver gaan als ik zelf wil. Volgens mij is het tot de afslag 8 km als ik me niet vergis dus een retourtje maakt een 16 km rondje. Dat lijkt me een mooie afstand na gisteren en de andere dagen. Ik ben iets later op pad dan gepland maar uiteindelijk zijn we klaar voor vertrek en al snel daarna parkeer ik op de parkeerplaats bij het Power Station en de inham van de zee waar woef gisteren zo heerlijk heeft gebadderd voordat we weer terug gingen op ons rondje. Daar knapte ze toen helemaal van op! Deze keer zie ik de Lime Kiln beter dan gisteren maar de zon schijnt natuurlijk weer in mijn gezicht (net zoals gisteren op de heenweg naar het Lighthouse).

klik voor groot

Ik kan nu geen fatsoenlijke foto maken, dus op de terugweg dan maar. Als ik verder loop over het pad richting het Power station, zie ik de lime kiln in de verte als ik omkijk. Leuk! Voor me ligt dat vreselijke gebouw. Idioot gewoon dat ik daar dus nu eerst heen ga lopen maar ik ben ook wel benieuwd eigenlijk.

klik voor groot

Ik weet al dat er straks een pad is tussen de zee en het power house. Een raar pad dat deels overdekt is als het ware. Ik kan bovenlangs lopen en onderlangs en dat doe ik allebei. Bovenlangs is het snoeiwarm omdat ik met woef in de volle zon loop en onderlangs is het kil.

klik voor groot

Het is wel heel apart. Overal staan bordjes over de natuur rond het power station. Zo zouden er otters in het haventje voor het power station zijn, hetgeen een teken is hoe schoon het water daar is. Ook veel informatie over vogels en flora op de upper walkway. Raar genoeg heb ik daar dus geen enkele foto gemaakt blijkbaar. Wel van de imposante lower walkway en de enorme water uitstroom van de kerncentrale. Wat een kabaal!

klik voor groot

Als ik voorbij de centrale ben, loop ik alweer richting een caravanpark aan de zee. Dat ligt dus vlakbij de centrale maar het is wel een mooie plek zo dicht bij de zee. Ik moet aanvankelijk even zoeken naar het juiste pad maar blijkbaar is het de bedoeling dat ik over het park loop. Ik geef woef even wat water en loer om me heen naar alle caravans die er staan. Het is prachtig weer dus veel mensen zitten buiten.

klik voor groot

Als ik het park weer verlaat, zit er op het hek een bordje dat john muir walkers alleen over het park mogen als het strand is afgesloten vanwege het getijde. Nou boeien, dat staat dus nergens aan de andere kant. Maar op de terugweg ga ik misschien wel over het strand omdat het leuker is voor woef. Ze wil dan vast wel even badderen hier.

We gaan gauw verder over een heel smal paadje langs het strand. Mooi is het wel maar ook erg warm. Dan te bedenken dat er vandaag een maandhoeveelheid regen in Nederland valt op dit moment!

klik voor groot

Na het pad langs het water, loopt de weg een stukje landinwaarts, klimt even en loopt vervolgens hoog boven zee weer over de klif. Prachtig maar erg warm en ik vind de weg die redelijk dichtbij de route te horen is ook hinderlijk. Ik weet niet precies wat ik van deze route vind eigenlijk. Gisteren was alles prachtig en afwisselend. De vogels onderweg maken het wel leuk. Ik zie veel bergeenden vliegen en probeer er een kiekje van te maken. Ik zie ook dat woef het erg warm heeft.

klik voor groot

Tot mijn schrik hobbelt woef ineens op 3 poten. Ik stop en kijk naar dat pootje maar kan niks ontdekken. Zooltje OK dus weer even kijken hoe het gaat maar ze blijft als een aangeschoten hertje op 3 pootjes hinken. Wat is dat nou? Hoe krijg ik nou straks die hond hier weg? Ik kijk nog eens, onderzoek alles zoals de pees en patella maar ik kan niks geks ontdekken. Snel masseer ik alles en daarna besluit ik het even aan te kijken en net te doen alsof ik niets zie. Aandacht is vaak ook niet goed. Na 3 passen is het weer weg en verder zie ik niks maar ik blijf natuurlijk toch de hele heenweg naar dat pootje kijken. Toch ergens op getrapt denk ik. Pfeew. Opluchting dus.

Gelukkig zie ik in de verte eindelijk bomen en dat betekent dus dat woef (en ik) eindelijk schaduw krijgen. Dat komt goed uit en ik ben daar echt blij mee.

klik voor groot

Verderop hoor ik ineens water kletteren. Woef heeft het ook gehoord en gaat sneller lopen. Dat geluid is voor haar een teken dat ze kan afkoelen en kan drinken. Maar ineens zie ik dat het om een hele enge diepe waterval gaat. Neeeee… daar mag ze dus niet in. Ik lijn haar snel aan en ga rustig kijken waar een plekje is waar ze wel even het water in kan. Ik hou haar aan de riem zodat ze niet ineens weggesleurd kan worden en stap zelf ook het water in. Hier kan ze er straks ook weer uit en madam gaat dankbaar het water in. Eindelijk even zooltjes afkoelen en buikie nat maken. Je ziet dat ze ervan opknapt en ik neem even de tijd zodat ze weer ‘op adem’ kan komen.

klik voor groot

Na het badfeestje gaan we weer verder. Nog een stukje bos en dan komen we weer op een stuk strand terecht. Ik kijk op de kaart want waar moet ik nou heen? Dit is een heel slecht begaanbaar strand met rare grote stenen. Gelukkig zijn de stenen wel mooi gerond en niet puntig zodat woef er met wat moeite wel overheen kan. Mooi is het wel maar ik twijfel enorm. Hoe ver is dit stukje nou en waar moet ik er weer af dan?

klik voor groot

Ik ga steeds meer twijfelen of dit wel OK is voor woef want we moeten ook weer over dezelfde weg terug. En waar ga ik straks dan heen? Loopt het pad wellicht toch bovenlangs dan? Ik klauter naar boven, denk dat woef wacht om vervolgens te zien dat zij boven al in het gras ligt te wachten. Geen pad dus. We dalen dus weer af naar het strand. Woef in enkele passen, ik op mijn kont.

klik voor groot

Waf gaat nog even uitgebreid badderen en dan zie ik iemand anders aankomen met twee hondjes. Ondertussen zie ik ook een grote groep wandelaars uit de bossages komen, niet te ver van de plek waar ik sta. Aha! Daar moet ik dus het strand weer af en verder op mijn route. Dat valt mee en dat ga ik dus doen. Ik raak aan de praat met de vrouw die haar hondjes aan het uitlaten is en we kletsen wat over de honden, over Schotland en over de route. Ze bevestigt dat ik vanaf daar niet naar Cove Harbour kan komen. Maar dat ik wel straks een pad kan nemen en daarna over de weg er kan komen. Samen wandelen we een stukje het bosje in en ik neem weer afscheid van de vrouw als we bij de splitsing komen. Ik sla linksaf richting Cove en zij gaat rechtdoor. Ik zie dat het naar Cove een halve mijl is. Dat is 800 mtr. Tel daarbij het stuk over de weg op en ik kom heen en weer zeker aan 3 km extra. Ga ik dat doen met woef in de warmte? Maar eigenlijk moet ze ook eten. Ik twijfel en loop een stukje de route op. Even kijken hoe het eruit ziet. Al snel zie ik het grote bord op de snelweg boven de bomen uit met de rotonde richting Cove Harbour erop aangegeven. Dan weet ik dus wel waar ik ben. Ik kom straks bij de rotonde uit en moet dan een stukje over de weg naar Cove Harbour. Daar is het wel erg mooi en rustig en dat zou wel eens een mooi punt kunnen zijn voor woef om te badderen en te eten voordat we weer terugkeren. Ik besluit door te lopen en al snel lopen we Cove in. Ik geef woef te eten en te drinken bij het beeldje ter nagedachtenis aan de vissers die gestorven zijn op zee. Maar liefs 11 van de 22 vissers uit Cove stierven en het beeld geeft de vrouwen en kinderen weer die uitkijken op zee naar de terugkeer van hun man. Hierna lopen we naar beneden om te rusten bij het echte haventje. Ik hoef niet te rusten maar woef kan nu eenmaal niet met volle maag verder lopen. Met dit mooie weer helemaal geen straf voor me dus geen probleem.

klik voor groot

Al snel lopen we door het tunneltje dat toegang geeft tot de geweldig serene plek bij het water. Maar wat staat het water laag! Dat heb ik nog nooit eerder zo gezien hier. Wel opvallend. Ik ga gauw woef lekker laten badderen en daar heeft ze wel zin in!

klik voor groot

Ik zit ondertussen lekker op een rots in het zonnetje en kijk op de klok hoe lang ik nog moet wachten op woef voordat we verder kunnen. Ondertussen komt er iemand aan met een Bordeaux Dog en al snel rommelen beide honden in het water.

klik voor groot

Na een poosje vind ik dat we lang genoeg gewacht hebben en ga ik nog even aan de andere kant van de rots kijken naar het haventje van bovenaf. Daarna loop ik weer terug naar Cove zelf waar ik weer de laatste huizen op de route zal tegenkomen. Daar vul ik mijn waterzak helemaal bij zodat ik woef kan koelen onderweg en water kan geven. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat we de hele weg nog terug moeten maar misschien valt het mee. Vol goede moed gaan we weer op pad. Ik weet in ieder geval wat ons te wachten staat nu.

klik voor groot

Het lopen gaat verrassend goed en heel snel zijn we al over het verharde stuk en lopen we het bos alweer in.

klik voor groot

Daarna lopen we in no time alweer over het rare stukje strand waar woef nog even gaat badderen. Ik ben er nu in een oogwenk overheen omdat ik weet waar ik heen moet. Grappig dat dat toch zoveel uitmaakt! Hoezo mentaal?

klik voor groot

Na het strandje even door het bos met de mooie waterval. Het licht is weer anders natuurlijk nu op de terugweg maar mooi blijft het! Daarna weer over de klif met uitzicht over de zee en de strandjes. Het gaat hartstikke snel en het valt me alleszins mee. Woef heeft ook nergens last van. Blijkbaar heeft al het badderen haar goed gedaan.

klik voor groot

De route over de klif gaat ook prima maar nu merk ik pas dat de weg blijkbaar iets naar beneden loopt nu. Blijkbaar liep de heenweg een beetje naar boven! Ik geef waf nog een keer water en dat wil ze wel.

klik voor groot

Voordat ik er erg in heb, zijn we alweer bij de inham op het strand bij het caravanpark. De terugweg is ongelooflijk snel gegaan. Gek is dat toch. Ik keek er echt wel even tegenop die 10 km terug maar het is in no time gedaan. Waf baddert weer even in het water en ik neem de route over het strand in plaats van over het caravan park. Leuker voor woef ook.

klik voor groot

Daarna komen we alweer bij het Power Station. Omdat het nog steeds warm is, neem ik de lower walkway en maak dankbaar gebruik van de schaduw daar. Ideaal en we schieten lekker op.

klik voor groot

Na de verharde weg lopen we weer weg van het Power station. Ik kijk nog eens om. Het blijft een raar bouwsel daar en wat bijzonder dat je daar zo dichtbij mag en kunt komen eigenlijk.

klik voor groot

Het laatste stukje over het graspad terug naar de parkeerplaats gaat ook vlug. Ik denk dat we op 20 km uit zullen komen voor deze route. Niet slecht en onverwacht ook. Ik loop nog even door naar de Lime Kiln die ik nu door de andere stand van de zon beter kan zien.

klik voor groot

Ik geef waf nog even de tijd om lekker in het water te spelen en dat doet ze graag. Geduldig wacht ze elke keer tot ik haar zeewier weer het water in slinger en haalt het weer op.

klik voor groot

Als er twee vissersbootjes aankomen, ga ik kijken wat de mannen gevangen hebben. We raken aan de praat en ondertussen snijden ze de koppen van de vissen. Elke keer als ze de koppen weer in zee gooien, wil woef dat wel gaan ophalen. Dat mag dus niet want een vissenkop lijkt me niks. Helaas krijgt ze niets van de mannen ook al heeft een van hen alleen maar oog voor haar. Hij jaagt zelf en heeft een duitse staander. Hij weet dus ook meteen dat het een wirehaired vizsla is!

klik voor groot

Zo komt er langzaam een einde aan een mooie run. De run duurde ontzettend lang door de trage heenweg en het wachten bij cove harbour. Maar dat was het allemaal waard. Bovendien zijn dit prima trainingen in het omgaan met het onverwachte!

Geen spijt van mijn keuze gehad om deze nieuwe route in twee delen te lopen. Het zou gaaf zijn als ik nu het vervolg nog af kan maken (de Berwickshire Coastal Route). Ik heb me van de week een beetje voor de gek laten houden door waf die over de weg eigenlijk niet zoveel zin had om mee te lopen waardoor ik dacht dat er iets aan de hand was en ze het dus niet zou kunnen. Na vandaag weet ik dus weer zeker dat er echt niets aan de hand is met mijn woefje (gelukkig). Deel van de route staat hier.

Wie weet wat we nog allemaal gaan doen de komende tijd!

gegevens:

* 20 km
* 21 graden – zonnig en warm

mei 291 km – 2016 totaal 1.796 km

**22.05.2016 – john muir link- part 1 – 16 km**

Vandaag is het weer stralend weer als ik beneden kom. Dat is leuk voor een rondje! Ik had al even op de kaart gekeken en ik ga een stukje van de John Muir link doen vandaag. Het lijkt vooral offroad te zijn en dus geschikt voor woef en er is als loopdoel nog een mooie vuurtoren te zien. De John Muir Link is een soort extra route die de John Muir Way (dunbar) verbindt met de Berwickshire Coastal Route die ik zo graag gedaan had met woef. Het lijkt me een vlak stuk dus niets houdt ons tegen om daar te gaan kijken. Is het niks? Dan gaan we gewoon weer terug en de route kan net zo kort of lang worden als ik wil. Vol goede moed gaan we dus op pad. Ik parkeer de auto net na de camping ergens bij een watertje. Geen idee of ik nu dichtbij de route zit maar dat zie ik dan zo wel.

In Nederland is het snertweer dus ik stuur eerst eens wat mooie zonnige plaatjes over de lijn….

klik voor groot

Ik had beter iets verder kunnen parkeren want we lopen eerst 600 mtr over de weg. Maar de geurende gaspeldoorn is zo heerlijk. Daarna slaan we linksaf en lopen richting de zee. Verhip hier is ook een strandje.

klik voor groot

Ik geniet nu al. Woef ook en dat doet me goed. Zo lang ze maar niet saai over een weg hoeft te hobbelen is het blijkbaar leuk. Ik raak even aan de praat met een vrouw in een busje. Ze heeft daar geslapen vannacht samen met haar 90 jarige vriendin. Die zie ik in de verte aankomen wandelen. Wow wat een vrouw! Ik maak een grapje en zeg dat ik heb gehoord dat ze net 70 is geworden. Ze lacht en ondertussen pluk ik een eng beest uit haar haar. Ik voel dat het stevig in de lak zit Waar je al niet mee bezig bent als je aan het kamperen bent. Ik vind het wel een grap. Ik zie er niet zo uit als ik uit mijn tentje kruip maar deze twee dames hebben het goed bekeken want ze staan redelijk dichtbij openbare toiletten die er heel erg netjes uitzien. Ik neem afscheid en loop verder. Altijd leuk deze praatjes onderweg. Even later kom ik weer in gesprek met een koppel dat ontbijt aan het maken is. Ook wild campen dus. Lijkt me ook een geweldige plek zo aan de zee.

Ik loop door en neem een offroad stukje dat anders loopt dan het officiele pad. Maar dit is leuker voor woef en in de verte is de vuurtoren al te zien. Mooi ding! Alleen staat de zon verkeerd want die schijn in mijn gezicht. Niet handig met fotograferen maar vooruit maar.

klik voor groot

Ik loop verder en geniet met volle teugen. Het is wel ontzettend warm en ik ben veel te warm gekleed. Niks aan te doen, als woefje maar OK is. Ik heb volop water bij me in ieder geval maar het is bijna weer voor haar cool jacket vandaag.

Dan ineens ben ik bij de vuurtoren. Leuk!

klik voor groot

We lopen weer verder en het is echt niet te harden van de warmte. Woef hijgt en hijgt nog meer maar ze is vrolijk en blij. Ik zie nergens aan dat ze het moeilijk heeft maar ik besluit haar wat water te geven en even de kans te geven wat af te koelen.

klik voor groot

Dan te bedenken dat het in Nederland regent en grijs is, vind ik wel grappig. In Schotland regent het toch altijd? Er zijn genoeg mensen die dat denken. Terwijl ik loop, is S. al uren in touw als vrijwilliger voor een een of andere goede doelen loop. Hij kan vast na 36 uur niets meer over lopen horen.

klik voor groot

We steken een bruggetje over dat weer heeeeel eng is natuurlijk en ik besluit nog een klein stukje door te lopen tot het power station. Misschien kan ik daar de volgende keer starten en het laatste stukje van de Link lopen. Dat lijkt een goed idee. Ik kan wel verder lopen maar ik ga liever terug en loop dan eventueel de andere kant nog een stukje op. Ik zie in de verte al dat lelijke power station liggen.

klik voor groot

Ik besluit even naar het strandje te lopen zodat woef even wat kan afkoelen. Dat laat ze zich geen tweemaal zeggen en ze rent naar het water en speelt voor zeehond.

klik voor groot

Als ze weer helemaal happy is, komt ze uit het water en zegt dat er weer klaar voor is. We gaan dus maar weer op de terugweg en gaan weer over dat enge bruggetje dat nu niet meer zo eng is. Daarna ga ik toch een kijkje nemen bij een hekje waar ik volgens mij een ander pad kan nemen voor de terugweg. Dat blijkt zo te zijn en op ludieke wijze wordt aangegeven dat honden aan de riem moeten vanwege de schapen. Nu heb ik gelukkig al gezien dat de schapen in het andere veld staan en dat er op het hele stuk niets staat en woef dus los kan blijven lopen.

klik voor groot

Het is een prachtig pad dat ook nog eens heel makkelijk loopt. Lekker vlak en breed en overal weer die geurende struiken. Vanuit de verte en nu met de zon in de rug heb ik weer zicht op de vuurtoren in de verte. Wat ontzettend gaaf.

klik voor groot

We lopen rustig verder en zijn al snel weer bij de vuurtoren.

klik voor groot

Daarna gaat het snel. Ik loop nu weer richting de parkeerplaats waar ik vanmorgen met de campers sprak en daar ga ik eens bekijken welke route ik ga nemen. Ik zie nog een stonechat en daar kan ik een wazig kiekje van maken.

klik voor groot

Als ik weer bij de start van de route ben gekomen, besluit ik de route door te lopen en niet over de weg terug te gaan naar de auto. Volgens mij loop ik dan eerst langs de golfbaan en dan moet ik maar even kijken hoe ik daar weer weg kom. Zo gezegd zo gedaan en al snel hobbelen woef en ik langs de baan. Redelijk pad en woef is netjes aan de riem die in mijn broekband zit. Er is niet veel te zien en ik vind het maar niks met die stomme balletjes. Ik zie nog een kapotte zee egel en verderop een mooi watertje. Ook zie ik Dunbar vanuit de verte en Bass Rock. Dat is dan wel weer leuk. Maar de weg is eindeloos. Hoe kom ik hier nu weer weg? Links van me zie ik een muur die ik ook al zag toen ik over de weg liep vanaf de auto. Eigenlijk wil ik daarheen….. Uiteindelijk stoor ik vier mannen en vraag hoe ik weer weg kom daar. Ze leggen het me uit en na nog een paar keer vragen, kom ik uiteindelijk op het pad richting Deer Park en vanaf daar naar de oude A1.

klik voor groot

Gelukkig zie ik nu op de kaart waar ik ben en waar ik heen moet. De laatste vrouw aan wie ik de weg vroeg, heeft het ook goed uitgelegd. Het is weer hartstikke warm en ik geef woef in e schaduw wat water en maak haar lijfje nat. Dat vindt ze wel lekker. Lopen we alsnog over warm asfal het laatste stukje terug!

Maar gelukkig is daarna al snel de afslag naar links en zie ik in de verte de auto al in de zon schitteren. Ik moedig woef aan en zeg dat we er over een kilometer zijn. Ze gelooft het wel en hobbelt vrolijk door. Het laatste stukje en daarna weer lekker water en een hapje.

klik voor groot

Jammer van het laatste stukje ook al kon ze daar lekker los en deels over het gras. Ik had niet die weg over de golfbaan moeten nemen. Maar dat wist ik ook niet van te voren. Erg mooie route met een mooie vuurtoren. Volgende run het laatste stukje proberen. Misschien is dat ook weer zo mooi. In ieder geval heel verrassend en volop mogelijkheden ook om lekker te wandelen dus.

gegevens:

* 16 km
* 21 graden – zonnig en warm

mei 271 km – 2016 totaal 1.777 km

**21.05.2016 – dunbar – 15,5 km**

Vandaag is het weer mooi weer en ga ik dus op pad met woef. Ze heeft er volgens mij wel zin in en ik pieker me suf waar ik een leuk onverhard rondje met haar kan lopen. Hier over de weg doe ik wel alleen, daar is voor haar geen zak aan. Ik besluit dus naar Dunbar te rijden en een stuk van de John Muir route te doen. Ik heb de laatste etappe al eens in zijn geheel gelopen (en met de bus terug) en vorig jaar liep ik ook een stukje op dit deel van het pad heen en weer. Vorige week deed ik natuurlijk een deel van deze etappe op de fiets maar dat is dan niet dezelfde route (helaas). Het begin is echt prachtig maar achteraf had ik natuurlijk toch een stukje dichterbij Dunbar moeten beginnen om het haventje nou eens in beeld te brengen. Mijn fout maar zo sla ik dat dus elke keer over op deze route!

klik voor groot

Het begin is echt prachtig en met dit mooie weer al helemaal. Ik zie wel wolken in de richting waar wij heen gaan lopen, maar dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen. Het begin is prachtig en de rest zien we wel weer. Ik heb de sleeves in mijn rugzak en de cloudchaser voor woef. Er kan me dus niets gebeuren. Het gaat vast regenen en er staat ook een harde wind waar ik alleen op de golfbaan last van heb. Het pad daar loopt langs de klif en daar moet ik dus wel even opletten.

klik voor groot

Het is vrij rustig bij de golfbaan en ook op het parkeerterrein is het rustig. Misschien door het tijdstip want ik ben eigenlijk best laat. Woef had honger en heeft al drie keer te eten gehad. Dan kan ik dus niet gaan lopen en daarom startte ik later dan gepland. Als ik langs het parkeerterrein loop, zie ik dat het heel hoog water is. Kijk dat bruggetje nou!

klik voor groot

Ik loop over het parkeerterrein en neem het fietspad waar ik ook gefietst heb met de doggyride vorige week. Ik neem straks de brug rechtsaf en ga offroad verder. Met de doggyride kan dat dus niet. Ik loop daarna al snel langs het country park met de ezeltjes, lama’s en lammetjes.

klik voor groot

Daarna hobbelen we een stukje door het bos en zijn al snel bij de inham van de Tyne. Het is altijd prachtig en stil daar. Vorige keer moest woef daar per se nog even het water in maar deze keer hoeft dat niet.

klik voor groot

Het is inmiddels een beetje bewolkter geworden maar nog steeds droog. We lopen door langs het water en dat is erg mooi zo met hoog water. Ik heb het nog niet eerder zo hoog gezien. Meestal ligt er eerst een heel groot stuk strand naast me als ik hier loop.

klik voor groot

Het klaart weer op want het zonnetje piept tussen de wolken door. Dat is nog best warm en ik geef woef wat water.

klik voor groot

Daarna zijn we alweer aan het einde van het water gekomen. Ik ben wat verder gelopen dan de vorige keer maar het loopt deze keer ook zo makkelijk en lekker en woef doet het ook goed.

klik voor groot

Ik kijk eens op de kaart want er zijn volgens mij nog meer paden hier. Ik kan linksaf slaan, even langs een akker en dan weer linksaf. Dat lijkt een aardig lusje en dan loop ik niet tweemaal hetzelfde. Overigens maakt dat niets uit want je ziet gewoon weer andere dingen als je terug zou lopen. Maar langs de akker ken ik het niet, dus dat ga ik proberen. Mooi is het wel!

klik voor groot

Ik ben alweer vrij snel over het lusje gedraafd en kijk weer op de kaart waar ik nu heen zal gaan. Ik kom een echtpaar tegen dat de andere kant op loopt en ik vraag ze waar zij heen gaan en of ze het op de kaart kunnen laten zien. Zij lopen door het bos naar Foxlake en gaan vanaf daar weer terug. Ik kijk op de kaart en zie vreemd genoeg niets op de OS kaart aangegeven. Maar er is zeker een prima pad en er staat zelfs een bordje van Foxlake adventures. Ik besluit dus een extra lusje te maken en loop terug het bos in richting het lake.

Maar dat valt tegen. Niks mooi rustig meertje maar een slimme zakenman die daar een een of ander avonturen ding heeft opgericht. Allerlei watersport kan je daar beoefenen en overal staan van die ‘would be’ beach boys en girls. Naar sfeertje hangt hier zeg. Bah.

klik voor groot

Nu snap ik ook wat dat bord betekent waar ik wel eens langsrijd op de weg en ook vorige week nog op de fiets. Ik loop er gauw weer uit en kijk met verbazing naar de prijzen die gevraagd worden voor een paar uurtjes ‘avontuur’ 38 pond en meer zie ik. Watte? Dan maar lekker lopen. Ook geen goedkope hobby maar wel leuker en rustiger.

Ik ga gauw weer het bos in en hobbel verder langs mooie bluebells.

klik voor groot

Het loopt wel fijn hier in de bos en het is niet zo warm voor woef. Al snel zijn we weer bij de inham van de Tyne en vanaf hier is het weer bekend terrein. Op zich leuk dat extra lusje maar dat vreselijke meer had niet gehoeven.

Inmiddels is het weer bewolkt geworden en is het zonnetje weg. Het gaat vast regenen want zo voelt het een beetje maar tot nu toe was het heerlijk om te lopen en nog steeds droog.

klik voor groot

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe lang de route gaat worden want de vorige keer liepen we 12 km en nu ben ik er al dik overheen omdat ik verder liep en een extra lusje deed. Ik gok op 16 km ofzo en dat lijkt me ook wel genoeg voor woef vandaag. Maar we zijn er nog niet en net als ik zit te overpeinzen hoe ver het zal zijn, scheurt de hemel open voor een verfrissend zomerbuitje. Volgens mij is dit heel kort en ik ben toevallig net bij de openbare toiletten. Daar gaan we even schuilen en ik geef woef meteen wat water.

klik voor groot

Het buitje is inderdaad in no time weer voorbij en al snel lopen we weer buiten en gaat het zonnetje ook weer schijnen. Geen slechte timing dus!

Als ik bij een kruising kom, twijfel ik. Het is ineens laag water en de marsh ligt helemaal droog. Zal ik eroverheen lopen en zo een stukje afsnijden? Kom ik tot de brug die net nog helemaal in het water stond? Ik waag het erop. Ook weer iets nieuws. Ik kan altijd terug of door het water als het niet te hoog is aan het einde.

klik voor groot

Het loopt eigenlijk redelijk goed maar ik zie wel dat ik een enorm stuk aan het afsnijden ben op deze manier. Nou ook best. Het wordt dus geen 16 km denk ik maar ik vind het ook wel lang genoeg eigenlijk. Ik moet straks nog een stuk over de weg en even klimmen. Dat moet lukken want ik kon het zelfs met de fiets en de kar.

Als ik aan het einde kom, moet ik eventjes door een heel ondiep laagje water en dan kunnen we de brug over. Woef vindt het doodeng want het zijn grote vierkante gaten. Ik doe net alsof het leuk is maar schijt in mijn broek want de zijkant is open en ze zou dus kunnen vallen. Ik had het niet gezien anders had ik haar eroverheen getild natuurlijk, maar nu kan ik haar het beste met rust laten en zelf rustig laten uitzoeken hoe ze aan de andere kant moet komen. Dat gaat gelukkig goed en al snel staan we weer aan de overkant.

klik voor groot

Wat een verschil tussen laag water en hoog water! Ik vind het wel bijzonder. Ook weer leuk om deze route een keer gedaan te hebben. Ik loop nu snel even door en hobbel die klim op. Achter me komen racefietsers aan en als ik boven ben, kijk ik even hoe zij omhoog klimmen. Dan ben ik niet ontevreden over mezelf toen ik de doggyride op mijn fietsje daar omhoog trok zeg! Dat is weer een opsteker en glimlachend loop ik verder.

Het laatste stukje even over de weg en na 15,5 km staan we weer bij de auto. Het was een mooi rondje maar ook wel lang genoeg voor vandaag.

gegevens:

* 15,5 km
* 17 graden – zonnig, later een buitje. Aanvankelijk veel wind

mei 255 km – 2016 totaal 1.760 km

**20.05.2016 – spott (2) – 9 km**

Vanmorgen ben ik met waf op stap geweest voor een rondje in Gullane. Dat was erg mooi. In de middag was het heerlijk weer en heb ik geluierd en zitten lezen in de tuin. Echt zalig.

klik voor groot

Maar aan het einde van de avond besluit ik toch nog even op pad te gaan voor een rondje zonder woef. Als ik omgekleed ben, komt ze aanvankelijk wel naar me toe maar als ik zeg dat ik zo terug kom, kruipt ze weer behaaglijk op haar bedje. Ik ga dus echt even alleen en dat is prima.

Ik ga dezelfde route doen als gisteren tijdens het temporondje maar wil dat nu binnen MAF doen. Geen idee of ik die eerste heuvel ga halen binnen MAF maar dat lijkt me nou wel een uitdaging eigenlijk.

Even langs de heksen steen en rechtsaf dus richting het Ford en daarna langs het bos met de bloemetjes.

klik voor groot

Ik start weer voor het Ford, verlies daar dus wat tijd en hobbel daarna die heuvel op. Dat gaat helemaal goed alleen als ik er al ben, tikt de HF even 141 aan. Da’s nou jammer maar een volgende keer kan ik dat misschien iets beter doseren. Meteen is de hartslag weer naar beneden overigens. Ik hobbel daarna rustig door. Het is echt nog lekker weer eigenlijk. Er staat wel wind maar daar heb ik weinig last van.

Ik klok af na de 4.000 mtr die ik ook gebruikte voor het tempo rondje, maar loop door. Ik wil wel eens zien waar dit nu toe leidt eigenlijk qua tempo en HS. De gemiddelde HS komt uit op 128 bpm!

Ik hobbel rustig verder en besluit ook die nare heuvel verderop binnen MAF te proberen. En het is leuk om te doen ook nog! Het is wel een uitdaging want het is echt even een klimmetje. Maar ik kom er en ook nog eens ruim binnen MAF. Ik probeer ook de laatste klim in de bocht naar het huisje. Natuurlijk kom ik net op die weg de verhuurder tegen die langs rijdt en ‘faster faster’ roept. Nou nee dus. Ik loop helemaal tot het huisje en pik woef op voor de cool down. Dat doen we samen en na 9 km sta ik weer voor de deur. Leuk rondje, totaal niet moe en een prima training zo.

gegevens:

* 9 km
* 13 graden – zonnig

mei 240 km – 2016 totaal 1.745 km

**20.05.2016 – gullane – 12 km**

Gisteren is woefje niet meegeweest maar vandaag lukt me dat niet. Ze gaat gewoon voor de deur liggen nadat ze eerst met haar fazant heeft staan rommelen om aan te geven dat ze wel zin heeft. Eigenlijk was ik van plan om eerst zelf op pad te gaan en pas in de middag met woef omdat het weer vanmiddag helemaal zal gaan opklaren. Maar het is nu ook droog en vriendelijk dus besluit ik om dan maar gewoon gelijk op pad te gaan. In 2014 liep ik voor het eerst in Gullane en dat wil ik nu ook doen. Leuk voor woef want het is vooral onverhard. Ik heb de route iets aangepast en maakte een 14 km rondje. Dat lijkt me wel genoeg eigenlijk.

Om 9.10 staan we al op het lege parkeerveld aan zee. Het is wel erg mooi en rustig hier! Al snel zijn we lekker op pad. Ik weet al dat ik gewoon door de duinen kan rommelen dus ik kijk niet voortdurend op de kaart want eigenlijk maakt het helemaal niets uit. Al snel loop ik tussen het groen en de bloesem.

klik voor groot

Ik besluit op de heenweg niet over het strand te gaan hoewel het wel aanlokkelijk eruit ziet daar.

klik voor groot

Het weer is eigenlijk wel goed. Het zonnetje duikelt een beetje maar de temperatuur is goed en de lucht is mooi soms met grote witte wolken en dan weer wat grijzer. Ik heb mijn rain sleeves bij me en voor woef haar cloudchaser.

Op een gegeven moment kom ik langs Muirfield golfcourse. In 2014 werd ik daar nog weggestuurd. Toevallig werd gisteren weer besloten dat vrouwen geen lid mogen worden. Dat leverde een stroom aan reacties op Twitter op. Dinosaurs! Raar is het ook wel trouwens. Maar nu loop ik er alleen langs.

klik voor groot

Ik zie al snel het strand weer in de diepte liggen. Het is toch wel erg mooi!

klik voor groot

Ik besluit toch even richting het strand te lopen en dat vindt woef nou helemaal gaaf. Als een idioot gaat ze rondjes rennen. Zo hard dat ze bijna uit de bocht vliegt. Je kunt aan de afdrukken van de pootjes links zien hoeveel kracht ze zet. Zo wordt ze veel te moe natuurlijk maar ik zie dit liever dan dat ze zielig achter me aan slentert en ik me zorgen maak of ze wel in orde is.

klik voor groot

Gauw gaan we weer verder en het blijft mooi. Ik besluit een andere route te nemen en door te lopen naar de noordelijke kant. Daar was ik nog niet eerder dus ik ben benieuwd.

klik voor groot

Grappig genoeg zie ik zelfs een vuurtoren op een soort eilandje liggen. Jammer genoeg gaat net de zon verscholen achter een dik wolkendek. Er valt zelfs een spatje regen maar als ik mijn sleeves aan heb getrokken, is het alweer opgehouden. Ik moet daarna even op de kaart kijken hoe ik eigenlijk weer op een normaal pad ga komen want ik sta nu op het strand en voor me torenen rotsen hoog op en rechts van me zijn de duinen.

klik voor groot

Maar het pad is snel gevonden en al gauw hobbelen we weer door de duinen. Ik zie een golfbaan opdoemen. Is dat nou dat verrekte Muirfield weer? Krijg ik straks nou gezeik wat ik daar doe? Achteraf blijkt het – gelukkig – een andere golfbaan te zijn maar ik vroeg het me wel even af toen ik daar liep. Al snel lopen we een soort bosje door. Mooi en lekker koel want inmiddels schijnt het zonnetje weer lekker. Ik ga waf maar eens wat water geven en dat drinkt ze gretig op.

klik voor groot

We lopen langs een paar peperdure huizen die erg mooi liggen en gaan daarna het bosje weer uit richting de weg naar Gullane. Ik kan nog wel richting de John Muir route maar het lijkt me wel genoeg zo.

klik voor groot

Ik hobbel even langs de weg naar Gullane. Gelukkig is er een verhoogd fiets/wandelpad en ben ik dus niet op de weg aan het lopen. Ik loop langs de afslag naar Muirfield en weet al dat ik daar dus niet mag komen maar dat ik over twee straten rechtsaf kan slaan en daar weer de duinen in kan. Altijd handig om even de kaart van de vorige keer te bestuderen. Zo doe ik het ook en al snel zijn we weer in de duinen vlakbij de parkeerplaats. Waf rent nog even uitsloverig een duintje op. Jajaja.

klik voor groot

Daarna een laatste stukje over het strand terug naar de auto. De route was uiteindelijk 12 km dus niet eens zoveel korter dan wat ik getekend had aanvankelijk.

klik voor groot

Er hopst nog een mooi reetje voor ons weg als we door de duinen teruglopen. Altijd mooi om te zien. Verder was er niet veel te zien en te beleven maar zo’n nieuwe route is altijd weer leuk en de uitzichten op het strand en de zee waren erg mooi.

Inmiddels is het stralend weer geworden en gaan woef en ik lekker thuis in de zon zitten. Als het me lukt, ga ik vanavond nog even een kort rondje lopen.

gegevens:

* 12 km
* 17 graden – zonnig

mei 231 km – 2016 totaal 1.736 km

**19.05.2016 – spott – 8 km**

Gisteren heb ik niet gelopen. Sterker nog, ik weet niet eens wat ik gedaan heb. Volgens mij heb ik lekker gewandeld en buiten geluierd. En verder wat gelezen. Beetje rust voor mij en beetje rust voor woef kan ook geen kwaad. Het wandelen vond ze wel leuk tussen de bloemetjes.

Vanmorgen wil ik wel even snel op pad. Het weer is niet denderend voor het eerst sinds ik hier ben en ik ben benieuwd of ik het droog zal houden. Geen probleem want ik ga maar een kort rondje doen en ook nog eens zonder woefje. Ik neem niets mee en kies daarom voor mijn nieuwe Falke primaloft giletje omdat daar zakken inzitten voor mijn sleutel. Ben benieuwd of dat niet veel te warm is.

Ik kies vandaag voor het rondje via de Ford, langs de lekker ruikende wilde knoflook bloemetjes waar het hele bos mee vol staat. De foto van de bloemetjes is van gisteren.

klik voor groot

Ik start redelijk snel na de warming up en besluit een temporondje te doen van 4.000 mtr. Ik start al voor het Ford dus de eerste tijd verlies ik al bij het oversteken van het water over het voetgangersbruggetje. Daarna komt de akelig steile klim die ik gelukkig wel haal tot de top. Daarna weer verder. Even vlak en daarna even naar beneden bij Little Spott. Heb ik mijn energie goed verdeeld over stijgen en dalen? Dat weet ik straks. Ik loop me niet uit de naad zoals ik eerder wel eens heb gedaan (2014) maar loop wel flink door. Ik ben stiekem wel benieuwd waar ik straks eindig. Ik sla rechtsaf de weg op en loop de op en neer golvende weg. Niet rechtsaf naar de farm maar rechtdoor om de tempo lap af te maken zoals ik in 2014 ook deed. Ik ben sneller dan in 2014. Frappanter vind ik de hartslag. Mijn gemiddelde HF ligt 10 slagen lager dan in 2014. Dat is toch weer leuk.

Ik sla rechtsaf en loop de rest van de route rustig terug. Dat gaat niet eens slecht ondanks de kloterige helling waar ik nu eerst weer tegenop moet.

klik voor groot

Na 8 km sta ik weer voor de deur. Dat was een rondje waar woef niks aan gemist heeft. Ik vond het wel leuk om te doen zo, maar voor haar was er niks aan geweest. Goede beslissing om haar lekker thuis te laten. Morgen gaan we weer samen op pad.

gegevens:

* 8 km
* 13 graden – zonnig

mei 217 km – 2016 totaal 1.724 km