**11.06.2016 – spott – 11 km**

Vandaag de dag van vertrek uit dit heerlijke gebied. Niks aan te doen. Gisteren hebben we niet meer gelopen in de avond maar zijn we wel nog twee keer gaan wandelen bij het Lighthouse en dat was ook fijn om te doen met woef. Vanmorgen hebben we alles verder ingepakt en opgeruimd en het huisje is inmiddels leeg. We liggen nog mooi op schema want we wilden rond 10 uur gaan lopen en uiterlijk 12 uur hier wegrijden richting Bamburgh waar we willen lunchen omdat het zo geslaagd was tijdens onze fietstocht daar. Goedkoper en lekkerder dan de sushi in Newcastle. Bovendien kunnen we in Bamburgh woef nog lekker uitlaten in de duinen dus dat is ook wel zo prettig. Na het inpakken gaan we snel op weg. Het is droog gelukkig maar wel somber. Niet erg op de dag van vertrek anders denk je nog dat je heel wat mist. We kiezen voor het langere rondje met de vervelende klimmetjes. De eerste is met de fiets al niet te doen dus dat is even klunen met de fiets. Ik lig natuurlijk weer in een deuk. Komaan.. zonder doggyride is dit een eitje. Daarna over het watertje en weer verder klimmen en dalen.

klik voor groot

Als we rechtsaf slaan weer een heuveltje. Dat lukt prima met de fiets ook al is het een pittig dingetje. Deze keer maak ik eens de foto’s van S op de fiets!

klik voor groot

Het blijft een mooie route ondanks het sombere weer. Alleen valt het niet zo mee vandaag. Het is vochtig en klam en ik heb blijkbaar vermoeide benen of zoiets.

klik voor groot

De klim naar de farm valt ook niet mee en hijgend komen we allebei boven. Deze keer maakt S een foto van de dovecote die daar langs de akker staat. Maar we made it again en langzamerhand komen we weer in de buurt van de canongate. Even nog door het mooie paadje en daarna lopen we Spott alweer in.

klik voor groot

De rondjes hier zitten er op voor 2016. Jammer maar helaas. Morgen zijn we weer thuis in het kikkerlandje. Woef krijgt nog een bakje heerlijk vers vlees. Omdat ze ineens weer brood mager werd, hebben we haar vetgemest met 1.300 gram vers rundvlees. Het laatste beetje krijgt ze nu en dat gaat er in als koek. Nou ja als vlees.

klik voor groot

gegevens:

* 12 km
* 14 graden – druilerig

juni 77 km – 2016 totaal 1.975 km

**10.06.2016 – spott – 8 km**

Gisteren en eergisteren hebben we onze tweede grote fietstocht met bepakking en overnachting gemaakt. Dat verslag volgt nog maar het was weer ontzettend gaaf. Totaal hebben we 120 km gefietst en weer veel gezien en veel meegemaakt. Weer voor herhaling vatbaar!

Vandaag ga ik even snel in mijn eentje een losloop rondje doen hier rond het huisje. Vanmiddag dan misschien weer even met woefje en S. maar dat moeten we maar even zien. We moeten ook opruimen en inpakken en misschien heb ik er wel geen zin meer in. Het lijf heeft immers ook wat rust nodig. Ik ga dus maar voor de laatste keer eerst even een wens doen bij de witches stone die erg overwoekerd is de laatste weken. Als de wensen nu maar vervuld worden!

klik voor groot

Daarna neem ik het korte rondje langs het ford en weer terug via Little Spott en verder over de weg. Voor woef geen bal aan. Ik doe een rustig rondje zo na het fietsen en dat lijkt wel OK. Geen gekke dingen even vandaag. Morgen hoop ik een laatste rondje hier nog even te kunnen lopen voordat we vertrekken en als alles is ingeruimd.

klik voor groot

Ik heb hier geweldige weken gehad en best veel gedaan. Jammer genoeg heb ik niet de Berwickshire Coastal route gelopen met woef en dat had ik heel graag gedaan. Maar ik twijfelde of ze wel fit was en bleef wat kortere stukken lopen. Ik denk achteraf dat het prima gekund had, ze vond alleen geen bal aan dit wegrondje en dat maakte me dus aan het twijfelen. Maar niks aan te doen, ik hoop dat ze komende zomer fit genoeg is om iets anders met me te doen. Ik denk aan het oranjepad in Duitsland. Dat is ook een leuke optie en dat kan ze nog wel aan.

Morgen een laatste rondje dan maar!

gegevens:

* 7 km
* 14 graden – druilerig

juni 65 km – 2016 totaal 1.963 km

**07.06.2016 – east linton – 12 km**

Vanmiddag gaan we op pad naar Isle of May om vogels te kijken. Het weer ziet er goed uit, dus dat gaat waarschijnlijk wel door denken we. Omdat we pas om 14 uur de RIB hebben vanaf North Berwick, gaan we in de ochtend nog even op pad voor een kort rondje. We kiezen voor het rondje van de John Muir route richting East Linton vanaf het country park. We hebben dat weliswaar al enkele keren gelopen, maar gisteren bedachten we dat we zelfs een 10 km rondje daar kunnen lopen als we bij het ford weer direct terug gaan en niet via de Smeaton tearoom lopen langs preston mill. Die route is vlak en erg mooi.

Voorafgaand aan de run gaan we even met mijn fiets naar de winkel om de remmen te laten controleren. Ik had zelf al zitten rommelen met een schroevendraaier om te zorgen dat beide remmen weer gelijk op de velg zouden komen maar het lukte niet helemaal en aangezien we de cursus nog niet gedaan hebben, leek het een goed idee om voor de rit die we morgen gaan maken even alles te laten controleren. Dat was zo gedaan en dus konden we meteen weer vertrekken met ons fietsje. Nadat we geparkeerd hebben, kleed ik me eerst even snel om in het toiletgebouw. Woef vindt dat reuze interessant en gaat mee naar binnen. Daarna vertrekken we snel voor ons rondje. Al snel zijn we voorbij het countrypark en lopen we alweer langs het water waar ik begin met de run. Het water is weer laag maar woef hoeft nog niet te badderen gelukkig.

klik voor groot

Na het water lopen we weer over het mooie pad en daarna een stukje langs de weg over een ander groen pad, weer richting het bruggetje waar woef even gaat badderen. Het lopen gaat goed en we schieten al lekker op.

klik voor groot

Na het badderen lopen we weer richting de ford langs het rustige en vredige watertje. Het is echt zo’n mooie route, dat verveelt totaal niet ook al liepen we hier gisteren ook.

klik voor groot

Als we even bij het ford staan, schijnt de zon ineens volop. Het is bloedheet en ik ben benieuwd hoe warm het gaat worden op de terugweg. Woefje baddert weer even lekker in het water. Ik zou hier best even een half uurtje lekker in het zonnetje willen gaan zitten maar we moeten door, want we gaan immers straks de vogel trip maken.

We keren op dit punt dus weer terug en lopen nu rechtstreeks terug naar de start. Als we weer bij de Tyne komen, zien we een soort damp van het water komen en landinwaarts trekken. Dat komt vast door de grote temperatuur verschillen ineens. Mooi verschijnsel en we proberen het te vangen op een foto.

klik voor groot

We lopen weer via de akkers terug en kijken naar de damp boven het water. Het lijkt wel mist en we zijn benieuwd wat het weer nu gaat doen vanmiddag. Wij lopen nu nog heerlijk in de zon. Genietend lopen we via het bos weer terug naar de auto. Rustig rondje van bijna 11 km. Woef ook lekker even uit geweest voordat we op pad gaan zonder haar!

Morgen en overmorgen loop ik niet, want dan gaan we weer met de fiets en de doggyride een tocht met overnachting maken. Ik ben erg benieuwd!

gegevens:

* 11 km
* 18 graden – zonnig

juni 58 km – 2016 totaal 1.956 km

**06.06.2016 – east linton (john muir route) – 18 km**

Vandaag schijnt de zon al uitbundig wanneer we wakker worden. Dat betekent dus weer een warme dag! Omdat we rekening moeten houden met woef en de temperatuur, vertrekken we in de ochtend en kiezen we weer voor de route via East Linton over de John Muir Way die we vorige week ook hebben gedaan. Daar komen we langs water en steken we Fords over zodat madam kan badderen en kan afkoelen. Voor ons is de route ook erg leuk om te lopen (resp. rijden) dus dat is verder ook prima. Qua afstand is het ook een prima ommetje.

We parkeren weer bij het East Link country park en vertrekken daarna richting het bos.
Het jonge ezeltje is al gegroeid sinds de vorige keer. Zo leuk met die lange oren.

klik voor groot

Als we bij de Tyne inham komen, valt er niks te badderen omdat er geen water is. Maar het is ook nog niet echt nodig want we zijn pas net op weg natuurlijk. We lopen dus lekker door en hobbelen langs het water (nou ja, langs de rand waar normaal het water is). Ik loop gewoon lekker continu en al snel zijn we alweer bij het einde van de inham waar we verder de route op lopen richting East Linton. We geven wel woef even snel wat water en dat wil ze wel.

klik voor groot

Daarna lopen we over het mooie vlakke en weidse stuk. Het is echt prachtig en met dit weer helemaal. Heerlijk lopen en op de fiets ook prima. Woef hobbelt ook lekker mee en heeft het gelukkig nog niet moeilijk. We lopen nu eerst weer richting water waar woef even baddert en daarna lopen we richting het Ford. Het geluid van het stromende water is zo heerlijk. Ik zou best even op een bankje willen zitten maar we moeten door. Veel tijd hebben we niet omdat woef straks ook moet eten en het ook steeds warmer zal worden. Geen trut rondje dus vandaag!

klik voor groot

Na het Ford slaan we rechtsaf en klimmen een klein stukje. Stelt niks voor en al snel slaan we weer linksaf even over de weg. Rechtsaf richting de achteringang van de Smeaton tearoom waar we lekker tussen de bomen lopen. Dat is een welkome afwisseling met het zonnetje. S. gaat even de bidon vullen en een ijsje halen voor onderweg en ik loop door over het estate. Deze keer staan er schaapjes!

klik voor groot

Ik hobbel rustig verder met woefje en veel sneller dan gepland rijdt S. me alweer achterop. Maar de reden daarvoor is al snel duidelijk. Hij is het ijsje vergeten. Jammer maar helaas.

We steken de weg over en vervolgen de John Muir route weer. Deze keer lopen we toch echt even naar Preston Mill want daar liepen we de vorige keer gewoon langs! Preston Mill is een van de oudste molens van Schotland en een bijzonder ding. Meer informatie staat hier.

klik voor groot

Het is een ontzettend mooi plekje en heel rustig. Ik zou hier dus heel graag even op een bankje zijn gaan zitten maar ja…. Woefje…. Overigens kan je pas vanaf 12.30 een rondleiding krijgen maar het is wel een mooi ding en zeer de moeite waard. Vreemd dat ik daar al twee maal voorbij ben gelopen. Na ons bezoekje lopen we weer verder.

klik voor groot

Na Preston Mill hobbelen we verder langs akkers en langs de rivier. Heerlijk geluid en ik geloof warempel dat ik een ijsvogeltje hoor. Aan het einde van de akker is het weer badder tijd voor woef en daarna gaan we snel verder naar het volgende Ford.

klik voor groot

Ik vind het eigenlijk altijd weer opvallend hoe anders je loopt als je samen met iemand onderweg bent in plaats van alleen. Zo samen hou je elkaar toch in de gaten en krijg je niet een lekkere maalstroom van gedachten tijdens het lopen. Geen idee hoe dat werkt eigenlijk. Ik herinner me nog heel goed dat ik hier bijvoorbeeld liep in 2014 met woefje alleen. Dat voelde toen als een heel avontuur dat rondje van Dunbar naar North Berwick en terug met de bus (ook al was de bedoeling met de bus heen en lopend terug). Zo’n rondje maakt veel meer indruk op een of andere manier.

We laten woef weer badderen in het Ford en lopen verder, weer terug naar de inham van de Tyne via de akkers. Daarna gaan we door het bos weer terug naar de auto. Lekker koel en ook erg mooi met varens links en rechts van het pad.

klik voor groot

Na 18 km staan we weer bij de auto. Ik heb flink doorgelopen maar ben totaal niet moe. Als we bijna bij de auto zijn maak ik een grapje en vraag of we het rondje nu nog een keer gaan doen. Kan helemaal niet voor woefje maar voor mij zou het geen probleem zijn. Maat houden is nog steeds lastig trouwens…..

Op naar de volgende run maar weer. Morgenmiddag gaan we vogels kijken als het allemaal doorgaat deze keer. Ik ben benieuwd. En woensdag vertrekken we weer voor een meerdaagse fietstocht. Ik heb nog niet eerder zo weinig gelopen in een eerste week van de maand. Maar dat komt vast allemaal goed.

gegevens:

* 18 km
* 20 graden – zonnig

juni 47 km – 2016 totaal 1.945 km

**04.06.2016 – east linton (area) – 19 km**

ronde 1: stenton – 13 km

Vandaag gaan we eerst op pad voor een wegrondje zonder woefje. Ik denk dat ik na de HM van zondag en de fietstocht wel weer een serieuze training kan doen. Ik zet een rondje uit vanuit Stenton over de weg dat we deels kennen en dat deels nieuw zal zijn. We weten al dat er ergens een heuveltje in de route zal zitten en kijken (helaas) met een half oog naar het hoogteprofiel. Zucht. Al snel zijn we in Stenton en gaan we op weg.

Ik weet nog niet zeker wat ik zal gaan trainen maar wil wel in MAF blijven als dat gaat met de klimmetjes. Het begin valt al niet zo mee want dat gaat meteen behoorlijk omhoog. Ook S. heeft het moeilijk op de fiets. Maar het is wel mooi en gelukkig nog niet zo erg warm. Het zonnetje zal pas later tevoorschijn komen volgens de voorspellingen dus dat is wel prettiger.

klik voor groot

Ik loop eerst 2000 mtr en neem dan een korte wandelpauze van 2 minuten. Mijn hartslag is mooi laag gebleven ondanks het klimmen maar door de korte ‘reset’ zal dat ook zo blijven en dat is de bedoeling. Daarna gaan we weer verder. De route is eigenlijk niet echt heel mooi. Dat komt waarschijnlijk door de hoge heggen waardoor je als loper niet zoveel ziet onderweg. Misschien heb ik er vandaag minder oog voor, dat kan ook.

De volgende lap is 3.000 mtr en ook dat gaat prima tot mijn verrassing. Het valt me niet tegen zo in de eerste week na de HM en alle andere activiteiten die we gedaan hebben. Ik heb weliswaar twee dagen niet gelopen maar wel 100 km met de doggyride gefietst en ook gisteren hebben we natuurlijk al gelopen.

klik voor groot

Een deel van het rondje is nieuw voor ons en dat is wel leuk. We lopen langs een enorme heuvel die we lekker links laten liggen. Dat zal best mooi zijn om die te beklimmen als het mooi weer is.

klik voor groot

Inmiddels ben ik aan mijn laatste lap bezig van ruim 5000 mtr. Maar op zich wel prettig dat ik weer even wat continu stukken heb gedraafd. Het laatste stukje blijf ik niet meer binnen MAF omdat ik daar een lange steile heuvel op moet. Maar het valt niet tegen qua hartslag en qua benen dus ik ben tevreden.

Net voor een laatste klim klok ik af. Dat lijkt me nou net leuk voor de cool down eigenlijk en zo wandelen en dribbelen we terug naar Stenton waar inmiddels de voorbereidingen voor een minigala op het dorpsveld in volle gang zijn. Net op tijd weer weg daar!

klik voor groot

Inmiddels komt de zon ook tevoorschijn dus ik kan vanmiddag lekker in de tuin luieren en wat lezen. Vanavond nog een rondje met woefje!

gegevens:

* 13 km
* 13 graden – bewolkt

juni 23 km – 2016 totaal 1.920 km

ronde 2: hailes castle – 6 km

Vanmorgen hebben we al een serieuze training gedaan zonder woef. Vanmiddag hebben we heerlijk geluierd en in de zon gezeten. Nu is het dus tijd voor een rondje met woef. Maar waarheen? Ik hoef niet meer iets heel ingewikkelds maar iets nieuws offroad zou wel leuk zijn. Toevallig had de eigenaar van het huisje vanmiddag iets gezegd over Hailes castle. Dat we daar echt naartoe moesten. Vlakbij East Linton zou dat zijn. Omdat we daar inmiddels al enkele keren in de buurt hebben gelopen, was ik dus benieuwd waar dat castle dan lag en waarom ik het nooit op de kaart gezien had. Ik bleek net die ene tile niet te hebben op mijn navigatie en erger nog: vanmorgen waren we daar dus op een steenworp afstand vandaan! Ik teken dus snel een rondje met het castle als doel. Parkeren bij Traprain Law die we vanmorgen links hebben laten liggen en dan maar hopen dat de weg een beetje rustig zou zijn.

Zo gezegd zo gedaan en al snel zijn we op pad. Dat valt niet mee. Het is erg warm, en zo over de weg is ook niet alles. Maar we zien al dat ik eigenlijk ook parallel aan de verharde weg kan lopen achter het muurtje. Misschien iets voor de terugweg. We besluiten in ieder geval al snel om een andere route te nemen. Niet over de weg maar ergens rechtsaf een pad op dat rechtstreeks naar het castle zou lopen. Eerst daar maar eens heen en dan zien we wel weer verder! Als we bi het paadje komen, blijkt dat een ‘echt’ pad te zijn richting het castle. We zullen dus in ieder geval goed uitkomen daar. Het is alleen een beetje overwoekerd maar wel te doen al rennend en ook met de fiets. Woef vindt het natuurlijk helemaal gaaf.

klik voor groot

Aan het einde van het pad komen we op een weg uit waar een informatiebord staat over het castle. We zijn nu 2.5 km onderweg dus dat was heel dichtbij. Prima keuze zo over het pad want dat liep een stuk leuker dan over de weg zoals ik had uitgezet. Nu eerst eens even het castle bekijken!

klik voor groot

Je kunt op veel plekken naar binnen om alles te bekijken en er is nog veel overgebleven. Het is een van de oudste castles in Schotland (1240). Meer informatie is hier te vinden. Het is echt een prachtige plek zo aan de Scottish River Tyne. Heel stil en vredig en er is veel te zien.

As ik in het castle sta te kijken, komt woef blij aanrennen en rent het trapje op. Ik zie in een flits wat er gebeurt en grijp en schreeuw. Ze denkt dat de trap verder loopt en springt ineens op de muur. En achter die muur is…. niks. Alleen een afgrond en het mooie uitzicht. Ik schrik me rot. Stel je voor dat ze eraf gekletterd was. Ongelooflijk dat dit goed gegaan is. Terwijl ik dit tik, voel ik nog wat door mijn lijf stromen als ik er weer aan terug denk. Ik doe haar aan de riem en we gaan zo samen verder kijken….. Geen enge capriolen meer.

klik voor groot

Door de felle zon is het lastig om foto’s te maken van alle kanten. Maar het is zeer de moeite waard.

Eigenlijk willen we even vanaf de waterkant kijken en we zoeken naar een manier om bij het water te komen. Dat blijkt wel degelijk te kunnen en we dalen af over het gras naar de rivier. Later zien we dat we ook via de ‘keuken’ hadden kunnen lopen.

klik voor groot

Het blijft mooi en ook erg leuk om zoiets als loopdoel te hebben. Ook al lopen we nu maar een klein rondje, het is toch erg leuk op deze manier.
Als we uitgekeken zijn, klauteren we weer naar boven en gaan verder met ons looprondje.
We besluiten een rondje te maken en een stukje over de weg te lopen en daarna linksaf te slaan weer terug naar het offroad deel. Uiteindelijk maken we dus ter plekke een andere route maar over de weg is toch echt niks en ik hoef ook niet meer zo enorm lang te lopen eigenlijk.

klik voor groot

Als we bij de farm uitkomen waar we linksaf willen slaan, blijkt er eigenlijk geen echt pad te zijn. Je moet eerst over de farm lopen. Omdat er nergens ‘private’ staat, mag je er dus ook overheen, maar we besluiten het toch even te vragen aan iemand die aan het maaien is. Die doet aanvankelijk heel moeilijk en stuurt ons terug naar het castle. Ja die route kennen we wel maar we wijzen nog eens op de kaart. Moeilijk moeilijk, gevaarlijk vanwege de farm machines etc. Ja hoor in de avond…. Ik heb er al tabak van en wil al over de weg verder lopen maar dan ineens zegt de man dat we wel door de ‘silver gate’ kunnen gaan. Laat dat nou net het pad zijn dat we zelf ook hadden bedacht! Zo doen we het en al snel lopen we over een prachtig begaanbaar pad weer terug naar Traprain Law waar we geparkeerd hebben. Daar ga ik inderdaad achter het muurtje lopen met woef zodat zij ook nog even lekker off road kan lopen.

S. blijft op de weg fietsen en samen genieten we van het laatste zonlicht van de dag. Na ruim 6 km staan we weer bij de auto. Een echt baby rondje dus maar wel met een mooi doel in de vorm van het castle.

klik voor groot

Met een dagtotaal van 19 km waarvan 13 in een serieuze training ben ik niet ontevreden. Op naar de volgende run.

gegevens:

* 6 km
* 17 graden – zonnig

juni 29 km – 2016 totaal 1.927 km

**03.06.2016 – east linton (john muir route) – 10 km**

Gisterenavond zijn we terug gekomen van onze fietstocht. Het verslag moet ik nog maken maar het was ontzettend gaaf. We reden 100 km met de doggyride en hebben in Morebattle in de tent geslapen. De afstand was totaal geen probleem maar door het hoogteprofiel was het geen makkie. Maar we did it en het riekt naar meer.

Maar nu terug naar vandaag. Het was wel lekker weer en we hadden wel zin in een rondje. Maar geen weg rondje en het liefst iets nieuws dat ook leuk zou zijn voor woef. Ik had bedacht dat we vanaf de tearoom die we van de week ontdekt hadden wel zouden kunnen starten. We zouden dan een stukje verder van de John Muir route kunnen lopen richting North Berwick. Niet te lang, een simpel rondje. Zo gezegd zo gedaan en al snel parkeerden we de auto bij de tearoom. We hadden nog geen plannen om daar later heen te gaan.

Vanaf daar eerst even de kilometer over het estate en vanaf daar deze keer rechtsaf de weg op, door East Linton en vanaf daar weer de John Muir Way op noordwaarts.

klik voor groot

Al snel zijn we bij de afslag naar het onverharde stukje van de John Muir Way. Ik hoop maar dat het te doen is met de fiets. We klimmen eerst een klein stukje maar worden beloond met een heel mooi uitzicht. Achter ons ligt het dorpje en voor ons ligt in de diepte en in de verte North Berwick.

klik voor groot

Bass Rock is ook in de verte te zien!

klik voor groot

Het wordt inmiddels echt warm. De zon komt tevoorschijn en S is veel te warm gekleed. Tel daar een beetje rottig pad bij op en je krijgt eh.. wat ergernis.

Maar het is wel mooi en we hebben het naar ons zin. Gek idee dat we gisteren nog de hele dag aan het ploeteren waren met de fietsen!

klik voor groot

Woef heeft inmiddels ook wat gedronken want ondanks dat we maar een ommetje lopen is het te warm om gewoon zomaar door te lopen met haar. Uiteindelijk komen we op de weg uit waar we rechtsaf slaan naar beneden. Daar fietste ik twee weken geleden nog! Het laatste stuk kwam ik dus ook echt niet omhoog met de fiets en de doggyride. Ik heb me wild geduwd om fiets en kar naar boven te krijgen!

klik voor groot

De tekens op de weg met aanmoediging herinner ik me nog goed van de fietstocht maar ik kon daar niet even stoppen voor een foto met de kar die me weer naar beneden trok!

klik voor groot

Ik hobbel verder maar het is warm en niet echt een leuke weg. Het duurt ook eindeloos voor mijn gevoel voordat we de afslag naar de nursery en teamroom zien. We willen aanvankelijk nog even een rondje door het bos maar ik vind het welletjes en woef moet ook eten. We besluiten dus verder te lopen naar de auto en omdat het mooi weer is, zullen we woef bij de auto wat eten geven en zelf lekker in de tuin van de nursery wat gaan eten. Altijd handig om voer in de auto te hebben voor woef. Ik moet altijd zo lachen dat woef precies weet hoe ze uit dat zakje moet eten!

klik voor groot

Het is druk maar we krijgen een tafeltje. Even later is alles vol. Heerlijk even buiten wat eten en genieten. Kort rondje gelopen maar het was wel weer leuk om te doen op deze manier.

klik voor groot

Op naar de volgende run maar weer. Voor nu was het even genoeg.

gegevens:

* 10 km
* 18 graden – zonnig

juni 10 km – 2016 totaal 1.908 km

**31.05.2016 – east linton (john muir route) – 19 km**

Vandaag is het prachtig weer en ondanks het feit dat we gepland hebben om morgen te starten met onze lange fietstocht met overnachting, gaan we op pad voor een lekkere ronde. Ik heb eens goed op de kaart gekeken en koos voor een rondje deels over de john muir way dat S nog niet gezien had. Ik heb de hele etappe gedaan in 2014 en deed een stukje al deze keer. Maar al kijkend, zag ik dat we door East Linton zouden komen. De overbuurvrouw hier op het hofje had verteld dat er zo’n leuke tearoom te vinden was waar je met mooi weer buiten zou kunnen zitten. Dat zou dus misschien een mooi loopdoel zijn! Halverwege de route zodat wij wat zouden kunnen drinken en woef wat zou kunnen eten. De afstand rond de 20 km leek ook OK dus dat zouden we gaan doen. We parkeren deze keer niet in Dunbar maar iets verder bij het country park en vanaf daar vertrekken we. Dat scheelt een stukje dat ook minder mooi is.

klik voor groot

Omdat het mooi weer is, is het ook best warm. Wafje wil deze keer meteen wel even badderen bij de inham van de Tyne en dat mag natuurlijk. Het water staat vrij hoog dus dat is makkelijk. Ik krijg haar zelfs zo ver dat ze gaat zwemmen om een takje te halen.

klik voor groot

Na het bad feestje gaan we weer verder. Deze keer gaan we langs het water, verder de route op. Zaterdag stopten we bij de inham en gingen we terug via het bos. Maar volgens mij is het pad met de fiets wel te doen en dat klopt. Het is erg mooi en vredig.

klik voor groot

Als we bij het einde van het water zijn, gaan we woef nog even laten badderen omdat het warm is. Helaas zakt S. ergens in de diepe modder. Baal!

Na het water lopen we door over de route. Allemaal nog prima te doen op de fiets en verrassend mooi. S. is heel verrast om dit deel te zien op deze manier, want hij is er nog nooit geweest.

klik voor groot

Het hele stuk is onverhard en mooi. Zeker met dit fraaie weer is het echt een feestje om hier te lopen en zo samen bezig te zijn. Woef heeft het ook helemaal leuk en dartelt door het veld. Al snel komen we bij de brug en lopen we verder langs het water. Dat is helemaal lieflijk natuurlijk!

klik voor groot

Dan naderen we het Ford. Ik kwam hier ook vorige week met de fiets. Sterker nog, daar kletterde de fiets om en viel de navigatie op de puntige stenen…..Nu laten we woef weer even lekker badderen en genieten wij van het uitzicht en het geluid van het stromende water.

klik voor groot

Als we het Ford zijn overgestoken, slaan we rechtsaf en nemen we het fietspad dat ik zelf gefietst heb vorige week. Op de terugweg zullen we over de wandelroute vanaf de andere kant komen. Maar eerst nu richting East Linton. Het lopen gaat heel makkelijk en ik merk nerens iets van. Is het pas eergisteren dat ik de HM liep in Edinburgh?

klik voor groot

Deze keer hebben het nieuwe Roswheel tasje op het frame om te proberen. Daar komt de oplader in voor de navigatie en bovenop de telefoon

klik voor groot

Al snel lopen we op de weg waar ik zoveel moeite had om de doggyride de heuvel op te krijgen. Gelukkig stijgt het begin niets en kunnen we gewoon rustig doorhobbelen richting de tea room. We nemen blijkbaar de achter ingang voor goederen maar komen uiteindelijk ook bij de kwekerij uit met de tea room. Het is hartstikke warm dus we kunnen lekker buiten zitten. Wat een mooie plantjes overal bij de kwekerij!

klik voor groot

Dit is toch helemaal leuk zoiets? Mooi weer en dan heerlijk halverwege een runnetje ergens lekker zitten en wat luieren. Een tevreden woef ronkend naast ons en alles vredig. Ik vind dat echt bijzonder om te doen. Dat je zo onderweg bent en buiten aan het genieten bent. Woef heeft inmiddels lekker gegeten en gedronken en nu moeten we dus minimaal een uur luieren. Wat vervelend zeg. Hahaha niet dus.

Na een uurtje gaan we weer op pad. Eerst door de kwekerij waar we woef onder de sproeiers door laten lopen. Dat vindt ze wel lekker duidelijk. Daarna lopen we het terrein af via de officiele toegangsweg. We lopen een kilometer over een estate met hindernissen voor paarden (cross country) en schapen. Mooi is het er zeker!

klik voor groot

Als we het terrein aflopen, zien we een bordje naar een meertje. Op de kaart zien we een klein watertje waar je omheen kunt lopen. Dat gaan we dan maar proberen en we tillen de fiets over het hek en lopen het rondje. Mooie struiken in bloei en ganzen op het water. Daarna komen we weer op de toegangsweg uit en lopen terug naar de weg waar we de john muir route weer op zullen pikken.

klik voor groot

Aan het einde van de toegangsweg naar de teamroom en kwekerij komen we in het dorp. Rechts een mooie kerk. Wij steken de weg over en pikken de route weer op. Dit herinner ik me nog van vorig jaar ook.

klik voor groot

Langs preston mill en verder over de overharde route. Het is echt prachtig en we genieten er allebei van. Met de fiets is het ook goed te doen. Grappig dat ik deze route met woef helemaal gelopen heb van Dunbar naar North Berwick in 2014.

klik voor groot

We gaan weer over een bruggetje en lopen weer richting de Ford

klik voor groot

Daarna gaat het alweer snel helaas. We lopen weer richting het water en zullen straks langs de akker terug lopen en niet langs het water zoals op de heenweg.

klik voor groot

Als we weer terug zijn bij de inham van de Tyne valt er voor woef niets te badderen omdat het water inmiddels weer weg getrokken is. We zijn er toch bijna dus het is niet erg. We lopen terug via het bos en dat is heerlijk koel en afwisselend. Nog nooit geweest hier, want normaal loop ik erlangs.

klik voor groot

Ook met de fiets is dit weer prima te doen dus deze route was echt een succes. Mooi weer, mooie route en allemaal goed te doen.

klik voor groot

Als we thuis komen, gaan we voorbereiden voor ons avontuur op de fiets. Ik ben benieuwd!

gegevens:

* 19 km
* 20 graden – zonnig

mei 393 km – 2016 totaal 1.898 km

**30.05.2016 – spott – 17 km**

ronde 1: 8 km (weg zonder woef)

Vandaag miezert het in de ochtend. Dat kan me op zich niets schelen maar volgens de voorspelling gaat het vanmiddag opknappen. Zodra het droog is, vertrekken S en ik dus voor een continu rondje binnen MAF zodat we later vandaag nog iets leuks kunnen doen voor en met woefje. Nadat we een spelletje gedaan hebben in de ochtend, vertrekken we voor ons rondje als het droog is. Het is eigenlijk best lekker buiten maar het ziet er mistig uit.

Ik kies voor het korte rondje via het Ford. Ik ga dat helemaal binnen MAF proberen, dus ook op de eerste helling. Dat lukt net niet, ik kom op 140 uit maar het is erg netjes en zeker na de HM van gisteren waar ik een prachtig tempo liep (en een PB). Nog steeds blij mee dus ik ben benieuwd wat deze ronde me gaat brengen en of het lukt.

klik voor groot

Na de heuvel loop ik rustig door. Een beetje dalen naar Little Spott en daarna weer op en neer over de golvende weg richting de punt. Op die manier loop ik een vergelijkbaar rondje met vorige week en ik klok af op een keurige tijd binnen MAF. Dik tevreden dus!

klik voor groot

Daarna gaan we weer op de terugweg via de kloterig heuvel richting een boerderij. Dat valt even niet mee maar ik heb 139 nu als maximale hartslag en dat vind ik helemaal prima. Daarna zijn we er al bijna en we lopen via het mooie pad weer naar de Canongate. Rondje van 8 km gedaan op mooie hartslag met mooi tempo. Op naar het volgende rondje maar weer en laat het zonnetje maar weer gaan schijnen!

klik voor groot

gegevens:

* 8 km
* 10 graden – mistig

mei 364 km – 2016 totaal 1.869 km

ronde 2: 9 km (doon hill met woefje)

Het weer is aardig opgeknapt vanmiddag en we gaan nog even lekker met woef op stap voor een rondje. Deze keer kiezen we voor Doon Hill, zodat we niet met de fiets op de auto eerst op stap hoeven. Vorig jaar hebben we dat enkele keren gedaan als avond rondje en dat beviel eigenlijk altijd prima. Helaas moeten we daarvoor wel eerst even een flinke heuvel beklimmen die fietsend niet te doen is en die ik altijd gebruik als warming up. S. heeft meteen de pest in!

klik voor groot

Ik ben vreselijk kinderachtig want ik lig dus in een deuk. Maar S. is ook zo aan het schelden op de route…..Terwijl het uitzicht achter ons toch echt prachtig is. Ook een mooi excuus om even achterom te kijken en stil te staan (om uit te puffen van de klim). Maar nee…. S. blijft verbeten de fiets omhoog duwen. Volgende keer gaat het vast beter.

Na de klim kunnen we lekker naar beneden en lopen we ook weer langs de mooie blauwe Bluebells. We slaan linksaf bij een cottage die momenteel gerenoveerd wordt. Die ligt prachtig dus ik ben erg benieuwd hoe da er straks uit zal zien. Vanaf daar is de route verder offroad. Maar ook dat is weer niet goed, want nu wordt de fiets weer vies…. En is het een klote pad…. Nou ja, er deugt dus deze keer niet veel aan de route. En het wordt ook nog steeds warmer natuurlijk en het zonnetje komt er ook lekker bij. Ik ben daar wel blij mee. Straks lekker nog even buiten zitten!

klik voor groot

Ik loop door tot een rondje van 4.500 maar ik vind het ook niet makkelijk allemaal. Het is warm en met de rugzak op mijn nek voelt het allemaal best zwaar. Misschien merk ik nu toch iets van gisteren (en vanmorgen?). Geen idee. Maar eerst moeten we nog even terug. We laten Doon Hill voor wat het is want er is eigenlijk niks te zien en slaan rechtsaf het weiland in.

klik voor groot

Weer omhoog. Ik loop eerst veel te sloom en uiteindelijk zeg ik tegen mezelf dat het makkelijker klimt met wat tempo en dat klopt dus ook. Eindelijk ben ik boven en daarna kunnen we weer rechtsaf richting Spott Farm. Helaas geen dieren deze keer.

Het laatste stuk is weer erg mooi met al die gele velden. Mooi is het wel! De zon is er nu volop bij dus dat is heerlijk. S. wil eigenlijk alleen maar terug. Wil ook niet meer lekker in het veld even zitten (want we zijn toch bijna thuis).

klik voor groot

We lopen dus maar snel terug naar huis. Ik duw het laatste stukje de fiets dan maar en na 9 km staan we weer voor de deur. Dit rondje was niet echt een succes geloof ik. Morgen maar iets anders proberen!

klik voor groot

Tot overmaat van ramp moet S. ook nog de rode modder van zijn fiets halen….. Terwijl ik lekker ga koken, gaat hij dat dan maar doen…. Daarna gaan we heerlijk in het zonnetje zitten en in de avond gaan we wandelen met woefje.

Toch een mooi dagtotaal van 17 km voor vandaag. Even bedenken wat we morgen gaan lopen. Woensdag gaan we met de fiets op fietstocht als het goed is!

gegevens:

* 9 km
* 14 graden – zonnig

mei 373 km – 2016 totaal 1.878 km

**29.05.2016 – edinburgh – 21 km**

Vandaag is dan weer de dag van de HM in Edinburgh. Ik liep hier in 2012 voor de eerste keer de HM en liep hier vorig jaar ook de HM. In 2012 liep ik een PR na een zwaar schema dat ook nog eens voor allerlei problemen achteraf zorgde. Vorig jaar liep ik maar 20 seconden trager en veel vlakker en fijner zonder schema en gedoe. Dit jaar heb ik ook geen specifieke training voor deze HM gedaan. Maar ik heb natuurijk gewerkt aan de aerobe basis en ben sneller geworden daardoor. Ik heb hier nog enkele keren wat continu rondes gedaan en twee korte tempo runs. Verder vooral veel kilometers gemaakt en leuke dingen gedaan samen met wafje. Ik was dus erg benieuwd hoe het zou gaan eigenlijk. Mijn HF training zou zijn vruchten af moeten werpen en echt idioot vermoeid was ik ook niet want we hebben de laatste weken niet veel hoogte meters gemaakt. Stiekem hoopte ik wel op verbetering van mijn oude PR maar echt belangrijk is het niet. Ik zou wel echt mijn best gaan doen en met verstand en met een plan gaan lopen.

We zouden om 6 uur vertrekken met twee auto’s en de fiets en weer proberen de auto in Musselburgh bij het sport centre te parkeren. Daarna zou D ons weer naar Edinburgh brengen. Ook dit jaar met de fiets, alleen dit jaar onze eigen fiets die we nu eenmaal bij ons hebben. Wel zo makkelijk omdat daar ook een tas op past dus geen gedoe met rugzakken en plaats gebrek. Zo gezegd zo gedaan. Het vertrek zou een beetje vroeg zijn maar dat kwam doordat D nog een klus te doen had in de ochtend. Niks aan te doen, wij zijn al erg blij dat het op deze manier kan. We hadden van te voren al alles klaar gemaakt. Zakje met reserve renkleding (onderhemd en dun lange mouwen shirt voor het geval dat), tasje met ondergoed en joggingbroek voor na de loop. Verder een spons, en wat softflaskjes met water. Daar zouden het wel mee kunnen uitzingen dacht ik.

Woef is al twee keer kort uit geweest voordat we vertrekken en klokslag 6 uur rijden we weg. Ik heb een complan een een bakje havermout gegeten. De fiets hebben we gisteren al in de taxi gezet om tijd te sparen.

klik voor groot

Onderweg is het maar grijs weer en er vallen zelfs miezer druppies op mijn raam van de auto. Maar ik weet al dat het warm gaat worden vandaag en laat me niet van de wijs brengen. Kort rokje, korte mouwen en dat is het dan. Die 7 graden op dit tijdstip zegt me niks. We kunnen de auto kwijt in Musselburgh tot mijn verrassing en om 6.45 staan we al op London Road vlakbij de start.

klik voor groot

Het is nog heel stil bij de start plekken en we gaan maar een stukje wandelen richting het hotel waar we eerdere jaren even van het toilet gebruik maakten voor de race. Dat is vanaf hier een stukje lopen maar dat is prima. Onderweg maak ik zelfs eerder al gebruik van de dixies die nu nog helemaal leeg en ongebruikt zijn. Dat is maar vast gedaan.

klik voor groot

Als we teruglopen vanaf het hotel, is het al een stuk drukker geworden dan op de heenweg. Overal mensen in renkleding. Dik, dun, groot en klein echt alles zie je lopen. We gaan rustig richting London Road. Geen idee waarom ik hier start dit jaar en niet op Regent Road waar je eerst zo lekker naar beneden kan denderen vanaf de start. Jammer maar niks aan te doen. Ik ben blijkbaar een stukje opgeschoven want vooraan staan de elite lopers en daarna komen de andere kleuren van het startvak. Het is rustig en gemoedelijk. Niet dat achterlijke duwen en dringen zoals in Nederland. Op de Berenloop stond je als een sardientje in een startvak te wachten. Verschrikkelijk. S. heeft de fiets aan een paal gemaakt en zo wachten we rustig af op de start.

klik voor groot

De tijd gaat best snel voorbij maar het is ook best koud om zo te wachten eigenlijk. Toch ben ik happy met wat ik aan heb. Ik warm waarschijnlijk heel snel op tijdens het lopen dus ik maak me totaal geen zorgen. Het enige waar ik me zorgen over maak is de spibelt met mijn kleinste softflask water op mijn rug. Dat had ik vorig jaar ook, maar heb ik met dit rokje dit jaar niet geprobeerd. Ik spreek af dat S. even zal opletten of ik achter me ga graaien net na de start en eventueel dat ding weer aanpakt als het niet goed zit.

klik voor groot

En dan ineens is het tijd en gaan we. Ik probeer keurig op de mat mijn horloge in te drukken. De autolap staat op 5 km laps en ik heb alleen lap time en lap distance in beeld. Ik kan terugklikken naar een scherm met totale afstand en totale tijd in beeld. Actuele looptijd heb ik niet want dat is minder betrouwbaar dan de afstand en de tijd. Dat reken ik zelf wel uit.

Maar dan gebeurt het. Zodra ik in beweging kom, zakt mijn rokje bijna over mijn kont. Of dat nou door het flesje komt, weet ik niet maar dit is afschuwelijk. Ik graai meteen achter me en S ziet het gelukkig. Hij kan veilig de spibelt van me aanpakken. Dan maar niet. Ik zie hem vast onderweg nog mocht ik een slokje water willen. In de zakjes van mijn rokje zitten dextro’s voor de zekerheid en daar kan ik gewoon bij. Ik trek gauw aan het koordje en het rokje zit daarna wel goed. Ik moet wel even af en toe voelen of ik niet in mijn blootje loop maar volgens mij zit alles nu goed.

klik voor groot

Ik hobbel vrolijk tussen de massa en kijk af en toe op mijn horloge. Het gaat ietsje sneller dan gepland maar niet te snel hoop ik. Ik zou het gaaf vinden als ik elke 5K lap op dezelfde tijd kan lopen. Zou ik nou eindelijk eens een nieuwe mijlpaal kunnen halen? Niet te snel, niet jezelf kapot lopen in het begin. Ik kijk dus geregeld op mijn klokje maar dat is all in the game. Het loopt allemaal prima tot nu toe maar ik ben nog nergens natuurlijk.

klik voor groot

De route is vrij saai en ik kan redelijk inschatten waar ik zal zijn op welke afstand. De 10K meet mat ligt op de boulevard langs de zee. De eerste 5K gaan goed. Het is wat te snel maar het voelt goed. Nu de tweede 5K lap nog! Ik heb wel al vrij snel mijn bril aan S. afgegeven. Het is echt leuk en fijn dat ik hem dit jaar op zoveel plekken zie staan. Hij valt ook goed op vanwege zijn gele windjack op de fiets. Dat is fijn want dan kan ik gebaren wat ik wil. Ik veeg met mijn hand over mijn hoofd en hij snapt dat ik een spons zou willen. Dat gaat bijna verkeerd want er zit geen water op maar ik gris ook een softflask mee en sprenkel wat water op de spons. Heerlijk want ik heb het al vrij warm. Met die spons links en de softflask rechts in mijn hand loop ik verder. Daar heb ik geen last van. De rare spons in de vorm van het lopertje kan je heel makkelijk vasthouden dus dat gaat verder prima.

klik voor groot

Ik ga over de 10K mat op de boulevard met een mooie tijd dus ook de tweede 5K lap binnen mijn doel. Nu nog een 5K lap richting Musselburgh. Ik heb al een stuk achter twee mannen aangelopen die voor mijn gevoel net iets te langzaam liepen maar wat wel even prettig is. De eindeloos rechte saaie weg is echt niet leuk. Een stuk langs de weg, daarna over een bruggetje naar Musselburgh. Af en toe neem ik een slokje uit mijn softflask en ik gebruik lekker de spons. Ik wissel ergens een keer mijn flesje met S. langs de weg en iemand gooit een keer water uit zijn flesje over mijn spons. Verder neem ik niks aan van de organisatie. Niet nodig, ik stop nergens en loop rustig in mijn tempo door.

In Musselburgh raak ik de mannen kwijt. Ze blijven ergens even achter en komen vervolgens niet meer op tempo dus loop ik door en loop de rest alleen. Ik pik ook het tempo weer wat op. Ook de derde lap binnen streeftijd. Ik loop nog steeds op schema voor een PB. Zou het eindelijk eens gaan lukken? Ik reken niet alles uit maar ik ben in ieder geval tot nu toe sneller dan vorig jaar. Afwachten maar. Het dodelijk saaie op en neer lopende stuk langs de racecourse komt er nog aan en ik mag niks verliezen.

Ik loop langs de racecourse en ga over de rotonde naar het keerpunt. Dat vond ik in 2012 ineens heel ver weg. Ik verloor toen enorm veel tijd en was afgeleid door de stoet lopers die al de andere kant op aan het lopen waren. Ik had het warm en moeilijk. Nu niet. Ik zie even dat de eerste kilometer na de 15K lap een seconde boven streeftijd ligt. Nee dus. Dat is nergens voor nodig dus ik zet aan en corrigeer mijn loophouding. De tweede kilometer is alweer keurig in het gareel. Dat gaat goed. Hoppekee. Na 18 km is het keerpunt daar. Nog maar 2 km in deze laatste 5 km lap en dat gaat me gewoon lukken toch? Het gaat nog steeds goed. Ik ben niet idioot moe, mijn lijf doet het ook prima. Terug naar de rotonde nu. Ik ga bewust niet op mijn andere scherm kijken naar totale afstand en totale tijd. Eerst die laatste 5K lap afmaken. Als het signaal klinkt en ik wederom binnen streeftijd ben gebleven, word ik wel erg nieuwsgierig. Waar brengt me dit nou? Ik reken snel wat dingen uit…. Het wordt in iedr geval een PB. Ik hobbel door, probeer nog wat te versnellen want ik ben er nu bijna volgens mij.

Ik tover uiteindelijk mijn andere scherm voor me…. Waat? Wat zie ik daar nou voor tijd? Wowies. Ik moet niet eens zoveel meer. Nu weet ik dat je over 500 mtr nog wel tijd nodig hebt dus ik reken mezelf nog niet rijk. Maar ik loop en loop toch net wat harder. Ik ren over de finish en kijk. Watte? Zou dat echt kloppen? Drie minuten sneller dan mijn PB uit 2012!

Ik krijg een medaille en een finisher tasje en ga naar de uitgang waar ik S al zie staan.

Ik vraag wat hij denkt dat ik liep…. Hij weet wel wat ik sneller was maar weet het niet…. Ik kan het niet echt geloven maar dat is wat ik zag op mijn horloge. Ik ga me gauw omkleden in warme kleren en daarna lopen we terug naar de fiets.

klik voor groot

Babbelend over hoe het allemaal gegaan is zowel met S onderweg op de fiets als met mij op de route, lopen we terug naar de auto. Het is wel prettig om even te wandelen. Heerlijk dat de auto zo dichtbij staat en dat we niet met de bus terug naar Edinburgh hoeven.

Als we bij de auto aankomen, zit er een briefje onder de ruitenwisser van D.
Ging het goed? Jazeker! Did you enjoy it? Nou op zich wel want ik heb gewoon goed en vlak gelopen.

Op de terugweg halen we nog wat voer voor woef en daarna gaan we gauw naar huis om met haar te gaan wandelen. Ze was immers best lang alleen. Helaas kan S. hier geen F1 live bekijken dus gaan we een lekkere steak eten in het dorp.

Later zie ik op de computer dat mijn eigen tijd klopt met de officiele tijd. Een PB waar ik toch wel happy mee ben. Misschien had het zelfs nog wel sneller gekund, maar ik heb keurig vlak gelopen en ook ‘makkelijk’. Ik ben dik tevreden. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 21,29 km
* 13 graden – droog geen wind

mei 356 km – 2016 totaal 1.861 km

**28.05.2016 – dunbar – 6,5 km**

Omdat morgen de HM in Edinburgh is, gaan we vandaag alleen even een stukje loslopen met woefje. Lekker zware schoenen aan en mijn rugzak. Dat zal zondag dan een stuk vrijer en lichter voelen met lichte schoenen en zonder rugzak! Het is mooi weer geworden en we besluiten een stukje van de John Muir route te doen vanaf Dunbar. Eerst even de fiets klaarmaken. Woef is er al klaar voor!

klik voor groot

We starten vanaf de parkeerplaats in Dunbar en lopen tot het water en gaan dan door het bos weer terug. Een mini rondje van 6,5 waar we uitgebreid de tijd voor nemen. Het is de eerste keer voor S. dat hij hier is en door het mooie weer en het lage water is er van alles te zien. We lopen eerst even naar het bruggetje dat nu ook vrij ligt en toegankelijk is en we zien Bass Rock in de verte liggen. Het blijft prachtig!

klik voor groot

We gaan eerst over de normale weg en als het water nog zo laag staat op de terugweg, nemen we de salt marshes terug.

klik voor groot

Al snel hobbelen we langs het parkje met de dieren. Er staat nu een baby ezeltje maar te ver voor een leuke foto. Daarna gaan we door het bos richting de Tyne inham. Het water staat heel erg laag, er is eigenlijk niets te zien. Een grote open vlakte. Vorige week toen ik hier liep, stond het water nog tot het pad! Woef amuseert zich kostelijk in het water en heeft het naar haar zin.

klik voor groot

Als we even gekeken hebben bij het water gaan we weer verder en nemen we het pad door het bos terug naar de parkeerplaats.

klik voor groot

We besluiten te proberen over de salt marshes te lopen en te fietsen en straks de brug te nemen naar de auto. Dat valt vast niet mee met de fiets maar het gaat goed!

klik voor groot

Aan het einde bij de brug besluit ik woef door het water te sturen zodat ze niet over die enge brug hoeft. Het is niet alleen tweemaal een trap die ze op en af moet, maar ook een open loopvlak met open zijkanten waar ze doorheen kan kletteren. Door het water lijkt me een veel beter idee. S. tilt intussen de fiets over de trap omhoog en naar beneden en daarna loop ik naar de brug en steek het water over.

klik voor groot

Zo komt er een einde aan een heel kort maar mooi rondje. Gewoon lekker loslopen en ondertussen alles bekijken wat er te zien is. Veel leuker dan de run van morgen maar vooruit maar. Eerst maar eens kijken hoe dat loopt.

Inmiddels is het heel mooi weer geworden. Natuurlijk wordt het dus morgen ook warmer weer dan gepland en voorspeld. Zal je altijd zien.

gegevens:

* 6,5 km
* 14 graden – zonnig, droog geen wind

mei 335 km – 2016 totaal 1.840 km