Maandelijks archief: december 2011

18.12.2011 – north connel – 14 km

18.12.2011 – north connel – 14 km

Vandaag mijn eerste rondje hier in Schotland gelopen. Helaas werkt het internet voor geen meter. Ik krijg dus mijn loopje niet geladen naar de site maar daar vind ik vast nog wel wat op. Het was vandaag mooi weer. Het begon helder, zonnetje op de besneeuwde bergtoppen en geen wind. Er ligt wel ijs langs de weg en dat loopt wel wat eng. Goed oppassen dus. Ik heb liever sneeuw zoals vorig jaar. Voordat ik ging lopen heb ik eerst met de K5 geoefend. Dat ging al iets beter dan de eerste keer. Vanaf nu dus iedere dag eventjes proberen. Het is hier zo geweldig mooi en schoon, dat merk je meteen. Garmin vindt het hier niks want mijn loopje gaat door het water en start ergens anders. Ook was mijn maximum weer eens 34 km. Ik kan zo naar de Olympische spelen. Raar ding. Mijn cadans lag deze loop een stuk hoger dan vorig jaar toen ik bijna hetzelfde rondje liep. Mijn snelheid lijkt echter lager, voor zover ik dat kan zien tenminste.merkwaardig. Terugweg was wel sneller dan heenweg en dat is opvallend aangezien het dan omhoog loopt op sommige stukken. Aan het einde van de route begon het te sneeuwen maar dat is allemaal alweer weg.

Op naar de volgende run. Ik zal eens kijken of ik wel een fotootje kan plaatsen.

Klik voor groot en gallery



gegevens

* totaal 14 km
* temp 0 graden

rondje in google earth openen

december 75 km – 2011 totaal 1.942 km

15.12.2011 – hitland 6 km

Vanwege tijdgebrek weer een baby rondje. Ik doe dat eigenlijk nooit, maar iets is beter dan niets zullen we maar zeggen en ik moest er toch even uit met de hond. Helaas liet Garmin het totaal afweten met een start na 4 km (kennelijk geen signaal) en drie laps met totaal verkeerde tijden. Zou het door de weersgesteldheid komen? Ik heb geen idee, maar ik begrijp uberhaupt niet waarom niet de footpod wordt gebruikt als dat als ‘speed source’ staat ingesteld. Was overigens vergeten dat ik vorige week tijdens het ultra korte rondje een soort fartlek had gedaan van versnellingen tussendoor. Nu was ik eigenlijk alleen aan het lopen en aan het bedenken wat ik nog allemaal moet doen.

Ik hoop dat er snel verbetering komt en dat ik straks in Schotland gemakkelijk over de 2.000 km grens loop met nog enkele dagen in december te gaan. Maar dat zal haast wel. Helaas niet met het geweldige mooie weer van vorig jaar waar ik lekker met sneeuw en heldere lucht kon lopen. Maar wie weet wordt het nog wat. De Yaktrax gaan in ieder geval mee voor de zekerheid.

Gegevens

* totaal 6,3 km
* temp 6 oC

december 60 km – 2011 totaal 1.928 km

powerbreathe K5

powerbreathe K5

Daar zitten we dan tussen de gillende kinderen in de ballenbak. Ik heb een ontmoeting met Jan van ‘train je longen‘. Ik krijg uitleg over de Powerbreathe K5 en al snel zitten we met twee laptops tussen ons in en twee powerbreathe apparaatjes die eruit zien als een scheerapparaat. Niet lang daarna zitten we te puffen en te blazen in het apparaat. Geen idee of we erg opvallen daar tussen de etende mensen, maar dat kan me weinig schelen eigenlijk.

Ik ga dus beginnen met de training van de ademhalings spieren. Ik ben erg benieuwd of het in mijn geval werkelijk tot verbetering leidt van de ademhaling. Niet alleen voor het sporten, maar ook tijdens de normale dagelijkse activiteiten. Ik schreef al enkele keren eerder over mijn experimenten met ademhaling tijdens het lopen en het ‘tellen’ van de ademhaling. Hoeveel stappen inademen, en hoeveel stappen uitademen? Wanneer loopt het lekker? Krijg ik cadans en ademhaling met elkaar in evenwicht zodat een lekker ritme ontstaat? Tijdens de sportkeuring van enkele maanden geleden, bleek al hoe groot het effect was van een goede ademhaling. Via de oxycon test kreeg ik immers directe feedback en merkte ik dat je processen behoorlijk kunt sturen in het lichaam en hoe belangrijk ademhaling daarbij is.

Bram Bakker schreef al in zijn boek ‘de verademing’ over het belang van ademhaling en omdat ik dat zelf ook vanuit persoonlijke ervaring en professionele achtergrond ook weet en ervaren heb, weet ik wat een verschil een goede ademhaling kan maken. Tegen de achtergrond van mijn opvatting (en testcase) van het lichaam als maakbare machine, ben ik dus erg geinteresseerd in de mate van trainbaarheid van de ademhalingsspieren en het effect op inspannings(in)tolerantie.

Ik zal de komende periode periodiek schrijven over de voortgang en de ‘training’ van de ademhalingsspieren en zal ook wat achtergrond informatie geven over dit apparaatje en waarom ik juist voor deze versie heb gekozen van de Powerbreathe.

11.12.2011 – bruggenloop rotterdam 15 km

**11.12.2011 – bruggenloop rotterdam 15 km**

Vandaag de Bruggenloop in Rotterdam. Het is eigenlijk prima weer en de harde wind die de laatste dagen over het land woedde is gaan liggen. Er staat nog wel wat wind en helaas zal die wind pal tegen staan over de Brienenoord, maar het lijkt goed te doen. Echt koud is het ook niet, dus het wordt nog even puzzelen wat ik aan ga trekken.

Ik besluit voor het eerst met de koelband te lopen, om eens te kijken hoe dat aanvoelt. Later zal ik daar meer over schrijven. Ik ben erg moe van het trainen van de pup en het veelvuldig buiten staan met het beestje. De loop zal dus vooral een lekkere duurloop worden.

De start is pas rond 15.30 en we gaan toch met de auto, omdat parkeren bij het stadion redelijk makkelijk zou moeten zijn. Ik ben erg benieuwd hoe de loop zal zijn, want ik had eergisteren al gezien dat de borden om wegen af te sluiten al klaar stonden in de stad. Best grappig dus om gewoon over de weg te kunnen lopen!

Omdat alles van te voren is opgestuurd, hoeft er geen startnummer opgehaald te worden. Alleen kan je met een voucher een lampje ophalen en word je geacht dat om je arm te binden om een ‘lint van lopers’ te vormen door de start. Het lampje is snel opgehaald, maar ik besluit het geval niet om mijn arm te doen, want je zult net zien dat het ding gaat afzakken ofzo. Ik ben er wel blij mee, want in de UK is het echt donker en ik heb alleen rode lampjes en geen witte. Dat lampje gaat dus nog wel van pas komen.


Al snel zoek ik startvak C (als slak) en ontdek ik dat je daar helemaal niet meer in kunt, omdat ze vak D door hebben laten lopen. Er zit niets anders op dan aan te sluiten in vak D (nog langzamer) en te proberen een beetje verder naar voren te schuiven.



Na het startschot duurt het iets meer dan 4 minuten voordat ik over de startstreep ga. Het is een drukte van belang. De route buigt een beetje naar links over de eerste brug en daar blijkt het erg smal te zijn met een enge trambaan die wat dieper gelegen is in het midden. Ik kom er niet langs, ook al zie ik een man met een buggy keihard voorbij rennen. maar misschien springen mensen wel automatisch weg als iemand met een buggy aan komt racen. Echt prettig is het niet, want ook al ben ik langzaam, dit is wel erg traag en ik verlies tijd die simpelweg niet nodig is.

Al snel tikken de eerste kilometers weg. Ik ben verrast dat het zo makkelijk lijkt te gaan. Redelijk snel komt de eerste 5 km al in zicht. Even rekenen wat er op het bord staat en omrekenen naar netto tijd en het valt me niet tegen. Ik probeer te letten op ademhaling en ik oefen met mijn 2 stappen in en 4 stappen uit zoals ik bij de trainingen gedaan heb. Soms ga ik automatisch weer naar 2 stappen in en 2 stappen uit, maar als ik de cadans wat opschroef is 2 in en 4 uit toch lekkerder. Keerzijde van de snellere cadans is wel dat ik vermoeider raak zonder dat ik sneller ga. Dat heb ik bij de analyse van de loop goed kunnen zien. Daar zal ik dus komend jaar iets aan moeten gaan doen, want op deze manier loop ik op zich redelijk fijn, maar heb ik geen winst van de snellere cadans. Ruimte om te puzzelen en te oefenen dus.

Ik heb een klein flesje water in mijn jack zitten en loop de verzorgingsposten voorbij. Ik zit goed in mijn vocht en heb vanmorgen gewoon goed gegeten. Toch let ik op signalen van het lichaam. Juist omdat dit een trainingsloop is die ik ietsje sneller dan normaal doe (op deze afstand) kan ik goed kijken en voelen onderweg wat ik eigenlijk doe en hoe het voelt.

Iedere kilometer staat de afstand aangegeven en dat is prettig. Op een gegeven moment kijk ik links van me en zie ik een soort viaduct (dacht ik). Ik heb eigenlijk geen idee waar ik ben. Ik loop door en tot mijn verrassing loop ik ineens op de Brienenoordbrug. Dat was dus geen viaduct, maar de opgang naar de brug. Het valt me alleszins mee en ik tuf lekker door. Maar de brug is wel lang. En de weg blijft toch heel langzaam ietsje stijgen. Het gaat op zich nergens over, maar het is een lange…..saaie weg. Had ik nou toch maar een keer die brug ‘genomen’, dan had ik geweten hoe lang het was. Ik kan het niet zien, het lijkt nog zo ver! Het tempo zakt en ik reken uit dat ik de 3 minuten winst al een stukje kwijt ben doordat mijn kilometer tijd op de brug toch wel gezakt is. Wat gaat dat toch snel! Hier 15 seconden winst, daar 30 seconden verlies en zo verlies je ineens minuten/seconden die net zo goed waren opgebouwd. En dan ineens gaat de weg weer naar beneden. Het lijkt een heel stuk dus ik kan even vooruit en probeer dat ook.

Op 12 kilometer ruik ik het stadion al. Ik zie niets meer op mijn Garmin want het is te donker geworden. Maar dan ineens buigt de weg naar links en gaan we een woonwijk in. S. staat langs de weg en roept me toe dat ik er bijna ben. Maar ik ben er helemaal niet bijna! Dat dacht ik ook! Balen en hier gaat het mentale dus gewoon meespelen. De laatste drie kilometer gaan nog even met een lusje. Het wordt langzaam donkerder.

Op een gegeven moment hoor ik de muziek luider. Ik start de versnelling veel te laat, want ineens ben ik er inderdaad bijna. Ik ben fors teruggezakt in tempo, hoewel het aanvoelde alsof ik sneller liep. Toch vermoeidheid? Gebrek aan water? Ik weet het niet. Het allerlaatste stukje ren ik nog als een honde die ergens toch verborgen zit met 4.30 min/lm over de streep. Maar dat is voor de laatste 200 meter natuurlijk veel te laat en zet geen zoden meer aan de dijk. Jammer want ik had juist bij de trainingen geoefend met versnellen aan het einde na een duurloop. Maar het is al met al toch sneller dan de 7 heuvelenloop dus ik ben niet helemaal ontevreden. Er is nog volop ruimte voor training en verbeteringen en ik vond dit een leerzame run. Ik ben niet moe, heb nergens last van dus ik ben er blij mee.

Zo komt er een einde aan 2011 qua runs. Op naar 2012. Wie weet wat het komende jaar nog gaat brengen!

Gegevens

* totaal 15 km
* temp 8 oC

rondje in google earth openen

december 54 km – 2011 totaal 1.922 km

09.12.2011 – hitland 6 km

**09.12.2011 – hitland 6 km**

Vandaag een heel kort rondje maar even doorgelopen in een schema van versnellen en gewoon looptempo in de volgorde 2000-1000-500. Zondag de Bruggenloop als duurloop, want ik ben inmiddels veel te moe van de pup die hier in huis dartelt. Ik sta ongeveer de hele dag buiten in weer en wind en slaap te weinig.

Het loopje van vandaag ging wel goed. Het is heel lang geleden dat ik deze (korte) afstand liep, maar zo met versnellingen als fartlek ging het prima.

Gegevens

* totaal 6,2 km
* temp 6 oC

december 39 km – 2011 totaal 1.907 km

07.12.2011 – hitland 10 km

**07.12.2011 – hitland 10 km**

Vandaag stond er een keiharde wind, maar het was ineens wel droog en eigenlijk tamelijk zonnig. Aangezien Ztje toch even apart uitgelaten moest worden, heb ik maar mijn renkleding aangetrokken en ben op pad gegaan. Vanwege de wind werd het al automatisch een soort fartlek training en dat was eigenlijk wel leuk. Ik had van te voren geen idee hoe het zou gaan en of het een beetje wilde vandaag. Dan is het altijd extra grappig om te zien dat er gewoon een 10 km rondje gelopen is zonder enkel probleem met versnellingen en een prima tempo voor een loopje. Aan het einde nog wat 100-tjes op souplesse. Altijd weer goed voor de reactiviteit van de spieren (zou Klaas Lok zeggen). Ging prima. Komt vast van de nitraatrijke spinazie die ik had gegeten. Popeye werd immers niet sterk van het ijzer uit de spinazie maar van de nitraat. Jawel het nitraat dat zo in de belangstelling staat vanwege het bietensap! Bordje spinazie doet ook wonderen (grapje).

Gegevens

* totaal 10,2 km
* temp 8 oC

december 32 km – 2011 totaal 1.901 km

05.12.2011 – hitland 11,5 km

**05.12.2011 – hitland 11,5 km**

Vandaag een rustig rondje gedaan. Nergens op gelet, gewoon lekker door dieselen en een beetje van de natuur genieten. Tijdens dit loopje van vandaag liep ik wel regelmatig, en ook de hartslag en cadans waren behoorlijk stabiel.

Het was ineens koud, vanmiddag sloegen de hagelstenen nog in mijn gezicht toen ik voor de zoveelste keer met pup en moeder buiten stond. Nu dus voor de loop een ander jack aangetrokken en een shirt met lange mouwen maar dat was eigenlijk nog best warm, want tot op de laatste 5 minuten was het ineens lekker weer met iets dat op een zonnetje leek. Ik moet dus voor zondag rekening houden met de temperatuur en me niet te warm kleden. Inmiddels weet ik een stuk meer over thermoregulatie tijdens het lopen en daar zal ik binnenkort eens iets overschrijven.

Ik ben inmiddels bekaf door de pup. Ik heb geen idee of ik de Bruggenloop wel normaal uit kan lopen, maar dat zal ik zondag dan wel zien. De voorbereiding is echter wel erg slecht voor deze laatste loop van 2011. Pup vindt het hier echter erg leuk en zorgt wel dat ze lekker aan een slaapje komt. Spelen, eten en slapen worden lekker afgewisseld. Jammer dat de drie R-ren (rust, reinheid en regelmaat) voor mij niet zo erg duidelijk zijn deze dagen.

Gegevens

* totaal 11,5 km
* temp 4 oC

december 22 km – 2011 totaal 1.891 km

02.12.2011 – hitland 10,5 km

**02.12.2011 – hitland 10,5 km**

En dan is het ineens alweer december. De laatste maand van 2011. Precies 2 jaar geleden rondde ik Evy Start2Run af. Ik liep toen mijn eerste ’30 minuten’ rondjes. Nu heb ik twee HMs gelopen en ben ik nog volop aan het genieten. Dat is misschien wel het belangrijkste. Ik las een vraag op een forum over looptechniek naar aanleiding van een video die iemand van zichzelf had gezien. Ik schrik me ook rot als ik mezelf zie lopen op een video. Ik til mijn voeten niet op, buig nauwelijks mijn knie en doe weinig met mijn armen. Ik zit dan ook ademloos te kijken naar de DVDs met loopscholing die ik hier heb. Ik kijk geinteresseerd naar de plaatjes in het boek en kijk dan met verbazing naar mijn eigen ‘looptechniek’ ofwel het gebrek daaraan. Ik weet wel van pendel, heffing en zwaai maar die uitvoering is toch anders….. Aan de andere kant loop ik nu 2 jaar blessurevrij en ben ik van 1.500 km in 2010 naar 2.000 km in 2011 gegaan. Zonder blessure. Met verbetering van snelheid. Met behoud van plezier. Tsja wat is dan het belangrijkste. Ik zal nooit een hinde worden. Blessures liggen vooral op de loer bij snelheids trainingen. Dus wat zou het…. Ik vind ademhaling veel belangrijker misschien.

Daarmee heb ik vandaag dan ook volop weer geexperimenteerd. Twee stappen inademen en twee uitademen is te vlug, zelfs bij een (te) lage cadans van 160. Deze keer probeerde ik het met 2 stappen in en 4 stappen uit. De uitademing hoort immers al langer te zijn dan de inademing. Dat ging eigenlijk prima. Omwisselen van linker naar rechtervoet om te starten met ‘tellen’ lukte echter niet.

Ik zie in mijn analyses van het loopje van vandaag dat mijn cadans grappig genoeg bijna een rechte lijn is. Zonder dat ik daar op gelet heb. Kennelijk heb ik dus nu een ‘eigen ritme’ waar ik erg lang op door zou kunnen lopen met een eigen cadans. Voor de hartslag maakte het deze keer niets uit of ik op 2/2 ademde of op 2/4. Voor het gevoel ook niet echt hoewel ik stiller en rustiger was op 2/4.

Aan het einde van de loop heb ik nog 1.500 meter flink versneld zonder te kijken wat ik precies uitspookte. Ik zag naderhand dat mijn cadans hetzelfde bleef, maar de snelheid fors toenam. Grotere, krachtigere passen dus. Ik zag mezelf het laatste stukje wel in gedachten lopen. Ik was ineens voor mijn gevoel aan het ‘hardlopen’ en niet meer aan het ‘sjokken’ (pardon joggen bedoel ik natuurlijk). Ik tilde ineens mijn knie op, had iets dat op een pendel leek en zie… mijn armen zwaaiden ook netjes naar achteren waarbij de elleboog niet voorbij de romp kwam en ik ook niet aan het roeren was.

Ach wie weet wordt het nog wel eens wat. Misschien heb ik eind 2012 wel eindelijk een beetje techniek ingebouwd in mijn lekkere sjokken. Voorlopig heb ik nog zoveel alternatieve training dat ik al verrast ben dat ik uberhaupt nog vooruit kom. Wandelen, spelen, dweilen en trainen met een kleine ukkepuk. Het kind van mijn runningmate zorgt de hele dag voor afleiding en vooral voor beweging. Als ik naar de pup kijk, dan zie ik een en al techniek. Moeder en kind kunnen rennen als de beste. Nou ik nog!

Gegevens

* totaal 10,5 km

december 10 km – 2011 totaal 1.879 km