**29.12.2013 – assignment 3: glen lonan/loch etive – 36,5 km**

Vandaag weer een lange route op het programma. Ik had gels besteld bij Wiggle maar die zijn blijkbaar zoekgeraakt ofzo en dus konden we gisteren nog naar Oban om gels te kopen. Gelukkig vonden we een winkel die ze verkocht, zelfs de gels die ik normaal ook gebruik, dus was ik blij. Ik kan echt niet eten onderweg en met de gels kom ik redelijk goed uit. Zeker nu ik de gels in de softflasks doe van te voren. Echt ideaal, dat had ik eerder moeten doen/weten. Geen geklooi meer met losse gelletjes en papiertjes die plakkerig zijn en die je nergens kwijt kunt onderweg. Niet meer iets open hoeven scheuren met de tanden. Op deze manier kan je ook gewoon een slokje nemen en hoef je ook niet meer een heel gelletje te gebruiken. Gisterenavond was de taxi al gebeld om me om 9.30 op te halen bij het huis. De kosten: maar liefst 25 pond. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken en vanmorgen was ik al vroeg klaar met alles. Spulletjes bij elkaar gelegd, woeffie verzorgd en dus wachten op de taxi. Altijd toch weer en beetje spannend zo, want het zou best lang zijn en terugkeren is er natuurlijk niet bij. Het weer zag er redelijk uit, veel minder wind dan de vorgaande dagen en het leek niet hard te regenen. Misschien zou het zelfs wel droog worden/blijven!

Woef was er in ieder geval al klaar voor en lag voor de deur te wachten. Zonder haar vertrekken zou geen optie zijn!

Klik voor groot

De taxi is keurig op tijd en waf en ik stappen in voor vertrek.
De rit duurt niet erg lang. Kan je nagaan hoe duur de rit is op deze zondag! Grappig genoeg was het vorig jaar ook 29 december dat ik dit rondje op deze manier deed, alleen dat wat korter (25 km).

Meteen bij het hotel aan de weg laat ik me afzetten deze keer. Vorig jaar reden we een stukje de Glen in, maar ik weet dat ik alle kilometers nodig zal hebben. Sterker nog: voor een volgende keer is het zelfs beter om links af richting het dorp te aan en me bij de furnaces af te laten zetten om wat extra’s te hebben. Maar goed, ik deed het nu eenmaal zo deze keer. Ik zette de Spott aan, klooide wat met mijn foon en al snel waren we op pad.

klik voor groot

Het liep eigenlijk allemaal heel voorspoedig en ook al had ik deze weg recent met de auto gereden, ik vond het wel meevallen qua klimwerk. Dat komt vooral door het feit dat de weg glad en verhard is denk ik. De route langs Loch Etive was natuurlijk een en al rotsen en scherpe rollende stenen. Dan moet je exra oppassen en dat kost allemaal exra energie.

Maar het landschap trok snel aan me voorbij. In de lucht werd ik vaak vergezeld door een roofvogel. Herkenbaar aan het krijsende en snerpende geluid. Soms zag ik er eentje vliegen. Erg fraai. Grappig genoeg liep ik al snel langs het pad waar ik een paar dagen geleden in ben gegaan bij mijn verrassingsrondje vanaf Fearnoch. Nu wist ik dus dat ik daar het bos in zou kunnen. Nog steeds wel een optie voor een lange run, parkeren in Fearnoch, via het pad naar de Glen en door de Glen naar het huisje lopen. Vanaf daar terug over de weg (7 km). Volgend jaar misschien een mogelijkheid. Glen Etive lijkt me ook wel gaaf, ook al zou ik daarvoor een heel eind moeten rijden.

Het landschap is heel weids. Echt jammer dat het niet mooier weer was. Op een gegeven moment kletterde de regen ook naar beneden. Niet erg, want ik had de goede kleding aan en woef zou ook niet nat worden in haar opvallende tankie, Geen nood dus en het leek ook weer op te klaren (wat het ook al snel deed).

klik voor groot

Al snel ontmoetten we de Schotse Hooglanders die geinteresseerd naar dat rennende gele ding staarden.

klik voor groot

Helaas kreeg ik de meeste hekjes naast de wildroosters niet open, maar inmiddels kan woef deze roosters wel oversteken in tegenstelling tot de roosters bij het Loch. Ik wacht dan rustig af wanneer zij er langzaam overheen stapt. Voorzichtig, voetje voor voetje. Maar het lukt, en ze zakte nergens doorheen gelukkig. Het scheelt een stuk als ik haar niet steeds hoef op te tillen.

klik voor groot

Veel te snel naar mijn zin liepen we alweer richting de brug. Connel Bridge is een oude spoorbrug die over Loch Etive gaat. Best een imposant ding, maar het zou ook betekenen dat ik over enkele kilometers al bij het huisje zou aankomen.

klik voor groot

S. stond me buiten al op te wachten en maakte een foto tegen de zon in. Inmiddels was het lekker weer geworden! Ik gaf snel de hond aan hem kreeg een nieuwe softflask met 1 gelletje en ik vervolgde weer mijn weg voor de rest langs Loch Etive. Woef moest zielig thuisblijven en later hoorde ik dat ze heel onrustig was geweest en veel had zitten jammeren

Het was nog best even puzzelen in gedachten hoe ver ik moest lopen om de kilometers af te maken. Tot het kerkje zou te kort zijn….

klik voor groot

Tot de priory dan? Ik snapte er niets van want ik had van te voren alles nagemeten op afstandmeten.nl. Ik besloot bij 29 km om te draaien naar het huisje. Dat zou genoeg moeten zijn en ik kwam ook alleen maar in een klim en daal stukje. Grappig genoeg liep de terugweg dus op rolletjes en ik was vor mijn gevoel in een oogwenk weer bij het klimmetje in de bocht. Vreemd dat het mentale dan toch meespeelt. Onzekerheid over de route en de afstand op de heenweg, terug gewoon lekker lopen en met een doel lopen. Namelijk het huisje met een warme douche! Overigens was het mooi weer geworden dus ik bofte enorm weer.

Toen ik vlakbij het huisje was, zag ik dat S en woef al buiten stonden. Dat is nog eens een ontvangst! Woef had lekker haar auto coat aan en was helemaal wild.

En voor S. zat de rustige middag er ook weer op. Nou zou hij eerst mijn enthousiaste verhalen weer moeten aanhoren over deze loop…..Op naar de volgende run!

Gegevens:

* afstand: 36,5 km
* 760 hoogtemeters
* temp 8

december 220 km – 2013 totaal 2.060 km