28.09.2014 – week 15: marathon – totaal 42 km
Vandaag zou het dan moeten gaan gebeuren. De marathon waar ik 15 weken het schema voor heb gevolgd. Eigenlijk kon er niets misgaan. Ik was goed getraind, had er wel zin in en had er eigenlijk ook alle vertrouwen in. Ongeveer alles hebben we getraind. Streeftempo, sneller, continu, RWR je kon het zo gek niet bedenken. Dus tot 30 km zou alles moeten lukken volgens plan. Na een rustige nacht dus even alles inpakken wat ik al had klaargelegd. Ik zou niet erg veel meenemen. De Nathan voor onderweg met mijn saltsticks en gels in een softflask en water op mijn rug. Ook de telefoon mee voor foto’s onderweg en een live tracking route.
klik voor groot

Even na 6.15 rijden we weg van de cottage en hopen rond 08.00 op het parkeerterrein te zijn. Vol goede moed dus op pad. Waf achterin net zoals vorig jaar. Nog even tanken vlak voordat we Nottingham inrijden en even naar het toilet en daarna het allerlaatste stukje naar de parking. Om 08.00 zijn we op de plaats van bestemming en we kunnen weer lekker dichtbij op het (droge) veld parkeren. Zo! Wij staan maar alvast op de plek!
klik voor groot


We gaan het veld maar eens bekijken en de startvakken en nog even naar de dixies. Er staan er heel wat en het is nog rustig.
Daarna gaan we maar eens rustig op pad naar de startvakken. We nemen woef vast mee, want het is een redelijk rustige sfeer dus dat moet ze wel kunnen denk ik. Bovendien is het al vrij warm dus beter maar meteen uit de auto!
Uiteindelijk sta ik dan in mijn blauwe vak en begint het grote wachten. Ik sta precies voor het deel waar iemand praat en waar straks ook de warming up zal plaatsvinden.
klik voor groot


Ik doe dus niet mee met de warming up want koud gaan stretchen doe ik nooit en nu dus ook niet. Ik babbel wat met mensen om me heen en van mij mag het wel beginnen eigenlijk. En dan schuiven we eindelijk naar de start en maak ik een foto van de startboog…..
Ik ga van start en let goed op mijn horloge. Ook al hebben we RWR getraind, ik weet al dat door de drukte dit op de eerste km niet zal lukken dus rustig aan dan maar. Dat gaat redelijk goed maar na 1500 meter klapt er ineens iemand met een enorme dreun op de grond naast me. Werkelijk ongelooflijk dat een mannenlichaam dit geluid maakt als het tegen asfalt smakt. Iedereen kijkt om maar aangezien de goede man naast me op de grond slaat, kan ik moeilijk gewoon doorlopen alsof ik niets gezien heb. Gelukkig is de man zo onder invloed van de adrenaline dat hij eigenlijk niks merkt van alle verwondingen en weer doorloopt. Mmmmm. De rest van mijn eerste lap gaat verder prima. Het is vrij warm, maar ik vind het nog niet enorm heftig qua weer. Ik zie dat ik op zich op streeftempo loop, maar wel aan de snelle kant dus ik besluit ietsje gas terug te nemen omdat ik er nog lang niet ben! Als ik in de getalletjes loer achteraf, vraag ik me af of ik dit niet beter niet had kunnen doen. Tijdens de trainingen liep ik ook dit tempo en liep dat bijna ‘automatisch’ met een prima eigen cadans op ademhaling. Nu ben ik netjes gaan vertragen maar vooral qua cadans en niet zozeer qua paslengte. Gevolg: weliswaar langzamer maar zwaarder en vermoeiender. Ik weet het niet, maar het is wel opvallend.
Ondertussen gieren de ambulances langs en door het parcours. Heel vervelend, want ik kan er nooit zo goed tegen, al die gillende ambulances. Zeker niet in combinatie met sport, of een evenement dat in principe gewoon leuk moet zijn en niet een dodelijk of gevaarlijk iets.
klik voor groot


Ondertussen is de route weer over een een of andere parkeerplaats gegaan van een industrie terrein. Hoe verzinnen ze het! Vreselijke route echt niet mooi. Ik ben geloof ik ook al over de campus gelopen en dat was wel groen maar toen lette ik even niet op. Ik weet uberhaupt niet meer precies op welk punt ik nou waar op de route liep eigenlijk.
Op 12 mile splitst de marathon zich van de halve marathon en voert weer langs een woonwijk.
klik voor groot

Daarna over een drukke saaie weg waar over 1 rijbaan een stroom lopers heen en een stroom lopers terug loopt. Daar tussenin zit een stukje groen en een plas en dat is wel aardig. Ik maak er wat foto’s van.
klik voor groot


Na dat stukje groen dus weer over die weg en tot mijn verrassing lopen er nog steeds mensen dus de andere kant op, in de richting van het water! Pfff die moeten nog een heel stuk. Inmiddels is het toch wel warm en ik zou pas later zien dat het ruim 25 graden was.
Ik zie S en waf staan en stop even om wat te drinken. Daarna slaan we linksaf en moeten we een bruggetje over. Dat gaat grappig genoeg nog best en ik herken het stuk ineens van vorige keer toen ik het zooltje uit mijn schoenen wilde halen en mijn veters niet meer los kreeg. Deze keer gelukkig geen geklooi met schoenen of iets dergelijks. Alles zit en voelt goed dus dat is weer een opsteker. Zou ook niet weten waarom niet eerlijk gezegd, maar het altijd weer leuk als het ook daadwerkelijk zo is.
Hoewel de zon er echt op los schijnt, ben ik niet oververhit. Ik heb inmiddels alweer even een spons bij me en die maak ik voortdurend nat. Bij elke waterpost neem ik twee waterzakjes aan en probeer ik een deel over mijn hoofd te gieten en de spons nat te maken. Ik ben er niet erg handig mee en ik verlies er ook wat tijd mee merk ik. Hannes!
Ondertussen loop ik richting de roeibaan en S gaat alvast naar de laatste post voor de finish.
Ondertussen maak ik wat foto’s bij die roeibaan en het water daar. Het is snoeiwarm zo in de volle zon en ineens weer iemand die onwel wordt. Bij de andere lopers die iets hadden onderweg was altijd al iemand aanwezig en kon je alleen maar verheugd denken ‘dat gebeurt mij niet’ maar nu was er niemand. Sjips ik zal dus moeten stoppen om te zien of de goede man hup nodig heeft. Gelukkig is het niks ernstigs maar ik verlies wel erg veel tijd. Dag gemiddelde. Een andere loper loopt door om de medische hulpdienst te waarschuwen en die zijn er heel erg snel. Daarna kan ik ook weer vertrekken. Schiet lekker op allemaal op deze manier. Het kost allemaal niet gek veel tijd maar ik word er wel een beetje sikkeneurig van. Het voelt toch allemaal niet echt lekker al die mensen die ‘fall like flies’ zoals ze dat zo mooi zeggen hier. Vorige week stierf er nog een 24 jarige loper op de DtD loop aan een heat stroke. Vermijdbaar dus. Nou ja, we hobbelen maar weer lekker verder.
Na de roeibaan weer een stukje onder een brug door. Mijn schoenen zien er werkelijk niet uit want het hele laatste stuk was onverhard en stoffig. Je loopt daar langs het water over een of ander paadje. Ik vind dat prima maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die deze route dus niet leuk vinden en liever over de weg lopen. Maar de eerste helft vond ik nou net weer niks qua omgeving dus zo vindt iedereen wel weer wat. Toeschouwers zijn er ook niet trouwens en met een 1400 man op de marathon lopen er ook niet echt veel mensen op dat laatste stuk. Als je dus anderen nodig hebt om je aan op te trekken, dan moet je hier vooral niet gaan starten want dan heb je een probleem.
Na de brug nog een stukje langs de rivier. Het is inmiddels echt wel warm geworden. Maar met mijn spons gaat het nog prima eigenlijk. Ik maak alleen wel de vergissing om niet eens op mijn horloge te kijken hoe lang ik al onderweg ben eigenlijk. Ik vermoedde namelijk dat het echt wel heel erg slecht zou worden qua eindtijd, en was bang dat het demotiverend zou werken.
Had ik het nou maar wel gedaan, dan had ik gezien dat het allemaal niet zó erg slecht was en had ik misschien nog wel wat aan kunnen zetten zo aan het einde. Ik had me na alle vertraging onderweg vooral voorgenomen om veilig en niet warm over de finish te komen.
Bij de laatste stop bij S voor wat water loop ik een nieuw stukje. Ik kan nog niet zien waar we het water oversteken. Hoe ver is het nou nog? Uiteindelijk loop ik weer door een afschuwelijk stukje route met allemaal hekken vanwege wegwerkzaamheden. Gezellig!
klik voor groot

Daarna weer rechtsaf en dan weet ik dat ik er bijna ben. Dan kijk ik eindelijk eens op mijn klokje. Oen!
Ik had nog makkelijk plan B kunnen halen als ik iets eerder gekeken had. Metde vertraging door de mensen die ik onderweg geholpen heb, is er wel tijd verloren maar valt het allemaal nog best wel mee. Ik ben er wel door uit mijn ritme gehaald merk ik. Waarom ik nou niet meer in mijn eigen tempo ben gekomen, snap ik toch niet zo goed.
Al mijmerend kom ik bij de afslag naar de finish. Ineens in de volle zon. Wat is het warm! Ik sukkel over het gras en zie niet eens wat mijn tijd nou gaat worden en om eerlijk te zijn had ik dus al besloten dat ik me niet even uit de naad zou gaan rennen op weg naar de finish. Zwak misschien maar soit. Zeker niet in de volle zon. Jammer maar helaas. Even eerder op het horloge kijken en even berekenen wat mogelijk is en wat niet, had ik wel moeten/kunnen doen. Ook onderweg een beetje experimenteren om weer in een ritme te komen zoals de metronoom aanzetten en niet in de zak laten zitten. Ik leer elke keer weer bij. Ik loop gezond en wel over de finish. Finishtijd niet zoals gehoopt of voor getraind maar ik kon ook niet helemaal voorspellen dat het ineens 25 graden zou zijn en al helemaal niet dat ik twee mensen onderweg zou moeten helpen. Ik heb niets verkeerd gedaan tijdens deze run. Gelopen zoals het ging, maar misschien net teveel ingehouden juist omdat het warm was. Ik denk dat het niet nodig was geweest, maar dat zal ik nu niet meer weten natuurlijk. Ik krijg de medaille en een folietje. Ik sla mijn folie om me heen maar dat is veel te heet.
Gelukkig zie ik woef en S. al heel snel. Waf is blij, ik ben blij en S is verrast natuurlijk dat het zo lang duurde allemaal. We gaan haar nog even uitlaten en dan lekker weer naar huis.
Als we in de auto stappen en wegrijden is het inmiddels al heel wat tijd later dan de finish en zakt de temperatuur langzaam van 28 naar 27 en 25. Ongelooflijk wat een warme en zonnige dag. Leuk voor de supporters maar toch een beetje onverwacht en ongewenst
klik voor groot

Op naar de volgende run. Ik overleg nog even of we zondag nu Chester dan maar gaan lopen. Daar gaan we even over nadenken dan maar. ik ben zo fit als wat en prima getraind. Maar dit liep een beetje anders dan gepland zonder dat ik er zelf echt iets aan kon doen. Ik kan toch moeilijk doorlopen met al die vallende lopers
Mijn tijd komt dus nog wel. Nu eerst lekker lopen komende weken.
Gegevens:
* 42,48 km
* temp 25 (!)
sep 288 km – 2014 totaal 2.320 km
Prima trainingsloop toch. Op het moment dat je het idee hebt je doel niet meer te halen kun je volgens mij net zo goed genieten van het feit dat je loopt en gezond aan de finish komt. Iets dat duidelijk niet voor een aantal andere deelnemers gold.