**09.02.2012 – beadnell**
Vorig jaar liep ik ook van Beadnell naar High Newton en weer terug, maar toen met prachtig mooi weer en een laag getijde. Een paar weken geleden kwam ik ook al bij Beadnell uit toen ik de langere ronde liep (ook met mooi weer). Opvallend was het lage water toen, want dit jaar was het zo hoog dat je niet eens vanaf de kant het trapje af kon lopen! Ik heb dat nog nooit zo gezien.
klik voor groot
Overigens zijn bovenstaande foto’s van het einde van de run toen het weer ook wer wat was opgeknapt. Dit jaar startte ik namelijk gewoon.. in de regen! Ik heb niet veel regen gehad hier en hoewel het gisteren stralend mooi weer was en ik eergisteren ook in geweldig weer liep, regende het helaas vandaag zachtjes maar gestaag. Het was dus ook somber en alles behalve helder.
klik voor groot
Helaas was ik een beetje oenerig en was ik vergeten dat je zeker op dit strand rekening moet houden met het getijde. Ik moest dus starten op het strand met het restje zacht strand dat me nog restte. Dat liep niet fijn, zeker niet omdat ze een rand hadden gemaakt met heel rul gebeuren en er paarden hadden gelopen net op het enige stukje stevig zand. Daar kan je gemakkelijk in zwikken dus het was niet echt een enorm feest, hoewel het lopen wel lekker ging.
klik voor groot
Al snel hobbelde ik samen met Ztje richting de plek waar in de zomer de Little Terns broeden en waar je niet meer kunt komen. De plas die ontstaat daar, is alleen met een brug over te steken.
klik voor groot
Op een gegeven moment had ik wel genoeg van het zachte strand en klom ik (al scheldend) omhoog een enorm hoge duin op, om vanaf daar door de duinen weer terug te keren. Toen ik boven kwam, zag ik tot mijn verrassing dat ik niet eens veel verder had kunnen lopen, want ik was al bijna bij de parkeerplaats van High Newton. Het enige dat ik vanaf daar wel had kunnen doen, was doorlopen naar Low Newton, maar dan over de weg en niet zoals vorig jaar door de blubber. Maar voor nu was ik blij dat ik weer een duinpad zag, ook al moest ik even dubben hoe ik daar moest komen.
klik voor groot
De duinen waren modderig en erg zacht. Ongelooflijk dat een dagje regen alles doet veranderen in een modderpoel. Jet verrast me in hoge mate eigenlijk. Wat heb ik een geluk gehad in Lincolnshire in september, waar ik gewoon heerlijk overal door de velden kon. Ik had gelukkig wel in verband met de regen e GT-X schoenen aan en dat loopt toch een stuk fijner als het zo modderig en nat overal is.
Al snel kwam ik weer terug bij de vogelplaats. Een raar duinpad met prikkeldraad vlak naast het pad.
klik voor groot
Daarna even snelheid gemaakt door het vreselijke caravanpark. Ik heb geen foto gemaakt want ik had al zeker de garmin een keer of 10 opnieuw gereset om hem weer aan te krijgen. Maar wat een afschuwelijk deprimerende bedoening daar. Dit jaar was het nog erger dan vorig jaar. Oude caravans die er niet uitzagen, sommige wel netjes en allemaal boven op elkaar. Van die akelige groene dingen. Vorig jaar maakte ik wel een foto (zie link boven). Het zou niks voor mij zijn. Ztje was moe en ik was kribbig. Door de route en doordat Ztje een paar keer keihard er vandoor ging en lekker ging jagen in de duinen en veel te ver weg was naar mijn zin. Dat doet ze eigenlijk nooit, maar vandaag was het wel erg. Terwijl ik dit tik, hoor ik dan ook een hard gesnurk uit de richting van haar bedje komen. Zij wel…..
Helemaal aan het einde nog even door Beadnell en terug naar het strand, om dus te ontdekken dat het water ontzettend hoog stond. De boten lagen nu gewoon in het water! Grappig want ik had het nooit eerder zo gezien. Even buikie van pootjes van Ztje schoonmaken en terug naar de auto. De route was veel te kort, maar ik wist simpelweg niet meer waar ik heen zou moeten lopen als ik niet al te lang over de weg zou kunnen. Morgen dan maar weer een rondje.
Gegevens:
* totaal 9 km
* temp 4 graden
februari 55 km – 2012 totaal 255 km