10.01.2012 – seahouses countryroads

**10.01.2012 – seahouses countryroads**

Vanmorgen eerst over Holy Island gewandeld. Dat is nu prima te doen. Toen ik daar vorig jaar liep, was het enorm modderig en kon ik de paden niet eens vinden om weer terug te komen. Maar dat riekt naar meer, dus zodra het een beetje goed uitkomt met de getijden, ga ik daar lopen als het niet gaat regenen. Ik moet wel genoeg tijd hebben om weer van het eiland te komen met de auto dus dat moet ik even goed nakijken. De causeway naar het eiland loopt namelijk onder water en dan kan je er niet meer af. Ik las in de krant dat in oktober 2011 al de 20e auto weggehaald moest worden. Idioten, om dat niet van te voren te bekijken. Maar wandelen was erg leuk weer, dus daar ga ik zeker lopen, misschien vrijdag wel dan heb ik tot 14.30 de tijd zie ik. Afwachten maar.

Voor vandaag stond een rondje op het programma dat deels gebaseerd was op de suggesties van Jeff Galloway. Hij heeft een apart marathon schema waar veel plaats wordt ingeruimd voor ‘walk’ stukjes. Zijn methode is die van run en walk. Je moet eigenlijk eerst een TT doen van een mile, en die tijd gebruiken voor het tempo van de lange duurloop. Die tijd heb ik dan maar even geschat en als uitgangspunt genomen. Verder is zijn run/walk ratio ook niet echt iets waar ik mee uit de voeten zou kunnen denk ik, dus nam ik nu afwisselend 1.000 meter en 1.500 meter met 100 meter wandelen tussendoor. Gek genoeg zie je dat nauwelijsk terug in te eindtijd. Kennelijk maakt dat eigenlijk weinig uit. Misschien is dat alleen hier zo, waar kleine stijgingen in de weg gecompenseerd worden door dalingen waar je ongemerkt toch iets harder zal gaan. Ik weet het niet. Ik kon het voorgeschreven tempo alleen echt niet houden, want dat was veel te langzaam. Ik had eerder al getest wat een fijn tempo was dat ik uren kan volhouden en dat ligt ergens rond de 6.30 min/km a 6.40 min/km Dat is dus onwijs langzaam, maar ontzettend relaxed en daarmee bouw je ook lekker op. De tempoloopjes deed ik hier immers ook al dus afwisseling genoeg. Ik vond het wel aardig, maar ik moet nog eens het hele schema bekijken om te zien of dit iets is om te proberen. In ieder geval blijft de hartslag prachtig mooi laag, rond de 131 bpm voor het hele stuk. Zijn gedachtengang is eigenlijk dat je voorkomt dat de spieren moe worden, waardoor hersteltijd eigenlijk heel kort is. Hij heeft ook nog een hele verhandeling over endorfinen etc. Leuk om gewoon wat te experimenteren op de langere stukken straks.