Vorig jaar schreef ik over mijn ultra droom in de UK, een route van 58 km langs de kust die ik zo goed ken. Ik schreef me daarvoor uiteindelijk in augustus 2013 in. Toen was het ineens werkelijkheid en stonden de trainingen in de UK afgelopen winter in het teken van parcours verkenning. Heel bijzonder en spannend en uiteindelijk was de route een ‘makkie’. Ook in 2015 zal ik weer de route doen, ik heb me daarvoor zelfs al ingeschreven. Natuurlijk is dat dit jaar minder spannend, aangezien ik de route nu al ken. Maar misschien word ik komend jaar we onaangenaam verrast met een hele modderige of natte route. Wie zal het zeggen, het is altijd weer afwachten.

Maar natuurlijk moeten er ook nieuwe plannen komen. Ik schreef al eens eerder dat ik heel graag de West Highland Way wilde doen. Dat is een route van 169 km die erg mooi is. Maar ook druk en erg commercieel inmiddels. Bovendien is de hele afstand niet direct iets om mee te beginnen denk ik, zeker niet samen met de hond. Vandaar dat ik ben gaan zoeken naar een andere route die iets minder lang was en ook niet al te lastig zou zijn qua logistiek, een beetje in de bewoonde wereld zou zijn en ook nog wat moois onderweg te bieden zou hebben.

Zo zoekend, kwam ik op de Borders Abbey Way. Een circular route van 110 km. Met mooie plaatsen zoals Kelso, Jedburgh, Hawick, Selkirk en Melrose. Onderweg zijn vier grote abbeys te bezichtigen en nog meer moois. Ook het natuurschoon is mooi en de route is volledig gepijld.

Aangezien je uiteindelijk toch een keuze moet maken, koos ik voor deze route en toen begon de voorpret en het uitzoeken. Is het haalbaar? In hoeveel etappes moet ik de route verdelen? Zijn er hotels of B&Bs onderweg die honden toelaten? Is er bagagevervoer of moet ik zelf sjouwen? Het eerste voorwerk is al gedaan. Ja het is haalbaar, mei is de beste periode in het jaar, de route is te verdelen in 3 etappes en er zijn hotels die honden toelaten. Bagagevervoer is er ook maar kost maar liefst 100 pond. Dan maar zelf sjouwen, dat is ook wel apart denk ik. Overigens kan ik voor dat geld gewoon een tasje meegeven aan een taxi.

Ik heb nu een voorlopig schema gemaakt, waarbij ik eindig en start in een cottage in Kelso. Of liever gezegd, net buiten Kelso en dat maakt de route dus wel iets langer. Ik wacht op dit moment nog op antwoord of er iets beschikbaar is, en dan kan ik verder gaan kijken voor de hotels onderweg.

Er is van alles te zien onderweg en dat moet ik dus allemaal nog gaan uitzoeken, zodat ik goed voorbereid aan de route begin straks.

Hoewel de plannen dus allemaal al ‘ver’ zijn, staat er op dit moment nog niets vast. Woef is er in ieder geval wel al klaar voor want voor haar kon ik gisteren voor een prima prijs een nieuw Ruffwear Palisades pack aanschaffen. Daar kan haar regenjas in, voer, water en een dekentje. Ik zal dat allemaal nog even na moeten wegen maar dat is qua gewicht niet erg veel, ik schat onder de 2 kilo dus dat is niks. Het is een uitstekende rugzak waarbij de zakken los gekoppeld kunnen worden van het harnas. Daar ben ik blij mee, want aangezien ze bijna twee keer van een rots kukelde in Schotland, had ik al bedacht dat ze beter met een harnas kon lopen. Die heb ik dus nu ook. Ideaal ding denk ik en een stuk groter dan de Singletrack die ik al voor haar had.

Wordt dus vervolgd, maar zoals het er nu uitziet staat dus de Borders Abbey way op het programma voor mei 2015. Natuurlijk ga ik er dan gemakshalve van uit dat ik blijf zoals ik nu ben en dat woef het ook allemaal kan! Haar leeftijd was een van de belangrijkste redenen om het nu toch al in 2015 te doen. Een marathon per dag, onverhard en met bagage en het nodige klimwerk. Best een uitdaging zowel voor mij als voor woef. Maar komt tijd komt raad. Dit gaat vast lukken.