11.01.2016 – belford – 23 km

Eergisteren zijn we weer aan de oostkust aangekomen en vanaf vandaag ben ik weer alleen hier. Het is stralend weer zonder wind, dus ik besluit meteen maar een eerste rondje te gaan maken samen met woeffie. De wegen staan behoorlijk onder water en de velden ook, dus ik heb geen idee wat me te wachten staat eigenlijk. Ik kies dus maar voor Belford omdat dat de meeste afwisseling heeft qua ondergrond. Er is vast wel een stukje waar normaal te lopen valt. Ik trek mijn Mafate schoenen aan en bind de poles op mijn rugzak voor de zekerheid. Overigens zal ik daar later heel blij mee zijn…..

Met een omweg vanwege een ondergelopen weg rijd ik naar Belford en daar parkeer ik de auto. Al snel zijn we op pad voor het rondje dat ik al veel vaker liep. De vorige keer was mijn laatste rondje in juni!

klik voor groot

Even een stukje door het dorpje en rechtsaf richting de paden. Ik vrees dat het begin niet begaanbaar zal zijn want dat is altijd al een beetje zompige bedoening eigenlijk. Maar goed ik ga het allemaal zien. Ik loop langs het rare bouwseltje en langs de boerderij.

klik voor groot

Na de boerderij kom ik terecht op een veld met modder en water. Dat is normaal al een beetje nat veld richting het bos maar vandaag is het wel bar en boos. Ik laat de poles voorlopig maar even op mijn rugzak zitten en hoop dat het bos straks beter zal zijn. Dat blijkt helaas niet zo te zijn en het eerste stukje bos is echt even ploeteren. Ik pak mijn poles dus maar van de rugzak want ik heb geen zin om onderuit te gaan. Eens kijken of het ergens verderop wel te doen zal zijn…. Ik krijg nog een andere ondergrond en ik ga ook hoger dus wie weet wordt het nog wat. Na het bos is een stukje weg, dus dat moet zeker goed te doen zijn.

Dat laatste blijkt te kloppen want zodra ik uit het bos ben kan ik weer een heel stuk goed lopen. Nog even een stukje waar wat water ligt maar dat is niet echt een probleem natuurlijk.

klik voor groot

Ik kom uiteindelijk zonder kleerscheuren (alleen een beetje traag) bij het punt waar Holy Island vanuit de verte te zien is. Het is vandaag echt heerlijk weer met een zonnetje en geen wind. Ik sta even op het punt te kijken en maak een kiekje van woef en mij. Ik twijfel wat ik zal doen. Dit prachtige weer moet ik natuurlijk met beide handen aangrijpen om langer buiten te zijn. Woef lijkt ook OK en het naar haar zin te hebben en de weg die ik in gedachten heb, zou wel eens prima begaanbaar kunnen zijn want het is deels verharde weg en deels oud bos met een breed pad. Ik besluit het erop te wagen en sla rechtsaf en hobbel lekker naar beneden richting de houtfabriek. De poles zitten weer netjes op de rugzak en blijk ik de volgende 10 km ook niet meer nodig te hebben gelukkig.

klik voor groot

De weg is echt prima begaanbaar en er liggen hier nergens plassen. Misschien doordat er zoveel hoogteverschillen zijn. Geen idee maar ik ben er blij mee!

klik voor groot

Na een paar kilometer sla ik linksaf richting Detchant Woods. Hier moet woef even aan de riem maar dat is geen probleem met mijn lange dunne riempje. Die prop ik tussen mijn broekband en zo heb ik gewoon beide handen vrij.

Het bos is ook prima begaanbaar. Eigenlijk geen problemen hier dus als het weer zo blijft, dan kan ik eventueel wel een rondje hier in de buurt verzinnen ook al moet ik dan een van beide kanten op alleen maar heuvelopwaarts. Uiteindelijk kom ik weer in het bos waar ik ben afgeslagen en ga het stukje richting St Cuthberts Cave lopen. Gek idee dat ik in juni de hele St Cuthberts route liep (100 km). Dat was toch echt wel een belevenis die ik niet meer zal vergeten. Samen met woef op avontuur….

Ik ga door het hek en geniet van het uitzicht hier richting de Cheviots. Het zonnetje schijnt fijn en zo zonder wind is het echt heerlijk ook al is het maar 0 graden.

klik voor groot

Als ik over het veld met de schaapjes hobbel is het wel weer nat en drassig maar niet glad dus ik kom redelijk vooruit. Maar het is wel wonderlijk dat het nou zoveel heeft geregend en dat alles zo nat is geworden.

klik voor groot

Ik zie het somber in voor de ultra want die gaat over stukken met echt enge modder waarbij je ook nog eens zo de zee in kunt kukelen. Nou nee dus. Twee jaar geleden had ik al mijn twijfels over de route maar toen was het niets vergeleken met nu. Vorig jaar was het al droog toen ik arriveerde en de route ging verkennen. Als dit nu het uitgangspunt is, ben ik al blij dat ik gewoon kan blijven lopen, want de meeste wegen zijn ook onbegaanbaar…

Na ruim 16 km ben ik bij de cave. Dat blijft leuk en zeker met een zonnetje erbij.

klik voor groot

Na de foto’s ga ik gauw weer op weg. Ik heb niet eens mijn extra jasje nodig gehad dat ik had meegenomen voor het stilstaan hier voor de foto’s. Het is zo lekker buiten met die zon! Ik ben totaal niet afgekoeld dus dat is prettig. We hobbelen weer rustig verder en het stukje grasland is ook wel te doen waarschijnlijk omdat het zoveel hoger ligt.

klik voor groot

Op het pad naar de andere rotsen ligt een enorme diepe plas en woef neemt even een bad en een slokje.

klik voor groot

Ik weet dat er nu een stukje komt dat normaal zal zijn maar dat de laatste twee kilometers waarschijnlijk bagger zullen zijn. Dat is normaal al zacht en modderig dus ik ben benieuwd. Nou die modder was er! Van die dikke glij modder die ook zo heerlijk aan de schoenen blijft plakken…

klik voor groot

Maar aan alles komt een einde en al scheldend kom ik bij het muurtje waar woef weer als hinde overheen gaat. Vorig jaar had ze nog een ingepakt beentje vanwege die zwelling! Ik snap overigens niet dat die boeren een officieel pad zo verwaarlozen en zo kapot maken met zware machines. Niemand kan hier normaal overheen!

klik voor groot

Natuurlijk klim ik ook over het hekje heen en ik moet dan altijd zo lachen om die kop aan de andere kant van het muurtje…. waar blijf je nou….

klik voor groot

Het stuk achter het muurtje is iets minder kapot gereden en iets minder drassig maar we zijn er nu ook bijna. Als we van het veld afkomen, was ik woef even af bij het stomende beekje. Dat is geloof ik wel koud aan haar buikje en benen maar ze is wel lekker schoon nu. Nu mijn schoenen nog!

Na ruim 23 km staan we weer bij de auto. Niet helemaal een recht toe recht aan rondje door de modder en de zooi maar wel weer erg mooi. Op naar de volgende, wie weet wordt het nog wat met het weer. Vandaag heeft alles een beetje kunnen drogen in ieder geval.

gegevens:

* 23,5 km
* 0 graden

januari 152 km – 2016 totaal 152 km