20.03.2014 – preuswald – 20 km

20.03.2014 – preuswald – 20 km

Vandaag dag 2 in Aken. Ik was van plan om nu eindelijk eens naar het drielandenpunt te lopen. Dat is immers dichtbij en ik had het nog nooit gezien! Toen ik van te voren de route aan het bekijken was, zag ik dat er ook een Lourdesgrot in de buurt zou zijn. Dat leek me ook wel leuk om te gaan bekijken. De route was dus snel gemaakt en ik had reuze zin in het rondje, want het was stralend weer en behoorlijk warm. De rugzak dus maar om en samen met waf op pad! Eerst even een stukje dezelfde route als gisteren, maar dan onderlangs, zodat ik niet weer over de trap zou hoeven. Dat liep prima, en alles was mooi droog.

klik voor groot

Daarna weer rechtsaf, even klimmen en niet richting geitenpad maar langs de grens lopen richting het drielandenpunt. Dat was meer een soort MTB route denk ik, maar wel leuk om een keer te zien, want je loopt echt langs de grensstenen met de nummers.

klik voor groot

Daarna kwam ik al direct uit bij het drielandenpunt. Dat stelt natuurlijk helemaal niets voor, maar is enorm uitgemolken, want er zijn overal vreettenten neergezet, er is een speeltuin en een labyrinth. Het ziet er eigenlijk heel troosteloos uit maar met het zonnetje was het leuk om even te zien.

klik voor groot

Maar goed, de vlaggen had ik wel snel gezien, en dus ging ik op zoek naar het Mariabeeld ergens in de buurt. Helaas stonden er allerlei bezienswaardigheden op een bord, maar niet wat ik wilde zien. Ik kreeg van iemand ongeveer de richting op, en dus gingen we maar op pad richting Vaals. Ineens liep ik dus weer in Nederland! Ik besloot maar door te hobbelen over het bospad totdat ik weer verbinding zou hebben op het Nederlandse netwerk, zodat ik even op internet kon zoeken naar de Lourdesgrot.

klik voor groot

Dat lukte vrij snel en toen zag ik dat ik niet zo erg ver van de Lourdesgrot vandaan was. Dat kwam dus goed uit, want ik was nu toch wel benieuwd eigenlijk. Even een stukje terug en dan linksaf het bos weer in. En al snel had ik het plekje gevonden. Ook dat stelt niks voor, maar op 15 augustus wordt hier een grote processie gehouden, dus het is echt iets dat nog gebruikt wordt als heilig plaats. Toch had het wel iets, dat plekje daar zo midden in het bos!

klik voor groot

Ik had alleen wel ruim een half uur gezocht naar het plekje! Grappig genoeg vraagt iemand wel eens ‘hoe lang loop jij nou over xx km’. Nou op dit soort rondjes kan ik daar zomaar heel lang over doen! Is totaal niet belangrijk, ik loop, kijk op de kaart, maak een foto en loop weer. En met zoeken, foto maken etc. verlies je heel veel tijd. Zulke rondjes hebben ook meer het karakter van een sightjog en niet zozeer een bepaald trainingsdoel, anders dan ‘op de been’ zijn. Wel die belasting maar niet de kilometer belasting. Ideaal dus. Mijn snelheidstraining, of duurloop training komt een andere keer weer! Dan geen leuke plekjes zoeken of foto’s maken!

Helaas vergat ik een wens te doen of even te bidden voor Maria, want ik wilde toch wel weer door met mijn rondje. Voor mijn gevoel was ik eigenlijk pas net onderweg! Terug dus maar richting het drielandenpunt. Dat ging deels langs de weg waar ook de Amstel Goldrace blijkbaar over verreden wordt. Ook nu veel racefietsers die natuurlijk wel een hellinkje willen pakken op hun fietsie!

Al snel kwam ik bij de lelijke Wilhelminatoren uit. Daar kan je voor 3 euro naar bovenklimmen en van het uitzicht genieten. Ook natuurlijk weer een vreetschuur erbij. Ongelooflijk daar! Vanaf daar weer terug naar de parkeerplaatsen en de vlaggen. Ook het hoogste punt van Nederland ligt daar en wordt aangegeven met een paaltje. Ook maar even een kiekje van gemaakt dan.

klik voor groot

Bij de splitsing koos ik voor de weg door belgie, langs de rand van het bos. Dat was erg mooi, omdat je een uitzicht hebt over het lager gelegen gebied. Echt genieten, en heel anders dan alleen maar bos. Helaas stuiterde mijn telefoon uit de rugzak (niet dicht gedaan eigen schuld) maar die kwam relatief goed terecht en is niet al te zeer beschadigd. Dat krijg je ervan als je niet oplet!

klik voor groot

Ik had het inmiddels best warm gekregen en ook waf had het warm. Ze kreeg water uit de rugzak maar ik moet er dus aan denken om haar opvouwbare bakje mee te nemen op dit soort rondjes. Ze had erge dorst toen we thuis kwamen en ik voelde me tamelijk schuldig. Maar goed, we moesten nog even door. Een flink stuk rechtdoor via Belgie. Af en toe keek ik op de kaart en het was allemaal prima te vinden. Toch is het wel fijner als de route ook op het horloge staat en ik heb geen idee waarom ik dat niet had gedaan. Ook weer een leerpuntje op volledig onbekend gebied! Het klimmen viel me uiteindelijk wel zwaarder en ik heb sommige stukken ook maar gewandeld uiteindelijk. Met de ultra nog zo vers in de benen hoef ik de problemen ook niet per se op te gaan zoeken.

klik voor groot

Ik dacht/hoopte dat het laatste stukje dus een fijn breed pad zou zijn, maar ik bleek wederom de grens aangezien te hebben voor mooi pad. Ik kwam dus weer op een raar paadje terecht door het bos met de grensstenen. Wat kleiner dan aan de andere kant, maar onmiskenbaar weer grensstenen.

klik voor groot

Toen ik dacht dat ik er bijna was, moest ik nog even iets heel steils opklauteren. Grappig genoeg kwam ik toen op hetzelfde punt als gisteren waar ik Belgie weer uit kwam. Nooit geweten dat ik daar dus naar beneden kon om daar verder te lopen. Zo leer ik het gebied dus steeds beter kennen en zeker met de kaart in de hand gaat dat makkelijk!

Maar ik vond het niet erg dat we er bijna waren. Het was erg warm, ik had dorst (beetje meer water meenemen met warm weer kan geen kwaad als je lang en niet zozeer ver onderweg bent) en vond het welletjes geweest. Het rondje was wel leuk, veel gezien en nieuwe dingen ontdekt. Nog volop te ontdekken daar, want in Belgie zijn allerlei leuke kapelletjes en dingen te bewonderen zag ik al!

Op naar het volgende rondje dan maar. Als het morgen niet al te slecht weer is, doe ik nog een klein rondje voor vertrek.

Gegevens:

* afstand: 20 km
* temp 21

maart 192 km – 2014 totaal 636 km