**19.08.2012 – week 2 dag 4 – 115 min 70% max HR – totaal 17,5 km**
Het is even voor 5.30 uur als ik de auto parkeer bij het natuurgebied. Het is niet alleen doodstil, maar ook ontzettend donker. Ik doe mijn Nathan vest om voor water en een gelletje onderweg en zet vervolgens toch maar mijn Petzl op voor wat licht in de duisternis. Ik heb geen zin om op mijn gezicht te vallen met al die boomwortels. Gelukkig heb ik een goede waakhond bij me, maar ik neem niet aan dat er ineens enge mannen in alle vroegte op een eventuele hardloper gaan staan wachten.
Vol verwachting ga ik op pad. Het is ontzettend vochtig maar nog niet erg warm, hoewel het een hele warme dag zal worden. Gelukkig is Ztje een zogenaamde ‘staande hond’ want al snel wijst ze me de eerste enorme egel aan waar ik dus gelukkig net niet over struikel. Als ik haar niet bij me had gehad, had ik het niet gezien vrees ik. Al snel gebeurt dat nog een keer. Wat zijn ze groot! ik moet er stiekum wel om lachen, want wanneer maak je dat nou zo mee? Als ik warm ben ga ik rustig van start met mijn 115 minuten training. Dat gaat langzaam, erg langzaam en dat komt niet zozeer door mij, maar omdat het toch wel erg donker is. Op een gegeven moment zijn mijn ogen toch gewend aan de heldere ochtendschemering en berg ik de lamp op. Dat moet allemaal al hobbelend maar daarvoor zijn de opbergvakjes aan de voorkant van het vest toch wel erg handig. Al snel doe ik ook de muziek van mijn hoofd, want ik wil toch goed kunnen horen wat er om me heen gebeurt, en ik moet ook de pootjes en ademhaling van de hond in de gaten houden.
Langzaam wordt het licht. De eendjes mopperen wat als we langslopen en wakker gemaakt worden en her en der vliegen de reigers ook geirriteerd op. Een vroege rover vliegt vlak voor me uit. Ik kan niet zien of hij iets gevangen heeft.
Als ik richting het oude gedeelte ga lopen is het al aardig licht geworden. Over de velden hangt een mistlaagje. Dat verklaar dat het ook zo vochtig aanvoelt! Ik zie ineens een wolk met de opkomende zon. De wolk heeft daardoor een soort gouden randje en het licht van de zon schijnt er in stralen aan de buitenkant tussenuit waardoor een soort stralenkrans ontstaat. Prachtig!
Er is werkelijk niemand in het gebied en ik geniet volop. Doordat ik de buitenste paden heb genomen, schiet het qua tijd ook best aardig op. Ik reken snel uit welke route ik moet nemen ongeveer om 115 minuten onderweg te zijn en dat blijkt aan het einde van de training ook precies zo uit te komen.
Ik loop heel erg rustig en volg precies het schema blijkbaar, ook al heb ik alleen mijn cadans en hartslag in beeld. De hartslag blijft keurig laag en ik kom uiteindelijk op 135 gemiddeld uit voor deze run. Niet slecht, want echt koel is het niet. De cadans ligt rond de 166 en dat is nog steeds een beetje laag, maar deze lange run is voor mij vandaag niet geschikt om daar eens lekker mee te oefenen. Ik probeer wel zo licht mogelijk te landen, en het zwaartepunt onder mijn lichaam te houden. De ademhaling is rustig, ik adem door mijn neus en dat gaat prima.
Ik pak een stukje dijk mee en langzaam wordt het natuurgebied wakker. Ik hoef nog maar een half uurtje en ik ben verrast dat het zo snel gaat vandaag. Vorige week liep ik een andere route zonder Ztje en ging het helemaal niet zo snel qua tijd. Gek is dat toch. De opkomende zon heeft de mist al volledig verdreven en het voelt ook minder vochtig.
En dan zit ineens de tijd er alweer op. Ik ben totaal niet moe, en vraag me af wat ik eigenlijk gedaan heb, terwijl er toch weer wat kilometertjes op de teller staan. Ik laad de hond in de auto, ga naar huis en maak meteen een heerlijke bananen smoothie voor herstel. Het eerste kwartier na de training is immers belangrijk om voorraden weer aan te vullen.
Op naar de volgende training. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat de training op dit langzame tempo iets toevoegt aan mijn ‘prestatie’ straks op de halve marathon maar vooruit maar.
Gegevens:
* totaal 17,5 km
* temp 19
* HR gem 134
* cadans 166
aug 112 km – 2012 totaal 1.412 km