chi running

Gisteren rolde het Nederlandse boek van Dreyer bij me op de mat. Ik had vanaf het begin al de digitale versie in het engels maar ja, luiheid en lekker overal lezen in een boek in plaats van op een scherm is ook wat waard. Ik heb vanaf de eerste stappen al door het digitale boek gebladerd en stukken gelezen (het is nogal dik) en veel dingen paste ik al toe in de praktijk. Voorvoet landing, zo hoog mogelijke cadans etc. Ik wist al van houding, onbewust remmen door een verkeerde houding en zorgen voor een soort ‘wiel’ tijdens het rennen.

Inmiddels ben ik toch weer een stapje verder dan in 2009 toen ik begon, kan ik redelijk lange stukken lopen en komt er ook langzaam wat snelheid in. Maar mijn voornaamste doel is en blijft: blessurevrij lopen en het liefst nog heel erg lang ook. Dus ben ik me toch weer wat meer aan het verdiepen in technieken en dingen waar ik op moet/kan letten. Het boek is geweldig. Het spreekt me erg aan, ook al omdat er een zijdelingse stap gemaakt wordt naar de Qi die moet stromen tijdens het lopen etc.

Vandaag kocht ik dan toch ook maar de DVD én de ‘metronoom’. Ik loop nu met muziek in een bepaald ritme, maar dat kan alleen als ik geen hondje bij me heb en bovendien luister ik ook graag naar vogels en watertjes als ik buiten ben en heb dan geen zin in muziek op mijn kop. Inmiddels weet ik dus dat er een kleine aanklikbare metronoom is van Seiko die je gewoon ergens aan kunt klikken. Handig! Op deze manier kan ik proberen mijn cadans van 155 bpm rustig aan stapje-voor-stapje naar de 170 bpm te brengen. Met een stapje per week, dus dat duurt wel even. Op dit moment is de 155 voor mijn ademhaling het prettigst maar ik kom ergens van 140 a 145 dus wie weet of het met training ook gaat lukken. Hoe hoger de cadans, hoe minder contact met de grond en hoe minder kans op blessures en hoe minder belasting op gewrichten. Ik zal de komende maanden dus niet alleen maar ‘lekker lopen’ maar ook wat dingen moeten gaan trainen.

Mijn doel voor 2011 is nog steeds eind van het jaar door de hele Glen te rennen in Schotland. Dat lukt makkelijk qua afstand want die 22 km zijn een eitje, maar ik wil dat met alle rust doen en met veel reserve zodat ik volop kan genieten van de omgeving. En wie weet… kom ik ooit nog zo ver dat ik ook gewoon weer terug kan lopen.

Voorlopig kost het ‘hardlopen’ me een stuk minder energie dan het wandelen en wordt mijn been er ook minder dik van. Ik begrijp deels heel goed hoe dat werkt, maar mensen om me heen, denken nog steeds dat ik gek ben. Want… hardlopen heeft een slechte naam qua sport: het is vermoeiend, zwaar, blessuregevoelig etc. Voorlopig merk ik daar niets van. Ik ben nooit moe als ik gelopen heb en je ziet weinig aan me. Ben vaak wel moe na het wandelen met de hond. Dat is pas zwaar. Totaal heb ik nu al meer dan 2.000 km hardgelopen en geen enkele blessure gehad. Dat zegt toch ook wel iets over mijn ‘techniek’ denk ik. Ik hoop daar nog 20.000 km aan toe te voegen als het aan mij ligt en het liefst samen met mijn hondje, hoewel dat momenteel nog even ver weg lijkt omdat ze niet lekker is.

Heb al diverse stukken van de DVD zitten bekijken op youtube maar het zijn allemaal trailers die toch wel smaken naar ‘meer’. Even afwachten dus. Ik leer er vast weer wat van! Ben benieuwd wanneer het wordt geleverd en dan kan ik lekker op mijn nieuwe TV gaan kijken naar de DVD. Laat maar komen zou ik zeggen.