**21.05.2011 – trappistenloop berkel enschot – 5,2 km**
Na een onrustige week waar ik veel heb gereisd vanwege de dekking van de hond, brak dan toch de zaterdagochtend aan. Zelfs die ochtend moest ik nog in alle vroegte met de hond op pad voor de dekking en voelde ik overal wel wat pijntjes en dingetjes. Vooral mijn rug. Maar ik had reuze zin in de loop, want het zou een mooie omgeving zijn rond een abdij, waar je normaal niet kunt lopen. Ik was erop attent gemaakt op een forum waar iemand ook de run zou gaan doen. De run was een soort pre event voor de TTM, waarbij een deel van de opbrengst zou gaan naar de restauratie van de abdij. Vandaag lees ik in de krant dat er 3000 euro is opgehaald. Dat is op zich dus helemaal niet zo verkeerd denk ik. Door de zonovergoten dag, leek het voor iedereen ook wel een hele geslaagde dag (op de uitslagen na vermoed ik).
Enkele weken geleden dacht ik nog lekker een lange route te gaan doen, maar omdat ik nu met een schema bezig ben, zag ik daar van af. Het plan varieerde uiteindelijk van gewoon lekker een schema dag, via een hele rustige 10 km tot een snelle run met een bepaalde tijd in gedachten. B. van het forum wilde me zelfs wel hazen op een voor haar belachelijk langzaam tempo van 5.10 min/km.
Ik twijfelde vooraf nog wel, want het bleek een route te zijn die deels over zandpaden ging, deels over verharde weg. Wist ik veel.
Aangekomen bij het terrein was B. snel gevonden en spraken we voor het eerst met elkaar. Gek is dat, na elkaar alleen van een forum te ‘kennen’. Daarna nog even wat gedronken en daarna wat ingelopen. Het was behoorlijk warm en eigenlijk vrij onverwacht. Het parcours was nog steeds onbekend en ik was op zich wel erg benieuwd. Na het startschot gingen we op weg. Al snel doken we een paadje in waar het heel smal was en daar moest ik al mijn best doen om achter B. aan te blijven lopen. Nog niet zozeer vanwege de snelheid maar wel vanwege de mensen die ineens overal opdoken. Dan merk je al dat je achter iemand aan loopt, en eigenlijk altijd ‘achter’ bent. De eerste twee kilometer waren we helemaal niet zo slecht en lagen we nog redelijk op schema. Het ging ook wel aardig. Wel erg zandhappen en stoffig en er lagen wel veel boomwortels op het bospad.
Al snel ging het tempo er echter uit, en dan bedoel ik ook echt eruit. Niet een tandje terug maar gewoon een hele fiets. Zo langzaam loop ik nooit, en ik riep op een gegeven moment ook dat ze maar lekker door moest lopen. Maar B. bleef geduldig en keek vaak om waar ik bleef (daarbij bijna in een struik duikend op een gegeven moment). Uiteindelijk in een hele ‘slechte’ tijd gefinished. De grootste grap kwam aan het einde, toen ik dacht dat ik er bijna was, omdat we daar eerder hadden ingelopen. Helaas bleken we nog een extra lusje te moeten maken, en was de route totaal bijna 5.2 km. Dat is dus puur psychologisch… als het moeilijk gaat en je denkt dat je er bent, dan gaat die laatste lus ook niet meer. Toch eens aan werken. Gelukkig was ik niet de enige die het een zware route vond en die een slechtere tijd had gelopen dan normaal.
Maar het was op zich wel leerzaam, zeker als ik kijk naar wat ik nou heb uitgespookt. Vooral mijn cadans was een ramp. Van snelle passen tot langzame passen, alles door elkaar. Totaal geen enkel ritme in te ontdekken en daar gaat het al mis. Normaal loop ik vrij regelmatig en ergens net boven de 80. nu startte ik op 87 en dat lijkt een klein verschil maar is het niet.
Vergelijk bovenstaand plaatje maar eens met Barneveld (vergelijkbare afstand). Ik had ook simpelweg meteen moeten aanpassen aan het terrein en het weer en het stof en het tempo moeten laten zakken richting de 5.20 min/km (maximaal) zeker op het eerste stuk. Maar op zich was het gewoon heel leerzaam. Bovendien was de route mooi. Misschien had ik beter gewoon lekker op mijn gemakje 10 km kunnen doen en meer van de omgeving moeten gaan zien. Dan had B. ook een betere tijd kunnen neerzetten en als eerste vrouw kunnen eindigen op de 15 km, want nu miste ze die kans doordat ze de eerste ronde ineens als een totale slak moest lopen. Wie zal het zeggen hoe het anders gelopen was. We kozen nou eenmaal voor deze optie, dus zo is het gegaan.
Ik vond het in ieder geval een leuke middag, met mooi weer, leuke sfeer en een mooie omgeving.
Nu ga ik rustig door met mijn schema. Ik heb in ieder geval nergens last van na de run en weer heerlijk gelopen op mijn gele schoentjes.
klik voor groot
Gegevens:
* totale afstand 5,2 km
* temp 18 C
* HR max 162 bpm gem 156 bpm
* cadans te wisselend max 87
mei 126 km – 2011 totaal 880 km
trailschoes 406 km
kayano 17 211 km
kayano 15 430 km
ds trainer 46 km