Gisteren had ik een rustdag en eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat ik vandaag nog zou gaan fietsen. Epen (wat dus later Camerig werd) zou mijn eind bestemming zijn en vandaag zouden we met de auto naar Aken gaan. Maar het zou toch wel leuk zijn om ook het laatste stukje dan te fietsen en zo vertrek ik alsnog straks voor het laatste stukje. Dat stelt niks meer voor want het is maar 14 kilometer en zonder kar en bagage is het helemaal makkelijk natuurlijk.

Ik ben al vroeg wakker en ik ga wafje uitlaten en daarna buiten zitten lezen. Het is gelukkig vandaag bewolkt. De temperatuur is prima en een stuk lager dan de voorgaande dagen. Ideaal fietsweer dus!

Na een poosje is S. ook wakker en we gaan eerst buiten ontbijten. Op een gegeven moment gaan we alles verder opruimen en in de auto doen. De meeste dingen zijn al weg en we hebben niet veel te doen. Woef vertrouwt het niet helemaal en gaat maar vast in de auto zitten want met die fiets die er staat zonder kar weet je maar nooit wat er allemaal kan gebeuren natuurlijk!

klik voor groot

Even voor 10 uur ga ik op pad met mijn fietsje. Ik moet eerst even over een onverhard stukje waar we gisteren woefje uit hebben gelaten. Dat klimt een beetje maar ik fiets gewoon naar boven en ben al snel op de weg. Even een kiekje naar beneden waar we het huisje hadden.

klik voor groot

Daarna neem ik aanvankelijk de verkeerde afslag (eentje te vroeg) maar dat kan ook zie ik op de kaart en ik kan dus doorrijden. ik rijd nu over de Epenerbaan en ik moet eerst een stukje klimmen en kan daarna weer een stukje dalen. Na een poosje fietsen kom ik op de weg die ik eigenlijk had moeten nemen dus zit ik weer op de route. Ik rijd nu onder Vaals door richting het drielanden punt. Ik koos voor de route door het bos daar en niet door het drukke deel van Vaals en Aken. Dit lijkt me de mooiste route maar ik heb geen idee of het erg klimmen is richting het drielanden punt.

Als ik onderlangs Vaals rijd, zie ik boven me de Wilhelmina toren. Oh ja dat is waar ook. Dat is dus inderdaad een stukje omhoog. Maar ik weet al dat ik dus niet vanaf de andere kant kom dus het valt vast mee. Stom genoeg weet ik het dus niet echt want ik dacht aanvankelijk dat de navigatie alleen tot het drielanden punt de afstand aangaf. Zou ik nog 6 kilometer moeten klimmen dan? Ik besluit gewoon rustig maar gestaag door te fietsen. Maar dan ineens is daar in de bocht de toren al. Waar is die echte klim nou?

Om 10.29 rijd ik al langs de Wilhelmina toren en ik maak tijdens het fietsen snel een kiekje. Ik rijd door langs het doolhof en de parkeerplaats bij het drielanden punt. Ik was hier nog niet eerder in een weekend in juli en het is aardig druk vandaag.

Verderop maak ik snel een kiekje van het drielandenpunt. Het is daar druk en ik heb geen zin om te wachten totdat er niemand meer omheen loopt. Verderop nog een kiekje van de uitzichtstoren. Het blijft een troosteloos gebeuren daar.

klik voor groot

Daarna fiets ik het bos in. Wat een gek idee dat ik hier nu aan het fietsen ben! Ik heb hier zo vaak gelopen en nu rijd ik hier. En vanaf huis notabene! De weg loopt heerlijk naar beneden en ik dender richting Aken door het bos. Ik heb een big smile op mijn gezicht natuurlijk. Ik ben er nu bijna en op deze manier is het helemaal een makkie. Vergeten zijn de warme en moeilijke momenten van gisteren.

Ik maak een foto van het bordje richting Aachen in het bos en onderaan het pad bij de parkeerplaats staat S. al op me te wachten. Daar laten we woefje nog even uit wn daarna rijd ik door naar het appartement van mijn ouders. S. volgt met woef in de auto.
Ik heb ontzettend veel geleerd van deze trip. Zeker voor herhaling vatbaar maar op een andere manier.

Gegevens:

* 14 km
* 19 graden, half bewolkt
* wind 5 km/uur NNW

klik voor groot