01.06.2016 – 4 abbeys cycle route – dag 1 – 48 km

Vandaag is het dan eindelijk zo ver! We gaan met onze fietsen op pad voor de 4 abbey cycle route. Dat is een circular route zoals dat zo mooi heet, vanaf Melrose via Dryburgh, Kelso verder naar Morebattle waar we slapen. Morgen gaan we dan vanaf Morebattle naar Jedburgh en dan weer naar Melrose. Onderweg zien we de 4 abbey’s en nog meer mooie dingen. In 2015 liep ik de Borders Abbey Way met woef. Dat was toen ook een hele uitdaging maar achteraf was het een eitje. Ik liep het toen in 3 dagen (120 km) en ik kan nu alvast verklappen dat ik het in 2015 makkelijker vond met de benenwagen dan dit jaar met de fiets.

Maar laat ik bij het begin beginnen. De route was goed voorbereid en ik wist ook (redelijk goed) waar we dingen konden bekijken. Natuurlijk hebben we de hond bij ons en moeten we dus rekening houden met de fietsen, de doggyride en de bepakking maar we zouden toch wel het een en ander moeten kunnen zien onderweg. Grappig genoeg loopt de fietsroute heel anders dan de wandelroute en komt de fietsroute in de buurt van Morebattle. Omdat ik tijdens de St Cuthberts Way in de tuin van het hotel in Morebattle heb geslapen met de tent en daar ook lekker gegeten heb, leek dat een prima plek voor onze tentjes en een lekker diner en ontbijt. Zeker voor een eerste keer zo met de fiets onderweg is het best fijn om even een ‘echte’ plek te hebben waar we ook een toilet hebben en water kunnen bijvullen etc. De mail was dus snel gestuurd en alles stond op groen. We mochten in de tuin slapen en we zouden daar kunnen eten en ontbijten. De datum lieten we nog even open in verband met het weer. Al snel bleek juni helemaal niet zo slecht qua voorspellingen en we prikten 1 en 2 juni. Dat zou het worden, ook al zou er op 1 juni redelijk wat wind staan. Dat moesten we dan maar zien.

Het was toch wel een beetje spannend zo, deze eerste trip. Ik ben nog niet heel lang weer aan het fietsen (eerste trip op 17 april) en met de doggyride heb ik ook nog niet veel ervaring. De eerste trip in Nederland ging meteen al mis omdat ik bleef hangen achter een paaltje. Maar die fout maak ik niet meer! in Schotland heb ik de John Muir route een stukje gefietst in de maand mei (37 km) en dat ging prima ook al was het zwaar vanwege het hoogteprofiel. dat hoogteprofiel zou deze keer andere koek zijn, want we zouden nu echte klimmetjes hebben en niet van die zielige op en neertjes. Maar dat moeten we nog allemaal ontdekken als we onze spulletjes klaarmaken voor vertrek. We hebben er wel zin in maar ik merk spanning bij S. Hij heeft er ook niet goed door geslapen! Ik ben op zich wel vol vertrouwen. We komen altijd ergens en de dagafstanden zijn niet onrealistisch denk ik. Beide dagen een kleine 50 km dus dat moet kunnen op ons gemakje. Ik weet inmiddels al lang dat met allerlei dingen bekijken, de hond uitlaten, eten geven en rustmomenten het gemiddelde nergens meer op lijkt ook al fiets je tussendoor aardig door.

In de ochtend van 1 juni vertrekken we dus met de auto naar Melrose, iets meer dan een uur rijden van de cottage vandaan. We parkeren op de parkeerplaats bij de abbey en gaan de fietsen klaarmaken. Ondertussen zien we de parkeerwachter langs de auto’s lopen en zo kunnen we meteen zien of we met onze kaart hier gewoon kunnen staan zonder te betalen en dat blijkt zo te zijn. Dat is een fijn idee. Morgen komen we hier weer!

Rond 11 uur zijn we klaar met alles en zitten de tassen op de fietsen. S. heeft de backpacker plus achterop en de twee frontroller classics voorop. Achterop zit ook de nieuwe rackpack met de dingetjes die we denken nodig te hebben gedurende de dag. Op mijn fiets zitten achterop twee backrollers en natuurlijk de doggyride.

klik voor groot


Het is nog best fris om 11 uur als we klaar zijn om te vertrekken. We lopen even naar de abbey van Melrose voor een foto en ik laat meteen even de hond uit en ga zelf ook naar het toilet. De abbey gaan we beter bekijken en fotograferen als we hier op de tweede dag weer komen. Er is deze dag al genoeg te zien en te doen onderweg! Nu zijn we dan eindelijk klaar voor vertrek. De doggyride heeft al heel wat aandacht gekregen. Niet alledaags blijkbaar.

klik voor groot


Uiteindelijk rijden we om 11.30 Melrose eindelijk uit. Meteen begint de weg al een beetje te stijgen. Rechts van ons liggen Eildon Hills en daar heb ik gelopen. Gelukkig hoeven we daar met ons fietsje niet heen maar de weg naar Rhymer Stone, onze eerste stop, loopt wel al erg omhoog. Ik zweet me te pletter in mijn te warme shirt. Ik ben meteen chagrijnig ervan. Wat ontzettend zwaar allemaal!

klik voor groot


Bij Rhymer Stone maken we een foto en kleed ik me snel om. Ik probeer mijn Adidas Dryfit shirtje met korte mouwen en daar overheen mijn Lafuma jack. Dat zit vast lekkerder ook al heb ik het nog niet eerder gedragen. Beetje een risico maar vooruit maar. Ik heb nog geen ervaring met fiets kleding.
Na Rhymer Stone loopt de weg aanvankelijk omhoog maar daarna kunnen we eventjes vaart maken en rijden we naar beneden richting Dryburgh. Daar zijn we eigenlijk sneller dan gepland want een half uur later rijden we de brug al op. Grappig genoeg kwam ik hier zowel op de borders abbey way als op de st cuthberts way. Ik weet dus dat er een tempeltje met een beeld te zien is en straks natuurlijk de abbey.

klik voor groot

Over het bruggetje ligt links meteen het tempeltje. We kunnen de fietsen gewoon laten staan met alles erop en lopen naar het tempeltje tussen de bomen.

klik voor groot




Nadat we het tempeltje bekeken hebben, rijden we een stukje door naar de abbey. Daar zijn we tien minuten later. Gelukkig kunnen we de fietsen bij de ticketverkoop achterlaten met al onze spullen. We nemen alleen een sandwich mee en wat te drinken en woef mag natuurlijk ook mee. We kijken even rond bij de abbey. Het blijft een mooie plek!

klik voor groot




Net na 13 uur zijn we weer op weg. Het landschap is op zich wel mooi maar het valt om een of andere reden toch een beetje tegen. Hadden we hier nou zo naar uitgezien? Ik baal ook van de heuveltjes. Als we bij Dryburgh abbey wegrijden en we weer moeten klimmen roep ik uit dat ‘dit niks gaat worden’. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het ook nogal verwarrend is om te zien dat we pas 7 km onderweg zijn om 13 uur. Dat is niet echt opgeschoten als je bedenkt dat we dus nog 43 km moeten vanaf 13 uur. Lopen gaat haast sneller!
Maar we zetten door ook al laat ik de afslag naar Wallace Statue links liggen omdat ik zie dat het weer een enorme klim is. Zal wel een beeld zijn waar we toch niks aan vinden…Maar het is wel de eerste waypoint die we voorbij fietsen.

klik voor groot

We fietsen maar braaf door en hopen dat we nog gegrepen worden door de route. We rijden nu in de richting van Kelso. Daar is een abbey en verder is het een aardig stadje. De weg is druk en er is niet veel te zien. Ook is het zwaar vanwege het klimmen.

klik voor groot



Tot overmaat van ramp slaan we ook nog eens een drukke weg op richting Kelso. Nu zijn we echt alleen bezig met ‘fietsen’ en met opletten en totaal niet meer met de omgeving. De auto’s rijden hard en ze zijn echt geen fietsers gewend en al helemaal niet met een doggyride. Ons humeur zakt tot het nulpunt. Inmiddels is het 14.30 geworden als we eindelijk Kelso eens binnen rijden.

Omdat ik de weg weet, sla ik van de route af richting de ingang van Floors Castle. Helaas is er vanaf de weg niets van te zien. Dat is nou weer jammer. We stoppen even en blazen stoom af. Wat een teleurstellende route. Daarvoor ga je toch niet in Schotland fietsen? Als we staan te praten met elkaar, stopt er een andere fietser. Hij blijkt Eric te heten en hij praat. Hij luistert niet maar hij praat. Over fietsroutes en meer. Hij vindt ons maar vreemde vogels dat we er niets aan vinden geloof ik maar snapt ook niet dat we op de route willen blijven en die willen afmaken. Later blijkt dat hij ook ons zieltje wel wil winnen voor de Jehova’s maar die is al vergeven. Jammer maar helaas en Eric druipt weer af.

klik voor groot


Ik moet er wel om lachen en ik stel voor dat we naar de waterkant lopen waar ik het laatste stukje liep tijdens de BAW in 2015. Ik herinner het me nog goed en ik was blij dat ik er toen was na 120 km. Best een eindje. Inmiddels is het ook warmer geworden en schijnt het zonnetje. Vriendelijk weer en alles ziet er ook weer anders uit. Langs het water is het erg mooi en het is een goede beslissing geweest om even van de weg af te gaan. Even een reset. Woefje kan lekker lopen, ruiken en plassen en wij gaan op een bankje wat eten en drinken en genieten van het water en de omgeving. Ik merk wel dat we langs Smailholm Tower zijn gereden. Ik snap dat dus niet want ik had alle waypoints in de navigatie gezet. Hoe kunnen we daar nou voorbij gereden zijn? Het zou wel een stuk van de route af zijn geweest maar wel de moeite waard. Niks aan te doen, terug gaan we zeker niet!

klik voor groot


Als we weer willen vertrekken, merk ik dat de doggyride los getrild is. Helaas blijken we toch niet alles bij ons te hebben want het tangetje waarmee het boutje vastgehouden moet worden, hebben we niet bij ons. Dat is nou jammer maar ik weet dat er een fietsenwinkel in Kelso is!

klik voor groot


Om 15.30 gaan we maar weer verder dan. We wandelen via de waterkant naar het stadcentrum met het gemeentehuis en vanaf daar naar de abbey. Onderweg komen we langs de fietsenwinkel en S koopt daar een tang nadat hij eerst met een geleende tang de doggyride heeft vastgezet. Een eigen tang lijkt wel zo veilig dus doen we dat.

klik voor groot





We hebben even bij de abbey gekeken die gewoon geopend is zonder toegangskaartje en daarna fietsen we verder. Eerst richting de mooie brug van Kelso met uitzicht op Floors castle. Dat weet ik inmiddels dus houden we onze ogen open!

klik voor groot



En dan ineens is de route een stuk mooier. Eindelijk zien we wat. Mooie vergezichten in plaats van hoge heggen en drukke weg. Uitzicht op Floors castle, mooie gele koolzaadvelden en we horen de rivier links van ons stromen. Links liggen ook restanten van Roxburgh castle maar aan de wegzijde is daar eigenlijk niets van te zien. Vanaf de waterkant wel overigens. We rijden nu in de richting van Roxburgh en gaan op weg naar de mooie spoorbrug waarvoor we even de route af zullen gaan. Gelukkig weet ik al die dingen van mijn eerdere run hier!
Het is prachtig ineens en nu genieten we volop. We zien van alles. Mooie natuur en stieren met enorme ballen. Grappig genoeg herinner ik me die nog van de run van vorige keer. Dan doemt de brug al op in de verte. Mooi!

klik voor groot


We gaan even de route af, laten woef eruit en geven haar eten en water. Ik wandel een stukje met haar en daarna ga ik met S. ook een stukje wandelen langs het water. Ik wil graag even de rivier laten zien waar ik langs gelopen ben vorig jaar. Dat was zo vredig en mooi!

klik voor groot




Om 17 uur rijden we weer verder. Inmiddels is het echt mooi en is het ook fijn fietsen. Nou ja, fijn in de zin van ‘genieten van de omgeving’ want het is behoorlijk zwaar met die doggyride. Maar ik begin er al een beetje aan te wennen en ik hoef niet echt af te stappen.

klik voor groot


We blijven in de buurt van de rivier en het is hier heel vredig en rustig. Inmiddels schiet het best al op qua route ook al zijn we er nog niet.
We steken de brug over en gaan nu richting Morebattle ook al staat dat nog nergens op de bordjes.

klik voor groot


Tegen 18 uur rijden we weer in een heel ander landschap. Hoge heuvels omringen ons ineens. Daar is ergens Wide Open die ik vorig jaar op mijn tweede loopdag moest bedwingen. Dat was wel even een dingetje toen. Nu hoeft dat gelukkig niet en rijden we op de op en neer golvende wegen verder. Mooi is het wel!

klik voor groot


Als we in de buurt van Morebattle zijn, kijk ik even op de kaart of we morgen langs Creswell rijden want daar is nog een mooie ruine die prachtig ligt. Dat mogen we niet missen! Maar gelukkig rijden we daar langs dus kunnen we het nu overslaan en de weg gewoon vervolgen naar Morebattle. We zijn er bijna ook al is de hele weg naar het hotel een klimmetje. Ik ben inmiddels best moe maar zeker door het laatste stukje!

klik voor groot

Maar daar is het hotel al! Heerlijk. Het is mooi weer, niet koud alleen wat winderig. We gaan ons melden in de pub en we mogen de tentjes opzetten in de tuin maar we gaan eerst eten.

klik voor groot

Ik kies voor een lams stoofpotje met soep en S. kiest voor huisgemaakte lasagna. We nemen ook een lekker toetje (ik iets met warme chocolade en S. had ijs). Helemaal warm en voldaan drinken we nog lekkere thee toe.

Daarna gaan we de tenten opzetten. Omdat het waait, doen we het even samen omdat het lichte tentdoek anders zo in de bomen hangt. Maar al snel staan beide tentjes en hebben we de tassen ook handig opgeborgen. De fietsen staan in de opbergruimte en de doggyride staat ook in de tuin. Daar doen we straks de lege tassen in en dekken we dan af met de regenhoes. Zo is alles opgeruimd en staat alles droog. Al doende leert!

klik voor groot



Als alles klaar is en we eigenlijk niets meer te doen hebben voordat we gaan slapen, gaan we nog even thee drinken in de pub. Lekker warm en we kunnen daarna meteen even van het toilet gebruik maken, de bidons vullen en omkleden voor de nacht. Om 22.15 laten we woefje nog een plasje doen en daarna kruipen we onze tentjes in. Op naar de volgende dag!

klik voor groot

DAG 2 STAAT HIER

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>