Gisteren heb ik een fijn rondje met woefje gelopen. Dat ging lekker en het was mooi en ook wel ‘gezellig’ met een blije woef. Vandaag heeft ze een rustdagje maar ik wil wel lopen dus kleed ik me om in de badkamer. Ik hoor al gesnuif achter de deur als ik mijn kleding aan doe. Dat ruikt ze blijkbaar en ze denkt dat ze wel mee kan. Als ik de gang op stap, zit ze voor de deur. Maar ze heeft toch weinig aanmoediging nodig om weer lekker te gaan slapen. Ze gaat echt niet mee, want ze heeft net ook al gegeten en we wandelden al een tweede keer dus ‘nee’. Nu even niet. Misschien later op de dag een ukkerondje maar niet over de weg waar ze geen bal aan vindt. Liever morgen weer een leuke langere ronde samen!

Ik vertrek dus en zodra ik 500 mtr op pad ben, smelt ik al van de warmte. Mijn shirtje zit omgekeerd zodat mijn hals heel hoog zit en het is gewoon veel te warm. Had ik nou maar een topje aangedaan. Ik weet toch dat ik het snel warm heb…. Zucht. Het lopen gaat op zich prima. Ik kijk tevreden naar een ree in het veld in zo’n geul waar de boeren doorheen rijden. Als ik een stukje verder ben, zie ik alleen twee oren boven het groen uitsteken maar ik weet dat hij er staat. Altijd weer leuk.

klik voor groot

Maar het is ongelooflijk dat ik blijkbaar NET ga lopen dat de lucht opklaart en de zon ook nog eens volop gaat schijnen. Echt heet ineens en zeker met dat klimmen erbij valt het niet mee. Ik heb spijt dat ik niet lekker bij de Ford rechtsaf sloeg want dat rondje is maar iets korter en loopt veel gemakkelijker dan dit rondje met 185 hoogtemeters op een ukkestukje.

Ik mis dit jaar echt de gele koolzaad velden. Normaal is het hier prachtig met al die gele vlakken maar nu is alles groen. En groen dat is het op meerdere plekken wel. Ik was te laat voor de wilde knoflook die zo lekker ruikt en ik was te laat voor de heerlijke gaspeldoorn. Echt zonde en het maakt alle foto’s ook erg saai en vlak.

Maar we komen er wel en het stukje met bomen komt net op tijd voor wat schaduw. Heerlijk zo! Ik besluit aan het einde vlak voor de laatste klim mijn lapje af te klokken en even een stukje te wandelen. Sterker nog: ik ga lekker het hele stuk tot de boerderij wandelen met die laatste stomme helling.

Tot nu toe heb ik alles continu op MAF gelopen en dat vind ik wonderlijk eerlijk gezegd. Dat ik dat kan met die hellingen hier is bijzonder. En niet eens op een heel raar tempo.

klik voor groot

Als ik bovenaan bij de boerderij sta, start ik weer een lapje en loop ik nog enkele kilometers heel rustig verder en maak zelfs een extra lusje. Ook klim ik de canongate gewoon rustig naar boven zonder te stoppen en na ruim 12 kilometer sta ik weer voor de deur.

Inmiddels is het weer bewolkt. Had ik me net verheugd op lekker buiten zitten… krijgen we dit weer.
Op naar de volgende ronde dan maar. Voor mij mag dat weer zonder zon erbij!

gegevens:

* 12 km
* 18 graden

juni 78 km – 2017 totaal 1.486 km