**04.08.2014 – rottemeren – 8M – totaal 15,5 km**

Gisteren bleek dat ik vorige week echt niet goed gekeken had naar de maandag training. Ik deed toen 1M + 7M + 1M. Dat stond er helemaal niet, er stond gewoon 5M en dat was het. Helemaal geen mile recovery pace vooraf en achteraf, en ook geen 7 miles. Nou ja, was een prima training in de gietregen toen. Niet zo handig in de recovery week maar vooruit maar, ik kan het toch niet meer terugdraaien. Maar vandaag dus wel even goed gekeken en gewoon gedaan wat er stond: 8 miles met een normale warming up en cool down. Ik wilde deze ook – net zoals vorige week – netjes binnen MAF doen.

Omdat het weer een warme dag zou gaan worden, vertrok ik dus weer redelijk vroeg. Om 6.12 klik ik mijn horloge aan en zijn we op weg. Eerst even een warming up en ik geniet van de prachtige ochtend. Er hangt een lange mist over het water, het zonnetje komt langzaam op en overal hoor je vogels. Ganzen, lepelaars, een zilverreiger, ooievaars. Het is werkelijk alsof ik ergens anders ben en niet zo dichtbij huis. Mensen op de boten zijn nog in diepe rust, het water is spiegel glad.

klik voor groot

Omdat ik weer eens met de Nathan loop, maak ik tijdens de warming up nog wat kiekjes. Het is zo ontzettend mooi en ik ben blij dat ik mijn telefoon bij me heb zodat ik wat plaatjes kan schieten. Ik loop eerst richting de molen, en besluit dan eens het paadje te nemen dat langs de molen loopt, zodat ik tegen de klok in straks weer rond het water kan lopen (vanwege de zon). Ik loop daar dus nooit en het is echt prachtig. Ik loop over een soort sluisje en zo met het eerste licht en de mist is het echt mooi.

Ook maar even een kiekje van de molen dan!

klik voor groot

Daarna is het toch echt tijd voor de kern training en gaan we van start. Ik ben benieuwd hoe het vandaag gaat! Rustig aan beginnen, zodat ik mooi vlak kan lopen en helemaal binnen MAF kan blijven. Vorige week ging dat ook prima, en het is nu maar 2 kilometer meer. Ik sla linksaf richting de molen viergang. Wat een prachtig gezicht zo met die laaghangende mist en het ochtend licht. Er is nog helemaal niemand onderweg en het is goed te merken dat het vakantie tijd is, want ik word niet overhoop gereden door fietsers op weg naar hun werk. Er is gewoon helemaal niemand nog! Al snel passeer ik de molens. Wat ben ik een geluksvogel met deze mooie ochtend en wat ben ik blij dat ik weer zo lekker vroeg ben gestart. Het had eigenlijk nog wel ietsje eerder gekund! Iemand zei laatst dat het zo knap was dat ik steeds zo vroeg op pad ging, maar ik zou dit toch niet willen missen. Dit is toch geweldig? Lopen met de opkomende zon die straks langzaam de mist zal doen oplossen. Vogels die al in actie zijn en in afwachting zijn van de dag. Het mooie gladde water, de geluiden om me heen in de nog stille wereld. Zelfs de snelweg A12 is nog rustig zo in deze vakantietijd. Dat merk ik eigenlijk pas goed als ik linksaf sla en een heel klein stukje langs deze snelweg loop.

Ik kijk af en toe op mijn horloge. Ik hoef niet vaak te kijken, want de alert staat op een hartslag van 138 en daar wil ik nog ver van blijven! Dat lukt prima en ik hobbel vrolijk door. Woef vindt het ook allemaal best en is natuurlijk ook blij dat ik zo vroeg vertrokken ben.

Ik mijmer wat over lopen, en over de training van eergisteren. Die liep niet helemaal volgens plan, en iemand schreef me dat ik best even had kunnen doorlopen. Daar zou ik sterk en fit van worden. Nou, dat zal allemaal best maar ik probeer eigenlijk twee dingen te combineren in de trainingen. Misschien wel meer. Ik heb een mooie mix van tempowerk, duurloop en MAF training. Als iets niet ‘loopt’ kan ik wel gaan doordouwen, maar of je daar nou echt zoveel sterker mee wordt? Tuurlijk, in zekere zin wel, want de bedoeling van de zaterdag training was het leren omgaan met ‘vermoeidheid’. Maar dan moet die vermoeidheid wel ergens op slaan, en ook samenhangen met het lopen. Bovendien moet de inspanning ook niet onevenredig zwaar zijn in verhouding tot eerdere training(en). En dat laatste was dus zeker het geval. In de eerste plaats was ik gewoon heel erg vermoeid, ten tweede had ik door omstandigheden dit niet kunnen trainen. Ik vond het dus prima om af te breken op 8 kilometer en de rest van de 2 kilometer te laten voor wat het was. Soit. Mijn idee, mijn training, mijn lichaam. Ik ben er happy mee.

Zo mijmerend zitten de eerste 5 kilometer er al snel op. Het tempo is prima, mijn hartslag is fraai. Ademhaling gaat prima dus wat wil ik nog meer. De metronoom tikt deze keer zachtjes en dat loopt ook wel lekker. Grappig genoeg lijkt het aanvankelijk werkelijk veel te snel en struikel ik haast over mijn eigen voeten. Mijn ademhaling moet zich aanpassen maar als ik dan even verder ben, loopt het als vanzelf en voelt het ineens zelfs ‘langzaam’. Goed teken!

Langzaam komt de zon nu echt op en schijnt warm op mijn gezicht. Het voelt allemaal prima, en ik geniet van de natuur die nu echt wakker wordt. Inmiddels is er ook meer leven op de plas, want mensen worden nu duidelijk ook wakker.

Inmiddels ben ik al over het bruggetje en zitten de eerste 10 kilometers er al op. Grappig. Het gaat dus eigenlijk heel snel en heel voorspoedig. De tijd vliegt voorbij en de kilometers ook. Ik heb nog steeds een prachtige hartslag die duidelijk nog wel reactief is, want ik tikte eventjes 140 aan per ongeluk, toen ik het bruggetje op moest lopen. Dat waren ook echt maar twee stappen, maar toch jammer, ik had beter even terug kunnen schakelen om helemaal niet boven de 138 te komen. Maar al lopend zakt het weer keurig naar mijn normale waarde.

Ik mijmer nog even door over het lopen en hoe het nu allemaal eigenlijk werkt (of niet). Wat leer ik hier nu van? Toen ik begon met MAF was de 8 kilometer test al een uitdaging. Ik liep immers niet meer zoveel continu en al helemaal niet meer op hartslag. Dat was dus wel even wennen weer. Maar die MAF tests gingen al snel beter en ik kreeg steeds nettere tijden te zien op de 5 mile test. Ik was er nu al overheen, want de eerste 10 kilometer zaten er al op. En zowel mijn tempo als hartslag was een stuk beter. Nu zijn de omstandigheden vandaag bijna optimaal, want de temperatuur is prima, en er is geen wind. Maar dan nog….

Ik heb er inmiddels 11 kilometer op zitten en ga beginnen aan de laatste 2 kilometers. Ik sla rechtsaf richting de roeibaan en besluit een paar rondjes daar te lopen op het korte stukje, zodat ik straks dichtbij de auto ben en ergens anders de cooldown kan doen. Ik heb de roeibaan nu eigenlijk wel eventjes gezien! Dat laatste stukje gaat ook allemaal prima en na 13 kilometer klok ik af met een mooie tijd en een gemiddelde HF van 134 (twee stappen dus per ongeluk 140 aangetikt) !! Geen verval qua pace en geen cardiac drift. Happy.

Ik begin met de cooldown en kan nog even wat foto’s maken van deze prachtige ochtend.

klik voor groot

Ik loop voor de cool down even echt langs het water en dat is erg mooi. Ik kom helemaal tot rust. Inmiddels zijn de mensen op de bootjes echt wakker en kom ik de eerst wandelaars tegen. Tijd dus om naar huis te gaan. Het was een prima run, waarbij ik niet alleen genoten heb, maar ook alle trainingsdoelen bereikt heb. Ik ben tevreden.

Gegevens:

* 15,5 km
* temp 17

aug 30 km – 2014 totaal 1.776 km