**25.12.2015 – glen lonan – 14 km**

Vandaag is het niet alleen droog maar er staat ook geen wind tot onze verrassing. Dat betekent dus dat we wel een rondje Glen kunnen doen in plaats van een rondje Sandpit met lusje zoals op de planning stond. Zo gezegd zo gedaan en we vertrekken voor ons rondje. Woef ook weer in een ander outfitje. Vandaag met haar gele tankie. Lekker warm en ook waterdicht voor het geval het toch gaat regenen (nee). Ik heb mijn wintertight aan en heb voor de zekerheid mijn regen/windbroek in mijn rugzak. Omdat het aanvankelijk koud is, heb ik mijn ijsblauwe nike flashmax aan met daaronder mijn bekende aeroloft vestje. Dat zal ik na de warming up waarschijnlijk gauw uittrekken maar zo in het begin voelt het allemaal best fris vandaag (4 graden).

Het uitzicht vanaf het huisje is prachtig met de besneeuwde bergtoppen dus we zijn benieuwd hoe de glen eruit ziet.

We parkeren ergens in het midden van de glen en gaan voor een kort heen en weertje op pad. Ik wil hier nog een lange training doen door de hele glen heen en deels met S en waf, maar niet vandaag hoewel het geweldig weer zou zijn geweest zo zonder de wind.

klik voor groot

We laden de fiets van het dak en maken ons klaar voor vertrek. De schapen in het weiland mekkeren zielig en denken volgens mij dat ze eten krijgen. Ze vinden woefje wel interessant en staan vlak bij het hek te loeren.

klik voor groot

Daarna gaan we op pad. Het is altijd even wennen want de glen ziet er tamelijk vlak uit met wat op en neertjes die weinig voorstellen maar over het geheel is het richting Taynuilt een soort vals plat wat je vooral merkt als je de andere kant oploopt. Dat gaat namelijk een stuk makkelijker….

Woef wordt door S het eerste cattle grid overgetild. Bij de tweede kan ze er voorzichtig overheen zonder erdoorheen te kletteren. Dat scheelt alweer. We genieten van het geluid van het water dat langs het pad stroomt en kolkt. Verderop zien we de besneeuwde bergtoppen. Prachtig en we zouden helemaal boffen als het wat helderder weer zou zijn natuurlijk. Maar we mogen niet mopperen met het droge weer zonder wind en lopen lekker door.

klik voor groot

Na een poosje moet ik even een stopje maken en daarna blijkt dat S. de achterband al een keer heeft opgepompt. Als we ineens een grote groep Hooglanders zien rennen en stil staan voor een kiekje, is de band alweer leeg…. Dat belooft niet veel goeds. De koeien blijven maar voor me uit rennen en staan geen moment stil. Vreemd, want dat doen ze eigenlijk nooit. Uiteindelijk blijven ze toch staan en kijken wat verwilderd naar mijn gele kalfje. Wij lopen lekker door.

klik voor groot

Hoewel de bedoeling was dat we een kilometer of 4 zouden lopen richting Taynuilt, blijven de bergtoppen lonken. De teller staat ineens op iets meer dan 6 kilometer. Hoe ver zullen we nog gaan? Ik kan gewoon door blijven lopen dus kom maar op… Maar we besluiten terug te keren zodat we eventueel een achtje rond de auto kunnen maken.

Dan gaat S de band weer oppompen en loop ik vast door. Als het wel erg lang duurt, kijk ik om en zie dat hij wandelt met de fiets aan de hand….. Blijkbaar toch echt lek dus keer ik om. De achterband is inderdaad lek dus ga ik vooruit en zal hem straks ophalen met de auto.

Ik loop dus vanaf dat punt een beetje sneller door en reken een beetje uit voor de lol hoeveel sneller ik er dan zal zijn en hoe ver ik terug zou moeten rijden. Waren dat vroeger niet van die vraagstukjes op school? Piet en Ans vertrekken op hetzelfde punt, Ans loopt zo snel en Piet zo snel, hoeveel sneller is Ans bij de auto? Ik had er vroeger een hekel aan maar nu is het wel grappig. Kijken of het klopt…. Woef is in de war omdat ik door wil lopen en de roedel niet meer bij elkaar is. Ik doe haar aan de riem want ik heb geen zin dat ik steeds moet roepen dat ze mee moet komen. Straks maar weer los als ze S. vergeten is….. Uit het oog uit het hart… We hobbelen door en ik doe nog wel haar voetje met de stick maar loop verder door en maak een beetje tempo. In gedachten loopt S vlak achter me met zijn fietsje en dat kan ik natuurlijk niet op me laten zitten…

klik voor groot

Ik kom uiteindelijk bij de auto aan, loop nog een heel klein stukje door om niet meteen in de auto te springen met hoge hartslag en rij door om S op te pikken. Die zie ik net na de bocht ineens joggen met zijn fietsje. Ha gesnapt! Vuurrood maar tevreden laadt hij de fiets weer op het dak. Ik had toch gezegd dat RWR hielp? Dat had hij dan maar eens geprobeerd… hij had immers mijn oude Trabucco trailschoenen aan dus dat was niet eens zo’n gek idee.

We rijden weer terug naar de schapen waar we vertrokken waren en ik doe nog even een cool down. Na 14 km zit dit rare rondje er dus alweer op. Op zich een prima afstand maar het was zulk lekker weer dat ik gehoopt had dat we nog even de andere kant op hadden gekund. Niks aan te doen. Terwijl ik dit tik, is S de fietsband aan het plakken….

Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 14 km
* 5 graden – droog weinig wind

december 276 km – 2015 totaal 3.963 km