19.01.2014 – assignment 6: 44 km – totaal 45 km

**19.01.2014 – assignment 6: 44 km – totaal 45 km **

Vandaag staat een lange loop op het programma. Helaas is de vorige training eigenlijk net iets te kort geweest dus is de sprong naar de afstand van vandaag best groot. Ik heb ruim van te voren een route gemaakt en besluit die toch nog te veranderen, zodat ik vanaf het strand kan vertrekken en uiteindelijk ook daar met woef weer zal uitkomen. Op die manier kan ik haar na 35 km oppikken vanaf huis, door de rommel lopen en eindigen op of bij het strand zodat ze weer schoon met me mee naar huis kan. Zo gezegd zo gedaan.

Hoewel de voorspellingen goed waren, regent het pijpenstelen als ik wakker word. Geen best begin van de dag en het ziet er somber en grijs uit. De regen is niet zo erg, maar het betekent wel dat bepaalde wegen onder water zullen staan. Niks aan te doen. Ik vul de flasks met gelletjes en eentje met chocolademelk, doe voor de zekerheid 2 marsjes in de rugzak (ooit een ijskoude mars met een oude bek gegeten? Niet te vreten), pak mijn handschoenen en kijk nog eens of ik alles klaar heb voor de trip en voor de wissel straks als ik woef ga ophalen.

Ik stap in de auto voor de 1500 mtr naar het strand en als ik over de weg rij, zie ik al dat daar inderdaad de eerste flood al opdoemt. Jammer dan, ik zal er niet van smelten zullen we maar zeggen. Ik parkeer bij de strandopgang en kijk naar het mistroostige en natte, sombere weer. Niet leuk maar eigenlijk de eerste keer hier op deze locatie.

klik voor groot

Ik controleer alles nog eens goed, doe de rugzak op (wurm de rugzak om bedoel ik want in de auto is dat niet makkelijk), doe mijn handschoenen aan, zet de pet op en stap uit. Voor mijn gevoel ben ik meteen nat maar dat hebben we dan ook maar gehad. Ik sluit de auto af en ga op pad. Ik heb een luisterboek meegenomen voor onderweg maar door het geklooi met rugzak, pet en buff om mijn nek krijg ik natuurlijk de Ipod niet aan. Ik erger me en loop geirriteerd door. Wacht eens even…. even stapje terug, niet meteen al ergernis in de eerste 100 meter dus ik doe alles goed en druk de dopjes in mijn oren. Met een luisterboek heb ik wat afleiding en toch hoor ik alles wat om me heen gebeurt, en dat is prettig als je op de weg loopt. Ik draag ook een geel jackje natuurlijk om zoveel mogelijk op te vallen. Dat lijkt overigens niet veel effect te hebben, want de paar auto’s die ik onderweg tegen kom op mijn route zullen op een enkeling na nergens inhouden zodat ik overal onder gespetterd word.

De eerste paar floods probeer ik nog te omzeilen door via de graskanten eromheen te rommelen. Later zal blijken dat het vergeefse moeite is en dat erdoorheen toch echt makkelijker is, maar zo in het begin starten met droge voeten is ook wat waard.

Ik besluit echt heel rustig te starten. Ik heb uberhaupt geen haast, en ik weet inmiddels dat op een lange training je nooit ‘te langzaam’ kan gaan. En het is en blijft een eind.

Eerst weer langs het huisje, over de weg en alsmaar rechtdoor. Ik weet dat ik pas na een kilometer of 7 rechtsaf hoef te slaan. De weg loopt een beetje op en neer en echt een biljartlaken kan ik het niet noemen. Maar al snel kom ik in een redelijk fijn ritme en rustig diesel ik door het landschap. Helaas zijn mijn handschoenen al snel doornat en is uittrekken voor een foto dus geen optie meer. Ik weet dat als je de natte handschoenen aanhoudt, het toch warm blijft maar niet meer als je ze uittrekt. Ik had touchscreen handschoenen besteld, maar die waren helaas de verkeerde maat dus ik moet het nog even hiermee doen. Maar er is weinig te zien van het landschap op een foto denk ik, dus ik kan rustig door blijven lopen. Ik sla alles goed op mijn eigen harde schijf in mijn hoofd op!

Al snel klinkt het eerste time alert. Tijd voor een zoutje dus. Ik rommel rustig verder en luister naar Baantjer waar de eerste moord al een feit is. Als het distance alert klinkt, weet ik dat de eerst 7 km er al op zitten en ik neem een gelletje. Althans ik neem een slokje van mijn gelletje want ik heb 4,5 gelverpakking in mijn softflask gedaan. Echt fijn dat ik niks open hoef te maken en me geen zorgen hoef te maken over papiertjes onderweg. Verder en verder gaat het. De tweede distance alert klinkt en de derde distance alert klinkt. Ik ben alweer op bekend terrein en grappig genoeg lijkt dan alles ineens ‘verder’. Ik loop en loop en vraag me af wanneer het vierde alert zou klinken. Ik heb toch zeker wel al 28 km gelopen? Heb ik het gemist? Hoe ver ben ik nou eigenlijk? Ik heb – bewust – alleen de route in beeld en verder niks dus ik zie geen afstand of snelheid. Lekker rustig. Uiteindelijk klinkt daar het 28 km signaal. Hum… dat betekent dus alleen maar dat ik ruim over de helft ben maar nog heel ver moet. Ik maak het rondje dat ik normaal als snelheidsrondje de andere richting op loop. Die weg heb ik vorig jaar geen enkele keer gedaan vanwege de floods op de weg. Nu loop ik daar dus overheen en ik moet overal doorheen. Het water loopt simpelweg aan de bovenkant bij mijn enkels de schoenen in. Die schoenen zijn toch echt redelijk hoog en ik ben verrast dat het water zo hoog staat op de weg. Het water is erg koud en het valt me op dat de active kousen van Herzog vrij lang nat blijven. De CEP kousen drogen een stuk sneller en houden je voeten warmer. Maar het voetje van de Active is weer iets dikker en dat loopt prettig op de langere afstanden. Zo is er altijd wat en op deze lange loop kan je dat mooi overdenken.

Inmiddels zijn er al twee moorden gepleegd en heb ik nog geen idee wie de moordenaar is. Eigenlijk is het we lekker die dopjes in de oren want je krijgt geen wind of water in je oor.

Ik ben bijna bij het huisje terug, maar moet dan nog even via North Sunderland een omweg maken. Het luisterboek is afgelopen en in stilte loop k verder. Ik weet maar half wie het nou eigenlijk gedaan heeft. Ik denk aan de hond. Gossie… woefje zal wel nodig naar buiten moeten en ik pik haar pas bij 35 km op. Maar ook dat punt wordt bereikt en ik heb onderweg al mijn sleutels gepakt en de lege gel verpakkingen. Naast de deur ligt de laatste softflask voor het laatste stukje. Ik hoef dus alleen de deur te openen en kan meteen weer weg. Hoewel het plan was om schoenen te wisselen, doe ik dat niet omdat de tarmacs nu toch al helemaal nat zijn. Ik loop hier dan wel op door.

Woef is super blij en springt als een idioot om me heen als we weer vertrekken. Ik denk dat ik nog geen 20 seconden nodig heb gehad om haar te pakken en het dunne gele jasje om te doen omdat we over de weg gaan lopen.

Al snel lopen we weer verder. Ik kijk op de klok en zie dat ik te laat ben voor het strand straks. Dat betekent dus even rekenen en bedenken op welke manier ik nu met haar nog 10 km kan lopen. Eerst maar eens het rondje rond de boerderij waar het vast heel modderig is. Dat is korter dan ik in gedachten had en ik sla dus linksaf voor een stukje heen en weer over die weg. Er rijden geen auto’s maar het loopt niet prettig. Ik merk dat ik een beetje uit mijn ritme ben geraakt door het ophalen van waf en het nu moeten bedenken welke route ik moet nemen voor de afstand. Ik reken uit dat we rond 42 km nu bij het strand zijn. Maar helaas, de teller staat pas op 41 km. Ik hobbel richting strand waar het normaal prima lopen is, maar er is niks om op te lopen. Ik baal en al helemaal omdat dor de enorme afslag met de storm er geen plekken zijn waar je de duinen weer op kunt. Maar ik zie al snel toch ergens waar ik omhoog kan klauteren. Mijn hele ritme is eruit en ik baal. Ik rommel door de duinen en wil opschieten en weer op tempo komen. Woef blijft achter en ik ben geirriteerd. En als je dus iets niet moet doen is het wel je stem verheffen tegen een Vizsla. Dat snappen ze niet. Als ik waf wil aanlijnen voor een stukje over de weg schrikt ze van me en snapt niet dat ze rechts moet lopen (ze loopt immers altijd aan mijn linkerkant dus waarom nu ineens rechts, en baasje is nog boos ook dus doe ik braaf en ga links lopen….you get the picture right?) Nou ja, uiteindelijk lopen we dus langs de weg met voorbij rijdende auto’s die niets snappen van een dame in het geel met een hondje. Ze zijn hier geen lopers gewend en die weg is echt ongeschikt voor lopers (zeker met hond). Geen tijd dus meer voor een ‘walk segmentje’ maar als aangeschoten wild ren ik langs de weg, richting Monkshouse. Onderweg tellend hoe ver ik zal komen qua afstand en waar ik om kan draaien. Ik loop langs Monkshouse en zie het afgebrande huis. Gisterenavond stond de hele weg vol brandweer en politie vanwege de grote brand. Ik kijk en schrik. Het hele dak is verdwenen en alles is zwartgeblakerd. Wat zonde. Er staat iemand een foto te maken.

klik voor groot (foto van 20 januari)

Ik loop door en tel ondertussen af. Nou die versnelling aan het eind van een lange duurloop zit er op deze manier dus gewoon ingebakken. Ik keer om, en roep ondertussen naar woef hoe braaf en geweldig ze is. Ik schaam me voor mijn uitbarsting van eerder. Ondertussen pep ik ook mezelf een beetje op. Eindelijk is de afstand gelopen. Ik klok af en sla gauw de richting op van het strand. Ik haal het dekje van woef en roep hoe goed ze is. Ze dartelt voor me uit richting de zee en is blij. Ik iets minder want ik moet nog best een stukje naar de auto nu maar zij gaat nu even voor. Er was weinig aan voor haar op deze manier dus ze heeft het verdiend om even te rennen. Op sommige stukken is nog veel strand voor haar om te spelen.

Ik ploeter dus over het smalle stukje zacht zand en loop het laatste stukje door de duinen. Het regent nog steeds, maar woef is schoon en ik heb de afstand gelopen. Ik maak nog even een kiekje van woef en het strand.

klik voor groot

Ik verheug me op weer een fun run ergens met waf. Veel gezelliger en leuker dan deze wegrun. Maar deze training stelt me wel in staat om straks ergens lekker te kunnen lopen en me geen zorgen te hoeven maken over afstand als ik eens verdwaal. Ik vind het wel een vreemd idee dat de trail ultra straks langzamer zal gaan dan deze training vanwege het parcours. Maar we zullen zien waar het schip strandt. Nog een lange loop over 3 weken! Vanavond even lekker zwemmen en oefeningen doen en vroeg naar bed!

Gegevens:

* afstand: 45 km

januari 153 km – 2014 totaal 153 km

Een gedachte over “19.01.2014 – assignment 6: 44 km – totaal 45 km

Reacties plaatsen niet mogelijk.