24.09.2017 – zevenhuizen – virtual Ikano HM – 23 km

Vandaag is de dag dat de HM in Nottingham gelopen wordt. Al jaren doe ik daar aan mee tijdens ozne vakantie daar maar vanwege het examen op 6 oktober moesten we de vakantie verplaatsen en kon ik dus niet meedoen. Maar dit jaar kan je voor het eerst virtueel meelopen. Je moet dan op dezelfde dag een HM lopen (waar ook ter wereld) en daarna het resultaat insturen met bewijs (bestand van horloge etc). Daar wordt een ranglijst van gemaakt en dan komt de medaille per post naar je toe. Ik vond het wel een grap vooral omdat je ook voor een goed doel loopt. Deze keer was dat de kanker stichting in de UK.

Hoewel we heel druk bezig zijn in het huis van S., besluiten we het toch te doen en heel vroeg te vertrekken. Dat moet ook wel want het wordt vreemd genoeg een warme dag. Het is altijd warm op de HM van Nottingham! S. zal het eerste rondje meefietsen met woefje en daarna met de auto en woef naar huis gaan.

Zo gezegd zo gedaan en we rijden om 7 uur weg van huis en starten rond 7.30 bij de roeibaan. Dan kan ik twee rondjes lopen en heb ik de afstand gehaald. Het begin gaat eigenlijk al voor geen meter. Nu heb ik op zich een hekel aan het rondje maar dan nog. Ik ga langzaam maar het voelt niet eens comfortabel langzaam. Ik loop 5 km lapjes continu en achteraf had ik natuurlijk veel beter in deze situatie gewoon RWR moeten doen vanaf stap 1. Het begin van de route is mistig en donker maar al snel klaart het op. Ik ben blij dat we vroeg op pad zijn gegaan!

klik voor groot



Het tempo is echt om te huilen maar ik zet door. De eerste 5 km en daarna de tweede. Op 7 km bedenk ik dat ik pas op een derde van de afstand ben. Wat is het ver vandaag en wat gaat het slecht. Maar ik zal toch even door moeten zetten als ik die medaille wil hebben.

klik voor groot



Nog een stukje, nog een stukje, over het bruggetje en dan zit de eerste 10 km erop. Nog niet eens op de helft.

klik voor groot




We lopen nog een klein stukje verder en bij het bruggetje vangt S. woefje om terug te gaan naar de auto en loop ik door voor mijn eigen lange eenzame moeilijke lap. Ja zielig. Zo voelt het. S. gaat met wafje naar huis. Eerst even water geven en daarna komen we me ineens achterop rijden omdat ik nu eenmaal over de dijk loop waar S. overheen naar huis rijdt. Zie je me lopen in mijn uppie? Zielig he? Het gaat allemaal zo moeizaam maar ik zal en moet…..

klik voor groot

Ik loop en dan zitten er ineens 15 km op. Dat klinkt alweer een stukje dichterbij de 21 km. Ik reken uit hoe ik moet lopen om de 21 km netjes vol te maken. Even de midden baan langs de roeibaan en dan heen en weer en nog een stukje…..

Met 17 km vraag ik me af waarom ik eigenlijk per se door moet lopen totdat ik 20 km heb gedaan continu. Ik schakel over op RWR en meteen loopt het lekkerder en zelfs ook sneller. Ik zie later dat mijn cadans werkelijk bedroevend laag is. Waarschijnlijk had ik daarom ook geen tempo maar ik kon gewoon niet harder. Mijn benen zijn moe denk ik van het werken. Fysiek een beetje veel allemaal dus doe ik maar rustig aan.

Ik hobbel rustig langs de roeibaan voor het laatste stukje en na 21.1 km klok ik af. Toevallig is mijn ‘finish’ bij het gebouw van de roeibaan. Wel een erg stille finish voor mijn zwaar bevochten HM. Haha!

klik voor groot


Maar ik heb het gered. Even de cool down en dan gauw naar huis, omkleden en de boedelbak halen. Ik zal uiteindelijk tweemaal heen en weer rijden met een volle boedelbak en rond 10 uur in de avond stop ik met klussen. Wat een dag!

gegevens:

* 23 km
* 10 graden

september 149 km – 2017 totaal 2.174 km