17.03.2017 – hitland – 18 km

Vandaag gaat S. mee op ons rondje. De doggyride hangt achter de fiets en op deze manier kunnen we dan weer stukken met wafje lopen maar zijn we niet gebonden aan een kortere afstand omdat het anders teveel voor haar is. Ik twijfel nu of ik te snel begonnen ben met lopen met haar of dat het toch nog steeds net teveel is allemaal. Dat zal de tijd leren. We starten eerst met de warming up en wafje loopt lekker mee. Daarna gaan we van start met ons ren stukje en wafje gaat in de kar. Het is een stuk kouder dan gisteren toen de zon zo heerlijk scheen. De wind is nu eigenlijk erg fris en bovendien ook echt aanwezig.

Maar ik loop dapper door en maak laps van 2000 meter. Ik probeer daarbij net een beetje meer door te lopen dan ik heel rustig zou doen. ik heb geen hartslag meter om. Ik wil gewoon lekker lopen en niet worden afgeleid. Ik zou de meter wel mee kunnen nemen en dan later kunnen kijken maar ik heb gewoon even geen zin om met dat ding te lopen vandaag.

We zien onderweg ooievaars en baltsende futen. Jammer genoeg ben ik te laat met een foto want het licht is totaal verkeerd. Maar mooi is het wel!

klik voor groot

Na 2000 meter gaat wafje weer even uit de kar een loopt een stuk mee. Daarna starten we weer een 2000 meter lap. Tijdens ons tweede wandelstukje met woef, lopen we langs de hooglanders waar net de eigenaren iets met een hek staan te doen. We raken even aan de praat over de jonge stiertjes die vorig jaar geboren zijn. De moeders zijn inderdaad drachtig (ik had het dus goed gezien laatst dat er een stier ineens in de wei stond) en worden in juni verwacht. Ze hopen nu natuurlijk op dames! Ze vonden het wel leuk dat ik zei dat de Hooglanders ons ook veel plezier hebben gegeven afgelopen jaar.

We lopen weer door voor een nieuwe lap en zo hobbelen we bijna 14 kilometer bij elkaar. De laatste lap loop ik wat sneller en dat gaat verrassend makkelijk. We besluiten terug te gaan naar de auto omdat we nog even de doggyride als buggy willen proberen. Als woef nu toch eventueel een stapje terug zou moeten doen, wil ik wel eens kijken of ik met de doggyride kan rennen. Die ligt immers al de hele week in de auto maar ik heb het nog niet geprobeerd. We zetten het wiel voorop en de duwstang achterop en ik prop woef er weer in. Het is even wennen en aanvankelijk ga ik veel te hard met dat ding. Maar al experimenterend, lukt het op een gegeven moment toch aardig goed om ermee te lopen. De duwstang zit een beetje los en omdat de kar heel snel reageert op beweging, slingert de doggyride daardoor behoorlijk maar dat is op te lossen. Ik probeer vooral een beetje naast de kar te lopen en dat gaat wel goed eigenlijk. Onderweg komen we nog grutto’s tegen die we nog even fotograferen. Altijd leuk en lente achtig!

Bij het zwanenwatertje keren we om en doen even verderop ook woef weer even uit de kar. Met de hond erin loopt het toch prettiger hoewel het natuurlijk veel zwaarder is. Misschien moeten we de komende tijd maar gewoon stukken met de kar hardlopen als we samen zijn. Op die manier kan ik echt wennen aan die kar. Voor kleine stukken hoeft de kar immers niet mee, dat kan ze wel maar het gaat juist om de langere stukken en dat zal ik toch rustig moeten opbouwen. Ik kan ook een stuk lopen met de kar, de kar aan een hek vastmaken en dan een stukje met woef lopen. Maar ook dan zal ik moeten wennen aan het lopen met de kar. Het viel me in ieder geval erg mee. Na 18 kilometer staan we weer bij de auto. Leuke run en goed dat we vroeg gestart zijn aangezien we veel tijd hebben verloren met het rommelen met de doggyride.

klik voor groot