Vandaag ga ik een stukje lopen in het bos in Aken. Jammer genoeg had ik niet zoveel tijd daarvoor als ik hoopte want ik moest ineens rond 17 uur thuis zijn en dat wist ik dus niet. dat was dubbel lastig omdat ik niet meer precies de afstanden wist van de rondjes die ik er al eens gelopen had. Het enige dat ik zeker wist, is dat het nogal heuvelachtig is daar en dat dat dus veel tijd kost. Maar ik ga vol goede zin op pad. Het is raar weer. Niet al te koud maar wel af en toe met harde regen. Ik hoop er dus maar het beste van en neem mijn petje mee voor de zekerheid. Ik loop eerst het heuveltje op en sla daarna rechtsaf richting het spoor. Tot mijn verrassing kan ik overal tegenop lopen en dat is wel fijn om te merken eigenlijk.

klik voor groot

Ik loop weer via het rare paadje langs de grens richting het drielandenpunt. Dat is altijd wel een mooie route hoewel het nu door de regen erg glad is vanwege de natte boomwortels. Maar ik ga rustig door en al snel ben ik bij het drielandenpunt. Het is inmiddels mei en de toren is geopend. Maar het is nog steeds een troosteloze bende daar. Wat een treurnis. Overigens zijn er vandaag best wat mensen die komen kijken maar wat je daar nu moet doen, is mij een raadsel. Ik maak een fotootje van woef bij het hoogste punt van Nederland en daarna van het echte drielandenpunt waar vandaag eindelijk wel eens de vlaggen wapperen.

klik voor groot

Daarna kies ik voor de weg richting Belgie en dat is een mooi op en neertje om even te oefenen. Het gaat eigenlijk heel goed maar ik twijfel een beetje over de route. Hoe lang is dit ook alweer en ben ik straks dan niet te laat terug? Ik stop enkele keren om op de kaart te kijken ende juiste richting aan te houden.

klik voor groot

Ik herken alles daar natuurlijk maar ik weet simpelweg de afstanden niet meer precies. Ik hobbel rustig door en schat in dat ik het niet ga halen. Wafje krijgt ook nog water en ook dat kost weer tijd. Overigens wil ze helemaal geen water op dit rondje maar ze krijgt het natuurlijk wel aangeboden. Overigens merkte ik vandaag dat ik weer eens een van de ritsen niet open krijg van de rugzak van Salomon. Dat is toch echt slecht. Eens kijken of ik nog even bij de winkel langs kan gaan. Ik snap niet dat ze daar van die slechte ritsen voor gebruiken want dit is al de tweede rugzak met dit probleem.

klik voor groot

Ik stuur maar eens een SMS naar huis dat ik te laat zal zijn. Weer tijdverlies maar het lijkt me wel zo goed om dat even te doen! Ik doe echt mijn best maar ik baal er eigenlijk van dat ik nu weer tegen de klok in aan het lopen ben. Ik klauter ergens even over een paadje omhoog om weer op de weg bij de zendmast uit te komen en vanaf daar weet ik wel ongeveer hoe ver het nog is. Het laatste stuk loopt helemaal naar beneden dus dat loopt lekker gemakkelijk.

Na ruim 13 km staan we weer voor de deur. Op zich fijn dat we toch nog een 13 km rondje hebben kunnen lopen maar ik was natuurlijk graag veel langer onderweg geweest. Er lijkt altijd wel wat te zijn de laatste tijd waardoor het allemaal anders loopt dan gepland of gehoopt. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 13 km
* 10 graden

mei 13 km – 2017 totaal 1.217 km