**08.01.2016 – west highland way – 17 km**

Vandaag hebben we weer zin in een avontuur. We hadden aanvankelijk een route gemaakt rond Isle of Eriska maar het is koud en er is gestrooid dus de weg is een no go voor woeffie. Daarom bedenken we een andere route en komen tot een stukje van de West Highland Way waar ik vorig jaar ook heb gelopen met prachtige sneeuw. Geweldige afsluiting was het toen! We vertrekken dus snel met onze spulletjes richting Glencoe.

Even na Appin lopen er ineens twee paarden over de weg. Eentje links en eentje rechts. Oei, dat is gevaarlijk zowel voor de auto’s als voor de paardjes. We parkeren de auto op een P en S. loopt naar de farm waar het hek open staat en ik loop gewapend met een hondenriem een stuk terug in de hoop dat ik de paarden mee kan nemen. Maar vreemd genoeg zie ik ze niet. Ik loop een heel eind terug maar paarden zijn nergens te zien. Als ik terug ben bij de auto is S. daar ook alweer en er was niemand bij de farm. We keren om en rijden een stuk terug met de auto. Geen paarden. Ze zijn dus of ergens een pad ingeslagen en van de weg af, of ze zijn in draf verder weg gehobbeld. Meer kunnen we helaas niet doen en we rijden weer verder naar onze bestemming.

Het weer is eigenlijk heel goed met een mooie blauwe lucht en we besluiten even bij het inhammetje bij Balachulish een kiekje te maken van het water, de besneeuwde toppen en de bootjes.

klik voor groot

Daarna rijden we door en parkeren bij Kings House hotel. Daar is het gigantisch druk met allerlei vrachtwagens en busjes. Onderweg hadden we al gezien dat er filmopnamen gemaakt werden en bij het hotel stonden alle wagens daarvoor. We kunnen gelukkig ergens parkeren en ik hou me eerst even bezig met de hertjes. Hier is echt een bekende plaats waar de hertjes zich laten voeren dus daar had ik wel op gerekend.

klik voor groot

Daarna zijn we echt klaar om te gaan en we maken de hond ook klaar.
Ik besluit toch nog even naar het toilet te gaan en loop terug naar het hotel. Daar kom ik iemand van de film tegen en ik hoor tot mijn grote verrassing dat het bedoeld is voor een kort shot maar de grootste grap is wel dat ze balen dat het zulk mooi weer is. Want..’in Schotland regent het altijd, en daarom moesten ze betalen voor een regenmachine’. Kijk… daar komen dus alle verhalen vandaan dat het altijd regent. Zelfs op de televisie word je voor de gek gehouden en als het mooi weer is, zetten ze gewoon een regenmachine in. Dat geloof je toch niet?

Als we op weg gaan, zien we op de weg de paar film wagens rijden die een hele file veroorzaken over de weg. Dat blijkt een paar keer zo door te gaan want ze blijven de hele middag een stukje ver die weg rijden…..

klik voor groot

We hobbelen dan eindelijk richting de skihelling met de stoeltjesliften en we merken al snel dat het overal behoorlijk glad is. Als dat maar goed gaat en iets wordt…
We zijn al snel bij de weg en steken over richting de stoeltjesliften waar we linksaf zullen slaan het pad verder op.

klik voor groot

Eerst maken we natuurlijk een paar foto’s bij de meeste gefotografeerde cottage van Schotland….

klik voor groot

Daarna gaan we het maar eens proberen maar ik zie het somber in. Het pad is slecht te doen met de fiets en het is ijzig en glad.

klik voor groot

We ploeteren een stukje maar het schiet niet op. Het eerste stuk gaat prima voor mij maar is lastig met de fiets. Hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt en hoe meer ijs er op de stenen ligt en uiteindelijk komen we helemaal tot stilstand. Het is echt niet meer te doen en zo schieten we niet op. Het is ook niet heel erg mooi zoals vorig jaar, dus we besluiten om te keren en achter het hotel te kijken of het pad daar begaanbaar is. Ik denk daarbij nog aan de weg die ik vorig jaar deed, maar we zullen een aangename verrassing krijgen later….

We keren dus om en komen weer bij de cottage uit

klik voor groot

We lopen weer terug naar de weg om terug te gaan naar het hotel waar de auto ook staat. De terugweg ging een stuk sneller. Toen we eenmaal weer konden lopen en fietsen ging het lekker bergafwaarts en konden we een beetje opschieten. Ik hoop dat we straks aan de andere kant nog een flink stuk kunnen lopen.

klik voor groot

Als we bij het hotel komen, blijkt alles daar nog in volle gang voor de film. We praten even met iemand van de ploeg en lachen over de regenmachine. Het blijft toch gek hoor… Is het mooi weer, willen ze regen en wordt er een regenmachine ingezet. Overigens is die hele dag filmen met een hele ploeg voor een shot van 30 seconden als we het goed begrepen hebben allemaal.

klik voor groot

Daarna gaan we een stukje over de weg achter het hotel. Ook hier wat ijs maar we slaan uiteindelijk rechtsaf een nieuw pad op richting Rannoch en worden verrast met een prima begaanbaar pad en een prachtige omgeving. Wat een verrassing en wat jammer dat we dit niet eerder wisten want het is niet alleen mooi maar ook een lang stuk pad! Als we hier meteen waren gestart, dan waren we nu al een heel stuk verder geweest. Niks aan te doen, nu dan maar gauw kijken wat we allemaal gaan zien.

klik voor groot

Ik ben echt onder de indruk want de bergen om ons heen zijn echt prachtig zo met dit licht en het laagje sneeuw op de toppen. Dit is een beetje wat je je voorstelt van de Hooglanden wat je ook op plaatjes ziet. Veel mooier dan de WHW en ik blijf dus voorlopig nog steeds bij mijn eerder idee dat de WHW letterlijk platgetreden paden betreft en erg wordt overdreven qua schoonheid. Maar wie weet is het eerste stuk wel erg mooi.

Voorlopig lopen wij nu lekker hier en kijken onze ogen uit. Vooral achter ons is het fantastisch mooi. We vermoeden dat het aan het einde van de route ook erg mooi zal zijn zo bij Rannoch met de meren. Maar daar gaan we dus nu niet komen en we houden dit natuurlijk als nieuw avontuur in gedachten voor een volgende keer.

klik voor groot

We komen langs een riviertje met een paar kleine watervalletjes en ik oefen even wat met mijn camera om met de manual settings een mooier watertje te krijgen met langere sluitertijd waardoor het water er anders uitziet. Dat lukt uiteindelijk redelijk (ook al heb ik geen filter bij me wat je wel nodig hebt omdat je de sluiter langer openzet) maar het kost wel wat tijd.

klik voor groot

Uiteindelijk zien we een enorme groep herten die aan het rennen is. Echt een grote groep en we vragen ons af wat ze doen daar. Er rijdt ook een auto in de verte. Zouden ze gevoerd worden? We besluiten een stukje verder te lopen en uiteindelijk komen we dichterbij. Maar de herten zijn enorm schuw en hoewel er inderdaad voer ligt, staan ze op grote afstand te turen wat we aan het doen zijn. Niks tamme herten hier. Helaas is mijn eigen camera leeg en ik probeer met de camera van S een foto te schieten van een mannetje.

klik voor groot

Er zijn ook andere dieren!

klik voor groot

Op dit punt vinden we het genoeg en keren we om. Het was een prachtig pad en zo jammer dat we dit niet eerder gevonden hebben.

We maken woef weer lekker warm als we bij de auto zijn, geven haar eten en daarna rijden we weer naar huis. Jammer dat het uiteindelijk maar 17 km was, maar het was erg mooi door het verrassende pad aan het einde van de route. Helaas de laatste run hier, morgen rijden we naar de oostkust.

Op naar nog volgend jaar dan maar!

gegevens:

* 15 km
* 6 graden

januari 123 km – 2016 totaal 123 km