Maandelijks archief: november 2015

30.11.2015 – hitland – 12 km

**30.11.2015 – hitland – 12 km**

Vandaag is het zo mogelijk nog slechter weer dan gisteren hoewel de wind wel wat minder lijkt. Maar de regen klettert tegen de ruiten en het is geen moment droog. Omdat woef toch ook echt naar buiten moet, ga ik me klaarmaken voor een rondje.

Gisteren kwam de oude Sint ineens met een mooi kado. Een geweldig mooi Nike jasje dat wind- en waterdicht zou moeten zijn. Nou vermoedde ik al dat er niks opgewassen zou zijn tegen het water dat vandaag uit de lucht viel en dat bleek te kloppen. Het jack is super qua winddichtheid en houdt dat ook met forse slagregen. Dat betekent dus dat je niet koud wordt. Had ik dit gisteren maar gehad! Uiteindelijk ging het jack toch natuurlijk iets water doorlaten maar niet zoveel als ik verwacht had met deze regen. Zelfs mijn dunne regenbroek die een veel hogere waterkolom heeft, was nat van binnen na deze run. Het jack zat heerlijk en hield me ook lekker warm zonder te warm te worden. In mijn minimus regenjack ga je al snel stomen van de warmte als het niet heel koud is. Aangezien de temperatuur nog steeds vrij hoog is (10 graden), was dit dus een prima keuze. Blij mee!

Het lopen ging verder prima. Ik heb heel rustig gelopen, had niks in beeld omdat ik lekker mijn mouwen over het horloge had getrokken. Ik liep op mijn ademhaling (2/4) maar tot mijn verrassing was de cadans toch wat lager dan ik gedacht had bij deze rustige ademhaling. Maar dit is ook prima. Vanwege de wind en de regen liep ik gewoon twee rondjes buiten om met een kort stukje dijk. dat loop ik normaal nooit maar eigenlijk is het wel een fijn rondje zo.

Na 12 km stonden we weer bij de auto. Lekker verfrist!

gegevens:

* 12 km
* 10 graden – wind en regen

november 333 km – 2015 totaal 3.687 km

29.11.2015 – hitland – 34 km

**29.11.2015 – hitland – 34 km**

Vandaag wil ik een langere run gaan doen. De laatste was alweer van 11 november hoewel er natuurlijk veel gelopen is in het Sauerland (100 km). Het plan is om rond de 35 km te lopen maar het is geen lekker weer. Keiharde wind! Eerst dus maar eens zien hoe het allemaal loopt. Woef zal ik eventueel ophalen ergens rond de 20 km maar ze wordt alvast uitgelaten door S. terwijl ik aan het lopen ben. Ik ga van start en besluit eerst eens te slingeren door het nieuwe natuurgebiedje. Even naar de dijk, terug en dan wat slingers. Op die manier heb ik niet al teveel last van de wind. Het is nog droog en eigenlijk is het nog best aangenaam. Helaas scheurde de hemel open en ging de hartslag meter enorm muiten, maar waar ik wel beeld had, bleef het ook mooi laag ruim onder de 138. Tempo was prima ondanks de harde wind. Behalve de keiharde slagregen, trok de wind ook nog eens enorm aan. Op de dijk ging het nog wel maar door Hitland heen was het echt erg. Omdat ik op HF liep, wandelde ik de dijk dus omhoog omdat ik daar ook tegenwind had. Dat kostte dus steeds wat tijd. Maakt overigens helemaal niets uit natuurlijk. Vanwege de wind en omdat ik niet wist hoe ver ik nou zou gaan lopen, bleef ik een beetje dom een rondje lopen. Maar zo gaat het ook prima natuurlijk. Weer een stukje erbij…. Daarna weer een lapje en zo rommelde ik verder. Maar grappig genoeg was ik bij 20 km eigenlijk al vastbesloten om te stoppen en terug te keren. Maar als je toch zo aan het lopen bent, bedenk je al snel dat je nog best een 5000 mtr erbij kunt doen… en dan nog eentje… En voordat je het weet, ben gewoon al over de 30 km weer heen. Overigens moest ik op een gegeven moment enorm nodig plassen. Hitland is niet echt geschikt omdat alles open is, maar ik ben toch ergens snel gaan zitten. Om dan alle natte spullen weer netjes aan te krijgen is nog wel een dingetje en dat lukte dus ook niet zo goed. Maar uiteindelijk schuurde er niks meer. Hahaha. Ik had overigens al naar S. een SMS gestuurd dat ik woefje niet meer op zou halen voor het laatste stukje. Geen bal aan voor haar met die wind en nattigheid en ik had mijn handen ook al vol aan mezelf. Je hoort ook nog eens niks door die wind en ik vind het best onrustig. Maar het ging allemaal best aardig. Alleen de Bondi’s zijn echt beetje krap zeker op de langere afstanden.

Ik heb dus ook gewoon afgemaakt wat ik wilde lopen. Overigens kwam ik op de terugweg iemand tegen met een Golden die ik in de ochtend ook al had gezien toen ik net bezig was met de warming up. Stomverbaasd vroeg hij of ik toch wel thuis was geweest in de tussentijd. Nou nee. Kan ik het helpen dat hij alweer aan het wandelen is met de hond!

Toen ik het laatste stukje had gedaan, had ik er nog wel een lap kunnen doen, maar eigenlijk ben je toch mentaal ook ‘klaar’ als je je deze afstand hebt voorgenomen. Had dus zeker gekund, maar ik had er geen zin meer in en vond het ook genoeg. Na 34 km klokte ik af. Nu lekker warm worden en droge kleren aantrekken!

Op naar de volgende ronde. Ik hoop dat ik nog eenmaal een lange(re) kan doen voor vertrek. Je weet ook nooit wat de winter brengt en eind februari is al snel!

gegevens:

* 34 km
* 10 graden – wind en regen

november 321 km – 2015 totaal 3.675 km

27.11.2015 – hitland – 11 km

**27.11.2015 – hitland – 11 km**

Als we beginnen met de run miezert het zachtjes. Ik heb geen petje mee. Jammer maar niks aan te doen. Het is aardig fris en er staat best een windje. Eerst dus de warming up. Ik heb nog geen idee wat ik ga lopen. In ieder geval wil ik eens op maximaal 130 lopen. Dat zal niet meevallen en zeker niet met deze wind. De eerste kilometers gaan goed. Met de wind tegen is het lastiger om de hartslag op maximaal 130 te houden. Het tempo valt me achteraf niet eens tegen. Ik had geen tempo in beeld, alleen afstand en hartslag. Maar vorig jaar was dit mijn 138 tempo! Altijd weer leuk om iets af te kunnen wisselen.

gegevens:

* 11 km
* 5 graden – winderig en regen

november 287 km – 2015 totaal 3.641 km

26.11.2015 – hitland – 13,5 km

**26.11.2015 – hitland – 13,5 km**

Ik post dit een dag te laat aangezien de server was veranderd. Maar gelukkig draait alles nu weer.

Het is vanmiddag eigenlijk heel erg mooi weer geworden. Er schijnt een zonnetje en er staat totaal geen wind. Ik ga dus maar lekker met woef op stap voor een rondje. Koud is het overigens wel qua temperatuur maar door de ontbrekende wind, voelt het allemaal prima.

Het enige probleem is dat mijn luchtwegen ogenblikkelijk dichtslaan op de eerste lap. Ik pakte dus de training niet zo handig aan, want ik had beter eerst twee 1000-tjes kunnen doen op rustig tempo en pas daarna op maximale MAF gaan lopen. Ik moet inmiddels namelijk aardig doortrekken op maximale MAF en dat merkte ik dus meteen aan de luchtwegen. Overigens las ik weer eens op Twitter dat MAF toch wel erg rustig is. O ja? Dat hangt er maar net van af hoe je traint. Als ik nu op maximale MAF ga lopen, dan moet ik er toch echt even aan trekken. Vorig jaar had ik 10 slagen extra nodig voor dit tempo (minuut langzamer). Dat is dus inmiddels wel anders geworden! Maar goed, ik reageerde alleen maar dat de aerobe er dan waarschijnlijk nog niet was en sloot het verder af. Discussie gesloten. Weer zo’n ‘trainer’ die denkt er iets van te weten maar nog nooit iemand ermee heeft getraind laat staan zelf iets geprobeerd heeft. Toch ergert het me. Maar goed…

Ik heb 5 snelle 1000-tjes gedaan op maximale MAF en daarna nog een drietal hele rustige voor terugschakelen naar een HF van rond de 131. Dat ging goed. Tot slot nog een rondje op max MAF en toen zat de training er weer op. Het voelde nu een beetje als ‘training’ maar het liep wel erg fijn. Na 13 km stonden woef en ik weer bij de auto.

Doordat het windstil was, was de stilte op Hitland bijna oorverdovend. Normaal staat er altijd wel wat wind en hoor je altijd wel wat suizen. Nu helemaal niets. Het water was spiegelglad. Niets bewoog. Heel bijzonder.

gegevens:

* 13,5 km
* 7 graden

november 276 km – 2015 totaal 3.630 km

25.11.2015 – hitland – 13 km

**25.11.2015 – hitland – 13 km**

Gisteren lag woeffie zo heerlijk de hele dag te slapen dat ik haar maar niet mee naar buiten heb genomen voor een run. Rustdagje voor mij dus ook. Vandaag was het wel aardig weer en had woef ook wel weer zin. Hoe ik dat weet? Heel simpel. Als ze naar me toe komt en als een idioot met haar speelgoed fazant gaat gooien en rennen als ik mijn renkleding aan heb, dan weet ik genoeg. We vertrokken dus voor een rondje Hitland. Het had net geregend en het zonnetje scheen vrolijk door het raam. Ik had al gezien dat het wel zou gaan regenen maar ik koos toch voor mijn dunne windjackje en een shirt en geen regenjack. Er stond geen wind, dus het zou prima te doen moeten zijn. Mijn handschoenen en hoofdband zaten in een waterdicht zakje in mijn rugzak maar die heb ik dus niet nodig gehad want het was echt fijn weer om te lopen.

Eerst even de warming up en in het natuurgebied dan van start voor de run. Ik had helaas wel meteen dichtklappende luchtwegen. Wat een land is het toch…. totaal nergens last van gehad in Sauerland. Ook mijn rochelhoest hield zich koest. Hier dus weer even wennen, dat is duidelijk. Al snel liep ik de dijk op en maakte ik een kiekje van de boten daar in het haventje.

klik voor groot

Het was nog steeds droog en zonnig maar ik zag in de verte wel wat donkere wolken. Maar de temperatuur was goed en zo zonder wind was helemaal prettig lopen. Toen ik op de dijk liep, ging het regenen en zette ik mijn petje op. Dat loopt dan erg fijn. Woef had geen cloudchaser aan maar dat leek me ook niet nodig. We zouden rechtstreeks naar huis lopen en daar wordt ze meteen weer lekker warm en droog natuurlijk.

Uiteindelijk ging het best hard regenen maar dat hield ook weer op. Het was alleen wel erg nat onderweg en het waterniveau in de sloten was erg hoog. De hartslag bleef prachtig laag ruim onder de 138. Ik was dik tevreden eigenlijk ondanks mijn longen door het weer.

Na 13 km stonden we weer voor de deur. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 13 km
* 5 graden

november 263 km – 2015 totaal 3.616 km

23.11.2015 – preuswald – 23 km

Vandaag ontbijten we eerst bij mijn ouders. Mijn vader is vandaag 80 geworden en ook al hebben we gisteren de verjaardag al gevierd, natuurlijk gaan we dan vandaag ook nog even langs als we hier nu toch nog zijn! Dat was gezellig en na het ontbijt gaan we dan op pad voor het geplande rondje. S. heeft het drielanden punt nog nooit gezien en ook de Lourdes grot nog niet. We wilden al eerder een keer met de fiets daar door het gebied rijden waar ik normaal loop maar tot nu toe kwam dat er niet van. Vandaag dus wel en het is een stralende dag voor een run! Koud is het overigens wel en dus trekt S. meteen zijn nieuwe jack aan dat we bij de Nike outlet kochten in Roermond gisteren. Ik vergeet bijna mijn buff maar als ik dan eindelijk klaar ben, kunnen we op pad. We hebben aanvankelijk even moeite om de navigatie op orde te krijgen. De fietsnavigatie heeft de route ineens omgekeerd en mijn navigatie doet uberhaupt niks. Maar uiteindelijk is dat ook allemaal OK en kunnen we weer verder.

klik voor groot



We lopen eerst een stukje door het bos, slaan daarna rechtsaf langs het bos en gaan daarna linksaf weer door een open veld met uitzicht op het lelijke universiteitsziekenhuis van Aken in de verte. Hier is prima te fietsen en te lopen. Ik ken de route overigens wel, alleen straks als we het bos weer uit gaan is het even lastig want dat liep ik pas eenmaal eerder in april toen ik had ontdekt dat de knooppuntenroute geopend was.

klik voor groot

Op een gegeven moment moeten we onder het spoor door en daar ligt niet alleen enorm veel (en diep) water maar ook modder. S. gaat er gewoon doorheen met de fiets en ik ploeter maar wat aan de zijkanten erlangs. Dat gaat prima. Daarna komen we bij een boerderij met paarden en koeien waar inmiddels ook een stalletje staat waar je verse melk en eieren kunt halen.

klik voor groot

Grappig genoeg was ik het smalle bospaadje met wortels daarna even vergeten maar al snel lopen we weer over een normale weg met mooi uitzicht en leuke huizen.

klik voor groot

Ik vind dit nog steeds op zich wel een mooie route omdat je weer een beetje uit het bos bent en ook nog wat ziet!

klik voor groot


Als we bijna weer het bos in zullen slaan en daarna bij de Wilhelmina toren uit zullen komen, laat ik S nog even het kijkraam zien dat ik de vorige keer zo grappig vond. Je kunt hier doorheen kijken en dan de lijntjes van het bord over het landschap leggen. Je ziet dan landsgrenzen (Nederland en Duitsland) en gebouwen en heuvels die iets zeggen.

klik voor groot

Ook nu was ik weer even vergeten dat de weg door het bos naar de Wilhelminatoren alleen maar omhoog was….. Maar natuurlijk komen we er uiteindelijk gewoon.
S. heeft geen zin om de toren te beklimmen (met dit mooie weer is het uitzicht vast geweldig) en dus gaan we maar weer verder. De volgende stop is de Lourdes grot ergens in het Limburgse bos bij Vaals. Ik kan dat met de kaart wel vinden en al snel zijn we weer op de goede weg. Even door het bos en dan lopen we er al langs. Jammer genoeg zijn beide beelden ingepakt vanwege het koude weer.

klik voor groot

Het stelt natuurlijk verder ook niets voor. Ik doe voor de zekerheid een gebed en een wens en we gaan daarna weer verder door de Limburgse bossen richting het drielandenpunt. Op zich is de afstand van de toren tot het drielanden punt maar heel kort maar we slingeren eerst nog even door het bos. Jammer genoeg is het bos enorm modderig en de combinatie modder, smalle paadjes en boomwortels blijkt niet optimaal voor de fiets noch voor bijna versleten schoenen. De remblokjes van de fiets zijn aan de achterkant al helemaal weg en voor ook bijna dus handig is dit allemaal niet zo. Terwijl ik op mijn gemakje naar boven hobbel over de vervelende paadjes, gaat S. achter me voor de eerste keer onderuit in de modder. Als ik op een gegeven moment stop om te kijken waar hij blijft, zie ik hem zielig de fiets naar boven duwen.

klik voor groot

Als hij weer dichterbij komt en aan het fietsen is, sta ik te genieten van het uitzicht richting Vaals. ´Mooi he?’ probeer ik nog maar dat valt even niet zo goed.

klik voor groot

Daarna ploeteren we door over de rottige paadjes in het bos. Ik vind het zelf ook knap lastig. De vorige keer genoot ik nog van de mooie zinkviooltjes die daar overal stonden!

Maar dan schiet het al op en ik vertel dat we nog 1 pad te gaan hebben voordat we bij het drielandenpunt uit zullen komen en dat dat een prima pad zal zijn. Dat klopt overigens ook maar eerst worden we nog aangesproken door een kerel die zieltjes wil winnen voor een of ander geloof ofzo. Ik hoor het niet zo goed maar ik vind het maar raar en ben blij dat ik niet alleen ben. Welke idioot gaat dat nu in een bos doen? Later komen we op de parkeerplaats nog een dame tegen die ons ook aanspreekt. Blijkbaar zijn er meer dus het is niet een loslopende gek (nou ja dat kan nog steeds maar dan anders).

Natuurlijk stelt ook het drielandenpunt helemaal niets voor. Troosteloze bedoening maar deze keer hangen de vlaggen er tenminste! We maken een foto bij het hoogste punt van Nederland en ook bij de vlaggen.

klik voor groot

Omdat S. inmiddels al drie keer met de fiets gevallen is, overleg ik of hij nu naar huis wil of dat we verder gaan met de route. We zijn nog nergens qua afstand maar we kunnen gewoon terugkeren en zullen dan met een paar kilometer thuis zijn. Het alternatief is natuurlijk doorgaan met de geplande route en dan hebben we nog 11 km te gaan. Voor het laatste kiezen we en we gaan op weg naar Belgie. Dat is op zich wel goed te doen maar nu ik eens goed naar het pad kijk, merk ik dat het voor de fiets niet optimaal is met al die scherpe stenen. Lopend heb je daar geen erg in eigenlijk. Maar het gaat goed en we hobbelen een stukje naar beneden, weer naar boven en weer naar beneden. We hebben inmiddels al naar mijn ouders een SMS gestuurd dat we nog wel even nodig hebben, zodat zij niet ongerust zijn. Echt snel zijn we niet vandaag en we hadden bij de start ook tijd nodig gehad voor de navigatie en de kleding.

Op 15 km proberen we of woefje wat water wil. Nee dus…. ook daar weer tijd verlies en een woef die met grote ogen zit te kijken wat ze met dat waterbakje moet….
We lopen helemaal door het bos in Belgie tot de spoorlijn en keren dan weer terug om richting Duitsland te gaan. Gek idee dat je door drie landen loopt op deze manier. Hoezo kan je nou grenzen sluiten?
Eigenlijk zijn we inmiddels best moe. Het stijgen en dalen stelt op zich niet veel voor maar het gaat maar door. Even op en even neer. En na alle kilometers van de afgelopen week, voel je dat toch best wel een beetje. Zeker met die heup die nog niet in orde is, merk je dat je niet optimaal loopt. Maar het gaat verder wel OK en ik scharrel lekker door. Maar die stijgingen mogen nu wel even klaar zijn….

We genieten wel van het mooie weer en zo her en der zijn er nog wel wat herfstkleuren in het bos en dat is mooi.

klik voor groot

We lopen het laatste stukje op bekend terrein en zelfs het laatste klimmetje naar de zendmast gaat wel goed. S. haalt het bijna met de fiets maar het allerlaatste stukje over zachtere grond lukt net niet. Grappig genoeg had ik daar nou geen probleem, terwijl ik een kilometer daarvoor nog wandelend en strompelend boven kwam. Daar was de accu even leeg geloof ik. Maar nu gaat het gelukkig alweer.

Vanaf nu lekker alleen maar naar beneden door het bos en dat gaat verder snel en zonder kleerscheuren. De ronde was niet idioot lang, want we liepen gewon de geplande 23 km. Misschien is het verschil met april dat ik toen gewoon maar wat liep en keek hoe het liep en uiteindelijk dus op 23 km afklokte. Nu begonnen we aan een 23 km route (met al aardig wat kilometers in de benen) en wilden we ook niet al te laat terug zijn omdat we nog wilden eten en naar huis moesten rijden. Dat scheelt allemaal denk ik.

Hoe het ook zij, met deze ronde van 23 km hebben we precies 100 km afgelegd in de afgelopen dagen. Dat had veel meer kunnen zijn maar er zat nu eenmaal een rustdag tussen vanwege de verjaardag, en een korte route vanwege het reizen. Ik vind het knap hoe S en waf het hebben gedaan.

Op naar de volgende runs dan maar weer!

gegevens:

* 23 km
* 8 graden – zonnig

november 250 km – 2015 totaal 3.603 km

21.11.2015 – sauerland – dag 4 – 12,5 km

Vandaag helaas de laatste dag hier in het Sauerland. Het heeft mijn longen zeker veel goed gedaan dus dat is prettig. We willen vanmorgen nog een stukje lopen na het ontbijt en daarna omkleden en vertrekken richting Roermond. Het plan is om eerst naar het outlet centre daar te gaan, en dan door te rijden naar het hotel waar we zullen slapen omdat we morgen richting Aken gaan. Dit is een beetje last minute besloten, omdat het zinloos en vermoeiend is om eerst terug naar huis te rijden en dan zondag weer richting Duitsland te rijden. Aanvankelijk was het plan om de nieuwe tent (parula 2) uit te proberen en had ik al een geopende camping gevonden in Vijlen, maar omdat de voorspellingen zo slecht waren, hebben we toch gekozen voor een (luxe) hotel met een arrangement met diner. We wilden dus niet al te laat bij dat hotel aankomen en ook nog wat tijd overhouden voor de outlet.

We waren dus klokslag 8 uur bij het restaurant voor het ontbijt. De deur was maar net open gedaan! Daarna snel wat ontbeten en terug naar de kamer waar we ons hebben omgekleed voor de run. Alles al in de auto geladen zodat we ons in het toilet beneden konden omkleden voor vertrek.

Grappig genoeg had het gevroren vannacht, dus de voorspelling van koud weer was wel uitgekomen in ieder geval. Op de auto lag een laagje ijsregen.

klik voor groot


Het was best fris buiten zo met de eerste vorst en ik was blij met mijn handschoenen en hoofdbandje!

klik voor groot

Omdat we natuurlijk steeds wat hoger kwamen vanaf het hotel tijdens het klimmen nar de start, zagen we dat er toch echt op de bomen een heel dun laagje poedersneeuw lag. Wat gaaf! Zo’n mooie afsluiting. Mooie ochtend met een beetje sneeuw! Op deze manier hebben we dus alles gehad qua weer. Zon, regen, somber en nu dit!

klik voor groot

We genoten echt volop want het was zo mooi en het werd ook steeds mooier zo hogerop en in het bos.

klik voor groot

We zen bewust voor de blauwe route omdat het niet zoveel tijd zou kosten en we de route ook al kenden. Daar hadden we geen moment spijt van, want op het klimmetje lag echte sneeuw en dat was prachtig om te zien natuurlijk!

klik voor groot


Veel te snel waren we weer bij de start en we besloten om simpelweg het rondje nogmaals te doen. Je ziet toch elke keer weer wat anders op zo’n ronde! Gek genoeg betrok het ineens en ging het ook nog sneeuwen. Aanvankelijk hele lichte motsneeuw maar na dat klimmetje toch echte sneeuw met vlokjes. Op de eerste ronde scheen de zon nog notabene die al heel wat sneeuw had doen smelten. Het was wel leuk want nat word je niet echt van sneeuw!

klik voor groot

Na het stukje wat hogerop, gingen we alweer naar beneden richting de start (tevens einde voor deze trip). Het was echt super mooi en we voelden ons helemaal blij van dit runnetje.

klik voor groot

Nog even een mooi doorkijkje en dat was het dan helaas. Na ruim 12 km stonden we weer bij de auto na deze laatste ronde.

klik voor groot

Nu dus even snel omkleden en op weg dan maar! De auto op het dak, alles in de auto en huppekee. Zo jammer! Inmiddels scheen de zon alweer en was de sneeuw bij het hotel alweer weg. Later zouden we onderweg zien dat er in Winterberg best wat gevallen was blijkbaar, want de auto’s daar hadden echt een laag op het dak en de kap. Wij hadden gelukkig nergens last van.

klik voor groot

Na een kleine drie uur rijden, kwamen we bij het outlet centre aan. Daar hebben we gezocht naar warme onderkleding voor S. (gevonden bij Falke) en heb ik even gekeken bij Nike. Daar vond ik een erg mooi running jack dat normaal idioot geprijsd zou zijn (ruim 400 euro). Te achterlijk. Overigens was het nog steeds niet goedkoop in de outlet maar ik ben erg benieuwd of het iets is (wind en regen en reflectie ook al heb ik dat niet echt nodig). Ook een heerlijk zacht shirtje met een mooi patroon dat je ook normaal of in de tent zou kunnen dragen.

klik voor groot

Daarna gingen we op weg naar het hotel waar we geboekt hadden. Dat bleek inderdaad een hele mooie plek waar we in het kasteel heerlijk hebben gegeten. Een zeer geslaagd einde van een gezellige trip pardon… bootcamp). Volgens plan gaan we maandag nog lopen rond Aken en hebben we precies 100 km gelopen de afgelopen dagen. Best aardig wat!

klik voor groot

Op naar de volgende run. Morgen komt het er niet van om te lopen vanwege de verjaardag van mijn vader. Maar dat lopen hebben we voor maandag gepland hetzij in Limburg, hetzij in het Preuswald richting drielandenpunt etc. Wordt dus vervolgd.

gegevens:

* 12 km
* 1 graden – lichte sneeuw

november 227 km – 2015 totaal 3.580 km

20.11.2015 – sauerland – dag 3 – 19 km

Vandaag alweer de derde dag hier in het Sauerland. Het lijkt te gaan regenen maar het is nog droog als we vertrekken. Later zal blijken dat het de hele dag droog zal zijn! Het regenjackje is dus een beetje warm maar dat is op zich niet zo heel erg vandaag. Het voelt wel Ok ook al had ik beter mijn regenjack in de rugzak kunnen doen en mijn windjack aan kunnen trekken. Maar zo gaat het ook. Woef heeft ook haar jasje aan en aangezien zij natuurlijk ook ineens enorm zal afkoelen als ik het weer uittrek halverwege, laat ik het lekker zo. Ze loopt er prima mee en ze hijgt geen enkele keer.

We gaan op pad voor het 19 km rondje dat ik al tweemaal eerder heb gelopen zowel in 2010 als in 2011. Het is een combinatie van Hs1 en Hs2 twee wandelroutes die ik aan elkaar geknoopt heb destijds. De route staat in de navigatie dus er kan verder niets gebeuren. Bovendien zal ik veel herkennen onderweg neem ik aan.

Eerst maar eens klaarmaken voor de run. Dat betekent dus ook de fiets pakken uit de stalling. Daarna gaan we weer richting de parkeerplaats waar de loipes starten en vanaf daar nemen we dan een andere route dan gebruikelijk. Eigenlijk lopen we eerst een stukje tegengesteld aan de loipe routes. Dat betekent dus ineens heuvelop in plaats van het heerlijke dalen wat we normaal doen aan het einde!

klik voor groot


Dan slaan we af en loopt de weg ineens omhoog. O ja! Ik herinner het me nog. Dit valt even niet zo mee maar het gaat eigenlijk wel goed. Beter dan in 2011 waar ik vooral erg baalde van de route. Als ik boven ben, moet ik even wachten op S. die de fiets omhoog aan het duwen is. Ik moet lachen om woef die echt zo parmantig zit te wachten totdat hij nou (eindelijk) komt! Ik vind het maar knap wat S. presteert op dat fietsje want het valt echt niet mee en hij komt bijna overal gewoon tegenop. Het probleem is vooral dat hij – door mij – te langzaam moet fietsen en dus geen vaart meer heeft als we dan ineens naar boven gaan. Als er dan modder ligt, of je zit nog in de verkeerde versnelling, dan gebeurt er natuurlijk niks en kan je afstappen en gaan lopen.

klik voor groot

Maar al snel na de heuvel zijn we weer op weg. Het is erg mooi omdat je ook wat uitzichten hebt zo her en der en niet alleen maar bos en bospad.

klik voor groot


Als we verder lopen, zien we ineens de Bollerberg rechts met de uitkijktoren en de zendmast. Wat raar dat ik die in 2010 en 2011 niet bewust heb gezien. Hoe kan dat nou? Ik wist wel dat ik als het ware de route om de Bollerberg heen had gelegd maar dus niet dat die toren daar stond. Omdat het niet al te slecht weer is, besluiten we even omhoog te lopen om te kijken naar het uitzicht vanaf de Bollerberg. Ik ga ook de toren beklimmen voor een fotootje ondanks dat het niet super helder weer is.

klik voor groot



Het waait behoorlijk en zeker als ik al die trappen aan het beklimmen ben. Maar het is goed te doen dus ik klim rustig verder. Erg hoog is het niet overigens. Ik maak een paar foto’s en kijk naar dat zonneding boven waar ook de andere plaatsen op ingetekend zijn. Het waait alleen teveel om er erg lang naar te kijken wat nou waar precies ligt.

klik voor groot

Na dit intermezzo gaan we weer op pad. Ik moet wel even weer opwarmen want mijn benen zijn stijf geworden van de koude wind en het trapklimmen. Maar al snel zijn we weer lekker aan het dieselen in het bos. Grappig genoeg zie ik deze keer wel het bordje dat het pad naar beneden aangeeft over een enorm bladerpad. dat is overigens heel glad en als ik ergens rustig naar beneden stap lig ik op mijn billen. Ik had dus gelijk dat ik daar niet met mijn (inmiddels) gladde profiel naar beneden wilde rennen.

klik voor groot

Na het bospad komen we weer wat meer op een open stuk en dat is natuurlijk erg mooi. Grappig dat ik me dat nog herinner!

klik voor groot

Daarna zullen we weer richting Hesborn lopen, even een stukje over de weg gaan en dan oversteken weer het bos in om de andere lus te maken.

klik voor groot


De route is gesneden koek, want ik herinner met het dorp, de weg en het oversteken naar de andere kant. Vanaf daar is het weer heel ander terrein. Meer open, minder bos.

klik voor groot

De route loopt gelukkig alweer een poosje naar beneden, maar ik weet uit de verslagen van eerdere keren dat het rond 12 km weer zal gaan stijgen en dat het pad ook niet optimaal zal zijn. Dat gaan we dus nog allemaal zien, maar eerder dan ik hoop is het al zo ver. Modder en nog meer modder en inderdaad ook een flauwe stijging die kilometers aan zal houden.
Grappig genoeg hebben we die ochtend in het ochtendkrantje dat het hotel elke dag maakt, gezien dat er ergens hier in de buurt een gigantische houten ‘stoel’ moet staan. Dat is een uitkijkpunt en gemaakt door de firma Kusch, een meubelfabriek in Hallenberg. Ik ben dus benieuwd of we die misschien gaan zien. We hebben weinig zin om erheen te lopen maar ineens zien we het gevaarte inderdaad staan. Gek dat we dat vanuit de auto nog nooit gezien hebben op weg naar Hallenberg! (Nu we het weten overigens wel natuurlijk).

klik voor groot

Het laatste stukje richting de weg waar we bij Borbet (velgenfabriek) zullen oversteken, valt me helemaal niet mee maar uiteindelijk komen we er natuurlijk toch. Even de weg oversteken en vanaf daar weer terug het bos in richting de parkeerplaats waar de loipes starten.

klik voor groot

We slaan linksaf, en weer rechtsaf rond de fabriek en…. er staat ineens een hek. Het pad is dus helemaal niet meer zoals het vroeger was. Maar gelukkig kunnen we ook gewoon een stukje door het veld om weer op de route te komen. Daar zien we een rovertje op een paaltje zitten en ik doe mijn best om die met de compact camera van S. een beetje mooi op beeld te krijgen. Omdat hij net iets gegeten heeft, blijft hij toch langer dan ik denk even zitten.

klik voor groot

We zien de Bollerberg met de zendmast en de uitkijk toren. Daar stonden we dus!

klik voor groot

We hobbel rustig door maar ik vind het opvallend dat ik me niet meer herinner dat dit stuk gewoon weer vals plat omhoog gaat richting de parkeerplaats. Het lukt prima overigens maar het is toch wel weer even wat lastiger lopen voor mij als laaglander.

Maar het uitzicht over hesborn maakt veel goed. Het weer is helemaal niet slecht geweest en we kunnen best ver kijken!

klik voor groot


Ook lopen we nu inderdaad langs de skilift aan de hoge kant. Normaal lopen we onder langs de start van de lift.

klik voor groot

Daarna gaat het snel want vanaf de parkeerplaats gaan we weer lekker naar beneden. We lopen helemaal naar beneden en lopen nog even rechtdoor richting Hesborn. Daar kunnen we even langs de bank voor geld en hebben dan nog een stukje voor de cooldown.

klik voor groot

Na ruim 19 km zijn we weer bij het hotel. Droge run en veel te zien onderweg. Het is de bedoeling dat we vanavond als het donker is, nog een kort rondje gaan doen.

Maar eerst gaan we wat eten in het hotel. Dat valt helemaal niet mee want het brood is koud en de kroket niet warm. Maar in ieder geval hebben we wat gegeten en gedronken. Daarna gaan we meteen weer naar buiten voor een rondje midget golf! Dat is erg leuk om weer eens te doen maar het wordt wel snel koud dus ik ben blij als we de 18 banen gedaan hebben! Gauw lekker naar binnen.

We gaan een spelletje doen en willen vanavond nog een rondje lopen. Maar door een mailtje met een vervelend bericht, zijn we langer op de computer dingen aan het zoeken dan gedacht en uiteindelijk hebben we toch geen zin meer om te gaan lopen. Nou ja, ik wel maar S. eigenlijk niet. We gaan dus maar een stukje wandelen en ik doe niets anders dan zeuren dat het zo’n onwijs mooie heldere avond is met een mooie maan. Uiteindelijk gaan we op de kamer weer een maaltijd proberen (Weer een Lyo en een real Turmat) en daar worden we lekker warm van. Morgen helaas alweer de laatste dag hier en dat wordt ook maar een kort rondje omdat we nog een heel stuk moeten rijden. Dan maar een beetje vroeg slapen. Waf doet dat al!

klik voor groot

gegevens:

* 19 km
* 8 graden – regen

november 214 km – 2015 totaal 3.568 km

19.11.2015 – sauerland – dag 2 – 23 km

ronde 1

Vandaag worden we al wakker van het getik van de regen. Als we ontbijten, zien we dat het grijs en nat is. Balen maar op zich hadden we hier ook op gerekend dus het natte weer zal de pret niet drukken. En ook al zou je met dit grijze en natte weer het liefst je bedje weer induiken, we gaan dus op weg voor ons rondje. Vandaag gaan we naar Hallenberg voor een rondje dat ik in 2010 en 2011 ook liep. De start is vanaf de Kump in het centrum en gaat daarna door het bos en weer terug.

Als we aankomen, regent het zo keihard, dat we geen foto’s kunnen maken. Dat komt later wel hopen we. Omdat we niet op de Kump zelf kunnen parkeren maar een stukje verder moeten staan, moeten we in eerste instantie toch zoeken naar de start van de route. Ik weet wel dat we eerst naar beneden kunnen lopen naar de weg en vanaf daar weer omhoog de route op, maar we zijn al iets hoger en ik denk dus dat we wel gewoon door de straatjes kunnen lopen richting de route. De navigatie op de fiets wil ons echter ook naar rechts (richting de weg) hebben voor de kortste route naar de start dus het is even pielen om de weg te vinden. Dat gaat al helemaal mis doordat de telefoon totaal niet wil reageren op het touchscreen vanwege de keiharde regen die grote regendruppels achterlaat op het scherm. Kennelijk is dat zoveel input voor het touchscreen dat er geen enkele reactie meer komt. Inmiddels zijn mijn schoenen al doorweekt en loopt het water mijn schoenen ook in. Ik heb alleen een regenjack (Montane minimus) aan en geen regenbroek omdat dat vast veel te warm zal zijn. Mijn benen zijn dus ook kletsnat en koud. Grrrrrr geen beste start en al snel staan we scheldend en wel onder een afdakje van een garage waar we eindelijk even de route kunnen bekijken.

klik voor groot

We blijken op de goede weg te zitten en al snel lopen we het bos in en zijn we op de route. Ik herken maar een deel moet ik bekennen, maar misschien komt dat ook door het weer. De eerste kilometers stijgen in ieder geval dus dat herinner ik me wel goed. Verder is het ook een prima pad voor de fiets. Als we verder het bos inlopen, wordt het ook weer droog en schijnt er zelfs een waterig zonnetje. Dat betekent dus dat we lekker kunnen stomen in onze jasjes!
Het is maar goed dat de route op de fietsnavigatie staat, want ik herken maar kleine delen van de route. Gek is dat, dat je de ene route nog heel goed herkent en de andere niet. Ik liep deze notabene tweemaal eerder! Het enige dat ik zeker weet, is dat we ergens op een uitzichtspunt uitkomen, waar we een dorp in de diepte zien liggen. Ik maakte daar eerder een mooie foto van woef die de diepte in kijkt. Maar waar dat nu precies ligt, weet ik niet!

Omdat het zulk slecht weer is, maken we weinig foto’s. Maar het lopen gaat verder wel goed. Na een kilometer of 5 komen we weer bij een klimmetje dat ik goed kan belopen deze keer.

klik voor groot

Uiteindelijk komen we bij het uitzichtspunt. Dat ligt notabene op 11 km van de start dus vrij ver richting het einde al. Het is zo jammer dat we hier pas eind november zijn, want in oktober is het echt prachtig met alle kleuren van de herfst. Nu mis je dat, net zoals ik het in 2011 miste toen ik in november er pas was. Dit moeten we dus echt nog een keer herhalen in oktober met de herfstkleuren. Ik herinner me nog de run bij de Mohnesee waar het schitterend was met de zon en de herfstkleuren. Wie weet in 2016!

Maar het blijft een mooi punt daar met die diepte. Ook al is het somber en nat en zien we geen herfstkleuren meer, het is toch wel even mooi om te kijken en een paar foto’s te maken.

klik voor groot


Na het intermezzo gaan we weer snel op pad. Het was zowaar droog toen we daar even stonden te kijken dus dat valt alweer mee. Vanaf nu gaat de route eigenlijk grotendeels omlaag dus dat is best prettig. Ik herinner me wel dat we hallenberg weer vanaf een andere kant inlopen door een open veld en dat blijkt te kloppen. Had ik de vorige keer nog problemen op het laatste stukje met de rare stenen en de modder, nu liep ik er gewoon overheen. Geen idee waar het nou problemen mee had, maar misschien is het wegdek wel veranderd. Dat zou natuurlijk goed kunnen.

klik voor groot

In no time zien we de kerk van Hallenberg alweer opdoemen. We zijn er dus al bijna!

klik voor groot

We zoeken even naar de beste route richting de kerk en dan komen we alweer bij de auto dichtbij de Kump.

klik voor groot

Omdat het droog geworden is, ga ik nog even foto’s maken bij de kump natuurlijk!

klik voor groot


Na 15 km rijden we weer richting het hotel. Lekker eerst weer een dutje doen zo tussen de middag en dan eventueel aan het einde van de middag weer een klein rondje!

gegevens:

* 15 km
* 8 graden – regen

ronde 2

Vanmorgen liepen we in de stromende regen, nu gaan we op pad met een miezertje. We hebben lekker geslapen en meteen als we wakker worden, gaan we weer op pad voor ons tweede (korte) rondje. Tot mijn verrassing zijn mijn kleren eigenlijk zo goed als droog al! We kiezen weer voor de blauwe route van de loipe omdat dat een heel fijn rondje is om te lopen. Even naar boven, dalen, een steil klimmetje en dan weer heerlijk naar beneden richting hotel. Aangezien woef toch uit moet, is het prima op deze manier en je wordt er ook niet moe van.
Omdat het regent en somber is, maken we verder geen foto’s. Ook al omdat ik dit rondje snel achter elkaar loop. Overigens loop ik – ondanks het tempo en de heuvel – gewoon binnen MAF. Alleen op het steile stukje ga ik er net even buiten maar dat is niet zo vreemd als je het hoogteprofiel bekijkt (max 143).

Deze keer lopen we geen extra lusje maar denderen lekker door naar het hotel en na 8 km zijn we dus weer terug.

In de avond proberen we nieuwe trekkers maaltijden uit. Aanvankelijk ziet S. daar natuurlijk niets in, maar het blijkt allemaal erg smakelijk te zijn. In de reviews zal ik komende week de maaltijden beschrijven (en merken) die tot nu toe geprobeerd zijn. Ik had weer een Lyo maaltijd en die blijven echt favoriet tot nu toe. Zeer smakelijk en prima maaltijden. Alleen had ik toevallig geen high energy maaltijd en met een avondmaaltijd van 350 kcal kom je ook niet erg ver. Gelukkig had ik nog cake (grapje).

klik voor groot

Op naar een nieuwe dag dan maar weer!

gegevens:

* 8 km
* 7 graden – regen

november 195 km – 2015 totaal 3.549 km

18.11.2015 – sauerland – dag 1 – 23 km

ronde 1

Vandaag dan het eerste rondje hier in het Sauerland. We zijn gisteren aangekomen na een trip van bijna 5 uur. We moesten twee keer stoppen omdat ik niet zo lang kan zitten dus dat kost allemaal extra tijd. We hebben dus onderweg ook woef lekker uitgelaten zodat zij ook gewoon ‘goed’ aan zou komen. Het was helaas al donker dus lopen zou niet meer kunnen. Geen probleem, want we hadden al gerekend op het eerste rondje vandaag. Ik had routes uitgezet op de navigatie dus dat zou allemaal wel goed komen. Een heel verschil met 2010 en 2011 toen ook hier was en gelopen heb, want toen had ik alleen een route op de garmin 405 en geprinte routes. Nu zou het allemaal makkelijker zijn, maar omdat S. hier nog niets gezien heeft, zou ik ook gewoon wat routes gaan lopen die ik zelf al gedaan had. Het was immers al 4 jaar geleden dat ik hier voor het laatst was.

Na het ontbijt hebben we eerst even rustig aan gedaan en daarna zijn we vertrokken voor de rode route van de langlaufstrecke. Die is vanaf het hotel en terug ongeveer 13 km dus dat zou een mooie route zijn om te bekijken of het te doen zou zijn met de fiets ook. De route is bovendien ook goed uitgepijld dus dat loopt wel zo prettig. Het weer was echt prima in de ochtend. Ongelooflijk eigenlijk want gisteren bij aankomst regende het en de voorspellingen waren ook heel erg slecht voor deze dagen. Dat was dus boffen. De start van de route was dus echt top met mooie uitzichten. Toen we even het eerste klimmetje gedaan hadden op weg richting de loipes en de parkeerplaats, kwamen we langs de koeien met de bellen om. Dat klinkt toch wel heel erg alsof je in de ‘bergen’ bent. Leuk!

klik voor groot



Na 1.500 meter kwamen we op de parkeerplaats waar veel routes starten. Vanaf daar zou ook de rode route aangegeven staan. Althans dat hoopte ik, want het was natuurlijk ook alweer 4 jaar geleden dat ik er was! Maar alles was nog hetzelfde. De parkeerplaats, het huisje daar en de borden. Natuurlijk even een foto maken zoals ik ook van mezelf maakte met woef in 2010 en 2011. Nu was ik er voor het eerst samen met S. op de fiets.

klik voor groot


Vanaf de splitsing hou je de linkerkant aan en daar kijk je direct in een soort dal. Dat is altijd erg mooi en heel anders dan meteen het bos in waar je vooral bospad en bomen ziet. Ik hou daar wel van. Deze route was met de fiets ook goed te doen gelukkig. Zowel qua klimmetjes als qua ondergrond. Dat was dus een meevaller want ik wist het niet zeker.

Daarna waren we snel op weg voor de rest van de run. Ik had voor de zekerheid mijn poles meegenomen (voor modder) maar die heb ik nergens gebruikt. Maar ik heb er ook geen last van zo op mijn rug dus dat is geen probleem verder. Waf had het ook weer helemaal naar haar zin.

klik voor groot

Het weer was nog steeds prima en we genoten volop van de schone lucht en de stilte. Dat is toch wel heel anders dan hier in Nederland waar je heel vaak de weg wel ergens hoort op een afstandje. Als dan ineens het gezoem op de achtergrond weg is en je ‘luistert’ naar de stilte, dan is dat heel bijzonder.

De route was prima aangegeven maar ergens lag het bord ondersteboven op de grond. Ik wist het ook niet meer zeker an de vorige keer en we gebruikten daar de kaart even om te zien welke kant we op moesten. Dat bleek goed en al snel liepen we weer op bekend terrein en zagen we even later ook de borden gelukkig weer. Ik wist dat het vanaf daar heerlijk naar beneden zou lopen weer richting de parkeerplaats.

Ik had deze route de Pure grit aan maar het is echt duidelijk dat dit eerste model (inmiddels zijn er al heel wat nieuwe modellen gekomen) echt niet geschikt is voor gladde stenen wat je gaat er gewoon mee op je bek. Dat liep dus op zich niet optimaal maar lichte schoenen zijn toch wel heel erg fijn!

klik voor groot

Dat laatste stukje loopt natuurlijk heerlijk zo rustig naar beneden en op die manier kom je niet vermoeid weer terug. Het allerlaatste stukje vanaf de parkeerplaats terug naar het hotel loopt al helemaal omlaag dus dat is ook even uitrusten en opschieten! Al snel kwamen we dus weer bij de parkeerplaats.

Toen we langs het kinder skiliftje liepen, maakte ik nog even een foto. Dit jaar hing de lift er wel. Ik wist dat als we de H1/H2 route zouden lopen die ik al eerder had gelopen, we aan de andere kant ook zouden staan met heel mooi uitzicht. Maar zover was het nog niet, want we hadden nu alleen de rode route gelopen!

Veel te snel waren we weer terug bij het hotel maar wel zo gepland, want we wilden eigenlijk gewoon tussen de middag gaan slapen en dan vanmiddag weer voor ronde 2 vertrekken. Helaas zou dat dus allemaal pal op elkaar volgen omdat het nu eenmaal om 16.30 echt al donker is (zeker in een bos). Maar nu eerst lekker een dutje doen om bij te slapen!

gegevens:

* 13 km
* 8 graden

ronde 2

Na ons dutje van vanmiddag na ons eerste rondje, gaan we op pad voor ons tweede rondje van vandaag. Dat zal niet zo lang zijn en we kiezen voor de blauwe loipe vanaf de parkeerplaats. Dat zal totaal ongeveer 8 km zijn vanaf het hotel dus dat lijkt een mooi ommetje zo voor het donker. Het is nog steeds droog dus dat is echt boffen.

Als we vanaf het hotel de weg opklauteren naar de parkeerplaats, valt dat toch weer even tegen want het is best even een stijging zo dat eerste stukje. Bovendien rollen we net uit bed dus we hebben even nodig om lekker warm te lopen.

klik voor groot

Woef vindt het allemaal prima. Wat een verschil met vorig jaar toen ze na die operatie met de poot zat. Nu loopt ze heerlijk mee en heeft plezier voor tien. Nog geen enkel spoor van stijfheid of ongemak.

S. doet het gelukkig ook prima met het fietsje. Inmiddels is die fiets ook al op heel veel plekken geweest!

klik voor groot

We lopen weer langs de koeien met de bellen en langs de parkeerplaats en daarna zijn we weer op weg richting het bos. Het is prachtig weer met een mooi avond zonnetje.

klik voor groot

De blauwe route loopt eerst een beetje naar beneden, heeft daarna een scherpe bocht in de route waarna je steil omhoog gaat. Ik herinnerde me dat van vorige keren maar deze keer was ik heel verrast dat het niets voorstelde. Vooral omdat het heel kort is. Wel steil maar kort. Daar heb ik nu voldoende kracht voor, want eigenlijk merkte ik niets. Het zijn juiste de langere klimmetjes die nog wel eens een dingetje zijn. Niet zozeer korte steile. Maar S. had daar wel even moeite met de fiets vooral door de modder aan het begin waar je natuurlijk de snelheid kwijtraakt om te kunnen klimmen (overigens zou hij de laatste keer dat we deze route kiezen wel gewoon omhoog fietsen).

klik voor groot

Omdat deze blauwe route zich weer samenvoegt bij de blauwe en de rode op ongeveer 1.500 mtr van het eindpunt, gaat het laatste stuk dus alweer heerlijk naar beneden. Dat is dus een prima rondje: kort, even klimmen en dan weer heerlijk dalen. Daar kom je dus uitgerust en opgefrist van terug! Maar toen we op de parkeerplaats stonden, vonden we het veel te kort en na een op de kaart gekeken te hebben, besloten we een lusje te maken en sloegen linksaf.

Dat ging alweer meteen omhoog maar het uitzicht was fraai.

klik voor groot

Dat is overigens best nog even een dingetje. Eigenlijk ben je al ‘klaar’ voor je gevoel en als je dan een lusje eraan vast knoopt dat een beetje zwaarder is dan normaal (namelijk de klim), dan voelt dat helemaal extra zwaar. Alles tussen de oren dat is duidelijk.

Helaas bleek er alleen helemaal geen pad naar rechts te zijn voor de lus, en sloegen we dan maar linksaf om zo weer op de route te komen (volgens de kaart). Dat was weer een stukje bospad omhoog….. Maar nee hoor, er was helemaal geen pad naar de route maar als we linksaf zouden slaan, zouden we over een steil graspad weer terug kunnen naar de route. Ehm.. mooi was het wel!

klik voor groot


We probeerden het een stukje maar ik vond het echt eng met de fiets en was bang dat S. over de kop zou slaan op weg naar beneden. We klauterden dus weer omhoog om dezelfde weg weer (naar beneden) over de weg terug te gaan. Volgens mij vond S. me maar een zeikerd maar veiligheid voor alles.
Daarna waren we snel weer op de parkeerplaats natuurlijk want we konden nu zo naar beneden rennen. Gelukkig had ik mijn lekkere trailschoenen weer aan in plaats van de Pure Grits van vanmorgen dus dat liep allemaal veel prettiger.

We gingen nog even bij het huisje kijken naar de andere routes die waren uitgezet en werden daar nog aangesproken door iemand die op zoek was naar zijn hond. Rot als je je hond kwijt raakt daar! Ik ben altijd blij dat waf een beetje in de buurt blijft.

Na 10 km stonden we uiteindelijk weer bij het hotel. Totaal 23 km gelopen maar het voelde op deze manier natuurlijk als een ommetje. Na de run zijn we broodjes gaan halen in Hallenberg en lekker vroeg ons bedje in gedoken. Morgen weer een dag.

klik voor groot

gegevens:

* 10 km
* 6 graden

november 172 km – 2015 totaal 3.526 km