Dagelijks archief: augustus 16, 2014

16.08.2014 – week 9: rottemeren – 1M + 8M + 1M – totaal 19 km

**16.08.2014 – week 9: rottemeren – 1M + 8M + 1M – totaal 19 km**

Vandaag weer een nieuwe uitdaging. Grappig genoeg zie ik in de historie dat ik in november 2013 een kort schema heb gevolgd voor de Bruggenloop dat qua trainingsonderdelen wel hier iets op lijkt. Een tempo rondje, een ‘draafrondje’ en een duurloop. Ook toen waren de tempo rondjes en de draafrondjes een uitdaging voor me. Jammer genoeg was toen de langste tempo ronde maar 8 km en dat merkte ik dus goed bij de Bruggenloop in december (15k).

Voor vandaag stond als kern 13,5 km op het programma op M tempo. Nou loop ik een beetje te klungelen met mijn tijden, want mijn HM en M tempo ligt totaal niet in lijn met mijn 5K en 10K tijden. Dat maakt het dus erg lastig om de juiste trainings pace te bepalen. Enerzijds moet de training voldoende prikkel vormen voor progressie, anderzijds mag het tempo zeker niet te hoog zijn, aangezien je daar alleen maar mee afbreekt en niet opbouwt. Lastig! In ieder geval zou deze training dus sneller moeten zijn dan de lange duurlopen die ik ook al gedaan heb (en waarvan er nog twee op het schema staan) en minder snel dan de tempo rondjes (zoals van afgelopen donderdag). Vooraf dus een realistische pace vastgesteld en dat zou het moeten gaan worden.

klik voor groot

De wekker ging weer vrij vroeg en rond 5.45 gingen we op pad naar de startlocatie. Fiets en woef weer achterin. Het had rond 4 uur keihard geregend, maar het was gelukkig droog toen we bij de baan aankwamen. Snel de fiets eruit en op pad. Nog even met sleeves aan vanwege de frisse ochtend, maar die zou ik al snel weer uitdoen. Ideale dingen! Voor de zekerheid een regenjack en de jas voor woef in de fiets tas.

Omdat ik koos voor de start ‘buitenom’ had ik bij het bruggetje al de eerste 800 meter warming up te pakken. De hele baan van 2 kilometer lag op deze manier dus nog voor me om te gebruiken voor de warming up en ik startte mijn lap voor de easy mile warming up. Rustig langs het water hobbelen. Sleeves uit en kijken naar de vogels in de ochtendschemering. Het was helemaal geen gek weer, gelukkig geen wind deze keer! Zo kon ik mooi de eerste training kijken hoe het zou gaan zonder dat ik gehinderd zou worden door harde wind.

Na de easy mile moet ik er dan toch echt aan geloven en maak ik tempo. Minder snel dan donderdag, sneller dan vorig weekend en zeker sneller dan de MAF ronde van maandag! Metronoom gaat ook aan en ik loop….. De eerste kilometer vliegt voorbij en ik zeg tegen S dat we op schema liggen. Een keurig tempo voor de eerste kilometer. Dat is netjes, dit nu even volhouden. Ik zal in ieder geval de hele plas om moeten lopen en dan nog een stukje om de kern van 13,5 vol te maken. In de tweede kilometer vliegt er ineens een vliegje in mijn oog en noodgedwongen kom ik tot stilstand maar gelukkig is het beestje snel weg. Met lenzen is dat geen feest! Gauw door en de tweede kilometer wordt ook nog keurig op schema afgelegd. Zo hobbelen we door en ik kijk wel geregeld op mijn horloge naar de pace en de hartslag. Die hartslag ziet er nog prima uit. Kilometer drie en vier gaan ook prima, ook al heb ik de pest aan de weg richting de molens met het schuin aflopende wegdek! We slaan linksaf om weer aan de andere kant van het water uit te komen en ik zie al dat ik wat te snel ga omdat ik al aardig wat ‘seconden’ winst heb op de doorkom tijden. Niet te gek maken en kijken waar het schip strandt dan maar. Het is niet enorm ver!

klik voor groot




We praten niet veel, ik let op mijn ademhaling en de cadans en probeer zo ontspannen mogelijk te lopen. Af en toe klinkt mijn ‘op schema’ en dat is het een beetje. Het is nog rustig onderweg, ondanks het mooie weer. Geen wandelaars en weinig tot geen fietsers.

klik voor groot


We lopen richting de ophaalbrug en daar gaat ineens het accu lampje flikkeren. Ik ben uit mijn ritme, en uit de cadans en het loopt niet meer zo lekker. Ik hou het tempo wel netjes vast maar ik hijg een beetje en het loopt gewoon niet zo lekker. Ook al hoef je helemaal geen voeding tot je te nemen tijdens zo’n korte training, ik merk echt dat ik op een lege tank lijk te lopen. Maar dat is dan jammer, ik zal toch nog even een stukje verder moeten. Het gaat alleen niet meer zo soepel en makkelijk. Op zich ook niet eens zo vreemd, want dit is de eerste training op deze manier en op deze afstand. In november vorig jaar was 9,5 km de langste afstand voor een draafrondje. Ik ga er maar van uit dat bij de volgende training ook alleen de laatste paar kilometer pas weer lastig worden en dat dan de eerste 13,5 km heel makkelijk gaan, net zoals nu tot het 10 km punt. Mentaal dingetje denk ik, ik weet het niet. Nadeel van een bekende route misschien ook wel. Je kunt nu immers precies inschatten tot hoever je moet lopen en waar je dan eindelijk kunt stoppen. Weet je dat niet precies, dan blijf je toch makkelijker doorlopen op een of andere manier.

klik voor groot

Hoe het ook zij, de laatste twee kilometer is een beetje een lopen tegen de klok. Ik zie hier inmiddels wat drift komen qua hartslag maar nothing major eigenlijk. Ik denk in vier maal 500 meter om mezelf moed in te praten. S. oppert dat ik misschien wil inkorten? Daar denk ik natuurlijk niet aan. Die 13,5 km ga ik gewoon lopen en nog op tempo ook. Sterker nog, de laatste paar honderd meter ga ik ook nog versnellen en dat lukt prima. Maar ik vind het helemaal lekker als we er zijn en kunnen afklokken. Het zonnetje schijnt inmiddels vrolijk en het ziet er vredig uit op het moerasje zo zonder de wind. Ik heb uiteindelijk niet precies gezien wat de eindtijd nou was, maar dat zie ik zo wel als we thuis zijn. Dat ik ook niet kan rekenen en te ver gelopen heb (8 mile is immers geen 13,5 km) boeit me ook niet. Van te voren had ik 13,5 km op een bepaald tempo vastgelegd in mijn hoofd en dat zou ik dus gaan lopen. Gelukt!

We genieten van de vogels en mijmeren over het gebied. Wat we nog meer kunnen verwachten de komende periode. Het groeit allemaal prachtig en het is echt bijzonder hoe het gebied zich ontwikkelt. Waar kan je nou zo lopen en kijken? Naar lepelaars, kleine zilverreigers, grote zilverreigers, tureluurs, zwanen, diverse soorten ganzen, kluten en meer moois? Omdat het zo stil is, hoor je ook veel geluiden en dat doet me dan denken aan de keren dat ik in de vogelhut in spanje ook bij een soort moerasje zat te wachten. Op de vogel waar ik toen op wachtte (de purperkoet) kan ik hier lang wachten, want dat beestje heeft ook nog een zonnetje nodig. Maar er komt vast van alles nog, als je er maar oog voor hebt. Zo na de inspannende run is het wel lekker om even rustig te kijken en een stukje te hobbelen nog.

klik voor groot

Helaas blijkt er een wielertocht ook over dit stuk baan te lopen, dus we zijn erg blij dat de training erop zit en gaan terug naar de auto. Training gelukt, weer veel geleerd maar ook een opsteker dat het zo goed ging. Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 19 km
* temp 16 – zonnig, weinig wind

aug 148 km – 2014 totaal 1.895 km