28.01.2013 – beadnell/high newton – 10 km
Vandaag besloten tot een lekker zwerfrondje. Ik ‘hoef’ niets, rustig aan tot de 29 km ronde van eind deze week. Dus gekozen voor een andere plek, eindelijk eens niet alleen maar strand. Ik koos voor de start in Beadnell vanaf het parkeer terrein. Omdat het mooi weer was, liep ik eerst even naar het strand om wat kiekjes te maken van de punt daar. Dat vind ik toch altijd weer erg bijzonder. Ik zag dat het strand er lekker strak bij lag en rustig was, dus misschien dan maar het eerste stukje straks over het strand. Het zou een gok zijn door de duinen, want ik weet dat het er erg modderig kan zijn!
klik voor groot
Na de foto’s ga ik op weg en ik besluit toch eerst over het strand te hobbelen richting de grote water arm waar in de zomer een beschermde vogelbroedplaats is voor de zeldzame Little Terns. Alls ik omkijk, ligt de start alweer even achter me.
klik voor groot
Helaas is het zand rond de waterarm ontzettend zacht als ik daar aankom, zelfs de hond maakt diepe afdrukken in het zand en daar moet ik dus even doorheen ploegen, op weg naar het bruggetje dat me over het water heen zal voeren. Het is maar goed dat ik hier de weg weet!
klik voor groot
Daarna kies ik niet meer voor het strand, maar voor de duinen want het lijkt er heel aardig bij te liggen en daar ben ik blij mee. Ik vind het altijd erg leuk om hier door de duinen te hobbelen. Er is bijna geen sprake van een pad, denk dus niet aan een mooi fietspad of een echt wandelpad. Het is meer een soort dierenpad, waardoor je ver vooruit moet kijken en een beetje ‘oog-voet’ coordinatie moet inschakelen om gewoon overal goed doorheen te kunnen lopen. Soms loop je mis, dan moet je weer even terug maar gelukkig huppelt woef meestal vooruit en kan ik dus ongeveer zien waar zij eigenlijk loopt.
klik voor groot
Op een gegeven moment komen we bij een punt waar ik moet kiezen. Aan welke kant van het hek zal ik blijven lopen? Geen idee eigenlijk maar ik besluit maar over het hekje te stappen en op bovenstaande foto is te zien hoe woef daar gemakkelijk onderdoor kan kruipen. Ik ben ook vaak op plekken geweest waar ik woef overheen moest tillen en dat gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer. Soms is het heel hoog en bungelt ze dan zielig met haar pootjes in de lucht en kan ik haar niet meer neerzetten aan de andere kant van het hek. Inmiddels snapt ze al dat ze haar poten dan op die uitstekende houten dingetjes kan zetten die ik gebruik om over het hekje te stappen. Best slim dus. Maar dit was gelukkig gemakkelijk en maar goed ook, want het bleek een verkeerd pad en we moesten dus terug om aan de andere kant van het hek te blijven hobbelen.
Ik genoot volop, ook al prikten de lange grassen in mijn bovenbenen. Dat zal er wel raar uitzien vanavond! Verder en verder liepen we door de duinen. Waf vindt het geweldig en rent als een idioot haar neus achhterna. Gelukkig blijft ze redelijk ‘in zicht’ en maak ik me geen zorgen.
klik voor groot
Uiteindelijk komen we bij een boerderij aan dichtbij de parkeerplaats van High Newton waar ik ook wel eens gestart ben. Nu eens kijken hoe ik weer op het strand kom, want de vorige keer is me dat niet goed gelukt.
klik voor groot
Maar deze keer blijkt het geen probleem en kan ik lekker door de duinen verder hobbelen. Ik ga vanaf de strandopgang dus ook niet het strand op, maar loop verder over een soort pad door de duinen richting Newton.
klik voor groot
Het is opvallend dat de stranden zo kort zijn. Tussen Bamburgh en Seahouses is de strook ongeveer 6 kilometer met optimaal getijde, hhier is het zelfs nog minder vanaf het startpunt bij Beadnell tot aan dit punt bij High Newton. Maar ik heb voor het eerst dus een pad ontdekt waar ik gewoon de duinen weer inkan en hobbel dus verder.
klik voor groot
Ik ben verrast, want ineens kom ik op een breed stuk en heb ik in de verte uitzicht op de toren bij Low Newton en zie ik zelfs een stukje strand hier. Er staat een straffe wind en ik sta redelijk hoog op de klif dus het is best koud. Maar het is interessant dat ik hier nu ben uitgekomen en dat het hier dus niet modderig is. Terugkeren over het echte pad kan niet, want dat staat wel onder water maar in theorie zou ik dus Low Newton moeten kunnen bereiken vanaf hier. Dat kan ook niet anders, want de ultra neemt ook deze route maar omgekeerd, dus ergens moet je verder kunnen!
Maar ik besluit dat het welletjes is geweest. Ik vind het erg moeilijk om terug te gaan, want ik zou graag nog wat verder zijn gelopen maar dat is niet verstadig in de opbouw naar de marathon en in het schema past het ook niet helemaal deze week met de lange run in het vooruitzicht. Terug dus maar! En ik hobbel over het gras weer naar het hek.
Ineens hoor ik alleen stilte om me heen. Ik hoor geen hijgen, geen pootjes niks. Ik kijk om me heen en zie niks. Waar is woef nou gebleven? Gelukkig nam ik de fluit mee en ik geef het ‘noodsignaal’ wat voor haar het teken is om terug te komen, wat ze ook aan het doen is. En al gauw zie ik oren boven het gras uithopsen en komt ze aanrennen. Beetje te hard naar mijn zin en ik roep om haar af te remmen want ze moet onder prikkeldraad doorkruipen. handig dat ze goed getraind is, want ze remt af en met een ‘rustig aan’ komt ze veilig weer bij me en vervolgen we onze weg.
Even weer over het pad langs de zee, en daarna toch maar terug over het strand. We komen tot de waterarm en moeten helaas toch weer over het zachte stuk naar het bruggetje. Daar neem ik alsnog de gok om door de duinen terug te lopen naar de parkeerplaats en dat gaat goed. Alleen helemaal aan het einde is het erg nat en modderig en staan delen echt blank.
We komen aan bij het caravan park en ik ben weer verrast dat het zo triest en troosteloos is allemaal. Het is nog erger dan vorig jaar. Wie wil hier nou zitten?
klik voor groot
Het was een lekker zwerfrondje waarbij het terrein niet nieuw was, maar ik wel een nieuwe weg heb ontdekt. Daar ben ik blij mee. Op naar de volgende ronde!
Gegevens:
* totaal 10 km
* temp 6
* HR average niet gemeten
jan 179 km – 2013 totaal 179 km