14.01.2012 – seahouses – beadnell – seahouses

Vandaag weer een rondje zonder Ztje. Het gaat niet goed met haar pootje. Helaas heeft het inpakken van het voetje nu op een andere plek averechts gewerkt en is er een nare wond ontstaan. Dat betekent dus nu zowel een kapotte zool als een wond. Allemaal niet echt positief en dat gaat nog wle even duren.

Ik wilde haar niet al te lang alleen laten (want als ik er ben kan ik de poot helemaal onbedekt laten en dat is veel beter voor de genezing en voor de pijn), dus ben ik vandaag niet naar Chillingham Castle gegaan, want dat is toch een half uurtje rijden. Ik had dus besloten om een wegrondje te doen vanaf Seahouses richting Beadnell, waar ik wel eens heengelopen ben vanaf High Newton maar nog niet eerder naartoe liep vanaf Seahouses omdat je dan naast de weg loopt. Achteraf blijft er over het hele stuk vrijwel een pad te lopen, maar de andere weggetjes gaan gewoon over de normale weg en dat is dus niet echt prettig met de hond. Het was dus een uitprobeersel. Ik had van te voren de route bekeken en uitgemeten. Na 3 km linksaf….. alleen vergat ik blijkbaar dat ik na ruim 5 km rechtsaf had gemoeten. Ik snapte uiteindelijk niet helemaal meer waar ik was en waar de zee was, ondanks dat ik naar de zon keek en me de kaart voorstelde. Op de enkele bordjes die ik tegenkwam, stond nergens beadnelll, dus daar had ik ook niets aan. Er zijn uberhaupt niet heel erg veel afslagen, dus je moet een eenmaal ingeslagen weg gewoon blijven volgen.

Ik had erg mooi licht. In de verte een beetje grijs met een dreigende lucht, maar wel een zonnetje erbij die het knap warm maakte. Geen wind en dat is natuuurlijk zalig om te lopen hier tussen de velden. Je loopt hier dus op van die weggetjes met hoge heggen en uitzicht op de boerderijen. Ik zag onderweg ineens een dipper (waterspreeuw) wegvliegen bij een watertje. dat was echt een kadootje.

klik voor groot

Op een gegeven moment zag ik eindelijk een bordje waar zowel Seahouses als Beadnell opstond en herkende ik ook de weg weer. Ik wist dus dat ik wel degelijk op weg was naar beadnell. Wat was ik blij dat ik op een kruising waar ik getwijfeld had toch links af ben geslagen! Anders was ik heel ergens anders uitgekomen. Toen ik weer een paar kilometer verder liep, zag ik in de verte al Beadnell liggen met de zee.

Toen ik beadnelll in kwam lopen (toch nog verkeerd overigens), ben ik eerst nog even naar de zee gehobbeld om een foto te maken van het strand. Het blijft een mooi plekje.

klik voor groot

In beadnell stopte ik even op het strand voor een foto en weer ging de garmin niet meer aan daarna. Dat gebeurde ook toen ik de weg even vroeg en later in Seahouses nog een keer toen ik even in een winkel wat verband voor Ztje haalde. Daar word ik dus simpel van. Ik dacht dat het een footpod probleem was en dat de andere instellingen dit hadden opgelost. Maar dat lijkt niet zo te zijn, want er staat ook weer een maximum snelheid van 75 km per uur tussen. Heel vervelend. Ik ben zo gehecht aan mijn 405. De mooie 610 die allerlei mooie features heeft, kan niet eens een route laten zien op kompas, terwijl ik dat zo vaak gebruik. Moet ik dan de 405 houden voor de routeerbaarheid en toch een 610 aanschaffen? Of een nieuwe 405? Ik heb geen idee maar dit wordt toch een beetje vervelend op deze manier. Ik let erop, maar ik zou het gewoon ook jammer vinden als ik thuis kom en de halve route staat er niet eens op.

Maar goed, toen ik de boel weer aan de praat had gekregen, ben ik op weg gegaan naar Seahouses. Dat was best een aardig pad zo langs de weg. Ik had een stukje strand kunnen pakken maar dat leek me niet handig met zo redelijk wat kmtjes op de teller. Ik zou immers rond de 20 km uitkomen tegen de tijd dat ik thuis zou zijn.

In Seahouses nog snel even twee rolletjes verband gehaald voor Ztje en daarna gauw doorgelopen naar de cottage. De teller stond inderdaad op 20,2 km toen ik voor de deur stond. Wat een idiote afstand eigenlijk. Ztje lag gelukkig lekker te slapen maar kon helaas alleen op 3 pootjes heel zielig met me meehuppelen toen ik haar meteen ging laten plassen. Ik hoop zo dat het snel allemaal weer OK is en dat we lekker samen kunnen dieselen.

Op naar de volgende ronde dan maar, die is in ieder geval nog zonder haar.

Gegevens:

* totaal 20,2 km
* temp 5 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 93 km – 2012 totaal 93 km

14.01.2012 – seahouses – beadnell – seahouses

Vandaag weer een rondje zonder Ztje. Het gaat niet goed met haar pootje. Helaas heeft het inpakken van het voetje nu op een andere plek averechts gewerkt en is er een nare wond ontstaan. Dat betekent dus nu zowel een kapotte zool als een wond. Allemaal niet echt positief en dat gaat nog wel even duren.

Ik wilde haar niet al te lang alleen laten (want als ik er ben kan ik de poot helemaal onbedekt laten en dat is veel beter voor de genezing en voor de pijn), dus ben ik vandaag niet naar Chillingham Castle gegaan, want dat is toch een half uurtje rijden. Ik had dus besloten om een wegrondje te doen vanaf Seahouses richting Beadnell, waar ik wel eens heengelopen ben vanaf High Newton maar nog niet eerder naartoe liep vanaf Seahouses omdat je dan naast de weg loopt. Achteraf blijkt er over het hele stuk vrijwel een pad naast de weg te lopen, maar de andere weggetjes gaan gewoon over de normale weg waar ook auto’s rijden en dat is dus niet echt prettig met de hond. Maar ja die was er toch niet bij. Het was dus een uitprobeersel. Ik had van te voren de route bekeken en uitgemeten. Na 3 km linksaf….. alleen vergat ik blijkbaar dat ik na ruim 5 km rechtsaf had gemoeten. Ik snapte uiteindelijk niet helemaal meer waar ik was en waar de zee was, ondanks dat ik naar de zon keek en me de kaart voorstelde. Op de enkele bordjes die ik tegenkwam, stond nergens beadnelll, dus daar had ik ook niets aan. Er zijn uberhaupt niet heel erg veel afslagen, dus je moet een eenmaal ingeslagen weg gewoon blijven volgen.

Ik had erg mooi licht. In de verte een beetje grijs met een dreigende lucht, maar wel een zonnetje erbij die het knap warm maakte. Geen wind en dat is natuuurlijk zalig om te lopen hier tussen de velden. Je loopt hier dus op van die weggetjes met hoge heggen en uitzicht op de boerderijen. Ik zag onderweg ineens een dipper (waterspreeuw) wegvliegen bij een watertje. Dat was echt een kadootje.

klik voor groot

Op een gegeven moment zag ik eindelijk een bordje waar zowel Seahouses als Beadnell opstond en herkende ik ook de weg weer. Ik wist dus dat ik wel degelijk op weg was naar beadnell. Wat was ik blij dat ik op een kruising waar ik getwijfeld had toch links af ben geslagen! Anders was ik heel ergens anders uitgekomen. Toen ik weer een paar kilometer verder liep, zag ik in de verte al Beadnell liggen met de zee.

Toen ik beadnelll in kwam lopen (toch nog verkeerd overigens), ben ik eerst nog even naar de zee gehobbeld om een foto te maken van het strand. Het blijft een mooi plekje.

klik voor groot

In beadnell stopte ik even op het strand voor een foto en weer ging de garmin niet meer aan daarna. Dat gebeurde ook toen ik de weg even vroeg en later in Seahouses nog een keer toen ik even in een winkel wat verband voor Ztje haalde. Daar word ik dus simpel van. Ik dacht dat het een footpod probleem was en dat de andere instellingen dit hadden opgelost. Maar dat lijkt niet zo te zijn, want er staat ook weer een maximum snelheid van 75 km per uur tussen. Heel vervelend. Ik ben zo gehecht aan mijn 405. De mooie 610 die allerlei features heeft, kan niet eens een route laten zien op kompas, terwijl ik dat zo vaak gebruik. Moet ik dan de 405 houden voor de routeerbaarheid en toch een 610 aanschaffen? Of een nieuwe 405? Ik heb geen idee maar dit wordt toch een beetje vervelend op deze manier. Ik let erop, maar ik zou het gewoon ook jammer vinden als ik thuis kom en de halve route staat er niet eens op.

Maar goed, toen ik de boel weer aan de praat had gekregen, ben ik op weg gegaan naar Seahouses. Dat was best een aardig pad zo langs de weg. Ik had een stukje strand kunnen pakken maar dat leek me niet handig met redelijk wat kmtjes op de teller. Ik zou immers rond de 20 km uitkomen tegen de tijd dat ik thuis zou zijn.

In Seahouses nog snel even twee rolletjes verband gehaald voor Ztje en daarna gauw doorgelopen naar de cottage. De teller stond inderdaad op 20,2 km toen ik voor de deur stond. Wat een idiote afstand eigenlijk. Ztje lag gelukkig lekker te slapen maar kon helaas alleen op 3 pootjes heel zielig met me meehuppelen toen ik haar meteen ging laten plassen. Ik hoop zo dat het snel allemaal weer OK is en dat we lekker samen kunnen dieselen.

Op naar de volgende ronde dan maar, die is in ieder geval nog zonder haar.

Gegevens:

* totaal 20,2 km
* temp 5 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 93 km – 2012 totaal 93 km

**12.01.2012 – seahouses countryroads naar bamburgh castle/stag rock**

Vandaag was het weer stralend mooi weer. Vannacht waaide het keihard en regende het ook wat maar vanmorgen weer een stralend blauwe lucht. Wel wat wind, maar daar kan je rekening mee houden tijdens het lopen.

Helaas een rondje zonder Ztje want nadat het achterpootje geheeld is, heeft ze nu een kapot voorpootje. Vreemd genoeg lijkt het nu echt een schaafplekje van het lopen of rennen (in het zand?) In nederland in oktober had ze duidelijk door iets scherps gelopen, in schotland kwam het volgens mij van de pekel op de weg waar ze in de nacht aan gelikt had op haar pootje. Maar nu lijkt het echt geschaafd. Heel zielig want het is erg pijnlijk. Tot en met zondag mag ze dus niet mee, en lopen we zielige kleine poep en pies stukjes met een rottig schoentje aan. Daarna maar eens kijken hoe het allemaal gaat. Dat wordt morgen dus geen Holy Island nog. Ik zal de komende dagen dus maar gebruiken om stukken te lopen waar ze niet makkelijk mee kan of mag. Er is een mooi bos rond een kasteel waar ik nooit eerder was, waar geen honden mee mogen. Dat maar eens proberen de komende dagen. En misschien een duf interval rondje over de weg.

Voor vandaag dan ook een wegrondje gekozen. Zoiets als ik vorig jaar ook deed. Eerst een stukje van de cottage af, dan afslaan richting Bamburgh en doorlopen met de Farne Islands aan de rechterhand. Die zijn normaal goed te zien maar op de foto lijken ze heel ver weg en zijn ze onduidelijk. Het leuke is dat het kasteel steeds voor je komt te liggen en steeds dichterbij komt.

klik voor groot

Op een gegeven moment kom je dan in het dorpje. Dat is niks maar wel gezellig. Een pleintje met gras, hotelletjes en wat winkeltjes, van die echte engelse winkeltjes. Een coffeeshop, een slager met prijswinnende worsten, dat soort dingen. In de kerst tijd stonden er allemaal gekleurde dieren op het veldje. Achter het veldje aan de overkant van de weg met uitzicht op zee een kerkje met een begraafplaatsje.

klik voor groot

Daarna ben ik afgeslagen richting Stag Rock over de Wynding en daar zie je dan over het strand het kasteel liggen. Deze ochtend natuurlijk met tegenlicht.

klik voor groot

Dat vuurtorentje met het geschilderde witte hertje op de rotsen (daarom stag rock) blijft een mooi plekje, zeker met helder licht.

Daarna een klein stukje over het strand richting kasteel gehobbeld en vanaf daar weer naar de weg, en terug over de weg richting Seahouses.

klik voor groot

Vanaf daar lekker doorgehobbeld en het was iets verder dan ik dacht. Vorige keer liep ik 13,5 maar eerst het hele rondje dat ik anders doe, maar nu was ik eerder afgeslagen. Wist ik veel dat ik vorig jaar niet eerst naar Stag Rock was gegaan. Zo liep ik dus alsnog 12,5 km maar het ging prima. Veel lagere hartslag dan vorig jaar en het is echt een ommetje geworden met alle kilometers die er inmiddels opzitten. Gek toch dat je zo anders naar afstanden gaat kijken.

Op naar de volgende run en ik hoop dat ik snel weer met mijn beessie kan rennen.

nagenoeg vlakke route

Gegevens:

* totaal 12,5 km
* temp 7 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 73 km – 2012 totaal 73 km

**10.01.2012 – seahouses countryroads**

Vanmorgen eerst over Holy Island gewandeld. Dat is nu prima te doen. Toen ik daar vorig jaar liep, was het enorm modderig en kon ik de paden niet eens vinden om weer terug te komen. Maar dat riekt naar meer, dus zodra het een beetje goed uitkomt met de getijden, ga ik daar lopen als het niet gaat regenen. Ik moet wel genoeg tijd hebben om weer van het eiland te komen met de auto dus dat moet ik even goed nakijken. De causeway naar het eiland loopt namelijk onder water en dan kan je er niet meer af. Ik las in de krant dat in oktober 2011 al de 20e auto weggehaald moest worden. Idioten, om dat niet van te voren te bekijken. Maar wandelen was erg leuk weer, dus daar ga ik zeker lopen, misschien vrijdag wel dan heb ik tot 14.30 de tijd zie ik. Afwachten maar.

Voor vandaag stond een rondje op het programma dat deels gebaseerd was op de suggesties van Jeff Galloway. Hij heeft een apart marathon schema waar veel plaats wordt ingeruimd voor ‘walk’ stukjes. Zijn methode is die van run en walk. Je moet eigenlijk eerst een TT doen van een mile, en die tijd gebruiken voor het tempo van de lange duurloop. Die tijd heb ik dan maar even geschat en als uitgangspunt genomen. Verder is zijn run/walk ratio ook niet echt iets waar ik mee uit de voeten zou kunnen denk ik, dus nam ik nu afwisselend 1.000 meter en 1.500 meter met 100 meter wandelen tussendoor. Gek genoeg zie je dat nauwelijsk terug in te eindtijd. Kennelijk maakt dat eigenlijk weinig uit. Misschien is dat alleen hier zo, waar kleine stijgingen in de weg gecompenseerd worden door dalingen waar je ongemerkt toch iets harder zal gaan. Ik weet het niet. Ik kon het voorgeschreven tempo alleen echt niet houden, want dat was veel te langzaam. Ik had eerder al getest wat een fijn tempo was dat ik uren kan volhouden en dat ligt ergens rond de 6.30 min/km a 6.40 min/km Dat is dus onwijs langzaam, maar ontzettend relaxed en daarmee bouw je ook lekker op. De tempoloopjes deed ik hier immers ook al dus afwisseling genoeg. Ik vond het wel aardig, maar ik moet nog eens het hele schema bekijken om te zien of dit iets is om te proberen. In ieder geval blijft de hartslag prachtig mooi laag, rond de 131 bpm voor het hele stuk. Zijn gedachtengang is eigenlijk dat je voorkomt dat de spieren moe worden, waardoor hersteltijd eigenlijk heel kort is. Hij heeft ook nog een hele verhandeling over endorfinen etc. Leuk om gewoon wat te experimenteren op de langere stukken straks.

Gegevens:

* totaal 11,5 km
* temp 6 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 61 km – 2012 totaal 61 km

08.01.2012 – seahouses countryroads

Vandaag hetzelfde rondje gedaan als de eerste dag hier, toen de schoentjes van mijn runningmate steeds uitvlogen en ik kon gaan zoeken. Het was vanmorgen stralend weer met een hele mooie ochtend lucht. Geen wind, lekker loopweer dus. Ik was eigenlijk veel te warm gekleed, maar dat leer ik ook ooit nog wel eens. Omdat we vandaag naar Newcastle zouden gaan om ahum naar (ren)schoenen te kijken, had ik maar tijd voor een kort snel rondje, en dat heb ik gedaan. Pfff een goeie les, want ik loop bijna nooit meer in de ochtend en zal daar dus wel aan moeten gaan werken en wennen, want de HM van Edinburgh begint al om… 08.00 AM. Hele vroeg dus. Jakkes. Maar goed, een goeie les. Verder ging het prima, had een goede tijd. Ik kijk al uit naar de langere rondjes hier.

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 6 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 49 km – 2012 totaal 49 km

**06.01.2012 – seahouses / bamburgh castle**

Vandaag een rondje over het strand gedaan. Het was mooi weer vanmorgen, en toen ik vertrok betrok het wel maar dat was voorspeld. Het is droog en er staat geen wind dus ik heb wel zin in een strand ommetje. Ik heb geen idee of ik over Monks House kan lopen, dus ik besluit vanaf Bamburgh te vertrekken en te proberen om richting Seahouses te lopen over het strand en weer terug. Het loopt lekker, en al snel kom ik bij de rotspartij waar ik nog langs kan. Ook kan ik Monks House oversteken zonder natte voeten te krijgen en het water lijkt me ook niet te gaan inhalen.

klik voor groot

Bij Seahouses keer ik om, weer terug richting Bamburgh. Tot mijn verrassing zitten de eerste 5 km er alweer op en zal ik dus een 10 km rondje gaan lopen vandaag. Enige probleem is dat ik te snel loop. Ik heb dat al eerder een periode gehad. Dan verandert er blijkbaar iets aan mijn loopstijl ofzo, en dan loop ik ineens wat sneller en is het lastiger om rustig aan te sjoggen. Maar goed, ik was nu lekker snel weer op de terugweg zullen we maar zeggen.

Toen ik weer bij Monkshouse kwam, zat er iemand bij een razorbill. Dat is een merkwaardige vondst, want die horen hier helemaal niet te zijn rond deze tijd. In de zomer zitten deze vogels met duizenden op de Farne Islands, waar ik ze ook herhaaldelijk gefotografeerd heb. Ik vroeg aan de man of de vogel gewond was, maar hij zag er ook niets aan. Op een gegeven moment ging de vogel op de schoenen van de man zitten en grapte ik dat ik hem vanavond wel Tea zou komen brengen. Uiteindelijk hebben de we vogel maar verder van de waterrand gezet zodat hj even op adem kon komen. Misschien is de vogel door de harde wind van de afgelopen dagen we afgedreven en verkeerd terecht gekomen, of simpelweg nog niet vertrokken. Ik hoop dat hij het goed maakt. Vorig jaar was de vreemde vondst een enorme krab!

klik voor groot

Daarna was ik weer snel terug bij Bamburgh Castle en ben ik nog even een stukje verder gehobbeld om te kijken. Het blijft mooi.

Klik voor groot

Gegevens:

* totaal 10,2 km
* temp 6 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 42 km – 2012 totaal 42 km

**05.01.2012 – seahouses countryroads**

Net als vorig jaar wilde ik het eerste rondje hier dan maar gewoon over de weg lopen. Vandaag was het ineens stralend weer met een blauwe lucht, maar er stond wel behoorlijk veel wind. Dat ben ik inmiddels wel gewend, ook van de plaats hier.

Ik was benieuwd hoe het zou lopen, want ik koos voor vandaag voor de kayano 15 (de oudjes dus) met de Sofsole zooltjes die ik ook in mijn wandelschoenen draag en in de Trabuco 14 droeg. Dat zat eigenlijk wel lekker. Het lopen ging ook prima. We waren al snel op weg en ik merkte dat het een stuk makkelijker ging dan vorig jaar (ondanks de wind).

Helaas verloor Ztje na 1,5 km haar eerste schoentje al en moest ik dus terug om te zoeken. Hoewel ze rood zijn deze keer, vallen ze in de modder langs de rand van de weg niet op als ze omgedraaid liggen. Ik was heel verbaasd, want de oude schoenen zaten prima en daar kon ze keihard op meerennen zonder dat er iets mee gebeurde. Helaas blijken de nieuwe een ouder model te zijn, die veel lager vallen over het voetje. Ze loopt er prima mee, maar verliest ze dus ook blijkbaar, want het gebeurde nog enkele keren en uiteindelijk had ik er genoeg van en heb ik ze in mijn hand gehouden. Gelukkig is het pootje weer helemaal dicht, anders had ik een probleem gehad.

Maar het gedoe met de schoentjes, betekende wel dat ik een rare tijd liep. Ik heb wel steeds de Garmin op pauze gezet, maar het helpt nou niet direct mee om te bepalen wat mijn tijd was dit jaar voor het eerste rondje en dat is best jammer.

Het uitzicht na een klein hellinkje richting Bamburgh castle is ontzettend mooi, zeker als de zon op het kasteel valt. Ook de weg richting de Farne Islands met de vuurtoren op het eiland is erg leuk om te lopen. De weg gaat daar lekker eerst naar beneden.

Zo komt er weer een einde aan het eerste rondje hier. Ik heb inmiddels een beetje gekeken waar ik nog meer kan lopen. Als het droog blijft, kan ik zeker weer naar Craster over de weilanden. Afwachten maar, wat het weer gaat brengen. Het lijkt zaterdag in ieder geval erg mooi te worden, dus dan is er misschien tijd voor een langer rondje.

Gegevens:

* totaal 7,4 km
* temp 6 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 32 km – 2012 totaal 32 km